Jest źle, a będzie gorzej.

Stanisław Adam

Cytuj:

Jest źle, a będzie gorzej – z analitykiem gospodarczym – Januszem Szewczakiem rozmawia Zbigniew Lipiński

Premier Donald Tusk dziarsko zapowiedział wprowadzenie w Polsce euro w 2011 r. Został wprawdzie zdezawuowany przez polityków unijnych, ale tymczasem rozpoczął się kryzys finansowy w USA. Politycy i ekonomiści establishmentu jednak obiecują, że nic nam nie grozi. Czy mają rację?

- Wbrew zapowiedziom dyżurnych autorytetów, takich jak Ryszard Petru, prof. Witold Orłowski, Leszek Balcerowicz, Jadwiga Staniszkis sprawa przedstawia się zgoła inaczej. Najpierw owe „autorytety” utrzymały, że żadnego kryzysu nie będzie, potem że ewentualnie w Stanach, a w Europie na pewno nie, a już w Polsce – wykluczone. Kilka miesięcy temu pani Staniszkis opublikowała w „Dzienniku” artykuł, w którym twierdziła, że amerykański system finansowo-gospodarczy ma ogromną przewagę nad Chinami, iż Chiny w ogóle nie liczą się w tym rozdaniu, są bardzo słabe, muszą przeprowadzić szereg refom, itd., itd. To pokazuje, jak ci ludzie często się mylą lub głoszą tezy na zamówienie. Są po prostu wyznaczeni do usypiania Polaków, m.in. w kwestiach ekonomicznych. To diagnozy błędne lub po prostu nieprawdziwe. Podobnie, jak diagnozy analityków bankowych, pracujących na rzecz zagranicznych banków komercyjnych z pensjami 20-30 tys. zł miesięcznie, toteż mogą opowiadać dowolne bzdury. Zachęcali np. do kupowania akcji, „bo taniej nie będzie”, lokowania w fundusze inwestycyjne. Tymczasem jest taniej i będzie taniej.

Mamy więc do czynienia z cenzurą, aby nie dopuścić, broń Boże, do poważnego myślenia społeczeństwa o kwestiach ekonomicznych, a jest o czym. Pamiętać bowiem trzeba, że w ostatnim roku ceny w Polsce rosły najszybciej w Europie, skala drożyzny u nas jest gigantyczna. W wielu krajach Unii Europejskiej jest taniej niż w Polsce. Gdyby porównać tanie sieci supermarketów niemieckich i polskich, często tych samych właścicieli, to okaże się, że oprócz pieczywa w Polsce jest wszystko droższe. A przecież nasze wynagrodzenia są nieporównywalnie niższe, często trzy-czterokrotnie od unijnych, nie mówiąc już o daleko niższej zamożności Polaków.

Wniosek stąd prosty: opowiadania „nasza chata z kraja”, „kryzys nam w ogóle nie grozi” – włóżmy między bajki.

(...)

Ale minister finansów twierdzi, że polskim bankom żaden kryzys nie grozi.

- I tu się wyjątkowo zgadzam z min. Janem Vincentem Rostowskim, chociaż uważam go za najgorszego ministra finansów od wielu lat, nie wyczuwającym i nie znającym zawiłości polskiej gospodarki. Rzeczywiście bankom polskim nic nie grozi, bo ich po prostu nie mamy. Prócz PKO Banku Polskiego i Banku Ochrony Środowiska, w Polsce jedynie działają zagraniczne banki komercyjne.

(...)

Czy jednak oświadczenie Tuska nie miało żadnych konsekwencji?

- Miało i to niekorzystne dla Polski. Polska jest ulubionym krajem kapitału spekulacyjnego, który gra na polskiej walucie bardzo intensywnie, to ich ukochana waluta. Na złotym bowiem zarabia się podwójnie: raz – na stałych podwyżkach stóp procentowych – czyli na wzroście oprocentowania papierów wartościowych, dwa – na aprecjacji waluty. Za zarobione złotówki kupuje się więcej dolarów i euro, które wywozi się zagranicę. A zapowiedź Tuska spowodowała wzrost notowania złotego o 10 -12 groszy, co spekulantom walutowym przyniosło setki milionów złotych zysku.

(...)

W ewentualnym referendum nie można stawiać pytania „czy chcesz wejścia Polski do strefy euro?”. Właściwie postawione pytanie brzmi: „czy nawet za cenę wzrostu kosztów utrzymania i pozostawienia obecnego poziomu zarobków zdecydowałbyś się na przyjęcie euro?”. To jest zbyt poważna sprawa, żeby załatwić ją nic nie mówiącym pytaniem, np. przy okazji wyborów do Parlamentu Europejskiego.

- Dziękuję za rozmowę.

Cały wywiad: Myśl Polska, Nr 42 (19.10.2008)

Jak w tytule komentarza dnia na SG portalu Wiara.pl: Nie ma czego komentować. Fakty same się komentują. Jeśli chce się je zuważyć.