ten mit wskazuje na to że pojęcie jednego boga stwórcy nie było słowianom obce.

Natomiast o chaosie i osobowości boga to są twoje dywagacje. W artykule Kowalika nie ma o tym słowa.

Nie ma o tym słowa w artykule Kowalika. Zgoda. Mimo to, Kowalik nie jest jedyynym badaczem zajmującym się kosmogonią indoeuropejską. Owszem, jest prekursorem w spójnym rekonstruowaniu kosmogionii słowiańskiej, jednak nie tylko ona wywodzi się z prewedyjskiego źródła, tak, nie inaczej w Wedach później ujętego. Proponuję poczytać Dumezila, a jeśli to zbyt trudna lektura - może być na przykład Eliade.

Słyszaleś o czymś takim, jak religioznawstwo porównawcze?

Pojęcie jednego boga stwórcy nie było obce wielu ludom. Jednak zauważ, że w cytowanym tekście mowa jest o Tym Jednym wyraźnie nie w aspekcie osobowym - nie spotkałam się w żadnym języku z określeniem bytu osobowego rodzajem nijakim. Jeśli Ty się spotkałeś - wskaż mi te język. To Jedno - to nie jest osoba. Byłoby powiedziane On, Ona, Istota. Gdyby była jakaś osobowość, tekst by na nią wskazywał. Użycie rodzaju nijakiego wskazuje na niechęć do nadawania opisywanemu zjawisku charakteru osobowego. Toteż nadawanie mu go jest już nadinterpretacją. Nawet jeżeli dokonują jej osoby z tytułami naukowymi, to naturalne że w źródłach poszukuje się potwierdzenia założonych przez siebie tez.

Cytat wskazuje na istnienie pewnej esencji - właśnie jaja, z którego wykluło się nie tylko życie, ale wszelkie istnienie. Zarówno dzień, noc, życie, śmierć, jak i materia, świat niematerialny, natura i bogowie. Wszystko, łącznie z bytami boskimi jest tego pochodną i z tego się wywodzi. Chodzi o zalążek wszelkiego istnienia, inaczej mowa byłaby o osobie a nie o czymś nieokreślonym - i celowo nieokreślonym.

Gdzie jest powiedziane, że To jest bytem stwórczym? Że w ogóle jest bytem? Że cokolwiek stworzyło? To że coś się z czegoś wywodzi nie oznacza, że żródło tego czegoś jest tym samym jego twórcą. Czy jajo jest twórcą kury? A nasienie twórcą rośliny?

Indoeuropejskie mity kosmogoniczne wywodzą się z pojęcia kosmicznego jaja, owszem. Natomiast nadawanie temu pierwotnemu Czemuś bytu osobowego nie jest w pełni uprawnione. Równie dobrze można z niego wywieść (czy też utożsamić go właśnie) z Kotłem Pierwotnego Chaosu. Co też jest w religiach wywodzących sięz tego samego źródła obecne.

Humanistyczna analiza źródeł opiera się nie tylko na literalnej analizie tekstu, ale również analisie semantycznej, językowej. Stosowanym narzędziem jest również synteza, między innymi polegająca na porównaniu zjawisk wywodzących sięz tego samego rdzenia. A teksty głęboko archaiczne mają to do siebie, że badacz może w interpretacji naginać je tak, by potwierdzały zalżoną przez niego teorię. W końcu na tym również opiera się warsztat humanisty.

Co do dywagowania - jako religioznawca, a jednocześnie - hm... osoba wyznająca religię zawierającą w sobie inny niż słowiański mit kosmogoniczny, mam do tego prawo. Tekst jest źródłowy. Jego interpretacja rózna w zależności od konstrukcji badanej porównawczo religii i światopoglądu samego badacza. Owszem, dla osoby czy też społeczności nie potrafiącej wyzwolić się z myślenia antropomorfizującego, MOŻE wskazywać na odobowy byt boski. Jest to jednak myślenie "skażone" mentalnością judeochrześcijańską - nie indoeuropejską, a semicką, w której twórca czy stwórca nie wyłonił się z pierwotnego jaja, czy stanu nieuporządkowania, zawierającego zalążek wszystkiego co istnieje, ale jako byt osobowy istniał w pustce bezczasu.

Słowianom nie było obce pojęcie jednego boga jednak nie bawili się w określanie jego płci i osobowości. Jeśli komuś zależy na takich uproszczeniach to chrześcijanizm jest dla niego idealny.



Oczywiście celowo nieokreślonym. Chodziło jedynie o zaznaczenie, że ta esencja istniała i była jednym. Bardzo poważne podejście.



Słowianie nie dawali tak jednoznacznych odpowiedzi jak chrześcijanie. Pewnie komiksy również nie przypadłyby im do gustu.



Jedność to jest stan uporządkowania a nie chaos. Nie sądzę aby pojęcie chaosu było tak rozumiane jak sugerujesz.



jesteś świetna w tym naginaniu.



blah blah

Po pierwsze - nie istnieje coś takiego jak chrześcijanizm, slkąd to słowo w ogóle?

Po drugie - do pozostałych zarzutów odniosę się później, po powrocie na sieć. Tymczasem powienm tylko tyle - jeśli coś jest nieokreślone i użyte wyrażenie również na to wskazuje - nazywanie tego bogiem jest nadinterpretacją. Boskością - owszem. Ale bóg jest pojęciem osobowym, kimśkto ma imię i osobowość - i to jest weidentne w KAŻDEJ mitolofgii, niezależnie od tego czy to mitologia helleńska, słowiańska, bantu czy chrześcijańska. To to jest po prostu jakieś to, a nie bóg.

A jedność określasz jako stan uportządkowania? Uporządkowania czego, skoro nic nie istniało poza zalążkami wszelkiego istnienia, które zaktualizowało siępóźniej, niekoniecznie w jakimkolwwiek akcie stwórczym, bo być może na zasadzie czegoś na kształt naturalnej ewolucji i samouporządkowania?

Poczytaj sobie Celsusa, Porfiriusza czy Juliana Gwarantuję że nie wytrzymasz chociasz raz nie śmiejąc się z chrześcijaństwa.
Jeśli chcesz się dowiedzieć coś o pogaństwie to tylko tu...
Jedyne takie źródło gdzie jest zdeżenie się mentalności pogańskiej z "nauką" chrześcijan.. jest tu

Poczytaj sobie Celsusa, Porfiriusza czy Juliana Gwarantuję że nie wytrzymasz chociasz raz nie śmiejąc się z chrześcijaństwa.
Jeśli chcesz się dowiedzieć coś o pogaństwie to tylko tu...
Jedyne takie źródło gdzie jest zderzenie się mentalności pogańskiej z "nauką" chrześcijan.. jest tu

Przepraszam ze wywlekam ten temat po dosc dlugim czasie od jego ,,smierci naturalnej", ale jestem mile zaskoczony stosunkowo wysokim poziomem dyskusji i o dziwo na forum stricte chrzescijanskim, choc bardzo (naprawde bardzo) czcesto spotykalem sie ze strony chrzescijan z szykanami i KOMPLETNYM brakiem tolerancji, tu na szczescie wiekszosc uczestnikow dyskusji jest merytorycznie przygotowana:)

pozatym jest to moj pierwszy post na forum, wiec niniejszym Witam wszystkich tu piszacych, i mam nadzieje ze wiele godzin bedziemy dyskutowac:) jestem (w sercu, nie w zadnej organizacji) wyznawca teorii, ze Bog, niekoniecznie ten jakiego proponuje mi KK jest w kazdym lisciu, na kazdej galezi, kazdego drzewa na ziemi, w odbiciu nieba w wodzie jeziora i innych pozornie takich niewaznych i niezauwazanych na codzien rzeczach ktore potrafia zachwycic kiedy sie im przyjrzec:) krotko mowiac, (chyba za pozno na to ) wierze w nature, w jej wspanialosc i uporzadkowanie wszechswiata, ktory uporzadkowany pozostanie jesli tylko nie bedziemy niszczyc naszego otoczenia i w srodku, w duszy kazdy z nas bedzie postepowal z moralnego punktu widzenia dobrze, nie krzywdzac innych. nie chce sie rozpisywac JESZCZE BARDZIEJ, wiec pomalu konczac, napisze jeszcze tylko ze czulbym sie strasznie gdyby ktos zaczal rozmowe ze mna celem nawrocenia mnie. Lubie dyskutowac na temat mojej wiary, na temat innych religii, ale nie z perspektywy obleganej twierdzy, bardziej pociaga mnie koncepcja walki w otwartym polu jeszcze raz wiec witam i mam nadzieje na wiele owocnych postow na tym forum:)

pozdrawiam z podTorunskiego lasu:) Michal

Nie rozumiem. Co to znaczy pogańskie wierzenia? Przecież to nie jest ogół. Sa odmiany, np. Asatru, Rodzimowiercy, kemetyzm, hellenizm.
Wcale nie są takie miłe. Bo niby po co mają być miłe? Niektóre rytuały i ceremonie to przeżycia mistyczne, inne to zwyczajne obrzędy. Ale nie chodzi w nich o to, by było "fajnie i miło". Chodzi o kontakt z bogami.

a dlaczego uwazasz ze Bogowie mieliby cos przeciw temu zeby czerpac radosc z obrzadkow i rytualow? Rodzimowierstwo to nie masochizm, a wiara daje radosc i sile, wg mnie przynajmniej

Moim zdaniem jest im to obojętne. Patrzą na nasze obrzędy i misteria z pobłażaniem i politowaniem, jak matka na dziecko uczące się chodzić.

Ale matka kocha swoje dzieci mimo ich ulomnosci... tak jak Natura nas kocha mimo ze ja krzywdzimy. I nie sadze zeby politowanie bylo tutaj dobrym slowem, bardziej pasowaloby chyba samo poblazanie. Politowanie mozna odczuwac do wiejskiego glupka...

Politowanie jest uczuciem, które mamy wobec istot słabych, bezbronnych i niezaradnych, na przykład małych kotków

hmm, chyba ze w tym sensie... no jakby nie patrzec, jestesmy tylko malymi istotkami ktore Bogowie stworzyli dla urozmaicenia sobie wiecznosci, no i skutecznie nam sie to chyba udaje;)

Votansvolk, relacja bogowie-ludzie jest obustronna i nie sądzę by ktokolwiek miał się tu zamiar bawić.
Ale to lekki OT, nie sądzicie?

Chcę coś wam powiedzieć. Jestem tu nowy, ale co tam.

Do pogaństwa zaliczacie Buddyzm, Islam, i co tam jeszcze... Ale to jest co innego! Buddyści wierzą w Buddę, Islamiści w Allaha, a Poganie wierzą w stwórczą moc Matki Ziemi, w Żywioły i w siłę życiową Natury. Pogaństwo to nie jest ani typ religii, ani sekta, ale sama w sobie RELIGIA! Poganie też mają swych Bogów - Govannona chociażby, czy Boginię Danu. Ale wierzą jednak w Matkę Ziemię - oddają cześć drzewom, kamieniom, ogniowi...
I mam jedną prośbę - nie traktujcie mnie jak satanistę, bo mówię wam, czym jest Pogaństwo. Przyznaję się bez bicia - Poganinem jestem. Nie mylcie Pogaństwa z satanizmem! Nie, ja nie składam krwawych ofiar. Nie, nie zabijam ludzi. Nie, nie rysuję pentagramów. Tak, ja też wiem, co to jest dobro. Tak, ja też się modlę. Nie, nie jestem fanatykiem.
Wystarczy?