Interesujące podejście - faktycznie brzmi to logicznie i może to być skuteczne

Buddyzm różni od Twojego podejścia to, że stwierdza niemożność takiego "przepracowania" każdego problemu/potrzeby/niechęci - po pierwsze ich ilość może być zbyt duża a po drugie dochodzi tu do głosu nietrwałość i zmienność... Nic na tym świecie nie jest stałe i wszystko bez przerwy zmienia formę. To co jest nietrwałe i zmienne (Ty) odczuwa to co nietrwałe i zmienne (pragnienie/niechęć) w stosunku do tego co nietrwałe i zmienne (desygnaty pragnienia/niechęci) - poza krótkimi i przypadkowymi momentami równowagi w tym chaosie, cała reszta to dukkha, czyli cierpienie...

Jeśli medytujesz i jesteś już w wątku o buddyzmie to zainteresuj się medytacją przez pokłony. Zwykła medytacja oparta na skupieniu i wyciszeniu bez odpowiedniego nastawienia może nic nie dawać a z dowolnym nastawieniem może prowadzić do dowolnych efektów - dlatego medytują i buddyści i chrześcijanie i muzułmanie i newagowcy a także wyznawcy Thelemy i nawet bardziej "złowrogich" ruchów.

Pokłony to dużo silniejsza i typowo buddyjska (wszystkie szkoły buddyjskie ją praktykują) forma praktyki, która w przeciwieństwie do "zwykłej" medytacji ma dużo bardziej jednoznaczne działanie oczyszczające i niszczące iluzje.
http://www.diamentowadroga.pl/dd18/poklony

filippiarz:

Pamiętam jak rozmawiałam z pewnym mnichem którego pytałam o pokłony i chyba coś w mojej twarzy powiedziało mu, że mam wciąż wątpliwości.
Powiedział wtedy : nie chodzi o to komu się kłaniamy, ale KTO sie kłania.
Bardzo ciekawe i dające do myślenia.

Pozdrawiam serdecznie
ZenGarden

Nie rozumiem o co Ci chodzi i co ma zaspokajanie potrzeby do wyleczenia się z choroby. Każda potrzeba zaspokojona wraca po pewnym czasie, albo rodzi nową (piramida potrzeb). Przeżyć do końca? Zrozumieć prawdziwą wartość? Co te zwroty znaczą?

W każdym życiu uczysz się matematyki od zera, nie pamiętasz doświadczeń z poprzedniego, więc jest tak jakbyś ich nie miała. Zresztą nawet gdybyś pamiętała wszystko ze wszystkich poprzednich żywotów, świat jest tak rozległy i zmieniający się, że i tak byś nie była w stanie doświadczyć wszystkiego.

Uważasz, że osiągnęłaś etap tego oświetlonego pokoju, że tak się na niego powołujesz przy odpowiedziach? Póki nie osiągniesz Oświecenia, zasady i reguły są potrzebne z powodów które wymieniłem.

Lgnięcie nawet do przyjemnych rzeczy i komfortu prowadzi do cierpienia związanego z ich utratą lub obawą o ich utratę.

Nie pisałem o tym, że lgnięcie do przyjemnego jest złe w takim sensie, że jest pogwałceniem jakiegoś pierwotnego prawa. Nawet jeśli nie ma pierwotnych praw, to lgnięcie prowadzi do cierpienia.

Absolutnie nie! Nic do myślenia!
Tylko intuicyjna świadomość.
Ten KTO się kłania nie jest różny od tego komu/czemu się kłania.

Zgodzę się z Tobą, że niezaspokojone pragnienie, może rodzić kolejne.
Ale ja mówię o pełnym przeżyciu czegoś, tak na max.
Podam Ci przykład - jako dziecko jadałam jajecznicę każdego poranka. Wciąż jajecznica, jajecznica. Kiedy dorosłam na tyle że mogłam decydować o sobie, przestałam ją jeść i nie jem aktualnie. Nie ma we mnie nawet najmniejszej potrzeby jedzenia jajecznicy Doświadczyłam tego naprawdę w pełni i na maxa i nie mam potrzeby by to dalej robić. Ta potrzeba ode mnie odpadła.
I tak naprawdę jest ze wszystkim w moim życiu. Uwalniam się nie przez wysiłkowe wyrzekanie albo racjonalizujące tłumaczenie sobie że coś jest nie ok (gdy podświadomość wciąż swoje wie i ciągnie w tę stronę) ale przez doświadczenie danej rzeczy w pełni, poznanie jej wartości.
I pamiętać należy że nie wszystko musi się doświadczać. Tylko to wobec czego ma się silne pragnienia. Jak nie masz pragnienia zabijania, nie musisz tego robić(możliwe że w poprzednich wcieleniach byłeś konkwistadorem i masz to już za sobą ).
Ale są inne mniejsze pragnienia życiowe na jakie można sobie pozwolić.



To nie do końca tak.
Matematyka jest wiedzą, ale co jest nadrzędne wobec wiedzy? Zdolności do jej łatwego nabywania. Zdolności matematyczne.
Ludzie maja pewne zdolności, od małego potrafią rysować, malować, maja świetny słuch - ktoś powie - geny, ale jeśli świat rozumieć holistycznie - to jedno jest powiązane z drugim. Gdy pierwszy raz poszłam na jogę - nauczycielka spytała mnie czy już wcześniej ją ćwiczyłam, bo wszystko robiłam tak jak osoba doświadczona. Mój znajomy tak samo miał z karate. Nauczciel sądził że ma on za sobą już jakiś kurs bo postawa, ruchy, wszystko miał jakby instynktownie opanowane.
Wiem oczywiście ile potencjalnych racjonalnych tłumaczeń może być, ale czemu nie miałoby tak być że pewne rzeczy z czasem po prostu są dla nas naturalne, tak naturalne że rodzimy sie z nimi na starcie. Każdy ma jakiś pakiet startowy, który może być karmiczną zasługą.
Jedne dzieci są spokojne, inne nerwowe, wiele ma okresloną postawę już od małego, wybiera sobie rodziny które wychowują je w okreslony sposób, etc. Geny? Karma?



Ale nie wtedy gdy zakłada się możliwość nieskoczoności wcieleń.



Nigdzie nie stawiam siebie ponad nikim, ponieważ to zakładałoby rozdzielność - w którą nie wierzę .Wprost przeciwnie, zachęcam aby inny zauważyli swój wewnętrzny potencjał i swojego wewnętrznego mistrza(swoją mądrość).
To nie jest tak że najpierw jest ciemno, ciemno, ciemnie, hop - wskakujemy do światła. Najpierw jest ciemno,potem jaśniej, jaśniej i dopiero wchodzisz w światło. To nie jest magiczne dotknięcie różdżki.
Otwieranie się na mądrość też jest procesem.



A jednak jak już pisałam(zaczynamy powoli wracać do tych samych tematów ) - byli tacy co wynajdywali te zasady i reguły, -MIMO że nie byli oświeceni, trafiali na dobre ścieżki....odkrywali dobre sposoby....w końcu kiedyś był pierwszy, kto na ścieżkę oświecenia wszedł, mimo że sam nie był oświecony.. już wiedział jaki kierunek obrać....jego wewnętrzna mądrość go prowadziła. Intuicja.


zakładasz lgnięcie a nie po prostu ich przeżywanie bez przywiązania, przyjmowanie ich i pozwalanie im na odejście, wewnętrzna wolność.
czemu wszystko odsuwać, na "wszelki wypadek", czemu tak nie ufać sobie? może wcale nie jesteśmy tak zachłanni, myślę , że są osoby z urzeczywistnioną mądrością, które już mają sporo przepracowane...

Pozdrawiam ciepło!
ZenGarden

Ale chyba nie uważasz, że w buddyzmie jest "wysiłkowe wyrzekanie albo racjonalizujące tłumaczenie sobie że coś jest nie ok"?


Bóg tak chciał!
Ma to dla Ciebie jakieś specjalne znaczenie?


A jak odróżniasz wewnętrznego mistrza od wewnętrznego głupka? (to nie jest przytyk)


Kiepska ta intuicja. Budda samoistnie przebudza się raz na kilkanaście, kilkadziesiąt tysięcy lat.


A skąd przychodzą te rzeczy, które przyjmujesz i pozwalasz im odejść? I kiedy przestaną przychodzić?

Dlaczego ufać akurat sobie? Przecież skoro wszystko jest jednością to nie ma znaczenia czy ufasz sobie czy nie-sobie - to jest to samo.

Nie opowiadałam o tym jak jest z tym w buddyzmie. A jak tam jest ?



A to skąd wiesz? Kto sprawił że Budda (Buddowie) się przebudzają?
Wszystko jest ot tak?



kiedy doświadczysz je w pełni.

Pozdrawiam serdecznie!
ZenGarden

Chyba różnie bo wadżrajany i szamańsko-tantrycznych klimatów ni w ząb nie mogę skumać

Moje aktualne spojrzenie na to co znam i uważam, że rozumiem jest takie:

Zen absolutnie nie jest racjonalne w tradycyjnym słowa tego znaczeniu. Moim zdaniem ma ono wybić nas z mentalnych kolein przy równoczesnym podstawianiu pod nos nauk Buddy co ma zaowocować "przeskokiem" na koleiny zen, które są już dużo łatwiejsze do zniszczenia niż zwykłe, bo stworzone są świadomie od zera. Zniszczenie, bo celem jest zrzucenie i zniszczenie wszelkich więzów - "ja", buddyzm, zen, praktyka, filozofia, poglądy a nawet wolność - wszystko to i wszystko inne może zniewalać jeśli się tego uczepimy.

Theravada jest dużo mniej "gwałtowna" niż zen - spokój, konsekwencja, formalizm, asceza, skupienie, kontemplacja, praktyka, klasztor. To długotrwała ścieżka i odbieram ją troszkę jako "mechaniczną" (ale taką nie jest!).


No, wyczytałem
Nikt nie sprawił - budda nie pojawia się "znikąd" - to połączenie okoliczności i woli Przebudzenia. Bez odpowiednich okoliczności wola jest niczym a bez woli okoliczności nie wystarczą.


Tego się domyślałem, to co mnie ciekawiło - obcięłaś

--------------------------------------------------------------------------------------

OK, chyba już rozwiałaś swoje złudzenia co do tego, że buddyzm jest cool i że Zen albo ja zostaniemy "nawróceni" na Twoją ścieżkę?

Niemniej mam nadzieję, że jak będziesz miała pytania albo będziesz chciała obgadać różnice pomiędzy naszymi ścieżkami to się odezwiesz. Zachęcam i pozdrawiam.

Outsiderze,

Straszne bzdury wydedukowałeś z tych rozmów, no po prostu 100% kulą w płot, szczególnie z tym niebytem. Powyciągałeś błędne wnioski z fragmentarycznych nauk. To tak jakbym wszedł do Kościoła i po zobaczeniu doszedł do wniosku, że to masochistyczny kult zakatowanego faceta a chrześcijan najlepiej zabijać na miejscu, bo przecież chcą iść do nieba.

Buddyzm, szczególnie mahajana, nie ma absolutnie nic wspólnego z nihilizmem. Buddyjska pustka nie jest niebytem - to raczej taka pustka, która jest wymiarem istnienia innych zjawisk. W buddyzmie mahajany bardzo istotne znaczenie ma zrealizowanie swojej Natury Buddy, która jest absolutnym, nieuwarunkowaną naturą ludzkich istot. Wiąże się to z pojawiającym się współczuciem, spontanicznie, "jak melodia niebios", ponieważ to współczucie jest funkcją naszej pierwotnej natury.. To nie jest żaden relatywizm - buddyzm ma bardzo, bardzo jasne najważniejsze wskazanie: współczucie, pomaganie innym. Niespecjalnie mi się chce tutaj dysputy prowadzić, nie mam zamiaru bronić jakichkolwiek poglądów, ale: nirwana nie jest niebytem ani nieistnieniem (takie rozumienie Budda krytykował, to skrajność nihilizmu), celem buddyzmu nie jest rozpłynięcie się w niebycie. Celem buddyzmu jest osiągnięcie wolności od egoizmu oraz osiągnięcie mądrości aby móc pomóc innym. Nie chodzi o zaprzeczenie istnienia, chodzi o zniszczenie iluzji, aby widzieć jasno i działać jasno.

Pozdrawiam,
Piotr

Jeszcze dodam: w kwestii postępowania moralnego, buddyzm nie odwołuje się tak na prawdę do subiektywnego rozeznania. Odwołuje się do nieuwarunkowanej mądrości, która jest taką samą właściwością wszystkich istot, a do której trzeba dotrzeć dzięki praktyce i poddaniu się surowemu treningowi tępiącemu egocentryzm. Oczywiście, nikt nie mówi, że to to samo, co chrześcijaństwo, ale, gdybyś, Outsiderze zobaczył jakiego wysiłku wymaga podjęcie szczerej praktyki buddyjskiej, to byś zrozumiał, że do hedonizmu ona nie prowadzi. To bardzo ciekawe, jak wiele wspólnego ma chrześcijański i buddyjski monastycyzm.

Pzdr
Piotr

Garść wtrętów, z nadzieją, że dla kogoś mogą się okazać wartościowymi



http://www.satan.pl/forum.php?act=7&idf ... esg=114126
http://www.satan.pl/forum.php?act=7&idf ... esg=122902
http://www.satan.pl/forum.php?act=7&idf ... esg=131856
http://www.satan.pl/forum.php?act=7&idf ... esg=150495
http://www.satan.pl/forum.php?act=7&idf ... esg=150542
http://www.racjonalista.pl/forum.php/s,27317#w28137



http://gnosis.art.pl/e_gnosis/aurea_cat ... rana01.htm
http://gnosis.art.pl/e_gnosis/aurea_cat ... rana02.htm

Hm, wpadłem przed chwilą na viewtopic.php?t=4223&postdays=0&postorder=asc&start=0 gdzie w poście Wysłany: Czw Cze 23, 2005 16:45 mieni się przeuroczym fioletem

[...] - rozalka - regulamin tego Forum zabrania reklamowania jakichkolwiek stron satanistycznych

mające jak mniemam współbrzmieć z ustepem zabraniającym

- agitacji na rzecz poglądów i działań sprzecznych z zasadami wyznawanymi przez gospodarzy forum;

Jeśli i ja tym samym podpadłem na dziale podpisanym "Czy dialog jest możliwy" pod agitację, to kajam się tym samym w związku z powyższym i głowę swą popiołem posypuję i o wybaczenie proszę krzyżem się kładąc, aczkolwiek zaznaczam, że z tylko i wyłącznie przekornie zalatującą satanizmem dezynwolturą

Jeśli zaś wszystko OK, proszę jeno o skasowanie całości postu tegoż

Ogniste ciepełko pozdrowień

No cóż, Nibbana często porównywana jest do "zgaszenia ognia" chodzi o "ogień" pożądania, gniewu i ułudy.
Więc w tym sensie buddyzm będzie jak najbardziej cool.

Pozdrawiam
/M

No to może jazzy?

Jazzy też się znajdzie

http://www.zenjazz.com/

http://www.zenjazz.com/m/m1.html

Pozdrawiam
/M