Z tobą to juz żle się dzieje, jeśli podważasz wiarygodność księży.

Post WOSS nie jest atestem na wiarygodność księży, skoro sam wczesniej pisze - księża jak zwykle się mylą i ciągle zmieniają zdanie.

I tu się zgadzam, ale ty tez nie jesteś teraz, bo manipulujesz sławem na wszystkie strony.

A dlaczego ma nie podważać?
Przy czym rozdzielić trzeba dwie sprawy:
1. Czy VOSS jest wiarygodny (czy opowiada nam prawde o rzekomym kapłanie, który rzekomo "namaścił" go do posługi w Kościele)?
2. Czy jesli VOSS pisze prawdę, to dlaczego mamy podchodzic do tego bezkrytycznie (kapłani nie cieszą się nieomylnością)?

Zapominasz ze na wsi jeden drugiego zna od "podszewki". Co jak co ale proboszcz jego parafi napewno zna jego na wylot.
Zapewne gościu musi chodzić do spowiedzi i komunii św.
Nalezy mu wierzyć. Co innego gdyby była to stolica tu nikt nikogo nie zna. Nie znasz nawet sąsiada w klatce 10 piętrowca.

Skąd masz takie przekonanie, żę należy mu wierzyć...rozmawiałeś z proboszczem gościa?

A w co wierzyć? Proboszcz - według jego samego słów - skierował go jedynie na rozmowę do jakiegoś bezimiennego zakonnika. Ten dopiero coś tam potwierdził.

Na to wszystko mamy jedynie słowo VOSSA. Historia brzmi średnio prawdopodobnie, ale nawet gdyby była szczerą prawdą i tak mogę mieć wątpliwości co do wydanej opinii.

Nie sugeruj sie chłopie takimi podpowiedziami, rób swoje, tym którym będziesz pomagał zweryfikują cię.
Potwierdzam słowa małego kwiatka
"Boga trzeba słuchać, a nie ludzi ..."
O. Pio też dużo się nacierpiał z tego powodu, był szkalowany, a jednak JP II
Go wyróżnił.

Obawiam się, że hasło-wytrych "Boga trzeba słuchać, a nie ludzi ..." może czasami przynieść więcej szkody niz pożytku.
Bóg przemawia jednak częściej przez ludzi niż bezpośrednio na naszą komórkę. Zwłaszcza w Kościele.
Podejrzenia co do wiarygodności wypowiedzi VOSSA, bądź wiarygodności tego zakonnika, o kórym VOSS pisze, są całkowicie uzasadnione.
Wypracowana, czy nabyta umiejetność nadzwyczajna nie jest darem Ducha Świętego nawet jeśli wydaje się zmierzać ku dobru.
Człowiek "uzdrawiający" dłońmi to albo oszust, albo medium.
Człowiek przeniknięty modlitwą i w widoczny sposób oddany Bogu może posłużyć jako narzędzie uzdrowienia, lecz nie dlatego, że sam tego chce, lub jakis zakonnik mu zasugeruje, żeby sie temu poświęcił, ale dlatego, że otrzyma charyzmat uzdrawiania. A ten jest przede wszystkim znakiem dla wspólnoty, dla świadectwa, dla ewangelizacji, a nie dla zakładania objazdowego cyrku z nakładaniem rąk.
Dlatego przykład ojca Pio nie ma tu nic do rzeczy.

Część z was w podmiotowej sprawie zachowuje się jak typowy polski urzędnik, biurokrata. Zwymyślacie coraz nowe "schodki". Niedość, że nie pomagacie to wybitnie utrudniacie.
Jakkolwiek by nie napisał to dla niektórych i tak będzie źle.
Tu przykład:

Zdanie "Boga trzeba słuchać, a nie ludzi ..." jest prawdziwe.
Bogu ufam zawsze, On nigdy nie kłamie. Z ludźmi bywa różnie.

Twierdzenie że ufność Bogu może przynieść jakieś szkody wprowadza w błąd i wyprowadza człowieka poza jego naturalną wiarę.

Nie udawaj, że nie rozumiesz!
Oczywiście, że Boga trzeba słuchać. Tego nikt nie podważa. Problemem jest jedynie co kto uważa za głos Boga, którego sluchać trzeba.

Jesli ktoś za głos Boga uważa własne wyobrażenia czy to, co jemu sie wydaje, to słuchając takich "głosów" może ponieść więcej szkód niż osiągnąć pożytku.
Jeśli ktoś ma jakieś wizje to nie znaczy, że jest to głos Boga.
Jesli niedouczony ksiądz komuś coś wmawia to nie znaczy, że jest to głos Boga.
Jeśli ktoś jest medium to nie znaczy, że słucha głosu Boga.

Moja wypowiedź była prosta. Jesli ktoś dla usprawiedliwienia forsowania własnych pomysłów posługuje sie hasłem-wytrychem, że Boga trzeba słuchać, a nie ludzi i sam przy okazji daje sobie władzę osądzania co jest a co nie jest głosem Boga, wpada w pułapkę.

Dość mieliśmy w historii Kościoła pełnych pychy ludzi, którzy własne wyobrażenia przedstawiali jako głos Boga i stawali sie głusi na argumenty pozostając w zaślepieniu hasłem Boga trzeba słuchać, a nie ludzi

O.Pio jest wzorem zrozumienia nakazu Boga trzeba słuchac a nie ludzi - ufając Bogu posłuchał ludzi, zakazy wydane przez Kosciół przyjął z pokorą, bo nic nie dzieje się bez wiedzy, dopustu Boga.
Zaufał w pełni Bogu, a On go wyzwolił, też przez decyzje ludzi, z zakazów.

I na tym polega słuchanie Boga a nie ludzi, w Kosciele

Bogu ufa się bezwarunkowo, bez oglądanie się na względy względów.

Polecam lekturę Pisma Świętego i historii Abrahama i poświęcenia Bogu jego syna, Izaaka.
Dotyk Anioła uzdrowił całą sytuację.