To przeklęte ciało
Rozmowa z Bartłomiejem Dobroczyńskim, psychologiem

http://prasa.wiara.pl/?grupa=6&art=1176405308&dzi=1159393520

Ciekawe spojrzenie na zagadnienie stosunku do ciała - naszej cywilizacji, chrześcijaństwa, wierzeń Ojców Kościoła i Pustyni, poglądów starożytnych...
Na razie polecam, jak wymyślę jakieś uwagi/pytania to nie omieszkam napisać.

Przeczytałem dwie strony i znalazłem już dwie bzdury:
1. Ojcowie Pustyni nie żyli w średniowieczu i nie byli platonikami.
2. Jeśli kultura japońska zapewnia "naturze wolność", to Hitler był filantropem dla Żydów.

Średnio widzę potrzebę czytania dalej poglądów kogoś, kto ma tak płytkie widzenie poglądów Ojców Kościoła praktykujących ascezę jako wyzwolenie ciała, a nie "łamanie ciała".

Nie rozumiem jak chrześcijańskie pismo może drukować wypowiedź człowieka, który nie rozumie komentowanego przez siebie tematu?

Może ma po prostu inny punkt widzenia niż Ty?


To ciekawe, ja nic takiego nie wyczytałem


Oj, skrót myślowy, a Ty to poważnie traktujesz. Wiadomo, że już od tysięcy lat większość ludzkości ma naturę średnio w poważaniu i niewoli ją jak może Chodziło o rozwinięcie nauki przez cywilizację europejską...


Nie potrafię wyczytać sensu z tej wypowiedzi, jakaś podpowiedź?

Mi się właśnie podoba, że autor taką prostą treścią operuje - co prawda, po waszych głosach widzę, że czasami zbyt upraszcza, ale tu bardziej chodzi o przekaz. Zauważcie, że jest to rozmowa z psychologiem, a nie teologiem.

No właśnie w tym sęk, że jeżeli psycholog nie rozumie tematu (teologii i chrześcijańskiej duchowości) to niepotrzebnie ją komentuje, bo właśnie tym się wykazuje - niezrozumieniem. Lepiej by było gdyby pozostał przy komentowaniu psychologii.

Ależ ja rozumiem że każdy komentarz ze swej natury upraszcza. Jednak co innego upraszczać, a co innego wywracać na drugą stronę. Ojcowie Kościoła posługiwali się terminologią wziętą z platonizmu (na przykład wyróżniając trzy "władze duszy"), jednak odrzucali zupełnie koncepcję "ciała - więzienia duszy" bardziej skłaniając się ku żydowskiemu tzw. totalizmowi. Jeśli widzieli rozdźwięki między duszą, a ciałem, to jako zjawisko nienaturalne, skutek grzechu, który miał być zaleczony przez uświęcenie i na skutek zapanowania nad obydwoma tymi pierwiastkami innej siły - umysłu, który jest niepodzielnym, wyłączny dla aniołów i ludzi (u Ojców pojawia się określenie dusza i w stosunku do zwierząt), stworzonym na obraz Boga centrum ludzkiej osobowości.

No właśnie w tym sęk, że jeśli ksiądz komentuje tematy, których nie rozumie, na przykład problemy z dziećmi, tudzież wypowiada się na tematy ateistów, mimo że ich nie rozumie, co w oczywisty sposób widać z jego wypowiedzi, to to Wam nie przeszkadza.

Każdy ma prawo wypowiadać się na każdy temat. Tutaj macie inny punkt widzenia, tak samo jak ja ciągle widze prezentowany w mediach przez katolików i "katolickich" polityków punkt widzenia.

Crosis

Coś w temacie: http://kobieta.wp.pl/kat,58074,wid,8638 ... Bpage%5D=1
Podobał mi się opis pięknych dziewczyn w Madrycie

Mi też się podobał ten opis.

A co do mentalności Polek to zauważyłam, że w oczach innych kobiet nie jest mile widziane, gdy jakaś pani przebywająca w "towarzystwie" jest ładna (a już tym bardziej ładniejsza) i lepiej się prezentująca. Wtedy rzeczywiście znajdują setki argumentów, aby skutecznie popsuć jej dobry humor i samoocenę.
Zazdrość jakaś w tych kobietach tkwi, czy co?

Wracając do tematu.
Przecież ten człowiek ma rację, niezaleznie od tego czy mylą mu się rzeczy które wytknęliście.
Nasza kultura stała się kulturą rywalizacji, musimy być lepsi od innych, a tabletki zapewniają szczęśliwość i rozwiązanie problemów.

Pytanie: dokąd nas to zaprowadzi?

przy dozie krytycznego myślenia i braku ślepego podążania za modą i "obowiązującymi" trendami .... do niczego złego.

Ja zgadzam się z tym psychologiem. On wyraźnie wskazuje na to, że podstawy wiary chrześcijańskiej są zupełnie inne i nie ukazują ciała jako zła koniecznego i przekleństwa duszy (jak twierdzili neoplatończycy), ale jako integralny element człowieka, którego nie należy się wyrzekać. O Ojcach Pustyni wspomina jedynie w kontekście podkreślenia, że zaczęła u nich występować pewne negatywne podejście do ciała głównie przez pryzmat zagrożenia dla uświęcenia. Nie generalizuje tego jednak na wszystkich Ojców Pustyni, ani tym bardziej na Ojców Kościoła w ogóle.

A faktem jest, że później w średniowieczu zaczął dominować neoplatoński, bardzo negatywny stosunek do cielesności, głównie pod wpływem św. Augustyna i innych neoplatończyków. Zresztą dopiero św. Tomasz z Akwinu na nowo podkreślił, że dla człowieka naturalnym i pożądanym stanem jest posiadania zarówno duszy jak i ciała, czym tłumaczył obietnicę Zmartwychwstania Ciał. A po wybuchu Reformacji ta silna nieufność do ciała zaczęła się u niektórych chrześcijan na nowo rozwijać.

Prawdą jest też, że paradoksalnie obecnie, całkowicie została odrzucona etyka seksualna, ale została typowa dla neoplatończyków przekonanie o zewnętrzności ciała wobec osoby ludzkiej, które w związku z tym może być traktowane instrumentalnie. Więc również hedonizm jest wynikiem nie tyle kultu ciała, ale raczej przekonaniu o jego instrumentalizmie. Podobnie było u neoplatończyków, którzy w przekonaniu o zewnętrzności ciała sami nie mieli oporów np. przed orgiami uznając, że nie mogą one wpłynąć na ich człowieczeństwo.

Jak dla mnie ten wywiad w żaden sposób nie pomniejsza faktu, że chrześcijaństwo nie jest religią wroga ciału, a wręcz odwrotnie odwołując się do źródeł chrześcijaństwa podkreśla, że tak nie jest. Ukazuje on natomiast, że w niektórych okresach chrześcijaństwa, wśród niektórych jego wspólnot, takie neoplatońskie podejście do ciała obowiązywało i paradoksalnie współcześnie ma się bardzo dobrze.