Na reinkarnację są jednak dowody. Mnóstwo ludzi pamięta swoje poprzednie wcielenia.

Na raj,piekło,czyściec też znajdziesz wiele relacji ludzi.
Która wersja jest prawdziwa?

W takim razie - wracając do tematu - reinkarnacja ma sens m.in. przy założeniu, że znajdujący się w człowieku (czy też każdej żywej istocie) pewien przenikający wszystko pierwiastek / energia kosmiczna / iskra boża składa się na coś więcej (jest np. częścią jakiegoś większego procesu)... Spotkać się można np. z teorią, że żywe organizmy (w tym także tzw. pamięć genetyczna) są czymś analogicznym dla Kosmosu, czym dla nas ludzi neurony, lub dla komputera pamięć ram i sektory dysku twardego - swego rodzaju nośnikiem wielopokoleniowej wiedzy zdobywanej w procesie ewolucji...

To tylko w związku z niniejszym tematem reinkarnacji pozwolę sobie powtórzyć:

Prasłowiańskie wyrazy duch i dusza - najprawdopodobniej używane zamiennie - obejmowały szeroki zakres znaczeniowy życia psychicznego. Mimo, że zakres pojęciowy tych określeń był wśród Słowian dość szeroki, o stosunkowo zatartych granicach, w świetle analogii antropologicznych wynika, że elementów duchowych w człowieku było wg Słowian zapewne więcej niż tylko jeden (a ich losy pośmiertne były różne). W jednej z bardziej popularnych koncepcji wyodrębniano dwie zasadnicze formy składowe ducha, znane w folklorze jako:
- dusza-jaźni, myśli - określająca stan własnej świadomości (za jej siedlisko uważano głowę);
- dusza-życia, oddechu - określająca stan siły życiowej (za jej siedlisko uważano serce lub brzuch).
Jeden z tych pierwiastków jako iskra boża stanowił reinkarnowany element życia, który po śmierci (poprzez Wyraj Niebianski lub też Drzewo Przodków) powracał na ten świat by się odrodzić. Drugi przenikał na inną płaszczyznę bytowania lub też (jako cień mogący stanowić zagrożenie dla żywych) odsyłany był lub też odchodził jak najwcześniej do Nawii, by zjednoczyć się z przodkami.

A Ja pozwolę sobie zaprosić zainteresowanych wiarygodnością owej koncepcji tutaj: viewtopic.php?f=6&t=26732

Przez kilka stuleci chrześcijaństwo akceptowało reinkarnację. Teolog Orygenes,jeden z ojców wczesnego Kościola napisał: ''.

Dopiero w 553 r.n.e. cesarz bizantyjski Justynian podczas 5 soboru powszechnego zakazał wiary wędrówkę dusz. Zniszczono wtedy liczne teksty chrześcijańskie dotyczące reinkarnacji. W nastepnych stuleciach wracano do tej sprawy na wielu soborach. Podobno papież Pius XII( na tronie w latach 1939-58) zastanawiał się, czy Kościół katolicki nie powinien ponownie uznac reinkarnacji .

Reinkarnacja oznacza, że dusza może mieć wiele wcieleń podczas ziemskiego bytowania. Świadczy o tym "Rozmowa z Nikodemem" Jana 3(1-9). Objaśnienie jej jest zawarte w Księdze Życia - "Nikodem i pytanie o reinkarnację":

Postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd (Hbr 9, 27)
Tyle jeśli chodzi o chrześcijaństwo.

Moim skromnym zdaniem reinkarnacja , zycie przed zyciem http://smierc-zycie.com/zycie-przed-zyciem.html jest prawdą oczywistą.Nie ma biliardów dusz, no bo po co miałyby się męczyć na tym padole

A co mam wstawic w to (censored)? Ja znam tyle odpowiednich slow, ze dnia mi nie starczy na wypisywanie.

Hmm... Jaki to ma sens?

Sens? To jest wlasnie glowna wada ludzi wierzacych, szukanie sensu w dzialaniu istoty niepomiernie potezniejszej od czlowieka. Mozna smialo powiedziec, my nie wierzymy w Boga, wierzymy w jego opis przedstawiany przez rownie ograniczone jednostki.
Popros pierwszoklasiste o opisanie budowy Wielkiego Zderzacza Hadronow, a otrzymasz "utwor" charakterem bardzo zblizony do Biblii.

Dural - to sposób na unieszkodliwienie spamu Obawiam się, że nie trafisz, ale nie ma po co. Dziewczyna próbuje zarabiać na wklejaniu linków.

Szyszkownik: co jaki ma sens?

Jaki sens ma linearna koncepcja czasu w religiach abrahamowych. Tz. raz umrzeć, sąd i co dalej?