Mam taki problem, otóż moj mąż - nie bede sie wdawac w szczególy - ogolnie nie układa sie nam idealnie, jest sporo sytuacji konfliktowych, generalnie maz zajmuje sie głównie sobą - rodziną niekoniecznie, lub wtedy gdy ma ochotę. Jestesmy rodzicami dwojki małych dzieci, wiec obowiazkow jest sporo. Własciwie domem zajmuje sie tylko ja, wiec jestem zmeczona i rozzalona ta sytuacją. No i moi rodzice - jako ze pomagaja mi przy dzieciach i sa codziennie u nas - widza jak wyglada ta sytuacja. Ze wszystko jest na mojej glowie... no i czesto zdarza sie, ze w czasie rozmow z rodzicami skarze sie na meza... Ostatnio kilka dni temu bylam u spowiedzi no i mialam takie postanowienie zeby ograniczyc to gadanie na meza do rodziców. No i troche mi sie udalo, ale mama np sama pyta jak tam moj maz sie sprawuje, czy juz wrocil z pracy,, czy zrobil to co mial zrobic itd. No i ja wtedy mowie (zgodnie z prawda) ze np nie zrobil tego czy tamtego, ze niemoglam sie dodzwonic, bo znow nie odbierał tel.... ze nie zajal sie dziecmi itd. No i wieczorami glownie sobie troche ponarzekam na meza i pouzalam sie nad soba. Nie opowiadam o tym kolezanko, czy innym znajomym, czy w pracy, tylko mamie. Czy t jest grzech (ciezki)? Czy moge przystapic do Komunii Sw?

moze kts mogłby sie ustosunkowac do tego tematu? Bardzo prosze

To chyba pytanie do spowiednika a nie na forum.