kleryk Ahmad Al-Kubeisi, Irakijczyk, Dubai TV, 24.02. 2006.

żródło

kleryk Yunis Al-Astal, Palestyńczyk, Al-Aqsa TV, 11.04.2008

żródło

Yunis Al-Astal:
Allah wybrał was dla Siebie i dla Swojej religii, abyście służyli jako silnik pchający ten naród (islamu) do fazy sukcesu, bezpieczeństwa i konsolidacji władzy a nawet do podbojów przez dawah (głoszenie islamu) i podbojów militarnych stolic całego świata. Wkrótce, jeśli Allah zachce. Rzym zostanie podbity, tak jak podbity został Konstantynopol, zgodnie z przepowiednia Mahometa. Dziś, Rzym to stolica katolików, albo stolica krzyżowców, która zadeklarowała wrogość do islamu i umieściła braci małp i świń (Żydów) w celu zatrzymania islamskiego przebudzenia- ta ich stolica będzie przyczółkiem podbojów islamskich, które obejmą całą Europę, a potem zajmiemy się dwoma Amerykami a nawet Europą Wschodnią...

Wierzę, ze nasze dzieci i wnuki odziedziczą po nas dżihad i nasze ofiary i jeśli Allah zachce dowódcy podbojów wyjdą spośród nich. Dzisiaj zaszczepiamy w ich duszach dobre wiadomości i przez meczety, Korany i historię Proroka, jego towarzyszy i wielkich wodzów przygotowujemy je na misję ratowania ludzkości od ognia piekielnego, na granicy którego dzisiaj stoi.

szejk Muhammad Tannoun, kazanie piątkowe, meczet w Chartumie, transmisja w Sudan TV, 5 maj 2007

żródło

W 1948 Palestyna została stracona- ta błogosławiona ziemia, ziemia muzułmanów. Jej mieszkańcy zostali rozproszeni i zabici. Przez kogo? Przez najbardziej odrażające kreatury na powierzchni ziemi- potomstwo małp i świń. (chodzi o Żydów- dop. moje)

Dotąd, nikt nie wysilił się by zbadać czemu ziemie muzułmanów w różnych miejscach (na ziemi) zostały stracone. Zawsze winimy Żydów i chrześcijan za tą porażkę i zaniedbanie. Mówimy, że to spiski. Niektórzy mówią: My nie wierzymy w teorie spiskowe:. To są fakty, nie teorie. My jesteśmy świadkami spisków i oszustw dzień i noc.

ISLAM: O czym Zachód powinien wiedzieć

http://www.youtube.com/watch?v=rhUE2tg9 ... re=related

ISLAM: O czym Zachód powinien wiedzieć
(1/13) <Film w 13 częściach>

to z dedykacja dla wszystkich pań zakochanych w muzułmaninie:

Iqra TV, 22.03.2005, szejk Mohammad Al-Munajid

źródło

W islamie, żona musi spełniać życzenia męża w łóżku. Prorok Mahomet powiedział: "Jeśli mężczyzna woła żonę by zaspokoiła jego potrzeby, ona musi przyjść, nawet gdy jest przy piecu kuchennym (gotuje)" według przekazu Al-Tarmiziego.

On wystosował surowe ostrzeżenie do każdej żony, która sprzeciwia się mężowi w łóżku. Prorok powiedział"Jeśli maż zaprasza żonę do łóżka a ona odmawia,a on jest na nią zły, anioły przeklinają ja aż dopóki nie wstanie rano. Ten przekaz jest wymieniany w kolekcjach Al-Bukhariego i Al-Muslima. Bóg zna potrzeby mężczyzn. On wie, że mężczyzna mógł właśnie wrócić do domu i może pragnie czegoś albo widział coś. On wie czym jest ta potrzeba i dlatego rozkazał żonie ulec mężowi nawet gdy jest przy piecu. Nawet jeśli piecze (coś) musi sie zgodzić.Co więcej prorok Mahomet powiedział do kobiety: "Porównuj sie z nim, on jest twoim rajem i twoim piekłem. "Imam Ahmed przekazał to w swojej wiarygodnej hadisie. Żona musi zgodzić sie z życzeniami męża i być mu posłuszną.

Żona na Zachodzie nie jest do tego zobowiązana. Co więcej żona może tam zostać zgwałcona przez męża.Oni twierdzą, że gdy on uprawia z nią seks wbrew jej woli- to to jest gwałt ! Oni uważają to za gwałt. Oni twierdzą, że ona musi być chętna. Oni twierdzą, że ona musi tego chcieć. W tej sprawie jest na Zachodzie rozbieżność opinii. Niektórzy dają mężowi prawo do tego, czego chce; ale w wielu innych sprawach nie dają (tego prawa). Tak wiec, żona nie jest poddana mężowi w każdej sprawie.

kleryk Nasser bin Sliman Al-Omar, Saudyjczyk, Al-Majd TV, 4.06.2006

źródło

Odnośnie Mistrzostw Świata w piłce nożnej...Pozwól, że cię zapytam bracie Muhamadzie...Niech Allah chroni twoje córki i twych synów, ale wyobraź sobie, że masz właśnie mieć wykonaną operację, ale mówią ci, że doktor sie spóźni, bo ogląda mistrzostwa. Jakbyś sie czuł?

Dziennikarz: Niewątpliwie bardzo źle.

Ok, wyobraź sobie, że podczas składania wizyty kondolencyjnej, jeden z ludzi wstaje załącza TV by oglądać grę i zaczyna klaskać w dłonie.

Dziennikarz: Nie ma wątpliwości. To jest złe.

Nasi bracia są zabijani na krańcach świata, ale my siedzimy i oglądamy Mundial?

[...]

Wiesz, jak nasi synowie zwykli podziwiać jednego z wielkich piłkarzy. Wiesz jak nasi synowie go podziwiali. On przybył w gościnę do pewnego miasta Saudyjskiego. Był goszczony przez jeden z klubów piłkarskich. Oni naśladowali go we wszystkich włącznie z kolczykiem. Ktoś zapytał młodzieńca:" Dlaczego nosisz kolczyk?"On odpowiedział:"Bo nosi go ten zawodnik".Ten ktoś odpowiedział: "Ale on nosi w lewym uchu", wiec młodzieniec przepiął kolczyk do lewego ucha.Wiesz co stało sie z tym zawodnikiem? Uzależnił sie od narkotyków, choć był piłkarzem światowym, i zaczął odwiedzać tak zwana Ścianę Płaczu w Izraelu. To jest mężczyzna uwielbiany przez naszych synów, przykro mi to mówić.
[...]

Podczas ostatniego Mundialu, kiedy wezwanie na modlitwę było nadawane przez TV...Tv, która transmitowała grę ogłosiła:"Teraz nadamy wezwanie na modlitwę". Piłka była naprawdę blisko bramki w tym momencie i jeden mężczyzna wstał i przeklął muazzina (wzywającego na modlitwę).

[...]

Mówię do ojców, matek i do ludzi, którzy oglądają te mecze: W dzień Sądu, strona w księdze zostanie otworzona i tam będzie napisane, że siedzieliście i oglądaliście te mecze. Czy będziecie z tego powodu szczęśliwy czy nieszczęśliwi? Czy to was uszczęśliwi podczas Dnia Sądu, kiedy staniecie wobec Allaha, czy też będziecie żałować, że kiedykolwiek oglądaliście te mecze?

szejk Safwat Higazi, An-Nas TV, 4.01.2009




http://www.memritv.org/clip/en/0/0/0/0/0/0/1983.htm

Szejk Khaled Al-Gindi, Channel 1, 30.08.2008

Dziennikarz: Co pan myśli na temat Shakiry?

Khaled Al-Gindi: O mój Boże!

Dziennikarz: Choć to dziwne pytać szejka Khaleda Al-Gindiego na temat Shakiry, to chciałbym wiedzieć co pan o niej myśli.

Khaled Al-Gindi: Ona jest zwykłą ladacznicą.

Dziennikarz: Ladacznicą?

Khaled Al-Gindi: Oczywiscie.

Dziennikarz: Według mnie ona jest tancerką.

Khaled Al-Gindi: Wszyscy mamy prawo do własnej opinii.

Dziennikarz: Ja myślę, że to piękna tancerka.

Khaled Al-Gindi:Piękność jest rzeczą relatywną. Dla mnie piękno leży w wartościach moralnych, nie w ciele kobiety, uroku, nagości, brzuchu, plecach,nogach albo ramionach. Nie dbam o te rzeczy. W tym kraju, zostaliśmy wychowani by szanować wartości moralne bardziej niż wartość sztucznej piękności. Jak mówi przysłowie: "Piękność jest dla robaków, podczas gdy zalety moralne trwają wiecznie."

Dziennikarz: Więc był pan przeciwko jej wizycie w Egipcie?

Khaled Al-Gindi: Nie tylko byłem przeciw, ale było to dla mnie bolesne.

Dziennikarz: Bolesne?

Khaled Al-Gindi: Ktokolwiek pozwolił jej do nas przyjechać...Wiemy co się stało kiedy przyjechała. Zablokowane drogi, Al-Giza zablokowana, wszelki ruch zatrzymany- to była katastrofa. Nasza młodzież wyglądała przerażająco i głupio. Przykro mi to mówić. Nie wszyscy- nie chcę generalizować, ale to była tragedia. Wszyscy, którzy mieszkają na ulicy Fajsala albo w Al-Gizie znają ponurą historię wizyty tej osoby w naszym kraju.

To nie wszystko. Ona przywiozła ze sobą swego chłopaka.Stanęli przez kamerami i powiedziała: "Dobry wieczór ! To jest mój chłopak." Chłopak. My mamy własna kulturę i naszą wyjątkowość i ktokolwiek chce u nas występować musi to szanować. Oczekiwałabym aby zaproszono jakiegoś myśliciela, filozofa, programistę, chemika, kogoś ważnego.

Dziennikarz: Ale tacy ludzie nie przyciągają reklam.

Khaled Al-Gindi: Właśnie.

źródło:MEMRITV.ORG

http://www.memritv.org/clip/en/0/0/0/0/0/0/1892.htm?auth=19400cc24ebb332dc592305c9789bb1c

Z początku myślałem, że obsesja będzie dotyczyła tylko tematu cytatów, ale okazuje się, że dotyczy także źródła. Nie łatwiej było podać link...? Chyba że chcesz przenieść cały jeden portal do jednego tematu jednego działu forum innego portalu...

No i jak można się było spodziewać co różni histerycy zaczną tu wklejać linki nie na temat, np. ten filmik...

Dobra, teraz ja:

STATUS KOBIETY W ISLAMIE
Haithem Abu-Rub
Beata Zabża

Przedmowa

Wydział Dawah oddaje do rąk czytelników efekt wieloletniej pracy dra Haithama Abu-Ruba i jego żony, Beaty Zabży. W wielu środowiskach omówiony w niej temat wywołuje rozmaite wątpliwości. Stereotyp kobiety w Islamie odbiega bowiem w cywilizacji europejskiej od jej prawdziwego wizerunku. Są opinie, że nie ma ona żadnych praw, że jest traktowana przedmiotowo. Z punktu widzenia nauk Islamu trudno zgodzić się z taką oceną wywołaną najczęściej brakiem odpowiedniej wiedzy. Negatywne spostrzeżenia mogą odnosić się do obrazu kobiety, ale w okresie przedIslamskim. Islam stał się bowiem pierwszym systemem, który uwolnił ją od wszelkich negatywnych stereotypów z przeszłości, oddając jej należytą pozycję w społeczeństwie jako matki, córki, żony, działaczki, altruistki, polityka.

Islam przyznał kobiecie wszystkie - społeczne, ekonomiczne, polityczne - prawa przysługujące mężczyźnie. Jak opisuje historia tradycji Proroka (sira), pierwszą osobą przyjmujacą Islam była kobieta Chadidża, broniąca nowo objawionej religii własnym majątkiem. I pierwszym człowiekiem oddającym życie w obronie wartości i religii stała się także kobieta, Sumajjah. Islam to rewolucja skierowana przeciwko jakiejkolwiek niesprawiedliwości społecznej, uciskowi kobiet, wyzyskowi niewolników.

Mamy nadzieję, że książka ta wyjaśni wiele nieporozumień dotyczących statusu kobiety w Islamie oraz przyczyni się do poprawy wszelkich – niezgodnych dotąd z prawdą – poglądów. Prosimy przy tym, aby czytelnik zwrócił uwagę na bardzo ważną kwestię; Islam podczas formułowania swoich zasad obejmuje społeczeństwo w całościowo. Kiedy przyznaje prawo jakiejś jednostce, czyni to gwarantując jej społeczne bezpieczeństwo. Gdy tworzy prawa społeczeństwa, nie odbywa się to kosztem jednostki.

DLACZEGO STATUS KOBIETY W ISLAMIE?





Aby zrozumieć rzeczywisty status kobiety w Islamie należałoby przedstawić prawdziwy obraz tej religii. Islam w języku arabskim oznacza pokój lub całkowite poddawanie się woli Allaha (Subhanahu ła Ta’ala)[1]. Jest to sposób istnienia człowieka, droga życia dobrze wytyczona nakazami i zakazami. Jego podstawę stanowi tałhid, który głosi: nie ma Boga prócz Allaha, zaś Muhammad jest Jego oddanym Posłannikiem. Allah to dawca prawa i Władca Wszechświata. Islam nie uznaje podziału na cesarskie i boskie. Wszystko należy do Allaha i każdy musi poddawać się Jego woli. Tylko Allahowi Jedynemu należy się modlitwa, przywiązanie, poddanie, do Niego należy osąd i władza. Tak więc, w społeczeństwie muzułmańskim religia kieruje wszystkimi dziedzinami życia[2].

Pierwszym, najważniejszym źródłem prawa islamskiego obowiązującym wszystkich muzułmanów, jest Święty Qur’an. Został on objawiony Prorokowi Muhammadowi Ibn Abd Allah (Salla l-Lahu Alajhi ła Sallam)[3] w ciągu 23 lat Jego proroctwa. Każdy werset Qur’anu był spisywany skrupulatnie zaraz po objawieniu, po czym Prorok słuchając zapisanego tekstu, sprawdzał jego dokładność.

Drugim, pod względem ważności, źródłem prawa islamskiego jest Sunna - tradycja Proroka (PZN[4]) w postaci zbioru hadisów. Słowo hadis (liczba mnoga ahadis) pochodzi w języku arabskim od czasownika haddasa - mówił, opowiadał. Według religijnego znaczenia oznacza zapis słów wypowiedzianych przez Proroka Muhammada (PZN), Jego czynów, spraw dziejących się w Jego obecności lub przedkładanych Mu do opinii i akceptowanych przez Niego.

Spisywanie hadisów nie było chaotyczne ani przypadkowe, lecz opierało się na bardzo ścisłych zasadach pozwalających okreslić czy dany hadis faktycznie pochodzi od Proroka, czy też należy go odrzucić. Istniały szczegółowe metody, według których badacze hadisów, kompilatorzy i filolodzy, dowodzili ich prawdziwości, pochodzenia i formy, a także wiarygodności przekazicieli[5]. Każdy hadis składa się z dwóch części. Pierwszą stanowi łańcuch wiarygodnych przekazicieli - zwany isnad. Druga, to konkretna wypowiedź, czyn lub opinia Proroka - tekst właściwy, czyli matn[6]. Każdy matn hadisu jest oceniany według kryterium pewności pochodzenia od Proroka. W związku z tym wyróżniamy hadisy mocne (sahih), które na pewno pochodzą od Proroka (PZN) oraz hadisy słabe (dajif), co do których nie ma stuprocentowej pewności.

Muzułmanie zobowiazani są do przyjęcia nauki Qur’anu i tradycji Proroka (PZN). Żaden człowiek, kimkolwiek jest, nie może ich zmieniać ani poddawać w wątpliwość. Właśnie dlatego trzeba mieć świadomość, że przy omawianiu jakiejkolwiek kwestii dotyczącej Islamu, należy od początku dysponować wiedzą zawartą w wersetach (ajatach) Qur’anu oraz hadisach Proroka.

Kolejne, pod względem ważności, źródło prawa islamskiego stanowi zgodność opinii wszystkich uczonych w danej kwesti, w danej erze (idżma)[7]. Idżma’a, jako wysiłek twórczy (idżtihad) musi opierać się na Qur’anie i tradycji Proroka.

Następnie, na czwartym miejscu, mamy analogię - kijas[8]. Odnosi się ona do kwestii niewymienionych w Qur’anie czy hadisach, ale ze względu na podobieństwo – analogię – przyrównać je można do tych, które się tam znajdują. Dla przykładu: Qur’an zakazuje spożywania alkoholu, ponieważ jest środkiem oszałamiający i odurzającym. Analogicznie środkiem o podobnym działaniu, zgubnym dla człowieka, jest narkotyk, dlatego Islam zakazuje jego zażywania.

Różnica zdań uczonych na dana kwestię (fata, liczba mnoga fatałi) przy braku wyraźnej mowy o tym w Qur’anie i tradycji Proroka wywodzi się z indywidualnego zrozumienia treści Qur’anu czy hadisu, lub dopasowania tej opinii do szerokiej wykładni prawa Islamskiego. Ze względu na występowanie odmiennych opinii uczonych, nawet w obrębie szkół prawniczych[9], nie wolno narzucać muzułmanom jednej konkretnej opinii. Mogą oni wybrać tę, której dowód jest najbliższy naukom Islamu. Każde zachowanie czy opinia muzułmanina nie uwzględniając zasad wywodzących się z Qur’anu i tradycji Proroka jest obca Islamowi i nie może być mu przypisana. Dlatego niniejsze opracowanie opiera się na zasadach religii Islamskiej oraz prawnych opiniach uczonych.

Islam podniósł pozycję kobiety i dał jej wolność. Był pierwszym systemem, który dostrzegł w niej człowieka równego mężczyźnie, czyniąc ją filarem społeczeństwa. Kobieta wychowuje i kształtuje odpowiednio nowe pokolenia tak, aby nie stały się one ciężarem dla innych. Nie została więc odizolowana od życia zewnętrznego, ale - jak to zostało przedstawione w niniejszej pracy – Islam otworzył przed nią bramy dobra a zamknął niszczące społeczeństwo bramy zła.

Jedną z niezaprzeczalnych zalet Islamu jest to, że jako pierwszy opracował status prawny podnoszący rangę kobiety w społeczeństwie, doceniając jej szlachetne przymioty i traktując na równi z mężczyzną. Podchodził do tego zagadnienia z uznaniem i zrozumieniem dla odwiecznych praw, sprawiedliwie realizując je w praktyce, a nie w sferze iluzji i fikcji.

Podczas licznych wykładów wygłaszanych przez muzułmanów najczęściej poruszaną kwestią była ta - dotycząca kobiet. Powodem jest bez wątpienia mocno zniekształcony obraz Islamu w zakresie praw i obowiązków muzułmanki oraz brak właściwej literatury polskojęzycznej na ten temat. Wiarygodny wizerunek może przedstawić jedynie osoba dobrze znająca ducha Islamu, jego cele i zasady. Nie będąc dobrze zorientowanym w całokształcie Islamu, nie rozumiejąc tej religii w oryginalnym języku, w jakim została przekazana trudno jest odzwierciedlić właściwy jej sens. Islam kieruje wszystkimi dziedzinami życia muzułmanów i aby to zrozumieć, konieczna jest dobra znajomość języka i orientacja w prawie islamskim. Wszystkie aspekty życia ludzkiego są ze sobą związane i wywierają na siebie wpływ.

Poligamia nie stanowi swoiście odrębnego problemu kobiety, ponieważ wiąże się z nią wiele innych aspektów, jak na przykład ochrona społeczeństwa przed cudzołóstwem i jego katastrofalnymi skutkami. Nie oznacza ono przecież niewinnego kontaktu dwóch partnerów, lecz powoduje rozbicie rodzin, zaniechanie małżeństwa czy zwiększenie liczby bezdomnych dzieci. To z kolei wpływa na osłabienie więzi międzyludzkich i wzrost liczby przestępstw; osłabia psychikę całego społeczeństwa.

Niewłaściwe przedstawianie pozycji muzułmanki, jako statusu określonego przez religię wynika z przypisania jej cech kobiety przedislamskiej, albo niewłaściwych zachowań społeczeństw lub jednostek. Aby przedstawić tak szczegółowy obraz kobiety w Islamie trzeba było oprzeć się na obszernej literaturze wielu czołowych starożytnych i współczesnych uczonych, interpretatorów oraz myślicieli Islamskich. Zebranie tak dużej liczby opracowań, których podstawowy człon stanowiła literatura arabskojęzyczna, było głównym problemem w realizacji niniejszej pracy.

Uważamy, że jest to właściwa droga do obiektywizmu, ponieważ korzystanie z oryginalnych żródeł daje wiarygodniejszy obraz. Kolejny kłopot stanowiło spójne i przystępne przedstawienie ogromu informacji tak, aby polski odbiorca mógł bez większego trudu odnaleźć właściwy wizerunek muzułmanki. W tym celu często zrezygnowaliśmy z przytaczania szczegółowych dowodów uczonych wydających opinie prawne (fatałi), prezentując tylko końcowy wniosek.

W pracy zastosowano metodę historyczno-analityczną. Całość zawarto w 13 rozdziałach, rozpoczynając od przedstawienia okrutnego sposobu traktowania kobiety w przedislamskiej Arabii. Rewolucyjny sposób jej wyzwolenia i podwyższenie rangi omówiono w rozdziale trzecim. W rozdziałach czwartym, piątym i szóstym wyjaśniono pozycję kobiety w systemie małżeństwa i prawa rozwodowego. Ubiór muzułmanki i jej sposoby kontaktowania się z otoczeniem przedstawiono w rozdziale siódmym. Kolejny mówi o roli kobiety w wybranych zagadnieniach społecznych. Omówiony został obowiązek kształcenia się kobiet, sposób zachęcenia do edukacji oraz fakt możności podejmowania przez nią pracy zawodowej. Dziewiąty rozdział poświęcony jest udziałowi kobiety w życiu politycznym. Omówienie niektórych hadisów szczegółowo przedstawiono w rozdziale dziesiątym. Jedenasty zajmuje się sposobami dziedziczenia i kobietą w roli świadka. W dwunastym zebrano przykłady postaw kobiet z Qur’anu, tradycji Proroka. Trzynasty rozdział omawia sprawy emancypacji kobiety - muzułmanki w stosunku do zachodniej emancypantki. Rozdział czternasty zawiera ponad dziewięćdziesiąt hadisów dotyczących kobiet i życia małżeńskiego.

Zachęcamy do korzystania z oryginalnych dzieł, szczególnie arabskojęzycznych. Autorzy tej pracy nie są badaczmi prawa Islamskiego i dlatego mogli nieumyślnie wprowadzić pewne uchybienia do oryginalnych interpretacji oraz opinii znakomitych muzułmańskich uczonych. Jeżeli czasami tak się stało, to prosimy Allaha o przebaczenie i wszystkich kochających prawdę o wyrozumiałość.

Ideologia chrześcijan: http://www.youtube.com/watch?v=fH0goYX1OWs

Sposób zakładania tutaj wątków, kierunek schodzenia poruszanego w nich tematu, ogólna napastliwość i chęć wynajdywania w islamie tego co złe zmusza mnie do wklejenia tego filmu, pokazuje on wiele ciekawych sposobów skrzywiania spojrzenia na Islam: http://www.youtube.com/watch?v=X9NCkBLU ... re=related

Pomyślcie czy wasze zainteresowania dyskusyjne nie są podobne do sposobu działania mediów. W końcu czemu ktoś poświęca czas na wyszukiwanie szkalujących islam zdjęć, węszenie wyciętych skądś cytatów o tym czy o tamtym zamiast na analizę.

Poparcie Matki Teresy dla zbrodniarzy, poparcie JP2 dla Chorwackich ludobójców, Piusa dla nazizmu, ludobójstwa Mojżesza, Holokaust, zabieranie dzieci rodzicom i oddawanie gejom, kanibalizm, wieloletnie kazirodztwo połączone z niewolnictwem, wyprawy krzyżowe, antysemickie edykty papieży, getta, opaski, palenie czarownic, wszystkie wymyślne tortury komunistyczne.

Na to wszystko dałoby się znaleźć cytaty, obrazki, wystarczy że dysponujesz odpowiednio dużą przewagą medialną i nawet bezwiednie możesz wyszukać taką sensacje. Wystarczy że masz podatny grunt, przestraszony zamachami, szukający sensacji w czymkolwiek, nienawidzący tradycjonalizmu i już obrazek gotowy.

Niech każdy zastanowi się, co jego zdaniem muzułmanin robi po przebudzeniu się: przypomina sobie dowcip usłyszany w pracy poprzedniego dnia czy myśli o tym jak przesunąć granice między Malezją a Tajlandią na korzyść przyszłego Kalifatu...? Martwi się tym, że córka jest zagrożona nie przejściem do następnej klasy, czy obliczeniami wskaźnika dzietności muzułmanów Europejskich, skali emigracji oraz czasu potrzebnego do opanowania Europy (który notabene liczy się w setkach lat).

Książkę czytałam w całości. Polecam ją wszystkim zacietrzewionym i plującym na islam, którzy tak naprawdę guzik wiedzą o tej religii.

Dokładnie... Dałam link do całości w temacie "Islam"

Nie uważam się za zacietrzewionego czy plującego na islam, ale jako że o teorii tej religii faktycznie niewiele wiem, to przeczytałem fragment podany przez HajdukaAdama. I znalazłem tam następujący akapit (wytłuszczenie moje):



A ponieważ teoria znajduje potwierdzenie w praktyce (państwa islamskie czy ekspansywność muzułmanów w Europie), to uważam szczególną ostrożność wobec tej religii za uzasadnioną. Nie mam zamiaru pod przymusem bić czołem przed Allahem ani stosować się do prawa szariatu. Mam rozumieć, że Tobie albo Wierzbie by to nie przeszkadzało?

Co do cytatu, który został przez Ciebie wytłuszczony, wyraźnie określa on, że chodzi o "społeczeństwo muzułmańskie". Sama idea państwa wyznaniowego nie przemawia do mnie ani trochę - i na pewno nie w wersji zakładającej nietolerancję dla innych wyznań. Prawo szariatu mogłoby zatem funkcjonować tylko i wyłącznie w społeczeństwach czysto muzułmańskich, związanych z Islamem od pokoleń, gdzie wszyscy obywatele - dobrowolnie - wyznają Islam i akceptują szariat jako prawo.

Pytanie oczywiście, czy taka konstrukcja państwa jest słuszna. Każde prawo, czy to w państwie świeckim, czy wyznaniowym, powinno być w pierwszej kolejności uzgadniane z tym, co nazywamy ogólnie prawami człowieka.

Poza tym, szariatu jako takiego też nie da się uogólnić - w Islamie istnieje sporo szkół prawnych, które różnią się stanowiskami w niektórych sprawach. Bo szariat, podobnie jak Koran, też jest różnie interpretowany przez różne grupy - mniej lub bardziej ortodoksyjnie. Niektóre reformatorskie nurty ideologiczne w ogóle odrzucają szariat, pozostając najwyżej przy łagodnej odmianie prawa koranicznego. W innych państwach szariat często funkcjonuje tylko w obrębie prawa rodzinnego, resztę spraw oddając pod pieczę świecką.