Znaczy się, chrześcijański Kłamca, jest w buddyzmie samym Kłamstwem ? Podoba mi się.

Strumień świadomości może przyjąć ciało zwierzęce, ale jest to raczej rzadkie, z reguły jako człowiek przyjmujemy ponownie formę ludzką. Ale weźcie pod uwagę - jeśli ktoś żyje jak zwierze, to w jakiej formie miałby się odrodzić?

Umysł człowieka może uczynić go Buddą, może również uczynić go bydlęciem. Człowiek, który błądząc schodzi na złą drogę, staje się demonem; oświecony – zostaje Buddą. Kontrolujcie, więc wasze umysły i nie pozwólcie im zejść z właściwej ścieżki.

Budda Siakjamuni

Damian mam prośbę czy możesz odpowiadając na kilka postów robić to w jednym?? Bo troszkę słabo wygląda kilkanaście odpowiedzi podrząd.
Z mojej perspektywy, może i chrześcijaństwo i buddyzm się nie wykluczają bo w sumie zajmują się dwoma różnymi aspektami wiary, to takie połączenie raczej nie za wiele da. Takie siedzenie okrakiem na płocie. Albo chcesz żeby twoja dusza poszła do nieba albo chcesz się wyzwolić i osiągnąć przebudzenie. Jeśli to pierwsze to katolicyzm daje dość narzędzi, jeśli to drugie to buddyzm oferuje pełen wachlarz .

Tak, wyklucza.

Jednak nauka Jezusa przekazana w relacjach Jego uczniów jest w wielu miejscach zbieżna z Dharmą Buddy przekazaną w relacjach Jego następców.

Religie są "warstwowe".
Można wyróżnić trzy warstwy. Poczynając od najniższej, najbardziej prostackiej - doktrynalnej (teologicznej), przez etyczną, moralną (świętości), aż po nawyższą duchową i mistyczną (wiedza poza wszelkimi wątpliwościami).

Im wyższa warstwa religii tym mniej się od siebie różnią.

Na poziomie doktrynalnyma (a tu się głównie zakorzeniło chrześcijaństwo) między nim a innymi religiami jest nieprzezwyciężony konflikt.
Na poziomie etycznym religie znacznie się do siebie zbliżają stąd może wrażenie jakie np. Dhammapada wywiera na chrześcijanach, oczywiście nieortodoksyjnych.
Na poziomie najwyższym różnice są już śladowe, pomijalne wręcz, wynikające z tego, że mistycy zawsze wychodzą z własnej tradycji, która ich od podstaw, od najniższego poziomu formuje.

Jednak potrafią łatwo rozpoznać innego mistyka, spoza swojej religii macieżystej. Dlatego np. mistrzowie zen, którzy znają kazania niżej wzmiankowanego, doceniają osiągnięcia i nauki Mistrz Eckharta.
Na tym poziomie wszyscy mistycy 'dzielą' to samo - są jednym.

Zależy od ujęcia.

Są opinie iż te religie się wykluczają.

Są też opinie....iż nie.



Spotkanie ekumeniczne - Mistrz Zen Su Bong

Prawdziwy Bóg, Prawdziwy Budda - Mistrz Zen Seung Sahn

Damian907.Piszesz,że diabeł jest iluzją umysłu.Może św.Tomasz z Akwinu przyznałby Ci rację.....On uczył,że jedynym realnym bytem,jest Bóg,a wszystkie inne byty w Nim mają zródło.Uczył również,że sposób istnienia Boga jeat tak diametralnie różny naszeg,że ludzkimi słowami moglibysmy powiedzieć,że równie dobrze nie-istnieje.W jednym i Buddyści i Chrześcijanie powinni się zgodzić,a mianowicie,że w naszej swiadomości istnieje obszar niedostępny dla poznania zmysłowego.

Nie tyle, żebym polemizował, ale oświecenie w buddyzmie oznacza (też) całkowite poznanie siebie, swojej prawdziwej natury (która jest jednocześnie naturą wszystkiego). Nie bardzo więc pozostawia to miejsce na obszary niedostępne poznaniu.

czym jest to "prawdziwe ja" które poznajesz?

To jest jedno z pytań, którego odpowiedź można poznać tylko przez własne doświadczenie

Tak to już jest z poglądami
Na wszystkie religie można patrzeć z wielu punktów i znajdować między nimi zarówno zbieżności jak i rozbieżności.

Jednak ani Jezus nie był chrześcijaninem, ani Budda nie był buddystą, choć ten pierwszy został ochrzczony, co zawsze sprawiało teologom wiele problemu, bo jak uczy kościół chrzest w magiczny sposób kasuje grzech pierworodny, którym zgodnie z doktryną nie był jednak skalany

Jezus i Budda nie zakładali nowych religii, a jeśli już odnosili się do tych jakie znali, to bardzo krytycznie, czasem niechętnie, dystansując się nierzadko.

O jakich "teologach" mówisz, bo jakoś o owym "problemie chrzestnym" nie słyszałem...

A czy jeśli zjesz mały kawałek chleba, to czy ktoś może mieć oczywisty (jednoznaczny) dowód, że byłeś głodny?

Nie wiem

To jes teologicznie kłopotliwe zagadnienie, które było od początku chrześcijaństwa stawiane teologom przez racjonalnie myślących filozofów:
Skoro chrzest jest na odpuszczenie grzechów, to w jakim celu ochrzczono Jezusa, który z samej zasady wiary był bez grzechu, był też jednorodzonym synem Boga i jemu w każdym względzie równy, poczętym bez grzechu i urodzony przez celowo wyselekcjonowaną z całej populacji niewiastę?

Za wikipedią:
Chrzest święty to w katolicyzmie sakrament będący znakiem oczyszczenia z wszelkiego grzechu w tym pierworodnego, odrodzenia duchowego oraz włączenia do Kościoła i zjednoczenia z nim. Wyraża ponowne narodziny, jest znakiem ukochania ludzi przez Boga i ustanowienia ich swoimi dziećmi.[-]
Przyjęcie chrztu oznacza, że człowiek staje się chrześcijaninem i może przyjmować inne sakramenty.



Jedzenie podtrzymuje życie człowiekowi, jest koniecznością dla żyjącego organizmu, a głód jest tylko uczuciem alarmującym o potrzebie odżywienia zanim tenże organizm sięgnie do zgromadzonych rezerw.

Chrzest natomiast nie jest konieczny do życia. Można skutecznie egzystować bez niego.
Jest to więc magiczny obrzęd inicjacyjny bezwzględnie warunkujący w kościele możliwość zbawienia tylko tych wyznawców, którzy praktykują także inne magiczne obrzędy zwane sakramentami.

Key word: KATOLICYZM.

P.S. Jan Baptysta chrzcił na odpuszczenie grzechów (wyznawanych publicznie).
Czy jest gdzieś w Biblii fragment mówiący o wyznawaniu grzechów przez Jezusa
(a więc czy Jego chrzest nawrócenia był "ważny rytualnie", co ponoć sprawia "teologom" problemy...)?

Chodziło mi raczej o sytuację, w której człowiek najedzony połyka kawalek pokarmu, bo np. mu się nudzi ("nie ma co z gębą zrobić").
Zjedzenia kawałka jedzenia mówi nam dokładnie o... niczym - ani o tym czy był głodny, ani o tym że się najadł.
//człowiek przeważnie je, bo jest głodny, ale nie możemy mieć 100% pewności (jeśli..., to na pewno... )

Chrzest wodny nie jest niezbędny do życia duchowego i wiecznego (por. viewtopic.php?f=27&t=16832)

Polecam zaznajomić się z teologią chrześcijańską w ujęciu nie-katolickim,
która eliminuje postrzeganie tego wyznania przez pryzmat magii i szamanizmu.