W takim razie musisz przyznać, że akty homoseksualizmu są sprzeczne z prawem naturalnym, wykluczają z aktu płciowego dar życia i nie wynikają z prawdziwej komplementarności uczuciowej i płciowej.

Co oznacza ta Katechizmowa komplementarność uczuciowa i płciowa?

Czy na pewno wykluczanie z aktu płciowego daru życia jest sprzeczne z naturą? Na jakiej podstawie?

Nie neguję tego zapisu Katechizmu, ale dopytuję, bo można go różnorako interpretować.

„Komplementarność mężczyzny i kobiety tkwi u podstaw małżeństwa i rodziny”

https://www.m.pch24.pl/papiez-przeciwko ... 188,i.html

Taka komplementarność płciowa jest w porządku. "komplementarność uczuciowa" brzmi dla mnie jak magiczne stwierdzenie, które nie oznacza nic, a można je wszędzie użyć.

Papież i Katechizm potwierdzają i podkreślają wartość komplementarności mężczyzny i kobiety. Zgadzam się. To jest rodzina. Na jakiej podstawie ta komplementarność wyklucza naturalność homoseksualizmu?
No i pytanie, na które nie było odpowiedzi: na jakiej podstawie akt płciowy wykluczający dar życia jest sprzeczny z naturą? Zdaje się, że niektórzy uważają, że onanizm jest naturalny i powszechny, chociaż też jest to akt płciowy, który wyklucza dar życia. A idąc tropem argumentacji w poprzednich postach w tym wątku, to co powszechne, jest naturalne. Onanizm jest powszechny - według źródeł od 80% do 96% mężczyzn onanizowało się albo onanizuje się czasem. Co z tym zrobimy?
Nie wszystkie osoby homoseksualne chcą adoptować dzieci i stworzyć pełną rodzinę. W jaki sposób jest to przeciwne naturze? Celibat i dziewictwo to również wykluczanie daru życia, ale nie uznaje się w Kościele tego za przeciwne naturze. Dlaczego? Jaka jest różnica pomiędzy celibatariuszem lub dziewicą, którzy nie mają dziecka, a pomiędzy parą jednopłciową, która również nie ma dziecka i nie uzurpuje sobie prawa do nazywania siebie rodziną?

Dla jasności - sam chcę pozostać celibatariuszem, stąd znam wartość tego stanu, ale pytam dla zrozumienia. Nie chodzi o to, żebyśmy wierzyli w coś, czego nie rozumiemy, prawda? Porzucenie mitów i stereotypów pomaga zrozumieć innych ludzi. Chrześcijanin ma być misjonarzem, a więc mamy prowadzić misje wśród osób homoseksualnych. Trzeba zrozumieć, żeby móc prowadzić misje.

Jezus Chrystus żyjący i na­ucza­ją­cy w Ko­ście­le mówi jasno, jakie są cele aktu seksualnego. Z prawa na­tu­ral­ne­go, z Pi­sma św. i Tradycji wynika, że ist­nie­ją dwa integ­ral­ne cele aktu mał­żeń­skie­go, a są nimi nierozerwalny zwią­zek męż­czy­zny i kobiety oraz ro­dze­nie dzieci. Każ­de ce­lo­we wy­klu­cze­nie jednego z tych celów jest nie­mo­ral­ne. Ponieważ ho­mo­sek­su­al­ne współ­ży­cie nie wy­peł­nia żad­ne­go z dwóch ce­lów aktu sek­su­al­ne­go, dlatego wszyst­kie akty ho­mo­sek­su­al­ne, jako prze­ciw­ne na­tu­rze, są głę­bo­ko nie­mo­ral­ne.

https://www.google.com/amp/s/milujciesi ... wyjsc.html

Tyle, to my wszyscy wiemy. Ja pytam o to, skąd w tradycji wzięły się takie "integralne" cele? Gdzie Pismo to uzasadnia? W jaki sposób jest to nienaturalne? Jakie są źródła prawa naturalnego według tej koncepcji?

Źródłem "zdrowego" prawa naturalnego może być jedynie Bóg. Problem w tym, że cała natura została skażona. Grzech jest zjawiskiem powszechnym, zgodnym z naturą, grzeszną naturą. Czy mozna powiedzieć, że grzech przynosi jakiś pożytek? A czy homoseksualizm można uznać za pożyteczny? Czy można przez niego uwielbić Boga? Czy człowiek chciwy, który wbrew sobie zachowa się jak altruista wypełni wolę Bożą, czy może jednak chodzi o to by człowiek był w pełni wolny tak by jego czyny współgrały z pragnieniami i przynosiły chwalebne owoce?

KKK 1955 Główne przepisy prawa naturalnego zostały wyłożone w Dekalogu. Prawo to jest nazywane prawem naturalnym nie dlatego, że odnosi się do natury istot nierozumnych, lecz dlatego, że rozum, który je ogłasza, należy do natury człowieka:

Gdzie są więc zapisane (te zasady), jeśli nie w księdze światłości, która zwie się Prawdą? W niej jest zapisane wszelkie sprawiedliwe prawo. Z niej przenika do serca człowieka postępującego sprawiedliwie. Nie tylko w sposób przejściowy, ale jakby wyciska się na niej, jak na wosku wyciska się obraz sygnetu, który przechodzi na wosk, pozostając na pierścieniu (Św. Augustyn, De Trinitate, 14, 15, 21).

Prawo naturalne nie jest niczym innym, jak światłem poznania złożonym w nas przez Boga; przez nie poznajemy, co należy czynić, a czego należy unikać.

Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: "Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy!" Ten odpowiedział: "Idę, panie!", lecz nie poszedł. Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: "Nie chcę". Później jednak opamiętał się i poszedł. Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?" (Mt 19, 28-32)
Wydaje mi się, że to jest wystarczająco jednoznaczna odpowiedź.

W którym Dekalogu, tym z Księgi wyjścia, czy Powtórzonego Prawa, a może w tym (tych) opublikowanych w różnych katechizmach?
O jakiej pieczęci mówi Sw. Augustyn, tej z przed Soboru konstantynopolitańskiego II, czy tej posoborowej?

No właśnie to brzmi pięknie, ale nie ma konkretów.

Zrozumiałem tyle, że to sumienie człowieka jest instancją rozstrzygającą, rozeznającą. Wobec tego możemy wskazywać na wartość czystości, na to, że małżeństwo to piękna rzecz, na to, że dziewictwo i celibat są pięknymi posłannictwami. Nie sądzę jednak, żebyśmy mogli jednoznacznie potępiać kogoś ze względu na orientację, stąd powstrzymuję się w tej kwestii od ostrych słów.

Kościół nie potępia nikogo z powodu jego orientacji. Nikt rozsądny również tego nie czyni. Również nie spotkałem się, żeby ktoś dostał wyrok za skłonności pedofilskie. Karany i potępiany może być wyłącznie czyn, a nie skłonności.

Nie potępiam czynu, który nie stanowi zagrożenia dla innych. Mogę jedynie uznać, że jest on niewłaściwy i modlić się o nawrócenie się tych, którzy grzeszą.

Ale już ustaliliśmy że nawet jeśli nie jest chorobą w potocznym tego słowa znaczeniu, to jednak jest nieprawidłowością, szczególnie pod względem biologiczno-fizjologicznym, a nawet pod względem ewolucyjnym. Jest pewnego rodzaju zaburzeniem orientacji seksualnej która powinna być heteroseksualna jako ta właściwa i przynależna przez naturę.

Jeśli moje zainteresowanie i pragnienia ida w stronę kobiety zamiast iść w stronę mężczyzny, jeśli pociąga mnie ciało kobety i kobieta zamiast mężczyzny, to znaczy że jednak jest coś nie tak z moją orientacją. Bowiem to co odczuwam jest sprzeczne z naturą i jest sprzeczne z moją przynależną rolą płciową, rolą biologiczną, kulturową i społeczną.

Niemal 100% społeczeństwa jest heteroseksualna. Również osoby biseksualne wchodzą w związki heteroseksualne i zazwyczaj pozostają w hetero relacjach, tworzą poważne związki hetero, małżeństwa i tam się realizują. Wybierają heteroseksualną opcję.

Jeśli nawet homoseksualizm byłby uwarunkowany biologicznie - badanie mózgów osób homoseksualnych przeprowadzone przez szwedzkich naukowców - tomografia pozytronowa i rezonans magnetyczny wykazały iż kobiety homoseksualne mają mózg przypominający mózg heteroseksualnego mężczyzny, także pod względem budowy fizycznej, jest on asymetryczny i reaguje tak jak mózg hetero mężczyzny, i analogicznie jest z mózgami gejów i kobiet heteroseksualnych, to nadal orientacja homoseksualna, nawet biologicznie zdeterminowana, nie będzie czymś naturalnym, nadal będzie zaburzeniem, nawet jeśli byłaby zapisana w genach, a nawet ten zapis w genach stanowiłby o tym iż jest to zaburzenie - wada genetyczna której nie posiadają osoby hetero.



Zbigniew, ale homoseksualizm był ujęty na tej liście i był postrzegany jako zaburzenie, a nawet parafilia. Myślę że znane są Ci okoliczności w których został z tej listy usunięty. Na wnioski i protesty lobby LGBT a nie na wniosek gremium naukowego. Został z tej listy usunięty ideologicznie a nie naukowo.



Ejakulacja ejakulacją a wytrysk wytryskiem. U zdrowego mężczyzny orgazm jest równoznaczny z wytryskiem nasienia a to jest konieczne do zapłodnienia kobiety. Gdyby wystarczyła sama ejakulacja to nie byłby potrzebny wytrysk. Nasienie musi być podane głęboko aby dotarło do celu.



Mam wrażenie że cały czas poprzez podawanie tego argumentu próbujesz uzasadnić homoseksualne współżycie. I cóż z tego że Ty będziesz kochał się z mężczyzną lub ja z kobietą w oparach mistycznego zbliżenia na poziomie uduchowionego romantyzmu, wzlatującego na wyżyny niebotycznych uniesień nieznanych śmiertelnikom, jeśli to współżycie jest po prostu niezgodne z naturą, niezgodne z przeznaczeniem istoty ludzkiej, niezgodne z przeznaczeniem przyrodzonej płci.



I to miałoby stanowić że seks homoseksualny jest ok? Nie jest ok już przez samo to że pożądanie jest skierowane na osobę tej samej płci, a powinno być ukierunkowane do osoby płci przeciwnej.



Na takiej podstawie że osoby tej samej płci nie są w stanie stworzyć rodziny. I taka rodzina byłaby nienaturalna. Po to istnieją dwie płci aby mężczyzni i kobiety łączyli się w pary, nie wyobrażam sobie że trzeba tłumaczyć tak podstawowe rzeczy które nawet dla dziecka są oczywiste.



Zbigniew, naprawdę nie rozumiem jak można nie widzieć oczywistości. Para homoseksualna w sensie pary żyjącej ze sobą jak małżeństwo, jako para współżyjąca ze sobą seksualnie, będzie zawsze przeciw naturze z tej racji że są to osoby tej samej płci, ponieważ zgodne z naturą wpółżycie i zgodne z natura pary to tylko para - mężczyzna i kobieta. To jest tak oczywiste że aż zadziwia jak można tego nie rozumieć i nie dostrzegać.

Ale zgodzisz się, że układ mężczyzna - pięć kobiet jest równie naturalny?