tak to jest jak sie cos na sile robie. nie pójdziesz do Kosciola bedzie szlaban.baaardzo zniechęcajace.

Odnoszę wrażenie, że Twoja odpowiedź nie ma żadnego związku z zacytowanym fragmentem mojego posta.

chodzilo mi o to ze jak sie dziecko do czegos zmusza to tak jest.wczesniej bylo o przekazywaniu religii dzieciom.i odnioslam sie do tego co Pan napisal.

Zgadza się. ALe to nie jest wybór, to ucieczka. Wielu się udaje, bo informacja jest dziś stosunkowo łatwa do zdobycia, ale dawniej takiej możliwości nie było. Ba, dziś "wybór" pojawia się dopiero, jak człowiek dojrzeje i sam poszpera. Mało który rodzic da ten wybór dziecku. Uważam to za bardzo nieuczciwe.

Możemy bawić się w wymyślanie rozmaitych określeń, żeby tylko jakieś zjawisko wydawało się czymś innym niż jest w rzeczywistości, ale istoty rzeczy to nie zmieni. Ci ludzie "uciekają" np. z chrześcijaństwa gdzie? No właśnie - sami sobie wybierają dokąd chcą iść. To samo dotyczy większości zmian religii z różnych wyznań - przynajmniej w kraju takim jak Polska.



Ale my nie rozmawiamy o tym co było kiedyś ale o tym co jest teraz.



Nie wyobrażam sobie by było inaczej. Dziecko należy wychowywać a wychowanie polega m. in. na wpajaniu dziecku całego i spójnego systemu wartości. Takiego z silną podstawą na którym można budować życie. Jeśli tego zabraknie to mamy tragedię a nie wychowanie. Religia dla człowieka wierzącego jest integralną częścią owego systemu wartości. Spójrz na to też z tej strony - jestem człowiekiem wierzącym i dla mnie wiara nadaje sens życiu - jak wielką byłoby nieuczciwością z mojej strony gdybym dziecka zechciał pozbawić tego sensu? Gdybym zostawił mu pustkę zamiast wiary?

To naturalne że rodzic przekazuje dziecku najlepszy według niego system wartości. Pozostawienie dziecku pełnej autonomii w tej sferze już od najmłodszych lat byłoby brakiem miłości. Inna sprawa że wielu rodziców robi to niedojrzale, metodą nakazów i zakazów.
Oraz bardzo często religia, którą wyznają rodzice pozostaje w sprzeczności ze sposobem ich życia, więc nic dziwnego że dziecko nie odnajduje się w tej religii, nie widzi prawdziwych wzorców.

Dlaczego wybór nazywasz ucieczką? Na pewnym etapie rozwoju dziecka, czy człowieka w ogóle, ten wybór jest naturalnym zjawiskiem. Nikt nie każe dziecku trwać na dziecinnym poziomie wiary przekazanym przez rodziców. Z takich ludzi wyrastają niedzielni, letni chrześcijanie.
Samodzielne poznawanie i myślenie jest warunkiem koniecznym dojrzałego przeżywania wiary. Nawet jeśli wiąże się z odrzuceniem wiary rodziców i świadomym szukaniem czegoś innego.

Jajko, napisałeś tak:
"No dobrze, ale SKĄD człowiek ma wiedzieć, że akurat Ewangelia to słowo natchnione przez samego Boga? Jest tyle świętych ksiąg, tyle natchnionych przekazów, wreszcie tyle Ewangelii, które PRZEZ CZŁOWIEKA nie zostały uznane za natchnione, więc SKĄD ma człowiek wiedzieć, co pochodzi od danego Boga i który Bóg jest najlepszy?"
Ja przyznaję, że Cię nie rozumiem. Nie wiem czy mi się wydaje , ale Ty chyba szukasz dowodów na prawdziwość którejś religii, a takich dowodów choćbyś się skichał to nie znajdziesz nigdy.
Zapytaj kogoś na forum wprost, czy istnieją jakieś wiarygodne dowody? Owszem,każdy coś tam bąknie, ale nic sensownego nie napisze.I w ten sposób Ty będziesz miał ciągle jakieś wątpliwości, bo nikt Ci nie jest w stanie udowodnić, że któryś Bóg jest właściwy -rozmowa bez końca. Więc jaki sens w ogóle ciągnąć ją dalej? No chyba dla hecy.

Gdyby coś jednak udało Ci się wybrać, to będziesz powielał błąd swoich rodziców.Za 20 lat znowuż Twoje dzieci będą się skarżyć na forum(tak jak Ty teraz), a bo tata mi narzucił taką i taką religię.
Dajże tym dzieciom swoim święty spokój o ile jesteś myślącym człowiekiem , to i dzieciom pewnie udało się to po Tobie odziedziczyć, więc jak będą miały swoje lata, to same wybiorą. Podobnież jak Ty wybrałeś.

A jeżeli problem zaś jest kwestią życia i śmierci, to najzwyczajniej na świecie wyślij korespondencje do Dalajlamy, do Benedykta, do metropolity Cyryla, do Salt Lake City, w stanie Utah, czyli głównej siedziby przywódcy mormonów itd. itd.Jak napiszesz jeden list z konkretnymi pytaniami i go powielisz kilka razy, po czym wyślesz, to na pewno wkrótce dostaniesz masę wyczerpujących odpowiedzi, a to w końcu pozwoli zaoszczędzić Twój czas i uwolni Cię raz na zawsze od tych wszystkich nie kończących się wątpliwości na forum.

A ja zapytam inaczej: jakiż to jeszcze Bóg się objawił? Żył na świecie w czasie i historii, umarł i zmartwychwstał?

Faktu istnienia Jezusa Chrystusa nikt nie kwestionuje. Fakt zmartwychwstania miał sporo świadków - oczywiście można im wierzyć, lub nie. Niemniej jest to dość dobrze udokumentowany moment.

Więcej dla zainteresowanych tutaj: http://www.biblia.wiara.pl/?grupa=6&art ... 1115795142

A czy objawienie się musi oznaczać zawsze jedno i to samo?
Myślę, ze u źródeł każdej religii leży jakieś doświadczenie Boga przez człowieka. Nie zawsze idzie to w parze z wydarzeniem historycznym. Bóg chrześcijan jest pod tym względem wyjątkowy - stał się człowiekiem. Ale nie jest jedynym, który się objawił.

Po pierwsze Jotko:gdybyś czytała moje poprzednie posty, to wiedziałabyś, że uznaję jednego Boga wspólnego nas wszystkich , bez względu na wyznanie

Po drugie: cala mój komentarz skierowany do Jajka jest lekko ironiczny, i wspominając o właściwym Bogu piję(nie chodzi mi o spożywanie napojów) do postów Jajka, który w niektórych swych wypowiedziach zadaje wyraźne pytanie: "No ale SKĄD człowiek ma wiedzieć KTÓRY BÓG i jego objawienia to prawda?"(cytat poch. dosł. od Jajka)

Trzecia sprawa:Ja oczywiście jak najbardziej wierzę, że Chrystus jest historyczną postacią i że jest Bogiem, ale...
gdybym była kompletną ateistką, która po raz pierwszy słyszy imię Jezus Chrystus i w dodatku dowiaduje się, że jest On Bogiem i że jest o nim w niejakiej Biblii napisane, to zaczęłabym się zastanawiać:
Biblia -została podobno napisana 2000 lat temu-więc, jakimi ludźmi z charakteru (to jest ważne!) byli ci, którzy Ją pisali , na ile są to wiarygodne osoby? , a może pisały to osoby o wybujałej wyobraźni?, a może pod wpływem narkotyków?
Poza tym jeżeli nawet w księgach Pisma zostały zawarte fakty, to na ile zostały one wiernie przedstawione i czy nie wkradło się jakieś przekłamanie(celowe bądź nie)?
No i stąd właśnie nie każdy musi wierzyć, że Chrystus to Bóg, ponieważ wszyscy jesteśmy skrajnie różni. Jeden przyszedł na świat z umysłem skłonnym do wiary, inny z kolei ze skłonnością do sceptycyzmu .Są nawet i tacy, którzy mając dowody czarno na białym -nie potrafią uwierzyć( i nie mówię tu już tylko o religii).
Pan Kwaśniewski powiedział razu pewnego w TV, że niestety nie otrzymał od Boga "łaski wiary"-od razu sobie pomyślałam, że pewnie nawet nie wie co mówi, a może nawet dyskretnie drwi, ale mówiąc to miał rację. Zdolność do wiary jest cechą od nas nie zależną, z tym się po prostu przychodzi na świat .Tak jak z pieprzykiem na nosie...


Evoleth ma rację.

Sam dla siebie bym tej rozmowy nie ciągnął, ale mam dzieci. I nie chciałbym zrobić tego, co tak ganię u osób religijnych - mianowicie przekazać im tylko jednego światopoglądu, a nie wspomnieć o innych. To, że ja uważam dany światopogląd za lepszy, nie oznacza moim zdaniem, że mam wiedzę dzieci ograniczyć tylko do tego jednego jedynie słusznego. Dlatego staram się im przedstawiać alternatywy, dać wybór. No i jak mnie dzieci pytają, która religia jest najlepsza, to nie bardzo wiem co im odpowiedzieć. Dlatego, m.in., tu pytam.



No właśnie dlatego daję dzieciom święty spokój. Nie zapisałem ich do żadnego Kościoła, do kościoła idą jak mają ochotę, nie zmuszam ich do praktyk rytualnych. Mają wolność. Ciekawe co wybiorą.

jo_tka:



evoleth:



Popieram evoletha. Każdy Bóg objawia się jak chce. Bo kto mu zabroni?

Świetnie. Jeśli bierzesz pod uwagę ludzkie doświadczenia z rodzaju - powiedzmy - mistycznych, to odpowiedz mi: a skąd wiesz, że coś w ogóle się objawia? Że nie jest to choroba psychiczna, wpływ narkotyków właśnie, sen, psychologia, etc.? A jeśli już się objawia, że nie są to demony? Jaką masz metodę weryfikacji?

Co do Jezusa Chrystusa i jego historyczności pozostaje poszukać faktów. Na przykład w źródłach pozabiblijnych. Popatrzeć, co historycy myślą o Biblii jako źródle historycznym. I nie zapomnieć, że na podstawie poematu odnaleziono Troję...

"Skąd wiem,że sie objawia?"
Dowiaduje się przeważnie z zewnątrz od osob trzecich.Tak bylo w przypadku obecnych świętych i nie tylko.
Jeżeli uda mi sie zaslyszeć taką informację to zaczynam buszować znajdując maximum informacji i najczęściej trafiam na autobiografie, pamiętniki, wspomnienia albo inne zapiski, a z takich lektur czytasz w duszy jak w otwartej księdze.Tylko podkreślam, że ważne by były to osobiste zapiski o mnie samej, a nie biografie.

"Że nie jest to choroba psychiczna, wpływ narkotyków właśnie, sen, psychologia, etc.? "
Osobista rozmowa i uważne przyglądanie sie cechom charakteru. Jeżeli nie mamy do czynienia z rozbuchanym ego, to jest prawdopodobieństwo, że osoba taka mówi prawdę.

"A jeśli już się objawia, że nie są to demony? "
Przy złych duchach-wystarczy obejrzeć Youtube

" Jaką masz metodę weryfikacji?"
Przyglądam się cechom charakteru i robię to osobiście, a nie za pośrednictwem osób trzecich. Osoby, które mają autentyczny kontakt z Bogiem(i jest to relacja obustronna) mają pewne wspólne cechy.Takimi najbardziej rzucającymi się w oczy są wrażliwości dziecka(nadpobudliwość) , niektóre zachowania typowe dla dziecka (pomimo dorosłego wieku) , brak zakłamania i życzliwość do calego stworzenia .Tutaj można by było długo wymieniać.

I w końcu to:"Co do Jezusa Chrystusa i jego historyczności pozostaje poszukać faktów. Na przykład w źródłach pozabiblijnych. Popatrzeć, co historycy myślą o Biblii jako źródle historycznym. I nie zapomnieć, że na podstawie poematu odnaleziono Troję..."

A może powiesz mi co naukowcy mówią o Całunie Turyńskim? Nie wspomnę już , że ci naukowcy na których się powołujesz, odkrywają raz po raz szczątki przedmiotów sprzed setek lat na terenie Ziemi Świętej z wygrawerowanymi literami i jak widzą literę M -to twierdzą, że przedmiot należał do Marii Magdaleny, jak - J to na pewno do św, Józefa (nooo chyba, że do Judasza). Z tym powoływaniem się na te tzw. autorytety to byłabym ostrożniejsza.
A z Troją, to nie bardzo kumam. Przecież nikt nie zaprzecza, że Jerozolima, czy Nazaret to realne miejsca na Ziemi.

P.S. Nie chcę absolutnie podważać wiarygodności Chrystusa i nikogo obrażać, tylko chce zwrócić uwagę, że nie wszyscy muszą wierzyć w to samo.I jak ktoś jest innowiercą albo ateistą to dajmy mu podążać jego własną drogą.

Mistycyzm jest wspólnym doświadczeniem wyznawców różnych religii. Powiedziałbym więcej, wspólnym doświadczeniem ludzkości od zarania dziejów. Dlaczego mam uznawać doświadczenia mistyków chrześcijańskich, a inne poddawać w wątpliwość?
Doświadczanie Boga stoi u źródeł wielu religii i duchowości. Niektóre z nich są starsze niż chrześcijaństwo. Rozwijają się one prężnie również w dzisiejszych czasach. To o czymś świadczy.
Jeśli doszukujesz się zaburzeń psychicznych i działania narkotyków u podstaw wszystkich innych religii, to znaczy że patrzysz na nie z góry, z perspektywy jedynie słusznego chrześcijaństwa. Jest to bardzo zachowawcza postawa i mocno zawężone spojrzenie.