Idący, czy kochasz ich zgodnie z przykazaniem miłości?
Kochając bliźniego jak siebie samego, oznacza, że traktujesz go jak samego siebie i traktujesz wszystko co należy do ciebie, tak jakby należało do niego, Żyda, Palestyńczyka, Rosjanina, sąsiada, … .
Nie musisz odpowiadać na forum na powyższe pytania, odpowiedz sam sobie i połącz z nadzieja na niebo.
Wielokrotnie coś oświadczałem, ale po głębszym przeanalizowaniu...

Fascynuje mnie brak rozumienia, czym jest miłość. Jak też brak świadomości, jakie są cele miłości.
Alle wyłapałem też w dyskusji brak umiejętności oddzielenie samej miłości od sposobów i skali jest świadczenie, dzielenia się nią. Miłość nie ma nic wspólnego z urawniłowką.
Jeśli chcecie kontynuować dyskusję, to sugeruję wyjaśnienie sobie wzajemnie treści pojęć, których używacie. Często w potocznym znaczeniu słów ma zupełnie inną treść, niż podawaną w definicjach. Ale jest też wiele słów, które mają różne znaczenia. Warto uściślić.

Tak, staram się jak najbardziej.
Bzdura. Usiłowałem wytłumaczyć, czym jest miłość. Skoro nie rozumiesz, to i odpowiedzi na tę kwestię nie zrozumiesz.
Miłość nie musi polegać na ogołoceniu siebie, dla czyjegoś dobra.
Gdybym oddał wszystko co do mnie należy, to sam bym znalazł się w sytuacji gorszej niż obdarowany.
Pragnienie czyjegoś dobra nie oznacza rezygnacji ze wszystkich dóbr, które się posiada.
Zaspokajanie czyichś potrzeb nie powinno odbywać się ze szkodą, dla kogoś innego.
Można i trzeba się dzielić, tym, co się posiada. Dzielić się z potrzebującymi. A
No właśnie, może tym razem warto, abyś zmienił kolejność. Najpierw przeanalizował, zrozumiał, a oświadczał dopiero gdy będziesz o czymś przekonany

No tak, Jezus z miłości oddal życie za Idącego, a Idący chce być w lepszej sytuacji materialnej od bliźniego i nie pozwoli w imię miłości do bliźniego nakazanej w jak pisze najważniejszym przykazaniu „będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego”, ogołocić siebie, bo byłby w „sytuacji gorszej niż obdarowany”.
Idący, preferujesz miłość warunkową? Pomimo, ze kocham ciebie jak siebie samego, to dam tobie tyle, byś nie miał więcej niż ja. Poza tym ja nie jestem Bogiem, bym oddał życie za jakiegoś bliźniego - Żyda, Rosjanina, ateistę, bo go tylko kocham jak samego siebie. A ci wszyscy pokroju Ojca Maksymiliana Marii Kolbe, Janusza Korczaka, to nie rozumieli, że dzielić się z potrzebującymi to nie oznacza oddać wszystko co się ma, nawet życia.
PS
Miłość bliźniego jest miłością warunkową, polegająca na obdarowanie bliźniego w taki sposób, by mi pozostało więcej niż on będzie miałł po obdarowaniu.Tak zrozumiałem pojmowanie przez Ciebie miłości. Jeśli się mylę, to postaraj się wyprowadzić mnie z błędu.

No i niczego nie zrozumiał. Hadko dalej tłumaczyć.

Idący, jestem Twoim bliźnim, może nie tak inteligentnym jak Ty, dlatego proszę o wytłumaczenie, dlaczego stawiasz warunki miłości, a ty w taki sposób mi odpowiadasz? Widzę zatem, że Twoja miłość nie tylko stawia warunki, ale również charakteryzuje ją niecierpliwość. Tym samym jest sprzeczna ze słowami "Hymnu o miłości".
PS
Idący, może się mylę, ale mam wrażenie po Twych wypowiedziach, że jesteś katolikiem, który żyje nadzieją na niebo. To założenie jest prawidłowe czy być może coś pokręciłem?

Stara śpiewka. Mieć ciastko i zjeść. Droga do Nieba tak niełatwa, takimi nierealnymi do spełnienia przez Homo Sapiens postulatami umoszczona, że jak wyżej mówiłem, nie my, słaby , zainfekowany usterkami (tzw. grzechami) z racji trudnego środowiska prototyp powiedzmy 1.3 po delfinach i małpach, ale jakiś święty kosmita w wersji 2.7 i wyżej, prawie już całkiem bezgrzeszny, bo w cieplarni innej galaktyki rozwijany, bez drapiezników i wulkanów kandydatem do zaludnienia Nieba. Nie my, grzeszni, agresywni, kłamliwi, by prztrwać gatunkowo. Cóż, gdzie drwa rąbią....

A jednak zauważyłeś, że nie atakuję ciebie i odnoszę się tylko to twoich tez. Że nie odpowiadam na zaczepki ad personam.

Poprzednia odpowiedź świadczy o zmęczeniu materiału. Jeśli po kilku wyjaśnieniach nie zrozumiałeś sensu, to pozostaje mi to, co czynię codziennie, czyli modlitwa w Twojej intencji.
Nie jestem zwolennikiem teorii, która głosi, że jeśli coś się nie udało 10 razy, to należy powtarzać, bo za którymś razem skutek tego samego działania może okazać się inny.
Nie mam zamiaru przebijać głową muru.

Idący, jako chrześcijanin powiedz jaka jest różnica między Tobą, a głoszonymi przez ciebie tezami. Dopuszczasz taką możliwość, że Ty pójdziesz do nieba, a twoje tezy do piekła?

Idący, usprawiedliwiasz swą wcześniejszą wypowiedź zmęczeniem materiału i tu bym się zgodził. Zauważam jednak, a może to tylko takie moje wrażenie, że to zmęczenie u ciebie nie tylko nie ustąpiło, ale wręcz się nasiliło. Dostrzegam zawirowanie w logicznym myśleniu, demencja? Zobacz, piszesz, że codziennie odprawiasz modły w mojej intencji, a zarazem stwierdzasz, że robisz to wbrew teorii, której nie jesteś zwolennikiem, a która jak piszesz mówi – jeśli 10 zdrowasiek nie pomoże, to nie należy więcej powtarzać, tylko sobie odpuścić. Może, jak to zmęczenie minie postarasz się odpowiedzieć na to, jak i na wcześniejsze pytania, których chyba z powodu zmęczenia nie zauważyłeś.