Według KK człowiek posiada duszę nieśmiertelną.

Rzeczywiście dobry tekst... Kompletny program praktyki na długi czas. Jak dla mnie jeszcze nie teraz, ale na emeryturze to się chętnie za to wezmę.
A tak na marginesie kim jest ten Argios?

Przekazałem Agriosowi Twoje pytanie. Odpisał mi, że zamiast interesować się Agriosem lepiej podjąć praktykę czy to koncentrując się na bieżącej chwili, czy też skupiając uwagę na dvara.

Jeśli jednak interesują Ciebie inne jego wypowiedzi to jeszcze są pewne wątki na budda.pl w panelu Theravada
http://forum.medytacja.net/viewforum.php?f=95&start=88
oraz Dharma
ten wątek też jest interesujący
http://forum.medytacja.net/viewtopic.ph ... 52&start=0

Dla mnie jest odwrotnie - dlatego porzuciłem chrześcijaństwo, pomimo żarliwej niegdyś wiary.

Hmm... Myślałem, że sam mi powiesz nie zaś będziesz pytał Argiosa kim jest...
Moje pytanie o jego osobę nie jest niczym nadzwyczajnym, jak może wiesz Budda zalecał aby dowiedzieć się jak najwięcej o nauczycielu, u pod kierunkiem którego zacznie się praktykować.
Jeśli więc to nie kłopot to nadal proszę o jakieś wyjaśnienie kim jest Argios. Jeśli nie to trudno, nie będę nalegał.

Ależ według Biblii tak. Ty sobie interpretujesz po swojemu pewne rzeczy.

Dla mnie zaś buddyzm daje kompleksowy i spójny opis rzeczywistości... .Tak to już jest - dla każdego podług możliwości.
Oto kolejny przykład jak umysł dokonuje interepretacji tych samych zjawisk/ideii.

Agrios uważa też, że zdecydowani i otwarci na duchowy rozwój chrzescijanie powini zaczac od obserwacjj dlugosci oddechu, zeby zrozumiec, ze tak jak jest - nie moga nawet tego obserwowac.
Tylko ci mniej dumni ze swojej religijnosci przebrna ta zapore.

Korygowanie i regulowanie oddechu jest kluczowym punktem wspólnym dla wszystkich dróg sztuki i kultury, nie tylko zen. Są takie wyrażenia jak "być w jednym oddechu" oznaczające bycie w pełnej zgodzie, czy "połknąć czyjś oddech" oznaczające zrozumienie czyichś zamiarów. Chociaż te powiedzenia dotyczące oddechu i oddychania są cenione przez uczniów i mistrzów sztuk, wygląda na to, że jest tylko kilku, którzy rzeczywiście zaangażowali się w regulowanie swojego oddychania.

Zgodnie z Takeuchi Daishin, który jest autorytetem w praktyce shikan, słowo ikiru (żyć) i słowo ikisuru (oddychać) mogą być interpretowane jako identyczne w znaczeniu. Kontynuując, komentuje on, że wspólne znaczenie tych słów nie jest ograniczone wyłącznie do staro japońskiego. Uczeni klasycznej greki także nauczali, że ponadnaturalna duchowa energia wszechświata wchodzi do ciał żyjących stworzeń przez oddychanie, a życie stworzeń jest kontrolowane przez duchową energię w ich ciałach. Ta energia jest nazywana pneuma po grecku. Na przykład Arystoteles również nauczał, że jest coś szczególnego i nie materialnego w zjawiskowym życiu stworzeń. Nazwał to psyche. Mówi się, że pierwotnie zarówno "pneuma" i "psyche" oznaczały oddech. Zdaniem Takeuchi słowo "duch" pochodzi z łacińskiego słowa spiro (oddychać). Chodzi o to, że oddychanie pośredniczy pomiędzy stanem umysłu i ciała, regulując i harmonizując je.

Ponad dziesięć lat temu przeczytałem pracę napisaną przez amerykankę Helen Durham, która pisała, że powinniśmy oddychać, aby być silni, aby być piękni, aby stać w prawidłowej postawie, aby dobrze mówić i przede wszystkim, aby być zdrowymi. Ona wykazuje, że chociaż jesteśmy przyzwyczajeni używać tylko górnej części płuc w oddychaniu, jest krytycznie ważne aby oddychać głęboko używając dolnej części płuc, aby mieć siłę, piękno i zdrowie.

Przepraszam, ale nie mam jego zgody na upowszechnianie o nim jakichkolwiek informacji. Mogę jedynie skierować zainteresowanych tam, gdzie sam się ujawnił.

Agrios zaleca, by nim się nie interesować, a skupić swój wysiłek i działania na tym, by dowiedzieć się kim się samemu JEST.
A to umożliwi odpowiedni trening umysłu, czyli odpowiednia medytacja.
I nie czekaj z tym do emerytury. Możesz przecieź nie zdążyć, a to wielka szkoda, niepowetowana.

Agrios uważa też, że zdecydowani i otwarci na duchowy rozwój chrzescijanie powini zaczac od obserwacjj dlugosci oddechu, zeby zrozumiec, ze tak jak jest - nie moga nawet tego obserwowac.
Tylko ci mniej dumni ze swojej religijnosci przebrna ta zapore.

Dlaczego nie zostałeś po prostu ateistą lub agnostykiem? To są jeszcze bardziej spójne systemy światopoglądowe, niż jakiekolwiek religie.
Z czego wynika Twoje zainteresowanie buddyzmem - potrzeba duchowości (orzeźwienie dla psychiki?), potrzeba poznawcza (wyjaśnienie jak to wszystko działa), coś innego?

Zalecam aby zamiast interesować się mną i dlaczego zostałem tym czy tamtym, skierować swą uwagę na siebie, gdyż z tego wyniknie dla ciebie samego największy pożytek.

Pozwól, że sam zdecyduje co przynosi mi pożytek. Jak się wstydzisz to nie pisz.