Nie neguję tego, że opętanie może być rzeczywiście jakąś ingerencją duchowych istot w naszą rzeczywistość. Ale przypuszczam, że równie dobrze wszystko może mieć źródło w ludzkiej psychice, tylko nie do końca jeszcze rozpracowaliśmy ten mechanizm.

Modlitwa w myślach podczas egzorcyzmów? Przecież już znak krzyża sygnalizuje opętanemu, że zaczyna się modlitwa; nie mówiąc już o wszystkich innych tekstach i czynnościach, wymienionych w Rituale Romanum (bo chyba wciąż się przeprowadza egzorcyzmy katolickie według tego schematu). Trudno, żeby przy całej tej oprawie opętany nie zauważył, że zaczyna się proces egzorcyzmu czy choćby odwoływania się do sfery sacrum.

Umysł człowieka PRZEKONANEGO o tym, że w jego ciele zamieszkuje demon, zapewne umie rozpoznać sytuację i odpowiednio dostroić do niej zachowanie. Stąd, być może, awersja do elementów związanych z sacrum.

Zjawiska paranormalne to inna sprawa, choć wiele z nich udało się już wyjaśnić. Np. mechanizm mówienia kilkoma głosami czy posługiwanie się językami typu łacina, aramejski itd.

Wierzbo, właśnie głównie symptomy prawdziwego opętania (tego, którym się właśnie egzorcyści zajmują) to m.in. awersja wobec sacrum i zjawiska paranormalne (lewitacja, nadludzka siła, przenoszenie ciężkich przedmiotów nie dotykając ich nawet, telepatia ,itp., itd.). Kiedy egzorcysta je widzi u opętanego to wie, że ma do czynienia z prawdziwą ingerencją demoniczną.

O, no proszę.
I jak to tłumaczą naukowcy? O tłumaczeniu mechanizmu posługiwania się kilkoma głosami słyszałem, ale o tym dlaczego opętany np. Polak, albo Brazylijczyk zna aramejski, a nigdy wcześniej się go nie uczył, to przyznam szczerze, że nie...
Jak to można wytłumaczyć naukowo?

Słyszałeś kiedyś tego brazylijczyka mówiącego po aramejsku?
Czy może raczej to kolejna niezbyt prawdopodobna historia?

Nie chodzi o biegłe posługiwanie się aramejskim. Z tego, co wiem, to ludzie opętani czasem co najwyżej cytują fragmenty z Biblii w języku aramejskim, a i to występuje rzadko.

Człowiek "opętany" nie zna aramejskiego, hebrajskiego czy łaciny; po prostu powtarza zasłyszane kiedyś, gdzieś słowa lub zdania - mogą one pochodzić z filmu, programu telewizyjnego czy książki. Mógł nawet nie słyszeć ich na jawie, ale podczas snu. "Opętany" zyskuje dostęp do tych zakamarków pamięci, gdzie zarejestrowane są te informacje, i odtwarza je stosownie do sytuacji.

Taki sam efekt, o ile wiem, udawało się czasem uzyskać podczas hipnozy. Ludzie przypominali sobie nawet teksty audycji radiowych, które kiedyś, gdzieś wpadły im w ucho, i powtarzali je słowo w słowo. Nawet w obcych językach, z doskonałym akcentem. A opętanie to też pewien rodzaj odmiennego stanu świadomości.



Sporo tego, ale o przenoszeniu przedmiotów siłą woli czy o telepatii u opętanych jakoś nie słyszałam.

Lewitacja i nadludzka siła przewijają się w niektórych relacjach, ale generalnie największy nacisk kładziony jest na tę słynną awersję wobec sacrum. To chyba właśnie na tej podstawie wielu ludzi prosi o pomoc egzorcystów - bo czują jakiś nieracjonalny lęk przed np. wejściem do kościoła, modlitwą, znakiem krzyża itd. Zjawiska paranormalne dotyczą, jak się zdaje, tylko garstki głośniejszych przypadków.

Nie przypisuj egzorcystom niedorozwoju umysłowego - przecież to oczywiste, że znaku krzyża ( ani żadnego innego ) się wtedy nie wykonuje.



Nie wiem, może Ty masz mnóstwo tego rodzaju doświadczeń, a co drugi Twój znajomy tłumaczy Ci, że jego problemy życiowe spowodował Szatan. Bo ja nie znam ani jednej osoby, która przyczyn swoich problemów szukałaby w demonach. Więc skąd niby takie przeświadczenie ? Kto niby zwala winę na Szatana ? Bo z moich doświadczeń wynika, że winę najczęściej zwala się albo na szefa, albo na małżonka, albo na państwo. Zwalanie na " demony " wcale nie jest popularne. Poza tym mieszasz skutek z przyczyną - znajoma mi osoba nie miała żadnych problemów psychicznych, póki nie sięgnęła po wahadełko. Szatan w tym wypadku nie był kozłem ofiarnym, na który zostały zwalone problemy, tylko źródłem tych problemów - z których wyciągnął ją Kościół, nie poprzez gadanie o " opętaniu " i " demonach ", tylko przez przyprowadzenie z powrotem do Chrystusa. Demon miałby być " potrzebny " ? I co, załamanie psychiczne przez niego spowodowane też jest ludziom " potrzebne " ? Nic do tego również nie mają słowa Kościoła o opętaniu i demonach - jak mówiłem, większość ludzi sięgających po magię czy jogę w ogóle ich nie słucha i się nimi nie przejmuje. A często wywołują one wręcz irytację, i ostentacyjne odrzucenie na zasadzie przekory.

Nie było sprecyzowane, że modlitwa rozpoczyna się bez znaku krzyża, tylko że jest odmawiana w myślach. Jeśli opętany rozpoznaje modlitwę nawet wtedy, kiedy egzorcysta nie sprawia wrażenia modlącego się, to rzeczywiście byłoby dość niezwykłe.

Ale moim zdaniem, to byłaby trudna sytuacja. Podczas modlitwy w myślach człowiek milczy, ma charakterystyczny wyraz skupienia na twarzy, spokojne i skoncentrowane spojrzenie... To też drobne, ale zauważalne znaki, które opętany może odczytywać.



Przeczytałam chyba dziesiątki internetowych i książkowych "świadectw", i wszędzie były wzmianki o tym, jak to ludzie szukający pomocy u księży egzorcystów uparcie upatrywali przyczyny swoich życiowych problemów i niepowodzeń w demonach. Nałóg narkotykowy, strata pracy, mieszkania, odsunięcie się od rodziny, myśli samobójcze, problemy z wiarą, słyszenie głosów, odczuwanie czyjejś obecności - przyczyna? Działanie diabelskie.

Tak samo, jak niektórzy ludzie chętnie poddają się sugestii, że ich niepowodzenia życiowe to skutek klątwy, złego oka itd. Schemat jest dokładnie taki sam, jak w przypadku tych 98 % rzekomo opętanych, którzy szukają pomocy egzorcysty.

To nie jest reguła. Ale człowiek jest podatny na sugestię; jeśli co chwila będzie mu się wmawiać, że nawet błahe słuchanie jakiejś muzyki może u niego wywołać opętanie, to w pewnym momencie "wygodnie" będzie mu w to uwierzyć. Jeśli zawiodą inne zewnętrzne "nośniki życiowego pecha" - czyli szef, małżonek czy państwo, jak wymieniłeś.



Ten przypadek z wahadełkiem - wszystko zależało od tego, jak Twoja znajoma postrzegała tę zabawę, jak tłumaczyła sobie działanie całego schematu wahadełka. Sądzę, że jeśli bawiła się w przekonaniu, że np. wahadełkiem kierują jakieś "duchy", albo dopuszczała taką myśl, to wszystko mogło zakończyć się podobnymi problemami.

Oczywiście, problemy psychiczne są złożoną sprawą i ich przyczyna mogła leżeć zupełnie gdzie indziej. Ale to już sprawa wiary - czy poszukamy wyjaśnienia w naszym świecie, czy odniesiemy się do ingerencji sił "z zewnątrz". Bo Szatan niekoniecznie był tutaj realnym, istniejącym źródłem problemów, patrząc obiektywnie. Był na pewno zgodnym z Twoim światopoglądem WYTŁUMACZENIEM. Po raz n-ty.

Jakie stanowisko na wspomniany temat zajmą... prawdziwi egzorcyści którzy są na tym forum ?

ps. wiem że działacie w cieniu i bez rozgłosu ale pasuje się wypowiedzieć po tych bredniach napisanych przez niektórych z kolegów...

Nie bierzcie wypowiedzi witolda w ogole pod uwage bo to ateista, ktory prawie w kazdym temacie wysmiewa wszystko co zwiazane z wiara, Bogiem itp. Zapewne stale czytelnik czerwonej "gazety" i innych podobnych ideologicznie zrodel. On sie kloci dla zasady, bo sam i tak nic nie wie wiec nie warto na takich uwagi zwracac;)

Jaki jest sens wklejania tego samego w kilku tematach?A ty jakie gazety czytasz, czarne?

Czytam na w necie na jednym z forów

Jest to kontrowersyjne, bo podważa autorytet biskupa i samego księdza egzorcystę, co o tym sądzicie.

Dokładnie - egzorcyści, osoby, które miały do czynienia z opętaniem - Wy się tutaj wypowiedzcie.

Nie ma, jak dywagacje ludzi bez zielonego pojęcia, opierających się na wątpliwych materiałach i toczących personalne walki... Bądźmy na poziomie.

Jeszcze nie tak dawno temu palono kobiety na stosie, ponieważ Kościołowi wydawało się, że mają one kontakty z diabłami i parają się magią. I podobno wtedy też mieli na to świadków. Czyjaś paranoja doprowadziła do linczu na niewinnych osobach. Jak ktoś jest nadgorliwy, to wszędzie zobaczy zło. "Opętanie" to najprawdopodobniej jakieś jeszcze nienazwane przez medycynę zaburzenie psychiczne.

Małe sprostowanie i dopowiedzenie. W przypadku podejrzeń o czary palono również mężczyzn, spalono tez wielu księży.
Inkwizycja zajmowała sie głównie heretykami a nie ludźmi posądzanymi o czary.
Liczba inkwizycyjnych procesów o czary to w skali globalnej margines. Tym zajmowały się świeckie sądy, palono duchownych, kobiety czy ludzi na wysokich stanowiskach.