Zgadzam się w całej rozciągłości. To ludzie tworzą bogów, a bogowie żyją tak długo jak długo żyją ich wyznawcy. Dziś chyba już nikt nie wierzy w Zeusa i każdy powie, że to wymyślony bożek. Za jakiś czas to samo spotka Jezusa, to tylko kwestia czasu. Już dziś w Polsce niezachwianą wiarę w Jezusa i posłuszeństwo jego naukom wykazuje zaledwie 10% społeczeństwa. A jesteśmy jednym z najbardziej katolickich krajów świata!

Moze tu Cię zaskoczę ale dawne bóstwa jak Zeus czy odyn powoli odżywaja w kultach pogańskich. Dość mocno się do tego przyczyniła Wicca ze swoja doktrynę w wiarę w Boga i Bogini, gdzie dla wygody własnej można im nadawać imiona np Mityczne. Coraz więc wiecej osób przywraca w ten sposób stare bóstwa do życia. Obecnie plejada bóstw germańskich jest w naszej strefie geograficznej dosć rozpowszechniona. Odyn znów włada Asami i ma się całkiem dobrze. Obok Wiccan wiele innych odłamów pogańskich wraca do Kultu starych bóstw. W Polsce obudzono też słowiańskiego Peruna i Swarożyca, i też rosną w siłę jak i coraz liczniejsza grupa Rodzimowierców.

I zaskoczylaś i nie. O ile wiem, że np. polscy Rodzimowiercy wskrzeszają prastare bóstwa, to o zmartwychwstaniu Zeusa nie słyszałem.

Znałąm 2 Wiccan, którzy właśnie do niego modły wzbosili, wiec pewnie jest ich wiecej. Za to obecnie Odyn równych sobie nie ma, zaraz po nim jest Hekate taki misz masz grecko nordycki. Ale Odyn i kilka innych germańskich bóstw rzeczywiście w siłę wzrośli a wyznawców maja dosć sporo. Poza tym masz całą społecznosć szmańską, która czasem korzysta z pomocy bóstw, różnych

Czytałem trochę o szamanach z terenu dzisiejszej Rosji i byłych republik radzieckich. Niesamowite historie. No ale dla katolika, to paktowanie z diablem

Jajko trochę sie nie zgodze z tym co napisaleś.Pomiędzy wymyślonymi bogami a prawdziwym Bogiem jest pewna różnica.Otóż Ci pierwsi stana się rzeczywiście przeżytkiem i wkrótce pójdą w zapomnienie albo przejdą do legend, za to ten prawdziwy będzie zawsze obecny.
Ludzie odchodzą od konkretnej religii, ale niekoniecznie od Boga. I wcale nie jest to złe.I im mniej będzie się ludziom narzucać wiarę, tym bardziej będą sami poszukiwać prawdziwych dróg. Tylko ,żeby taka sytuacja miała miejsce, to musi zaistnieć autentyczna potrzeba, a ta z kolei pojawi się wtedy, kiedy nastąpi kryzys w życiu.
A kryzys w życiu może nadejść nawet w wieku baaardzo dojrzalym, więc mloda osoba, która teraz się zarzeka, że nie chce mieć z Bogiem nic wspólnego, bardzo prawdopodobne, że za 15 lat np. będzie mówila zupelnie na odwrót.
Z obserwacji wiem, że nie dotyczy to każdego czlowieka. To zależy od stopnia wrażliwości i od umiejętności radzenia sobie w życiu.
Jedno jest pewne, że gdyby Bóg prawdziwy nie istnial, to znacznie większa część ludzkości niż obecnie zeszłaby z tego świata na skutek samobójstw.

Zencognito. Evoeth udzielila tak wyczerpującej odpowiedzi, że nie musze już nic dodawać.

Zeus nie jest wymyślony, był na ziemi w postaci materialnej, jego ciało mogło żyć pare milionów lat tak jak innych i innych Bogów w których wierzyli starożytni, a wierzyli bo ich widzieli na własne oczy. To nie są mity chociaż opowieści o nich są przesadzone. Głównych bogów było 12 * ciekawe podobieństwo do 12 apostołów.

Mam wrażenie, że wyznawcy każdego kolejnego boga twierdzą dokładnie to samo Starzy bogowie to bajki, no ale tan nasz jest prawdziwy i odwieczny!



To prawda. Ludzie którym się nie powiodło czy to z racji nieudolności czy pecha czy głupoty mają tendencję do większej wiary. ALe to jest bardzo proste do uzasadnienia. Po prostu nie mając szans na lepszy byt w rzeczywistości wymyślają sobie różne sposoby pocieszenia się, usprawiedliwienia sytuacji, obicują sobie, że skoro teraz jest tak źle, to potm będzie dobrze. To znane zjawisko psychologiczne.



Hmm, a dla mnie jedno z drugim nie ma związku. Sugerujesz, że ludzie niewierzący masowo popełniają samobójstwa???

No w postaci materialnej to moze za duzo powiedizane. Zeus był i jest takim samym egergorem jak większość innych Bogów.
Bóg Biblijny jest takze egergorem, natomiast zgadzam się z tym, ze ponad nimi wszystkimi jest ten Prawdziwy, Ja go nazywam Absolutem

Zeus był tak rzeczywisty jak Ty teraz. I tak naprawde nie był bogiem a kosmitą który tu przyleciał razem z innymi i stworzyli sobie człowieka z połączenia DNA małpy homo-erektus i własnego DNA. Byli nazywani różnie i powstawały różne religie bo dla stworzonych ludzi stali się bogami ojcami. To jeden z nich kazał żydom zamordować plemie które zamieszkiwało ziemie im obiecaną. To jeden z nich prowadził żydów przez pustynie. I mało kto wie że do potopu istniała rachuba czasu według czasu z ich planety a ich rok był znacznie dłuższy od ziemskiego.

Wiesz, nie mieszłabym do tego teorii Denikena i innych. Zwłaszcza, ze archeologia doświadczalna obaliła juz wiel z jego fantastycznych teorii spiskowych, a on sam nie raz mocno naciągał fakty.

Poza tym zakłądajac, ze Zeus był kosmitą, czy też ibaczej, ze kosmici przybyli tu na ziemię, to wciąż pozstali Kosmitami a nie Bogami. Bóstwa to Bóstwa a Kosmici to Kosmici.

Evoleth: jedno drugiego nie wyklucza. Autorefleksja jest konieczna, także co do przyczyn czynionego zła, jeśli mam nad sobą pracować. Ale zauważ: dążenie do doskonałości skutkuje poczuciem winy w razie klęski. Ze skupienia na MOJEJ doskonałości wyrasta poczucie MOJEJ nieudanej. Jeśli odczepię się od siebie (nie rezygnując z tego, o czym piszesz) i przymusu bycia doskonałym (a przynajmniej: coraz doskonalszym) pozbędę się też poczucia winy, bo ono jest skupione na mnie. Dodam: POCZUCIA winy, nie UZNANIA winy, bo tym jest spowiedź. Trwania w emocji spowodowanej własną niedoskonałością.

Jeśli chcę iść do Boga i żałuję wyboru zła (bo rozumiem, że przyniosło zło - mnie, innym) to oczywiście zastanowię się, dlaczego je wybrałam (bez poznania przyczyn trudno cokolwiek leczyć), ale nie będę myśleć o sobie (jaka ja jestem paskudna i niedoskonała), tylko o naprawieniu krzywdy. Nie będę się wymigiwać od konsekwencji. Itd.

Szacunek i miłość do samego siebie nie oznacza niedostrzegania swoich wad, błędów i pomyłek. Siebie też trzeba kochać POMIMO tego, że jestem taka jaka jestem, mieszana, ponad tym. Spojrzeć na siebie oczami Boga. Zapomnieć o tym co złe w tym sensie, że się tym nie gryźć, tylko iść do przodu (z refleksją, owszem). Przemyśleć, wyciągnąć wnioski, zrobić co można, resztę oddać Bogu i iść dalej.

Czy stanę się "doskonała"? Nie mam pojęcia. Ale święty to nie jest doskonały, tylko ten, kto zawierzył Bogu...

Jajko
J:"Mam wrażenie, że wyznawcy każdego kolejnego boga twierdzą dokładnie to samo Starzy bogowie to bajki, no ale tan nasz jest prawdziwy i odwieczny!"

A czy ten Jedyny Bóg , który mowi o milości bliźniego nie był przypadkiem od zawsze aż po dziś dzień?

J:"To prawda. Ludzie którym się nie powiodło czy to z racji nieudolności czy pecha czy głupoty mają tendencję do większej wiary. ALe to jest bardzo proste do uzasadnienia. Po prostu nie mając szans na lepszy byt w rzeczywistości wymyślają sobie różne sposoby pocieszenia się, usprawiedliwienia sytuacji, obicują sobie, że skoro teraz jest tak źle, to potm będzie dobrze. To znane zjawisko psychologiczne."

Jak mowię o wierze to nie mam na myśli pierwszego lepszego Kowalskiego, który z Kowalską zapinkala co niedziele do kościola, tylko autentyczną relacje z Bogiem, a autentyczna jest zawsze obustronna.
Weźmy Jana Pawla.Wiara u niego byla potężna, a skłonność do okazywania dobroci szalona. Gdyby tak zachowywal się przeciętny czlowiek, a nie Papież, ludzie nie zostawili by na nim suchej nitki.
A dlaczego był aż tak wierzący?
Bo otrzymal informację odbieralną tylko dla niego od Boga"jestem i opiekuję się tobą" . Nie da się aż tak poświęcić życia Bogu, nie mając 100% pewności, że On istnieje. A żeby taką pewność mieć, to jakiś sygnal wiarygodny trzeba otrzymać.
Wsrod ludzi na calym świecie jest mnóstwo takich osób, wśród wyznawców różnych religii i tych, ktorzy z żadną religią się nie identyfikują. Takie rzeczy zdarzają sie nawet nie wierzącym.
Dostają namacalne dowody istnienia,tylko o nich nie mówią na głos, bo to jest równoznaczne z wysmianiem i odrzuceniem.Przecież jest cala masa uzdrowień i to takich, że gały wychodzą jak się słyszy.Ale nie o nich tylko mówię.
Poza tym ludzie wierzący(autentycznie!-to ważne słowo) odnajdują szczęście w życiu i głęboki spokój wewnętrzny.

J:"Hmm, a dla mnie jedno z drugim nie ma związku. Sugerujesz, że ludzie niewierzący masowo popełniają samobójstwa???"

Nie, o coś innego mi chodzi.Jednak osoba, która ma obustronny kontakt z Bogiem nie popelni samobójstwa.Samobójcy podobno chcą żyć, tylko nie godzą sie na takie życie jakie im los niesie.

Nie czytam Danikena. Wole Sitchina i własne wglądy w przeszłość.

Ludzie nazywali ich Bogami a nie oni sami siebie. Nazywali ich tak właszcza że dysponowali bronią atomową którą spuścili na Sodome i Gomore i mieli wiele innych możliwości których człowiek nie posiadał no i proszono ich o to czy tamto a oni spełniali potrzeby narodu który wybrali.

To nie tak. Nawet jeśli ktoś z Kosmosu tu był i ludzie uznali go za Boga, to oddajac czesć jemu mogli powołać do zycia egregora i on funkcjonuje nadal.
Zauważ też ze mity o stworzeniu świata są dosć do siebie podobne. A uwierz Odyn nie jest kosmitą lecz bóstwem, egregorem, wciaż dosć potężnym i zamieszkuje wymiar astralny. nie ma formy materialnej. Zeus i inni Bogowie greccy są jednymi z wielu panteonów bóstw. W każdej niemal religii jest bóstwo gromowładne, Jak Zeus, Perun u Słowian czy Seth w Egipcie.
Bóstwa były personifikacją zjawisk przyrody, których ludzie nie rozumieli.
Najstarszą religią na swiecie jest wciąż majacy silne wpływy i na nowo odradzajacy się w Europie szmanizm. nie ma starszej religii i co więcej w szmanizmie wciąż obowiacują te same zasady i podstawy co u zarania dziejów człowikie.
To z szmanizmu wyrosły wszystkie wielkie i mniejsze reiligie. I te co upadły i te co wciaż funkcjonują w świecie.