Zgadza się. Cieszę się, że to rozumiesz. Zapewne rozumiesz także, że żadni bogowie nie stoją za takimi zjawiskami jak wiatr, deszcz, wylew Nilu, piorun itp itd. A kiedyś, gdy ludzie nie potrafili sobie racjonalnie tych zjawisk wytłumaczyć, bardzo często znajdowali w nich właśnie boga. A czy tam był jakis bóg? To dlaczego teraz ma być w tym czego nie potrafisz wytłumaczyć?

Osoby niewierzące bardzo często podają własnie takie przykłady jak pioruny itp, itd. Oczywiście są rzeczy, które bardzo możliwe, że kiedyś będzie można wytłumaczyć ale to nie daje nam pewności, że wszystko będzie można wytłumaczyć gdyż od tamtych czasów dużo rzeczy nadal jest niewyjaśnionych. Generalnie nie jest łatwo wytłumaczyć osobie niewierzącej obecność Boga w swoim życiu i t nie jest tak, że we wszystkim czego nie potrafię wytłumaczyć widzę Boga. Jest tak, że Jego na prawdę się czuje i ciężko to wyrazić słowami i wiem, że to nie jest racjonalna odpowiedź. Podobne to jest trochę do intuicji, którą czasami każdy z nas ma w jakiejś określonej sytuacji lecz jest to stałe i zdecydowanie mocniejsze.

Mam jednak nadzieję, że zdajesz sobie sprawę, że mimo silnego i stałego poczucia dawnych Egipcjan, że za wylewami Nilu stoi jakiś bóg, którego trzeba przebłagać sowitymi ofiarami na rzecz jego kapłanów, by zechciał znów doprowadzić do wylewu rzeki, faktycznie żaden bóg nie stał? Nie widzisz analogii? Nic Cię to nie uczy?

Rozumiem co chcesz mi przekazać, lecz wydaje mi się, że trochę się rozmijamy. Tak jak nie jesteś w stanie wszystkiego racjonalnie wytłumaczyć tak wierzący nie są w stanie w 100% wytłumaczyć swojej wiary. Właśnie dlatego nazywa się to wiarą a nie wiedzą.

Ale dlaczego sądzisz, że za czymś niewytłumaczalnym dla Ciebie (i współczesnych) stoi jakiś bóg, ale za czymś niewytłumaczalnyhm dla starożytnych nie stał? O ile tak właśnie sądisz.

Gdyż tak jak pisałem wcześniej, nie chodzi tu tylko o zjawiska niewytłumaczalne, gdyż to by było za proste. Po prostu czuję Go przy sobie i nie jestem Tobie w stanie wytłumaczyć tego czucia gdyż jest ono irracjonalne. Wiele osób doświadcza w swoim życiu Boga w ten właśnie ciężki do określenia sposób.

OK, czujesz boga, ja tego nie kwestionuję. Mam nadzieję, że Ty nie będziesz kwestionował tego, jak ktoś poczuje przy sobie ducha Napoleona czy wręcz innego boga, którego zdaniem Twojego boga nie ma.

Tą która przekazuje prawdę.
Ja wiem, że jedyną prawdziwą religią i wiarą jest Wiara Kościoła Powszechnego.
Wiem, że w nim działa Duch Święty, a Jezus Chrystus złożył ofiarę z siebie (przez to uwielbił Ojca) dla zbawienia tych którzy w niego uwierzą i na odpuszczenie grzechów dla wielu.

Ciekawe SKĄD to WIESZ? Przecież KAŻDA religia twierdzi, że to ona ma monopol na Prawdę. Jak, będąc obiektywnym obserwatorem, wybrać tę prawdziwie prawdziwą?? Znasz jakąś metodę? Obiektywną i naukową, oczywiście.

Na tym polega nasza wolna wola. Każdy jest kowalem swojego losu. Ja mam zaufanie do Trójcy Świętej, że to co w tym momencie odczuwam jest prawdą.

Na czym ma polegać naukowość religii?

Nie naukowość religii tylko Twojej WIEDZY. Bo piszesz, że cośtam WIESZ. A skoro WIESZ, to pewnie masz jakąś metodę obiektywnego pozyskania tej wiedzy. Jestem ciekaw. Bo może mylisz słowa "wiedzieć" i "wierzyć"?

Być może, bywają takie religie. Może nawet na pewno. Ale zdecydowanie nie każda. Dlaczego przyjmujesz takie założenie? Z jakiej metodologii ono wynika? Czy tez jest kwestia Twojej wiary co do natury religii? Uważam się za człowieka religijnego, jestem zaangażowany w życie mojego Kościoła i mogę Cię zapewnić, ze w żaden sposób nie uważa żeby miał monopol na Prawdę (ani na prawdę też). Religia nie kończy się na polskiej wersji rzymskiego katolicyzmu.




Jeśli pozostaję obserwatorem, nie wybieram żadnej, jeśli dokonuję wyboru przestaję być obserwatorem.


W naukach ścisłych prawdziwa prawdziwa jest ta teoria, która najlepiej sprawdza się w doświadczeniu. Jeżeli mamy snuć analogię do prawdziwości religii (choć nie wiem dlaczego akurat do ma być to analogia do metody naukowej, lecz nie śledziłem całego wątku) to prawdziwa będzie zawsze ta religia, która dla mnie najlepiej się sprawdza w konkretnym doświadczaniu mojego życia.

Masz rację, Piotr1. W ogóle całej sprawy by nie było, gdyby tzw. wierzący, a w tym przypadku Jowan_Michael napisał:

Ja wiem, że DLA MNIE jedyną prawdziwą religią i wiarą jest Wiara Kościoła Powszechnego.

Tymczasem on, podobnie jak wielu tzw. wierzących, forumułują tezy ogólne, bez owego "dla mnie". Ty, wyraźnie piszesz o "konkretnym doświadczaniu mojego życia" - i to jest uczciwe i obiektywnie poprawne i zgodne z faktami. Ja "walczę" ze zbytnim uogólnianiem i zbytnią pewnością siebie rozciągającą się na innych. Być może dla znacznej części tzw. wierzących oczywiste jest, że jak mówią, że "bóg X jest jedyny i najlepszy, a wiara w niego jest jedynie słuszna i najpełniejsza", to uważają, że DLA NICH tak jest i dopuszczają, że dla innych najlepszy i najpełniejszy jest bóg Y, jednak to co mówią brzmi bardzo autorytarnie i absolutnie. I to staram się ludziom uświadamiać. Ty, na szczęście, tego nie potrzebujesz, co mnie niezwykle cieszy.

Podobnie jak i wielu tzw. "niewierzących" (by pozostać przy Twojej stylistyce) podobnie formułujących tezy ogólne, bez owego "dla mnie". Nie widzę ani związku przyczynowego ani korelacji rodzaju doświadczenia religijnego, i bazującej na nim autodeklaracji "wierzący"/"niewierzący", oraz skłonności do formułowana "tez ogólnych" w sposób, w jaki to opisujesz. Niektórzy ludzie miewają skłonności do formułowania takich tez niezależnie od religijnych samookreśleń.

Osobowość autorytarna nie idzie w parze z autodeklaracją "wierzący"/"niewierzący". Człowiek o osobowości autorytarnej pozostanie nim, niezależnie od tego w jaki sposób określi swoje miejsce w debacie o Bogu.