Jakiś czas temu przeczytałem bardzo ciekawy artykuł o roli zdrady i strachu przed nią w historii Polski i o tym jakie piętno odegrało to na naszej narodowej mentalności:

http://tygodnik.onet.pl/1547,1366530,1,dzial.html

Co o tym myślicie? Czy rzeczywiście doświadczeni zdradą, lęk przed nią stał się naszą narodową cechą? Czy nieufność, paranoiczne szukanie zdrajców i tworzenie teorii spiskowych weszło Polakom do krwi, ze względu na trudną historię? A może była to tylko trzeźwość umysłu i ostrożność, która pozwoliła nam przetrwać wieki niewoli i ucisku w narodowej tożsamości? Czy te bolesne doświadczenia mają wpływ na nas - dzisiejszych Polaków, czy może są jedynie częścią naszej historii?

Zdrajco jak śmiesz oskarżać nas o tak niskie pobudki

A tak na poważnie?

Nie dostrzegam specjalnych oznak "narodowego strachu przed zdradą". Nieufność, paranoiczne szukanie zdrajców i tworzenie teorii spiskowych nie wynika z trudnej historii Polski, ani z nudnych lekcji historii Polski tylko raczej z małostkowości jaką się zarażamy nawzajem w ramach naszego małego narodu

Ale ile trzeba czasu żeby ta świadomość społeczna zaczęła się zmieniać? I czy wydarzenia ostatnich miesięcy raczej nie utrwalają w naszym społeczeńśtwie tej cechy?

A

A jeśli przypomnę reakcję Wislandczyków na plany zbudowania gazociągu pod Bałtykiem? Nawet jeśli przyjąć, że każdy kraj który byłby przez podobny gazociąg omijany, zareagowałby podobnie, to czyż u nas w tle nie było poczucie, że znowu wielkie, otaczające nas mocarstwa nas wykiwały? Każdy zareagowałby negatywnie na próbę wymanewrowania go, ale nie każdy odnalazłby tło historyczne takich prób.

Polacy to naród, którego świadomość zbiorowa kształtowały m.in. wieki rozbiorów, a kiedy już odzyskali wolność zawirowania I i II wojny.

Tak więc kuriozalne mi się wydaje powiedzieć, że chodzi tu o "małostkowość". Małostkowy to może być braciszek wobec siostrzyczki, kiedy starają się równo rozlać Coca-Colę. Natomiast mieszkańcy Wislandii mają - jakby nie było - empirycznie potwierdzone, że sąsiedzi mogą ich zwyczajnie wystawić do wiatru. Tak więc gdy tak się to ujmie, to owe uprzedzenie to nie małostkowość, ale kierowanie się rozumem i doświadczeniem.

Co Ty na to? :D:D

Musisz obalić następujące twierdzenia:
1. Polacy posiadają empirycznie udowodnione, że sąsiednie kraje mogą absolutnie się z nimi nie liczyć.
2. Opieranie się na doświadczeniu nie jest małostkowością, a będąc podstawą nowożytnej nauki, jest uznaną, skuteczną metodą poznania.

---------------------------------------------------------------------


B

Jest także faktem, że ludzie, którzy pamiętają czasy II wojny światowej dziś są już starzy i otępiali. Swoją postawą, bardzo często odległą od słonecznych wybrzeży zdrowego rozsądku, fałszują obraz wiedzy o świecie którą nabyliśmy w ciągu ostatnich wieków. Nie są w stanie jej przekazać i ją ośmieszają. I dlatego ludzie małostkowi odrzucają ich wiedzę o świecie, przywiązując nadmierną wagę do formy przekazu informacji.


No to teraz słucham Cię z uwagą

O, były takie plany? Ciekawe... I co, zbudowali czy nie? Sorki, nie mam telewizora, nie słucham radia, nie czytam gazet i portali informacyjnych, a w bibliotekach szukam raczej książek beletrystycznych i popularnonaukowych niż innych...
Nie wiem, możliwe... Ale myślę, że emocjonalne podchodzenie do sprawy jest bezsensowne, to że byliśmy pod zaborami nie oznacza, że Austrowęgry znowu nas "wykolegują"
W teorii gier jest pewien prosty algorytm: jeśli jakiś gracz cię "wykolegował" - też musisz go "wykolegować". Ale jeśli nie - nie wolno ci go "wykolegować", ani zakładać jego złego działania. Zasada dotyczy wyłącznie ostatniej/aktualnej "kolejki". Wtedy wygrana jest najwyższa
Też o tym słyszałem. Niemniej nie wierzę w świadomość zbiorową. Wierzę w niemądre przesądy i stereotypy...
Każdy może każdego wystawić do wiatru. O historii trzeba pamiętać a nie ją rozpamiętywać, żyjemy w czasach współczesnych a nie w historycznych...
Jestem Polakiem i nie wydaje mi się abym miał coś empirycznie udowodnione w tej materii...
Z takim sformułowaniem nie sposób się nie zgodzić, niemniej nasuwa mi się pytanie co rozumiesz przez "doświadczenie" - wydaje mi się, że w sprawach historycznych jest to pojęcie względne...
Nie bardzo rozumiem twój wywód. Świat przed i czasów WW2 był inny niż teraz... Uniwersalnej wspólnej miarki raczej nie znajdziesz...

Zgadzam się raczej z PTR-em. Małostkowość to nie jest najlepsze określenie teorii spiskowych, które ciążą i zawsze ciążyły na świadomości Polaków. Poza tym, filippiarzu, nie trzeba znać historii żeby ta mentalność na kogoś oddziaływała. Wystarczy, że kolejne pokolenia dziedziczą mentalność swoich poprzedników. Historii nie da się oddzielić grubą kreską od teraźniejszości i ona zawsze będzie wpływała na żyice współczesne. Nie trzeba wierzyć w świadomość zbiorową żeby dostrzec, że w społeczeństwie, w którym przez wieki silnie obecna była określona mentalność, oddziałuje ona i na poszczególne jednostki tworzące to społeczeństwo. Po prostu wytwarza się pewien klimat podejrzeń, nieufności i strachu przed zdradą, które sprzyjają tworzeniu i uwiarygodnieniu teorii spiskowych. Pytanie czy i kiedy Polacy się z tego wyzwolą? I czy ostatnie miesiące raczej nie ugruntowują tej historycznej, spiskowej mentalności?

Nie wierzę byś o tym nie słyszał Wyczuwam ironię :D

Nie oznacza, ale nie ufanie ludziom w tym kontekście ma słuszne podstawy.

Aha. Kogoś jednak może interesować po prostu poznanie jaki jest świat, a nie wygrana Ale pewnie masz rację.

No to widać czas bym powiedział po prostu co ja rozumiem przez świadomość zbiorową. Wydaje mi się, że ludzie niegdyś nie mieli świadomości tak szerokiej by np. obejmowała naród. Wiedzieli o jednostkach ze swego plemienia i tyle. Tego typu świadomość plemienia była - imho - dosyć podobna u każdej jednostki plemienia. Potem poznanie świata się poszerzało. Pojawiła się świadomość narodowa. Znowu jednostki mają pewien obraz społeczności, w której żyją; tym razem szerszej. No i znowu jeśli sytuacja jest w miarę stabilna na świecie, to po pewnym czasie wszystkie jednostki mają w miarę zunifikowany obraz społeczności w której żyją.
Można by więc się pokusić o wyodrębnienie czegoś takiego jak "świadomość zbiorowa" i porównywać ją jak ona wyglądała kiedyś, jak wygląda dziś. Taka świadomość zbiorowa rzutuje na zachowania poszczególnych jednostek. To może być nawet ciekawe

Jasne jak fix, ale tu chodzi o to, czy w oparciu o przeszłe wydarzenia możemy się uczyć o teraźniejszości. Z historii powinniśmy się raczej uczyć, prawda? I to prawda - każdy może wykiwać każdego. Istotne jest to, że w świadomości zbiorowej Polaków jest też pamięć o tym jak olbrzymie były skutki takie wykiwania.

aha

W jakim sensie względne jest doświadczenie rozbiorów

Chodzi mi o to, że młodzi odrzucają doświadczenia starych dlatego, że ci ostatni są już stetryczali i niedołężni.

Ciężko się odpowiada, jak ktoś rozstrzeli Twojego posta i na oddzielne cytaty, co?

Ja nie pisałem o ucywilizowaniu się tylko o wyzbyciu się pewnej skłonności do tropienia spisków i zdrajców, która ma miejsce w naszym narodzie. Jasne, że określone sytuacje sprzyjają rozwojowi populizmu w społeczeństwie, ale mam wrażenie że w naszym kraju niekiedy sami szukamy różnorakich spisków i zdrajców nawet bez szczególnych okazji. I na tym polega problem, żeby tej, nietypowej w współczesnym świecie, mentalności się pozbyć.

A mam wrażenie, że to nie będzie ani proces łatwy ani szybki.

Paschalis;

Spiskowe teorie nie są naszą narodową domeną.
Nie są dziełem strachu przed zdradą i nie mogą być z nią wiązane.

Spiskowe teorie odnajdują NIESPRAWIEDLIWOŚĆ, określają przyczyny,
ujawniają skutki, wyciągają na światło dzienne to co chce zostać w ukryciu.

Są często jedynym wytłumaczeniem i dowodem poszlakowym w sprawach
objętych tajemnicą.

Jeśli zaś chodzi o politykę w kraju, to "rzeczywistość medialna" daleko odbiega od wiedzy "ludu". Tak daleko że ludzie mają swoją prawdę -"teorie"a media swoje teorie-"prawdę"

I tak jest już odkąd najstarsi "Wislandczycy" pamiętają.

Problem jest wtedy, kiedy człowiek dostrzega teorie spiskowe, których nie ma. To się nazywa paranoja. A u nas jest dosyć powszechne. Pewnie dlatego Polska staje się pośmiewiskiem.


Crosis