Chodzi mi nie tyle o gnostyzm co o jedzenie widelcem i nozem. Szyszkownik, uwazasz, ze ludzie rodza sie pelni wiary i znajomoscia bon-tonu?

Nie znam bon-tonu i jestem człowiekiem, a zatem nie urodziłem się za znajomością bon-tonu (czy nawet pon-tonu). Natomiast powiedziałbym, że rodzą się w pełni wiary (np. w rodziców). Później przez edukację, wychowanie, wykształcenie wiara te może być transpolowana na inne obiekty (państwo, Bóg, system, ideologia, kościół, religia itd), bądź ulegać degeneracji. A zatem wiara jest efekte procesu wychowawczo-kulturowego (a więc psychologiczno-poznawczego), nie zaś zdobywa się ją w wyniku nauczenia się czegoś. Inaczej mówiąc to, że się nauczę katechzimu i będę w stanie na wrywki go cytować, nie oznacza że w niego wierzę.

Ty piszesz o zdobywaniu doswiadczenia, ja takie zdobywanie nazywam nauka. Jaka roznica?

Zdobywanie doświadczenia - wzrost mądrości;
Nauka - wzrost wiedzy

Czasami idą one w parze, czasmi nie. Są ludzie mądrzy i ale "nieuczeni". Są też badzo "uczeni" i głupi.

Posiadanie wiedzy moze oszczedzic koniecznosci doswiadczen. Usilowanie forsowania znajomosci czegos, wylacznie przez doswiadczenie, moze skutkowac oplakanym stanem.

Tak racja, bynajmniej nie dokonywałem rozróżnienia co jest lepsze - doświadczenie czy nauka. Myśle, że są równoważne. To dwa aspekty procesu poznawczego.