Moja żona jest cholerykiem. Ostatnio mieliśmy dużo kłótni. Głównie kłócimy się przez moje delegacje. Pracuje nad tym żeby znaleźć pracę w miejscu zamieszkania. Podczas kłótni dochodzi często do wyzwisk, przemocy fizycznej że strony żony. Bronię się ile mogę ale czasami nie wytrzymuje psychicznie i puszczę wiązanke brzydkich słów. Przestałem chodzić do spowiedzi i przyjmować komunie. Brakuje mi do pełnego uczestniczenia w mszy przystąpienia do komunii. Ale jak pójdę do spowiedzi i za tydzień znowu będzie kłótnia to bez sensu... Mam nadzieję że Jezus mi wybaczy jeżeli przez jakiś czas nie będę Go przyjmował...

Nie bardzo rozumiem co ma Jezus do uciekania od problemów. Robisz coś w kierunku poprawy relacji w związku, poza podporządkowaniem się żonie?

Na czym polegaja "klotnie o delegacje", jakie sa zarzuty zony ?

Obawiam się, że pozostaje Ci tylko modlić się. Jesteś na drodze do świętości. Ja też będę się modlił za Ciebie.

Szustak, grzech ciężki i lekki: https://www.youtube.com/watch?v=DNEKRtEYQvY
lepiej nie zapuszczać się w przyjmowaniu Komunii, żona też lepiej by nie opuszczała Sakramentów.

Nie próbuj dialogu prowadzić za wszelką cenę - lepiej gdy widzisz, że żona buzuje wyjdź z domu. A gdy opadną jej emocje spróbuj w spokojnej atmosferze wyjaśnić
http://katolik.pl/niech-nad-waszym-gnie ... 16,cz.html
Rezygnacja z sakramentu komunii skutkuje u Ciebie frustracją, co zdecydowani nie służy dialogowi z żoną.

Rezygnacja z Komunii dla żony, to robienie z niej bożka ważniejszego od Boga.

Autor nie pisze, że rezygnuje dla żony, ale rezygnuje obarczony grzechem niezgody z żoną.

Myślę, że problem jest opisany w:
Gdyż jak przystąpić do sakramentu ołtarza, nie będąc pogodzonym ze swoim przeciwnikiem.

Do spowiedzi idzie się wtedy, jeśli chce się coś zmienić i zostawić jakiś grzech za sobą.
Jeśli wiesz, że za tydzień "znów będzie kłótnia", to ją planujesz i nie powinieneś iść do spowiedzi, bo nie uznajesz tej kłótni za grzech. W tym momencie bez sensu jest to, że mówisz o spowiedzi, która wcale nie jest spowiedzią.

Czy dużym grzechem jest gdy się nie planuje kłótni tylko się wymsknie złe słowo w odpowiedzi na kłótnię? Nie warto dla żony rezygnować z Boga , czy z powodu żony, ale żona też powinna pójść do spowiedzi.

"Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem" (Łk 14,26).

Bezrefleksyjnie wytłuściłeś nienawiść, nie mają w zasadzie rozeznania sensu wypowiedzi Jezusa
https://www.deon.pl/religia/duchowosc-i ... wisci.html

Wytłumaczono słowo "nienawiść" - "Jezus nie mówi o nienawidzeniu osób lecz o nienawiści do domu. Gdyby Jezus mówił o nienawiści do osób, sam sobie by przeczył". Można?

Dziękuje Wam każdemu z osobna za post. Posłuchałem trochę Szustaka, i przeczytałem tematy z podesłanych linków.
Rozjaśniło mi się o tyle, że chyba rozróżniłem grzech lekki od ciężkiego. Sama moja reakcja na agresję żony wobec mnie nie jest grzechem, w sensie na ilę mam możliwość stopuje ją, mając świadomość, że jestem silniejszy więc mógłbym szybciej ten atak zakończyć. Ale ja też mam swoją wytrzymałość, bo czasami po prostu zwyczajnie mnie to zabolało, szczególnie wyrzucanie z domu w nocy. Bardzo żałuję to, że nazwałem ją w ekstremalnej bezsilności szmatą i innymi słowami które nie nadają się na forum.
Wydaje mi się, że trochę szatan tu robi swoją robotę, no bo potem jest gniewanie się itd. Inna sprawa, że nie jesteśmy idealnym małżeństwem i od początku źle zaczęliśmy. Pochodzimy z rodzin dysfunkcyjnych i kiedy minęła fascynacja fizyczna i pojawiły się problemy każdy idzie swoją drogą, nie możemy się "spotkać" plus dzieci...
Mi bardzo pomaga wiara, Bóg, modlitwa, żona lepiej radzi sobie za to w życiu aczkolwiek ma tez swoje słabości...
Nie chcę jak to mówi Jezus oglądać się za pługiem, ale idzie to nam topornie...