I ich jest więcej niż słuchaczy RM? Coś mi się nie chce wierzyć.

po owocach poznacie mówi Pismo a ja jak narazie widze dobre owoce dzialalnosci Posackiego i Tekielego - chocby tylko dla tego ze przekazuja intelektualna wiedze na temat zagrozen duchowych w ktore pakuje sie coraz wiecej ludzi, zreszta gdyby oni byli tacy "zli" jak ich malujesz to nie byliby zapraszani na miedzynarodowe konferencje egzorcystów ani na zadne inne, co do "szatanizmu" o ktorym piszesz to faktycznie scigajac zlo mozna popasc w skrajnosc i przestac wyszukiwac nawet w najgorszym cos dobrego (Zgonie z Dekalogiem kard. Wyszynskiego) i moze tak sie w niektorych momentach dzieje jednak to nie oznacza ze cala ich dzialalnosc jest do kitu, oni rowniez potrzebuja modlitwy a moze i wiecej niz inni skoro otwarcie wystepuja przed bzdurnymi wytworami srodowiksa magow i faryzeuszy.

Może nie ma ich tak dużo ale są bardzo wpływowi i opiniotwórczy jeśli chodzi o te środowisko.

AHAWA jakie dobre owoce moga wyrastać na podłożu kłamstwa i pomówień?Mam przykład ,że kłamią w jednym przypadku,mogą kłamać i w innych ,o co ich podejrzewałem wcześniej.

Kłamstwo - Cyrylu - jest wtedy, gdy ktoś znając prawde, celowo wprowadza w błąd. A tego o Posackiemu udowodnić nie potrafisz. pozostaje przyjąć teze, ze o Posacki ma niedostteczna wiedze w temacie na który sie wypowiada. A więc i o przekazywaniu intelektualnej wiedzy, o ktorej pisał AHAWA trudno powiedzieć.

Rzekomo studiował duchowość Wschodu w Rzymie to powinien się znać.
Oczywiście,że nie udowodnię mu celowego wprowadzania w błąd.

Pokusiłem się jednak o małą polemikę z ojcem P.



Aż strach się bać, czego uczą na "duchowości Wschodu w Rzymie". Część tego artykułu to przykład braku wiedzy, a część zarzuty co do faktu, że buddyzm jest buddyzmem. Bo co to za zarzut:



o. Posacki jak rozumiem chciałby, żeby Dalajlama propagował katolicyzm.To, co nazywane jest tu "okultyzmem" jest częścią wielkiej światowej religii i tyle. To jest ten punkt, gdzie trzeba się zgodzić, że się różnimy i tyle. Co tam dalej:



Strażnicy Dharmy jak najbardziej w buddyzmie występują - zgoda, ale jest bardzo istotne, że Mahakala jest akurat uważany za emanację bodhisattwy współczucia a nie demona, który nie potrafi osiągnąć nirwany. Wątek demonów, czy innych istot, które zostały nawrócone na buddyzm i teraz mu pomagają się przewija, ale nie tyczy się to, o ile wiem, Mahakali. O tym "przenoszeniu zła" i "przeszkadzaniu" to nie wiem skąd o. Posacki wziął - Mahakala jest obrońcą Dharmy, nie bulterrierem Dharmy



Szczerze próbowałem się dowiedzieć, kto to ten Dżamsaron, któremu się składa krwawe ofiary, ale żadnego takiego tybetańskiego bóstwa google ani moje słowniki nie znają.



Tu ojciec P. pomieszał totalnie, bo te bóstwa, o których tu mówi Dalajlama nie są żadnymi istotami. To jest właśnie ten punkt, gdzie chodzi o aspekty umysłu, gniewne i inne - i z nimi pracuje się przekształcając je w mądrość i współczucie, to jest praca z wyobraźnią.



Taaa, czakra kali Chodzi zapewne o Kalaczakrę. Jest to tantra, która nie ma absolutnie nic wspólnego z hinduską boginą Kali. To jest błąd merotoryczny, który powinien dyskwalifikować ojca Posackiego z dyskusji o buddyzmie. Nazwa Kalacakra oznacza "koło czasu" .

O tej i innych tantrach można poczytać tutaj:
http://www.berzinarchives.com/web/pl/ar ... on_01.html



Nie rozumiem tej logiki. Można, tak samo jak człowieka dobrego od złego. Z resztą, nie wiem, o jakiego ducha chodzi - w każdym razie w buddyzmie nie ma jakiegoś zła absolutnego, całe zło to ignorancja i pomieszanie istot, dlatego wszystkim życzy się dobrze - aby osiągnęły Stan Buddy. Poza tym znowu miesza bóstwa medytacyjne, które w ogóle nie są istotami z duchami.



No to na tej zasadzie wszystko, co nie ma inne poglądy niż ojciec jest niebezpieczne.



Coś w tym może być, ale jedyne duchy z jakimi coś wspólnego ma buddyzm to te, które bronią dharmy - są to ziemskie i niebiańskie istoty i czasami prosi się je ochronę świątyni itd, ale zawsze jest to bardzo ostrożne i np w tradycji, którą praktykuję, zawsze jednocześnie naucza się je poprzez śpiewanie im Sutry Serca. Nie jest to jednak centrum praktyki, to są zupełne pobocza. W niektórych interpretacjach to nie są zwykłe duchy a manifestacje buddów i bodhisattwów w świecie duchów, czy demonów.



To jest bzdura. Celem buddyzmu północnego nie jest żadna ucieczka od cierpienia tylko osiągnięcie Stanu Buddy, który polega na pomaganiu innym istotom.

Pzdr
Piotr

A mnie zastanawia ta rzekoma "izolacja od cierpienia" z praktykowanym przez Buddystów współczuciem dla wszystkich żywych istot.Cóż mamy widać uczonych i "uczonych",czyli jak mawiali Rzymianie"ex libro doctus,ex capito stultus".

Celem pierwotnego buddyzmu było faktycznie zniszczenie osobistego cierpienia. Tylko że środkami do tego były m. in. doskonałość moralności i cnót, a także współczucie, radość, równowaga, miłująca dobroć. Gdybym miał uprościć, to powiedziałbym, że chodziło nie o izolację od cierpienia, ale raczej o akceptację cierpienia - o zmianę spojrzenia na nie. Nacisk był na osobisty wysiłek, dlatego, że w buddyzmie nikt nie może tego zrobić za ciebie - więc najwyższą pomocą jest dawanie przykładu i propagowanie tej metody.

Z kolei w najbardziej do mnie przemawiającej interpretacji przeważającego dziś buddyzmu północnego ideałem jest budda, który zawsze i na różne sposoby pomaga cierpiącym istotom - nie ma żadnego odejścia w nirwanę, zniknięcia, czy niebytu - to jest bardzo powszechne nieporozumienie.

Pzdr
Piotr

Raczej nie o to chodzi o Posackiemu. Chce zapewne wykazac, że buddyzm jest demoniczny i wszelkie kontakty z praktyką mogą katolika doprowdzić do demonicznego opętania.

A co do cierpienia.
Przede wszystkim Buddyzm nie odrzuca ani nie ucieka od cierpienia i nie uważa go za przeszkodę w rozwoju.
podstawowe prawdy, do jakich doszedł Budda - tak jak ja je rozumiem - sa takie:
- zycie związane jest z cierpieniem;
- cierpienie spowodowane jest pożądaniem;
- jesli przestaniesz pożądać (uporządkowujesz namiętności) przestaniesz cierpiec.
Pierwotna Praktyka buddyzmu nakierowana jest na porzadkowanie namietnosci.
No i teraz. Porządkowanie namietnosci jest bardzo wazne w mistycznym chrzescijaństwie, a skoro praktyka buddyzmu nakierowana jest na porzadkowaniu namietnosci, to jest to pole na którym chrzescijanin z buddystą może sie spotkać
W tym konteksie mysle, że warto przytoczyć slowa mojego patrona i przewodnika duchowego, zalozyciela zakonu oo Jezuitow, św Ignacego z Loyoli:

A ja znalazłem Kalichakrę

Hehe, w ogóle, jeśli człowiek myli Kalaczakrę z krawym kultem boginią Kali i gładko przechodzi od tego do satanizmu, to ja bym się nie zdziwił, gdyby pomylił religię Indii z religią Indian i oskarżył Dalajlamę o propagowanie skalpowania kowbojów.

Wiesz co Cyryl, szczerze powiedziawszy, bardziej od zaskarżania księży za wypisywane głupoty o buddyzmie, cieszy mnie, że pośród Was, Katolików, są osoby, które starając się być obiektywi, wyłapują w swoim środowisku takie "kwiatki" jak np. produkty O. Posackiego i co więcej chcą o tym porozmawiać.

O.Posacki jest jeden, za to Was którzy wolicie zachowywać trzeźwe spojżenie może być (i raczej mniemam iż jest) o wielu więcej.

Pomylić Kalichakrę z Kalaczakrą by spiąć to w satanizm jeszczę jak Cię mogę, ale powiedzieć, że w buddyzmie dosłownie składano ofiary z ludzi to juz jazda bez trzymanki.

Nie zostały zbite argumenty o. Posackiego. Z punktu widzenia kościoła katolickiego artykuł trafnie sygnalizuje zagrożenia duchowe związane z synkretyzmem religijnym.

Na temat buddyzmu każdy mówi co innego i wszyscy mają rację - dlatego bez obrazy szanowni buddysci - trafnie to scharakteryzował artykuł:
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/I/IR ... _mysl.html

Pozdrowienia dla wszystkich buddystów z życzeniami powrotu do rzeczywistości.