Polecam wywiad z p. Niesiołowskim: --link.
Polecam tym wszystkim, którzy biorą się za demontaż prawa aborcyjnego lub którzy starają się wywołać swymi "akcjami" jakieś fluktuacje w społeczeństwie w tej kwestii. Tym, którzy chcą "wychowywać" przez prawo (tak, tak, wychowywać przez prawo w demokracji) też polecam.

Oczywiście chętnie poznam Wasze opinie w tej kwestii. Bo zapewne połowa forumowiczy się z tym tekstem nie zgodzi. Wszak Bóg chce inaczej, no nie?



Może jeszcze jedną "akcję obywatelską" sobie urządzimy, co?

A jaką tu wyrażać opinię? W końcu sensowny, uargumentowany głos w całej tej "burzy w szklance wody", którą rozpętał Giertych i inne oszołomy, żeby zapewnić sobie szum medialny i przykuć uwagę elektoratu.


Crosis

Dosadny ale jak bardzo prawdziwy komentarz.
Czy Giertych i "ten mały od ewolucji" to durnie? Nie całkiem, to cwaniacy którzy widząc jak sa mało poważani i jak małe mają szanse w następnych wyborach zrobią wszystko by pozyskać tzw. "moherowy elektorat" sterowany przez wiadomy i znany wszystkim ośrodek.
Świnia stratuje swoje młode gdy będa jej tamowały dostęp do koryta.

Krótkowzroczność na miarę pani Alicji T.

Jak się okazuje nawet na tym można zarobić :-/

( i to wcale nie mało), ale czy tego chce Bóg ?

To się każdy przekona - na sobie..... i to za niedługo.

sto lat !

To nie był żaden kompromis! Po prostu lewica przegrała, dzięki decyzji Trybunału Konstytucyjnego, ale oni nigdy wcale nie pogodzili się z obecną sytuacją i zawsze będą dążyć do liberalizacji ustawy aborcyjnej. Dlatego trzeba konstytucyjnie wzmocnić ochronę życia nienarodzonych!

List ks. abp. Kazimierza Majdańskiego
skierowany do prezydenta,
wszystkich członków rządu i parlamentu

Uprzejmie proszę o przyjęcie przedstawionych refleksji na temat zagrożenia bytu narodowego naszej Ojczyzny.

1. W tej niezwykle doniosłej sprawie ośmielam się zabrać głos jako Polak. Nadto zaś:
- jako sędziwy biskup polski, który przez całe swoje długie życie służy rodzinie i życiu;
- toteż od wczesnych lat kapłańskich współpracowałem w trosce o rodzinę z Ks. Karolem Wojtyłą (co trwało do końca życia Ojca Świętego);
- założyłem pierwszy w świecie akademicki Instytut Studiów nad Rodziną, legitymujący się obecnie 32-letnią działalnością;
- doświadczyłem całego okrucieństwa "cywilizacji śmierci", gdy byłem w czasie całej II wojny światowej więźniem hitlerowskim, przechodząc przez potworne obozy koncentracyjne, poddany tam - obok niezwykłych obozowych udręk - także doświadczeniom pseudomedycznym;
- niedawno otrzymałem z rąk Pana Prezydenta RP Order Orła Białego z główną motywacją: "za propagowanie wartości i znaczenia małżeństwa i rodziny" - to zobowiązanie, by do końca służyć ocaleniu polskiej rodziny i życia naszego Narodu.
Proszę więc obecny mój głos, podjęty w poczuciu obowiązku sumienia, przyjąć w duchu wspólnie dzielonej troski o Ojczyznę.

2. Zmagania nasze o losy Ojczyzny były przez wieki zmaganiami orężnymi, od zwycięskiej bitwy Mieszka I z Hodonem pod Cedynią, aż do bitwy o Monte Cassino, symbolizującej polskie zmagania na obczyźnie, i aż do Powstania Warszawskiego, symbolizującego wszystkie nasze bohaterskie zrywy powstańcze.
Obecnie jednak jakby ostateczny spór o nasze istnienie dokonuje się w pozornie trwającym pokoju, słabnie bowiem rodzina, będąca źródłem życia i rozwoju. Gdy Naród wymiera, kto go odrodzi?

3. Wspomniane wyżej w niezwykle zwięzłym zarysie historycznym zmagania orężne były wyrazem siły ducha. Nie sprzyja tej sile konsumpcyjny i hedonistyczny styl życia; wydaje się też tracić wśród nas znaczenie patriotyzm - prawdziwa i mądra miłość Ojczyzny.
Minione lata panowania totalitarnego systemu pozostawiły bolesną spuściznę dopuszczenia przez prawodawstwo masowego zabijania dzieci nienarodzonych.
Zjawisko to dotyka zresztą znacznych obszarów współczesnego świata. Dlaczego? Bo człowiek zdany na autorytet wprowadzonego przez siebie prawodawstwa - ginie.

4. Doświadczenia minionego stulecia mówią aż nadto wyraźnie o tym, że segregacja ludzi na lepszych i gorszych jest zdecydowanym krokiem w stronę panowania cywilizacji śmierci. Ludzi "gorszego gatunku" szybko spotyka wtedy okrutna eksterminacja. Dotyczy to zarówno bezbronnych dzieci, jak i bezbronnych ludzi chorych i starych.
Oby nigdy nasza Ojczyzna nie szła śladem straszliwych totalitaryzmów. By temu zapobiec praworządne Państwo winno wszystkim Polakom zapewnić rzeczywiście równe prawa, z prawem do życia na pierwszym miejscu. Nie segregujmy ludzi na tych, którzy mają prawo do życia, i tych, którym go odmawiamy.

5. Jedynie zimna kalkulacja demograficzna, pytająca o to, kto utrzyma starzejące się społeczeństwo - nie jest tutaj argumentem najwyższym. Argumentem takim jest godność człowieka. Że zaś jest on człowiekiem od poczęcia, nie ma obecnie z punktu widzenia naukowego żadnej wątpliwości.
Dla człowieka wiary obowiązujące są tu słowa Chrystusa: "Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych Moich braci najmniejszych, Mnieście uczynili" (Mt 25, 40).
Chrystusowi świadkowie wiedzą też dobrze, że nie mogą dać się ogarnąć obojętnością wobec zła albo lękiem, nie pozwalającym złu się sprzeciwić, nie mogą też być opieszali w czynieniu dobra.
Chodzi tutaj zarazem o prawdę, która ma dostęp do każdego sumienia człowieka prawego, choćby nie posiadającego przekonań religijnych, jest bowiem wpisana w serce człowieka jako prawo naturalne.
Nadto zaś człowiek, który zabija człowieka poczętego, ale jeszcze nie narodzonego, jednocześnie zabija siebie.
I cóż by to była za demokracja, w której "równość" byłaby tylko dla dorosłych, silnych i zdrowych?

6. Przytaczane bywają także argumenty zdrowotne po stronie matki i dziecka.
Otóż zabicie dziecka nie jest nigdy ulgą dla prawdziwej matki. Zbyt wiele już się stało dramatów po zadanej śmierci dziecku przez jego matkę. A jeżeli nie odczuwa ona tego jeszcze dziś, to tak się stanie jutro: bo kobieta jest rodzicielką i tego zniszczyć w sobie nie może.
Dziecko zaś nie może być zabijane z jakichkolwiek względów.

7. Wielki spór o życie człowieka rozstrzyga ostatecznie Najwyższy Prawodawca i Stwórca życia w przykazaniu: "Nie zabijaj!" (Wj 20, 13).

8. Czas na radykalną i zdrową zmianę naszej narodowej mentalności w zakresie obrony życia. Wskazał na to wyraźnie Papież z Polski, największy - jak mówimy - z rodu Polaków, albo nawet największy z rodu Słowian, Papież Jan Paweł II, wołający o "obronę życia ludzkiego od pierwszej chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci" i ostrzegający: "Naród, który zabija własne dzieci, staje się narodem bez przyszłości" (Kalisz, 4 VI 1997).

Oby więc w naszej Konstytucji znalazł się zapis o ochronie życia każdego człowieka od poczęcia aż do naturalnej śmierci. Niech stanie się to chlubną kartą obecnej kadencji Rządu i Parlamentu.

Wartość życia nie ma alternatywy.
To największe bogactwo Ojczyzny i jedyna rękojmia jej szczęśliwej przyszłości.

Z wyrazami głębokiego szacunku
ks. abp. Kazimierz Majdański
Łomianki, 17 lutego 2007 r.

Prawo do obrony życia ludzkiego ma każdy.Musimy życia ludzkiego bronić,bo tak nakazuje sumienie.Sumienie nie mówi,że mamy przestać bronić.Niedługo to politycy zechcą nam odebrać głos w innych ważnych sprawach a narzucą swoją wolę.Liczy się tylko zdanie Kościoła a nie polityków zwłaszcza w tak ważnych kwestiach.Nie boję się być odważnym.Zawsze byli Ci,którzy życia bronili i zwolennicy cywilizacji śmierci,którzy chcieli odebrać im głos.I niech nikt nie straszy obrońców życia mówiąc,że będą mieli krew niewinnych na rękach.Wszelkie działania przeciw obrońcom życia nie pochodzą z dobrego źródła.Kto broni życia ten jest po jego stronie i nie grozi mu potępienie.

Rzecz jest najzupełniej oczywista. Żeby dokonać zmian w Konstytucji potrzeba (o ile się nie mylę) dwóch/trzecich głosów posłów. Takiej większości w żaden sposów w tej chwili w sejmie zebrać nie można. Dlatego wprowadzenie tej fundamentalnej sprawy na forum obrad sejmu nie miało sensu.

Krew na rękach mamy teraz wszyscy.
Krew dzieci, które nadal giną z przyczyn jakie dopuszcza obecna ustawa...

Nie bądź frajer, Hebamme, każdy katolik jest zobowiązany w sumieniu do przestrzegania Prawa Bożego, nawet jeśli prawo cywilne różni się od niego lub jest mu przeciwne. Sto lat temu, gdy prawo cywilne nie dopuszczało aborcji z jakichkolwiek przyczyn, też zabijano nienarodzonych.

Bzdury piszesz. Nie mogą być "wszyscy" odpowiedzialni za coś, co zależy od decyzji kilkuset członków parlamentu.

Wszyscy może nie ,ale nie zapominaj ,że parlament został wybrany przez naród ,który to naród pośrednio zaowocował takim a nie innym parlamentem.

Jednak jeśli na kogoś głosujesz, nie znaczy to że wyrażasz poparcie dla jakiegokolwiek jego poglądu, zwłaszcza że znasz tych poglądów jedynie wycinek. Nie przypominam sobie aby politycy podczas kampanii masowo deklarowali co oni myślą np. o aborcji.

Nie znajomosć poglądów kandydata nie jest wytłumaczeniem dla wyborcy ,tak samo jak nie znajomość przepisów drogowych nie jest wytłumaczeniem dla kierowcy.