Czy powiniśmy sie zgaddzac aby nasze organy po śmierci były ,,podarowane,, drugiej osobie, której moga uatowac zycie.
Przeciez do nieba dusza idzie , nie ciało, ono zosataje tu na ziemi.
Chciałbym sie dowiedzieć, czy jest po chrześcijansku podpisanie takiego papierku, ze w razie mojej smierci zezwalam na przeszczep moich organów w celu uratowania drugiej osoby.

Ostatnio było głosno o matce, która pozwoliła przeszczepic organy swojego syna, który niespodziewanie zmarł.
Jedna z osób, które dzieki tym organom zyje, otrzymała nową twarz.

Szukałem i nie mogłem znalesc, lecz pamietam jeszcze z gimnazjum lub 1 czy 2 klasy sredniej, bodajze
Św. Franciszka z Asyżu powiedział (cytuje z głowy): ze nasze ciało jest jak brat i nie wolno nam wystawiac je na utrapienia --- byłbym bardzo wdzięczny jesli ktos by mógł takze w całosci zacytowac ten fragment, bodajze św. Franciszka z Asyzu kiedys te słowa wypowiedział.

Nic nie musisz. Zrobisz co chcesz. Nie znam, ani nie wydaje mi się, aby istniały, jakieś kanoniczne zakazy przekazywania naszych organów.

Uratowanie czyjegoś życia jest bardzo chrześcijańskie. Pobieranie narządów w tym celu jest rzeczą dobrą.

Wiec musze poszukać gdzies jakiegos urzedu, który sie tym zajmuje.
Bo przeciez w razie nagłej śmierci moja rodzina musiałaby wyrazic zgode, a tak jak podpisze to wiem ze moge komus uratowac zycie, bo tą zgoda moze byc róznie.

Swoja droga, powinna wejsc taka ustawa, ze jesli ktos umiera organy moga byc wyciete i podarowane drugiej osobie. Przeciez setki osób umiera, tylk odla tego ze nie ma dlanich drugie serca, nerki itp.

Ciekawe czy sie na to odwaze, narazie tylko pytam.

Z tego co wiem gdy wyrażasz zgodę wyrabiasz sobie taka kartę z informacją i nosisz ją zawsze przy sobie. W razie czego medycy od razu wiedzą że można organy pobrać. I chyba jest to istotne, bo takie pobieranie to nieraz kwestia czasu, a zabieg trzeba wykonać szybko.

Ustawowo bym tego nie realizował. Są ludzie, którzy zapewne sobie tego nie życzą. W każdym razie wolałbym aby rozpropagować tego typu akcje, poinformować ludzi co to jest, jak to zrobić, jak to jest ważne i jak to nic nie kosztuje.

Znajdzie się margines takich, co będą przekonywać że lekarze celowo będą uśmiercać, czy jakoś inaczej szkodzić, byle pozyskać organy, dlatego jest to akcja szersza, obliczona na uderzenie w mentalność samych ludzi.

Natomiast na razie, jeśli jeszcze nie uczestniczysz w tym, polecam honorowe krwiodawstwo. Niedawno dowiedziałem się, że oddawanie krwi można sobie odpisać od podatku w Picie. I choć oddawanie jest honorowe, nie dla pieniędzy, to skoro jest taka możliwość to warto tym bardziej z niej skorzystać. Jak to odpisać, spokojnie można w necie znaleźć.

Tymi organami to powinien brzydko mówiac zająć sie Watykan.
Ksiedza powinni nauczać, że jest dar dla drugie człowieka.

Dzieki i pozdrawiam.

Kościół może zajmować się różnymi sprawami, bo tak naprawdę wszystko można podciągnąć pod bycie dobrym człowiekiem. Segregacja odpadów, biopaliwa, przestrzeganie przepisów drogowych...

Problem w tym, że tymi sprawami zajmują się już inne instytucje. A wizerunek Kościoła, który ciągle czegoś zabrania, nakazuje wiele szkodzi Ewangelii. Nie można traktować ludzi jak roboty, które ciągle trzeba przeprogramować. Trzeba nas, czyli społeczeństwo edukować, od najmłodszych lat przekazywać dobre wzorce. Wtedy ludzie sami będą pędzić oddawać krew, narządy, czy ściągać nogę z gazu. Niestety, moja bardzo ogólna refleksja refleksja, bez offtopów, wielu ludzi w tym kraju, co obserwuje na co dzień ma problem z podstawowymi zasadami współżycia, począwszy od chodzenia, czy jeżdżenia wyznaczonymi ścieżkami, po przyznawanie się do błędu i stosowanie do zasad jakie już istnieją. Kościół nie powinien wprowadzać kolejnych restrykcji, lecz robić to co robi, czyli napominać. Ale aby ludzie słuchali, to w ogóle muszą chcieć słuchać. Ilu jest tych katolików, bo statystyki są śmieszne jeśli chodzi o deklaracje i praktykę. Ilu widzi w księżach autorytet... Nam się tylko wydaje że Kościół coś powinien zrobić. Ale Kościół musi wpierw odzyskać to co utracił.

O ile się nie mylę, to Kościół obecnie potępia wykorzystywanie czyichś organów wbrew jego woli, ale nakłania ludzi, by wyrażali zgodę na wykorzystanie swoich organów.

To tak w temacie tego co robi Kościół.

Cytat św. Franciszka odnosi się raczej do ciała za życia Bo mówi o naszym ciele i tym, czego my z nim nie możemy robić (jak umrzemy to niewiele z nim zrobimy, za czasów Franciszka przeszczepów nie było).

Za to: (źródło)
1 Kor 15, 35-58

Więc myślę, że jest ogromną wielkodusznością przekazać organy potrzebującym, skoro nam już na wiele się nie przydadzą.

Dzieki jeszcze raz za pomoc (oj co ja bym bez Was zrobił )
Trzymajcie sie ! i pozdrawiam.

Gdyby KK zabraniał transplantacji, a ktoś z moich bliskich zmarł nagle a jego organy mogłbyby posłużyć komuś innemu i uratować jej/jego życie to poszedłbym za logiką a nie wiarą

Logika wskazuje zapoznać się z argumentami. Poza tym jest jeszcze prawo jednostki nawet po jej śmierci. Co to zatem jest logika? Oczywiście w tej warstwie medycznej sprawa jest prosta. Jeśli argumenty wiary byłby absurdalne to tutaj faktycznie ciężko byłoby ich bronić. Ale tak nie jest, nie jest nic zabronione, a gdyby był to znalibyśmy uzasadnienie. No i pozostaje kwestia zgody dawcy, bo jeśli zawczasu nie wyraża zgody i jasno to formułuje? Może iść dalej, dlaczego nie odbierać organów jednostkom mniej wartościowym np poważnemu przestępcy w więzieniu, który i tak spędzi tam całe życie, aby uratować życie jednostce chorej, ale wybitnie wartościowej i potrzebnej społeczeństwu? Więc logika wcale tutaj tak prosto nie działa, bo my żyjemy w świecie nie tylko logiki.

WIST poruszyłes temat, czemu nie usmiercic przestepcy (groznego) aby uratowac zycie niewinnego człowieka tym bardziej dziecka. Moze pomyslicie - rocznik ty duzo filmów ogladasz - ale własnie film, ,Sęp,, mówi o takiej organizacji (o ile mozna ją tak nazwac), która zabijała groznych przestępców i pobierała ich organy. Przestępcy byli porywani i w odpowiednim do tego miejscu uśmiercani.

Oczywiscie cos takiego nigdy nie będzie miało miejsca, kazdy ma prawo do zycia, choć
w niektórych krajach nadal obowiązuje kara śmierci.

Chciałem zabłysnac i napisac w jakich krajach jest dopuszczona kara śmierci ale znalazłem cytaty z Bibli, gdzie zezwala sie na zastosowanie kary śmierci (źródło wikipedia), nie znam tych cytatów wiec nie wiem czy rzeczywiscie o tym mówią:

W Starym Testamencie wymienione zostały liczne czyny, których popełnienie ma być karane śmiercią, i tak są nimi m.in. pobicie rodziców (Wj 21,15), a nawet złorzeczenie im (Wj 21,17), czary (Wj 22,17 lub 22,18[1]), sodomia (Wj 22,18 lub 22,19[1]), cudzołóstwo (Kpł 20,10), nieprzestrzeganie szabatu (Wj 35,2) oraz inne.

Nie tyle poruszyłem temat, co podałem przykład, aby pokazać że poza prostą logiką - ktoś nie zyje ale może być dawcą, a ktoś żyje ale potrzebuje organów - jest jeszcze etyka. Czy aby na pewno to wystarczy? Przykład ma unaocznić że można iść dalej, spokojnie dojdziemy wtedy do sytuacji gdzie działać będzie zwykła logika potrzeb, bez żadnej etyki. I tak jak napisałeś, każdy ma prawo żyć, tak jak każdy ma prawo zadecydować o sobie (w czasie swojego życia), na czas po swojej śmierci.

Dzieki
Trzymajcie sie !