Pisząc o racjonalności miałem właśnie na myśli to, że politeizm jest oparty na pradawnej tradycji i wszystko w nim ma swą naturalną przyczynę.
Politeizm, monoteizm... Wierzmy nawet w latające krowy - i tak na prawdę liczy się to, jacy jesteśmy.

Z politeizmem nie można i nie da się już walczyć. Podczas gdy liczba chrześcijan maleje, w ciągu pewnego okresu czasu, około 8. lat, liczba neopogan z jednej tylko nowej pogańskiej religii wzeosła 17. krotnie. Neopoganie mają swoje związki wyznaniowe i nawet w naszym kraju są chronieni prawem.

Ale jaki z tego wniosek, bo nie rozumiem?

Neopoganie rosną w siłę. Kiedyś tak samo rosły inne religie.

To oznacza, że kiedyś będzie więcej neopogan niż chrześcijan i innych monoteistów.

Znam już opinie, lecz nie wiem na jakiej podstawie ją wyciągasz? To że rosną, nie znaczy że staną się większością. Raczej trzerba zadać pytanie co determinuje ten wzrost, o ile taki jest. Zatem nic nie świadczy o tym że kiedyś neopoganie będą w większości, a nawet jeśli to co piszesz sprawdzi się - nie takie rzeczy Kościół przetrwał :D

Wpierw trzeba abyście przekonali ludzi światłych, abyście potrafili przekonać czemu to w co wierzycie jest prawdziwe, czemu też warto.

Już w Renesansie ludzie światli zainteresowali się humanizmem, a to cenią sobie poganie.

Etyka, humanizm, zasady, wszystko dobre, ale to nie świadczy o prawdziwości wierzeń, a chyba o to chodzi czy wierzenia są prawdziwe. Także nie do końca o takim przekonywaniu mówiłem, co nie zmienia faktu że renesans już jakiś czas temu minął, także nie koniecznie trafione porównanie, od tamtego czasu poprostu ludzie poszli jeszcze dalej.

Nie da się stwierdzić "prawdziwości" wierzeń.

Masz rację. Jest to wielka trudność. Ale jednak ludzie z jakiegoś powodu potrafią dokonać wyboru, mniejsza o jego obiektywną ocenę. Czy wierzenia pogańskie są czymś co pociągnie wielu ludzi, którzy uznają - tak, ja wierze w tych bogów, pomimo współczesnej nauki uważam że wszystkie zjawiska są czymś więcej niż tylko prawami i zjawiskami fizyki, itd. Może nie jest to tutaj ważne, ale skoro już się wierzy w jakieś istoty wyższe, to jest też i ku temu powód.

Ale poglądy neopogańskie nie są takie, że dani bogowie żyją na Olimpie czy coś w tym stylu. Są ukryci w naturze. Reprezentują jej aspekty. Zazwyczaj są inkarnacjami jednego Boga.

Niekoniecznie. Mogą być kategorią, rodzajem istnienia - pewną "rodziną" bytów. Boskość jako taka jest absolutna i bezosobowa, natomiast w odróżnieniu od optyki chrześcijańskiej jest w stosunku doi świata immanentna, nie transcendentna, nie jest poza i ponad, ale stanowi tego świata i samego istnienia sedno.

Czy przedstawiciele jakiejś religii lepią z tej boskości figurkę swojego jedynego bóstwa, czy przedstawiciele innej lepią takich bóstw kilkanaście, nie ma to wpływu na istnienie tej boskości i nic jej nie obchodzi. Nie obchodzi jej nawet czy istnieje ludzkość, czy nie, bo sama wprawdzie jest motorem wszelkiego istnienia, jest istnieniem samym w sobie, ale kompletnie bezosobowym, pozbawionym znanych nam myśli, uczuć, rozumowania, nieludzkim.

To tak, jak z czerpaniem do naczynia wody z oceanu. Chrześcijanie i inni monoteiści tworząc swoje bóstwo biorą ogromny basen i mają nadzieję, że wlali do niego całą zawartość oceanu. Wody w basenie mnóstwo, a na zawartość oceanu to i tak wpływu nie ma. Politeiści biorą niewielkie naczynia, związane tylko z konkretnym aspektem czy potrzebą chwili. Są po prostu świadomi, że nie istnieje naczynie, do którego można byłoby wlać całą zawartość oceanu. Ocean - życie - wszechświat - istnienie - jest dla nich największą świętością. Dla niektórych odłamów neopogaństwa tak świętą, że czczenie w niej czy wyróżnianie jakichkolwiek odrębnych bytów zakrawa już na bałwochwalstwo...

Właśnie na tym to polega, ale trzeba brać pod uwagę, że istnieje tyle poglądów ile grub neopogańskich, a nawet jednostek.

A no właśnie, już na starcie ciężko jest rozmawiać z Wami, gdyż te poglądy nie są dokońca jednolite. Czy są zatem jakieś próby ustalenia jednego prawidłowego stanowiska, czy to ma być taki związek lużnych grup, każda jako odłam?

"Monoteizm to mono-prawda, mono-rzeczywistość i mono-moralność. W wicca*, gdzie bóstwo jest zarazem immanentne i wielorakie, może istnieć wiele prawd, wiele rzeczywistości i moralność sytuacyjna. Możemy zdawać sobie sprawę, że nasza wiara nie definiuje tego, co absolutne, ale mimo to możemy w pełni przyjmować tę wiarę"
Deborah Lipp "Elementy rytuału"

*wicca to tylko nurt, ale do tego stwierdzenia można dopasować większość religii neopogańskich.
Było wiele pogańskich wiar w Starożytności. Dzisiejsze to, z pewnymi wyjątkami, rekonstrukcje dawnych wierzeń. Nie możliwym jest więc by je połączyć w jedno. Czymś innym jest szamanizm, rodzimowierstwo, Asatru czy wicca. Wszystkie są neopogańskie, ale każda inna od drugiej.
Jeśli są jakieś przykłady podobieństw to:
1.Jest Bóstwo. Inni bogowie to Jego inkarnacje (większość neopogan to przyjmuje, ale nie wszyscy).
2.Jest Bóg i Bogini (inni bogowie to Ich inkarnacje, ale są tacy, którzy uznają każdego boga i boginię za osobny byt).
3.Mimo wszystko, prawie zawsze jest ten jeden, który rządzi, któremu ludzie i bogowie są podporządkowani. Może być połączeniem bóstw, albo oddzielnym przywódcą.