(1 Koryntian 8:5, 6) Bo chociaż są tacy, których zwą „bogami”, czy to w niebie, czy na ziemi, jako że jest wielu „bogów” i wielu „panów”, 6 dla nas wszakże jest jeden Bóg, Ojciec, z którego jest wszystko, a my dla niego; i jeden jest Pan, Jezus Chrystus, przez którego jest wszystko i my przez niego.

No właśnie - Bóg jest Jeden i z Niego jest wszystko. W zasadzie więc w ogóle nie potrzebowałby imienia. Jego Imię oznacza, że Jest i Będzie. Izraelici tego imienia potrzebowali, bo dla nich imię miało inne znaczenie niż dla nas - określało całe jestestwo jakiejś osoby. Jeszcze za czasów Jezusa gdy się mówiło "moje imię", to oznaczało to po prostu "ja". A kiedy mówiło się "wezwać czyjegoś imienia", to oznaczało to po prostu "wezwać tego kogoś". My teraz podchodzimy do tego inaczej. Dla nas to, że ktoś się nazywa "Beata" nie oznacza od razu, że jest "szczęśliwy" (bo to to imię oznacza) i żadnego jestestwa nie określa (co najwyżej płeć). Niczego zupełnie nie oznacza - to tylko imię. Równie dobrze mogłaby być Agnieszka albo Zośka. Dlatego wasze twierdzenie, że "Jehowa" to imię takie samo, jak "Jacek" czy "Stanisław" jest głupie i dla Boga obraźliwe. A twierdzenie, że wzywanie "Imienia Bożego" to ma dosłownie polegać na wołaniu "Jehowa, Jehowa" jest dodatkowo prostackie.

Mnie się natomiast wydaje, że zmiana imienia Jahwe na Jehowa jest tak samo istotna, jak zmiana słów:
"Duch Boży unosił się nad wodami" na "czynna siła Boża przemieszczała się tu i tam nad powierzchnią wód", bądź też:

"Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju." na "Zaprawdę mówię ci dzisiaj: Będziesz ze mną w Raju."

Nie wiem wobec tego jak zmiany w PŚ dokonywane przez świadków Jehowy Sp. Z.O.O. mają się do przytoczonych wcześniej słów:



PS. "Nie można" piszemy osobno

Sama znajomość imienia Bożego, czy dosłowne wołanie dosłowne "Jehowo, Jehowo" nikogo nie zbawi, trzeba jeszcze spełniać Jego wolę. Proszę mi nie wkładać w klawiaturę słów których nie pisałem
Natomiast jak było wykazane wcześniej nie ma w NT zakazu używania imienia Jahwe (Jehowy). Również zarzuty o nadużywaniu tego imienia przez ŚJ zostały odparte, gdyż są oparte na subiektywnych ludzkich poglądach i nie mają podstaw biblijnych
W Biblii zawsze osoby oddające cześć jedynemu Żywemu Bogu były kojarzone z konkretnym Bogiem Jehową, a nie Bogiem o mieniu Bóg. Obecnie wiele osób wierzy po prostu, ze Bóg to Bóg i nie musi mieć imienia własnego. Każdy może wierzyć w co chce, natomiast nie ma to poparcia w Biblii. Dlatego też wielu doktrynerów próbuje zmieniać treść i sens Pisma Świętego usuwając z niego imię Jehowy które występuje tam tysiące razy, a co jest niedopuszczalne.

(Powtórzonego Prawa 4:2) Nie wolno wam nic dodać do słowa, które wam nakazuję, ani nie wolno wam nic z niego ująć, tak aby zachowywać przykazania Jehowy, waszego Boga, które wam nakazuję.

osobiście nie mam nic przeciwko formie Jahwe, uważam ze obie sa dopuszczalne.
Papież Jan Paweł II używał np formy 'Jehowa" w swych dramatach.

"Karol WOJTYŁA (Papież Jan Paweł II)
Hiob - (dramat)
Hiob
Drama ze Starego Testamentu (...)
BALDAD Z SUAH
Zamilcz już przecię, bo Jehowę obrażasz słowy i mowami! - Zamilcz, bo jako głupi prawisz.
HIOB
Ty mi zaś - mędrzec - odpowiadasz.
(...)
Kraków, 1940, we Wielkim Poście

Wolę Bożą możemy zidentyfikować dopiero w oparciu o nakazy bądz zakazy.
List do Tytusa nie spełnia tych kryteriów,co więcej nie ma tam nic, co by mogło wskazywć na
jakikolwiek związek "baśni żydowskich"z "wymazywaniem imienia Bożego".Warto więc odczytywać tekst przez pryzmat kontekstu,.
A jeżeli chodzi o Łuk 4:8.Gdzie w tym fragmencie Jezus wypowiada się o "bajkach żydowskich"
w kontekscie używania bądz nie Imienia Bożego?
A teraz odpowiedz na twoje pytanie.
W związku z tym że Bóg nie wypowiedział się w kwestii tłumaczenia Pisma w kontekscie
"usuwania Jego Imienia"z obecnych przekładów praktyka niektorych Biblistow nie jest sprzeczna z wolą Bożą, a jedynie z wolą Świadkow Jehowy!

Jezus i apostołowie uczyli, że całe Pismo Święte jest prawdą:
(Jana 17:17) Uświęć ich przez prawdę; twoje słowo jest prawdą.
(2 Tymoteusza 3:16) Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauczania, do upominania, do prostowania, do karcenia w prawości
Często posługiwali się Starym Testamentem i go cytowali:
Porównaj np.: Łk 4:4, 8, 12 z Pwt 8:3; 6:13, 16; Łk 4:18, 19 z Iz 61:1, 2; Jl 3:5 BT wyd II z Rz 10:13
Potępiali zastępowanie praw Bożych zwyczajami ludzkimi:
(Tytusa 1:13, 14) Świadectwo to jest prawdziwe. Właśnie dlatego wciąż ich surowo upominaj, żeby byli zdrowi w wierze, 14 nie zwracali uwagi na żydowskie baśnie oraz przykazania ludzi odwracających się od prawdy.
(Marka 7:6, 7) On rzekł do nich: „Izajasz trafnie prorokował o was, obłudnikach, jak jest napisane: ‚Lud ten okazuje mi szacunek swoimi wargami, ale ich serca są ode mnie bardzo oddalone. 7 Lecz na próżno mnie czczą, gdyż jako nauk uczą nakazów ludzkich’.

Bóg życzy sobie aby ludzie znali i używali jego imienia:
(Jeremiasza 16:20, 21) Czyż ziemski człowiek może sobie uczynić bogów, skoro nie są oni bogami? 21 „Dlatego też daję im poznać; za tym jednym razem dam im poznać moją rękę i moją potęgę i będą musieli poznać, że mam na imię Jehowa”.

(Joela 3:5 BT wyd II) Każdy kto wzywa Jahwe będzie wybawiony.
Nie wolno zmieniać tekstu Biblii, np. zastępując imię Boga (Jahwe, Jehowa) które występuje tam prawie 7000 razy, a wstawiając w te miejsca tytuły „Pan, Bóg”
(Powtórzonego Prawa 4:2) Nie wolno wam nic dodać do słowa, które wam nakazuję, ani nie wolno wam nic z niego ująć, tak aby zachowywać przykazania Jehowy, waszego Boga, które wam nakazuję.
Oto wypowiedź tłumaczy American Standard Version z 1901 roku: „[Tłumacze] doszli zgodnie do przekonania, że żydowski przesąd, w wyniku którego Boskie Imię uważano za zbyt święte, by je wypowiadać, nie powinien dłużej wywierać przemożnego wpływu ani na angielski, ani na żaden inny przekład Starego Testamentu (...) To Pamiętne Imię, wyjaśnione w Księdze Wyjścia iii. 14, 15, a w oryginalnym tekście Starego Testamentu ciągle wysuwane na pierwszy plan, określa Boga jako Boga osobowego, Boga przymierza, Boga objawienia, Zbawcę, Przyjaciela swego ludu (...) To imię własne powiązane z mnóstwem rzeczy świętych, powraca teraz w świętym tekście na swoje miejsce, do którego ma niezaprzeczalne prawo”.
Na portalu wiara.pl też jest o tym mowa
A skoro Bóg życzy sobie aby ludzie znali Jego imię (Jr 16:21) usuwanie Jego imienia jest jedynie ludzkim wymysłem.
Natomiast Jezus i apostołowie jak wykazane było wcześniej potępiali takie zachowanie.
W związku z tym Jezus i apostołowie używali imienia Bożego:
(Łukasza 4:8) Jezus, odpowiadając, rzekł do niego: „Jest napisane: ‚Jehowę, twego Boga, masz czcić i tylko dla niego masz pełnić świętą służbę’”. Porównaj z Pwt 6:13 BT wyd. II
(Rzymian 10:13-15) Gdyż „każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony”. 14 Ale jak będą wzywać tego, w którego nie uwierzyli? A jak uwierzą w tego, o którym nie słyszeli? A jak usłyszą bez głoszącego? 15 A jak będą głosić, jeśliby nie zostali posłani? Tak jak jest napisane: „Jakże pełne wdzięku są stopy tych, którzy oznajmiają dobrą nowinę o tym, co dobre!” porównaj z Jl 3:5 BT wyd II

Jezus i apostołowie uczyli, że całe Pismo Święte jest prawdą:
(Jana 17:17) Uświęć ich przez prawdę; twoje słowo
(Marka 7:6, 7) On rzekł do nich: „Izajasz trafnie prorokował o was, obłudnikach, jak jest napisane: ‚Lud ten okazuje mi szacunek swoimi wargami, ale ich serca są ode mnie bardzo oddalone. 7 Lecz na próżno mnie czczą, gdyż jako nauk uczą nakazów ludzkich’.

Bóg życzy sobie aby ludzie znali i używali jego imienia:
(Jeremiasza 16:20, 21) Czyż ziemski człowiek może sobie uczynić bogów, skoro nie są oni bogami? 21 „Dlatego też daję im poznać; za tym jednym razem dam im poznać moją rękę i moją potęgę i będą musieli poznać, że mam na imię Jehowa”.

(Joela 3:5 BT wyd II) Każdy kto wzywa Jahwe będzie wybawiony.
Nie wolno zmieniać tekstu Biblii, np. zastępując imię Boga (Jahwe, Jehowa) które występuje tam prawie 7000 razy, a wstawiając w te miejsca tytuły „Pan, Bóg”
(Powtórzonego Prawa 4:2) Nie wolno wam nic dodać do słowa, które wam nakazuję, ani nie wolno wam nic z niego ująć, tak aby zachowywać przykazania Jehowy, waszego Boga, które wam nakazuję.
A skoro Bóg życzy sobie aby ludzie znali Jego imię (Jr 16:21) usuwanie Jego imienia jest jedynie ludzkim wymysłem. [/quote]
Jeżeli chcesz dyskutować w sposób merytoryczny, to staraj się podawać wresety zgodnie
z ich bezpośrednim przeznaczeniem.(dotyczy to wszystkich tekstów przez ciebie zacytowanych)To po pierwsze.
Po drugie,jak nazwać praktykę ŚJ dodawania do Nowego Testamentu imienia Bożego
uwzględniając wersety z Ks Przysłów 30:6,PPr 4:2 oraz Obj 22:18?
Po trzecie:Czy nie używanie imienia Bożego podczas modlitwy,działalnosci ewangelizacyjnej
i innych praktyk chrześcijańskich jest grzechem?Jeśli tak,to poproszę o konkretne cytaty z NT.

Przepraszam nie zaznaczyłem prawidlowo "cytuj"Postaraj się odszukać moje wypowiedzi,

Właśnie te wersety które podajesz, a które dwa z nich cytowałem wcześniej (Pwt 4:2, Obj22:18) obligują do jak najdokładniejszego oddawania treści Pisma Świętego, a które niestety w większości przekładów jest zmieniane gdyż w miejsce imienia Bożego (Jehowa, Jahwe) występującego tam ok. 7000 razy podawany jest jako imię Boga tytuł „Pan”. Czy w związku z tym Ci tłumacze kierowali się tymi wersetami które podałeś czy raczej jakimiś innymi poglądami?
Świadkowie Jehowy chcąc być wierni Słowu Bożemu (Pwt 4:2, Obj 22:18, Prz 30:3) przywrócili Imię Boże w Pismach Greckich tam gdzie ono pierwotnie było (są na to naukowe dowody). Zresztą nie oni jedni gdyż są inne przekłady Nowego Testamentu w których występuje imię Jehowa np. Hebrew New Testament, Salkinson-Ginsburg.

Ciekawą rzeczą jest to, że Biblia osoby usuwające Imię Boże utożsamia z fałszywymi prorokami:
(Jeremiasza 23:25-27) „Usłyszałem, co powiedzieli prorocy, którzy prorokują fałsz w moim imieniu, mówiąc: ‚Miałem sen! Miałem sen!’ 26 Jak długo będzie to w sercu proroków, którzy prorokują fałsz i którzy są prorokami oszukaństwa własnego serca? 27 Myślą o tym, by przez swoje sny, które sobie wzajemnie opowiadają, sprawić, żeby mój lud zapomniał moje imię, tak jak ich ojcowie zapomnieli o moim imieniu przez Baala.

Baal znaczy „Pan", "Właściciel”

Jak wiadomo Jezus i apostołowie nauczali, że Stary Testament też jest natchniony przez Boga i często z niego korzystali:
(Rzymian 10:13-15) Gdyż „każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony”. 14 Ale jak będą wzywać tego, w którego nie uwierzyli? A jak uwierzą w tego, o którym nie słyszeli? A jak usłyszą bez głoszącego? 15 A jak będą głosić, jeśliby nie zostali posłani? Tak jak jest napisane: „Jakże pełne wdzięku są stopy tych, którzy oznajmiają dobrą nowinę o tym, co dobre!”

Porównaj Joela 3:5 BT wyd II

Tak więc widać, że trzeba się nim posługiwać.
Co prawda samo posługiwanie się nie uświęca jeszcze imienia Bożego, ale ma z nim ścisły związek i dotyczy kwestii zwierzchnictwa nad światem.
(Ezechiela 36:23) ‚I uświęcę swoje wielkie imię, które było bezczeszczone wśród narodów i które wy zbezcześciliście pośród nich; i narody będą musiały poznać, że ja jestem Jehowa — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy — gdy na ich oczach uświęcę się pośród was.

wojtekwojtek
Odnieś się w takim razie do poniższego tekstu.
http://brooklyn.org.pl/septuaginta.htm