Nie napisałeś tak:


Zwracam uwagę, iż nie można pozbawić świadomości kogoś, kogo nie ma, kogoś kto nie istnieje.


Tak samo jak nie musi się ziścić potencjalne wybudzenie "tego czegoś" ze stanu narkozy. Czy to nie wystarczy by ten zlepek komórek zlikwidować?

Kto niby nie istnieje?



Nie, nie wystarczy - kluczowym tutaj jest, że ten 'zlepek komórek', przed wprowadzeniem w stan narkozy, już posiadał świadomość – nawet w trakcie jej trwania, tak samo jak podczas snu, aktywność mózgowa jak najbardzej zachodzi, czego, rzeczy jasna, o zarodku nie można powiedzieć. Jest to a natura rei stan chwilowy i odwracalny. W zupełnie innym stanie trwa natomiast zarodek – jest on dopiero potenciałem na zaistnienie jakiejkolwiek świadomości, a nie interwałem w fluktuacji jej permanentnego doświadczania przez byt.

czyli życie krowy jest więcej warte niż potencjalne życie człowieka?

Dlaczego traktujesz przeszłość jako coś bardziej realnego od przyszłości? Czas jest względny. Można założyć, że istnieje tylko chwila obecna, lub też że istnieje cała czasoprzestrzeń. Generalnie dla chrześcijan owo potencjalne życie jest zupełnie realne.
Ponadto od dłuższego czasu nurtuje mnie dlaczego według Ciebie życie ludzkie posiada jakąkolwiek wartość?
Bez złośliwości, ale wspominałeś o świeckim systemie etycznym, ale takich jest masa, dlaczego wybrałeś akurat taki? Ty znasz motywy moich działań, ale ja wciąż nie wiem czym się kierujesz.

Osoba. Narkoza polega nie tylko na zniesienie bólu, ale też świadomości.


No i co z tego, że posiadał, będąc w narkozie już nie posiada.


Tak samo jak człowiek wprowadzony w stan narkozy - jest potencjałem na zaistnienie świadomości.

Wow, nie sądziłem że wyjdzie z tego taka żarliwa dyskusja

Ja na ten temat uważam, że zastanawianie się nad tym, czy moralna jest hodowla świni pod narządy, czy też nie jest jedną wielką hipokryzją...

Miliony świń zabja się codziennie po to tylko, aby była szyneczka na stole, a już zabicie świni pod życiodajny organ jest już nieetyczne Nie ograniam tego.

Raczysz żartować?
Chociażby dlatego, że przeszłość to sfera weryfikowalnych faktów.



Nie mogę się doczekać, aż spróbujesz nam wytłumaczyć, co dylatacja czasu może nam wnieść w kontekście dyskusji etycznej o statusie osoby.



Przestań wprowadzać bajzel semantyczny. Nikt nie kwestionuje, że mamy tutaj do czynienia z formą życia – dyskusja dotyczy jedynie tego jakie prawa winny temu życiu przysługiwać, jeżeli w ogóle.



Oczywiście, że posiada – każda forma życia posiada dla mnie wartość. Z całym szacunkiem, ale głupawe komentarze i podśmiechujki o "zabijaniu komarów" padają raczej ze strony moich interlokutorów w tej dyskusji.

Życie człowieka posiada wiec dla mnie jak najbardziej wartość – z tym, że życie człowieka-osoby, jest dla mnie wartością większą, niż życie człowieka nie-osoby. W konsekwencji, byłbym skłonny poprzeć poświecenie życia człowieka -nie-osoby gdyby miało to uratować życie człowieka-osoby (chociażby w kontekście badań prowadzonych na komórkach macierzystych).




Zatem pobredzasz w najlepsze. Narkoza nie jest "unicestwieniem" osoby, tylko chwilowym ograniczeniem spektrum odczuwalnych przez nią bodźców. Jednakże przez cały czas utrzymuje się aktywność neurologiczna, dzięki której informacje pokroju wspomnień danej osoby, są zachowane – dzięki temu, po rychłym przywróceniu świadomości, osoba ta nie jest tabula rasa. Nie ma paraleli między stanem w którym przebywa istota, która nigdy jeszcze żadnej świadomości nie wykształciła, a może dopiero wykształci w przyszłości, a stanem osoby, która świadomość wraz z całym bagażem permanentnie utrzymywanych w umyśle informacji już posiadła – u niej następuje jedynie czasowe stłumienie aktywności neuronowej w pewnych rejonach mózgu.



Długo jeszcze masz zamiar rżnąć głupa?
Wytłumaczyłem Ci łopatologicznie na czym polega różnica między zarodkiem, a człowiekiem poddanym narkozie. Kolejny raz doprawdy nie będzie mi się już chciało.

lago, ciekawość mnie zżera. Czyje życie bardziej cenisz, świni będącej w narkozie, czy ludzkiego zarodka?

Świni będącej w narkozie. Chociaż to oczywiście przykład zawieszony w próżni – czym innym jest też luźna dysputa etyczna, a czym innym konsultacje czy głos w referendum mającym na celu ustanowienie obowiązującego wszystkich prawa.
W tym drugim kontekście, staram się wyjść poza własne partykularne interesy i "chcenia". Ergo, zdaję sobie sprawę, że żyje w społeczeństwie w którym część osób, mimo wszystko, przywiązuje znaczną wagę do życia owego zarodka, więc – pomimo tego iż jest to raczej niezgodne z moimi prywatnymi poglądami – poparłbym rozwiązanie nadające zarodkowi jakiś specjalny status. Zgodziłbym się aby przyznana mu była pewna ochrona prawna – oczywiście przy tym nie będąca na równi z dorosłym, w pełni wykształconym człowiekiem.

Nie pytam o ochronę prawną. Chciałbym się dowiedzieć, czyje życie jest cenniejsze dla Ciebie?

Jak raczysz przeczytać literalnie pierwsze zdanie mojej wypowiedzi to może się dowiesz...

OK, chciałem się upewnić.
Ja, pomimo tego, że bardzo lubię wieprzowinkę, to uważam, że życie jednego zarodka jest cenniejsze, niż wszystkie świnie świata. Wiesz dlaczego? Bo wierzę, że każdy zarodek ma w sobie potencjał by stać się Bogiem.

Albo to wyjątkowo koślawa i niechlujna przenośnia, albo, co najmniej, herezja nawet w oczach KRK.
Tak czy inaczej, nie wnosi to żadnej wartości merytorycznej do tego wątku.

Ech...
To może "ogarnianie" zacznij od odpowiedzi na następujące pytanie: czy hodowli na organy sprzeciwiają się te same osoby, które mają "szyneczkę na stole", czy też może protest wychodzi od środowiska, które "szyneczkom" również się sprzeciwia...

Czy zarodki ludzkie bez mięsa świń nie mogą żyć, tudzież jakoś inaczej ich życia się wykluczają, czy to była tylko taka dygresja bez związku z meritum?


Tutaj akurat możemy odnieść się do samego katolicyzmu. Nic się zmienia.

Etyka katolicka rozwija się w czasie i w pewnych aspektach może ulegać modyfikacjom lub doprecyzowaniu. Ponadto, katolicyzm nie kończy się na kodeksie spisanych zasad, ale ważne, a często ważniejsze jest też własne sumienie i relacja człowieka z Bogiem.

I w etyce katolickiej nie wolno zabijać zwierząt dla zabawy, przyjemności, kaprysu lub wygody (jak zabicie psa, bo wyjeżdżamy na wakacje). A w tym miejscu łatwo zauważyć, że skoro jedzenie mięsa nie jest konieczne, staje się niczym innym, jak tylko mieszanką powyższych motywacji.