Nic nie udowodniles. Bog jest JEDEN.

Jajko, wykazałeś jedynie, że nie znasz nauczania chrześcijańskiego, a nie że chrześcijaństwo to religia politeistyczna,.

Bogów jest wielu. W chrześcijaństwie jest jeden, ale trzyczęściowy. Do tego otoczona niezwykłym kultem matka Jezusa oraz całe tabuny świętych. Możecie to sobie nazywać jak chcecie, ale tylko ślepiec nie widzi różnicy pomiędzy tym kultem a ścisłym monoteizmem judaistycznym czy islamskim. Faktów nie zmienicie. Najwyżej słowa.

Tym tekstem również pokazujesz, że nie znasz nauczania chrześcijańskiego na temat Boga.


Oczywiście, że istnieje różnica. Ktoś mówi, że jej nie ma?

Niektórzy starają się za wszelką cenę nie widzieć tej różnicy i bardzo się oburzają gdy się o niej wspomina, bo to pokazuje, że są religie bardziej mono.

Chyba nie rozumiesz, że wierząc w Jednego Boga nie da się juź być bardziej "mono".

Da się. Pokazują to żydzi i muzułmanie. Modlą się, oddają cześć i składają ofiary tylko jednemu bóstwu, a to co robią chrześcijanie nazywają bałwochwalstwem i uznają za jeden z największych grzechów. A więc są bardziej mono.

Nie da się. Monoteizm to wiara w jednego Boga, więc nie da się być bardziej monoteistycznym kiedy się wierzy w jednego Boga.


Nie "bardziej mono", tylko, tak samo jak ty, nie potrafią zrozumieć, że cześć czci nie jest równa.

"Mono" w najwyższym stopniu to Ty jesteś, Jajko.... hadko czytać.
Proponuję, żebyś przeniósł się z tym do tematu
Katolicyzm - typowa religia politeistyczna?

http://www.sacred-texts.com/

Przerobiłem/przerabiam sporo religii.

Wniosek wyciągnąłem taki:
Więcej mają cech wspólnych niż rozłącznych.


Chrześcijaństwo wyróżnia się jednym znaczącym punktem - miłość ma być aktywna względem każdego - nawet wroga.

W innych religiach pomimo tego, że mówi, się podobne rzeczy wolno usiąść sobie i odpoczywać.
Z tym, że jeżeli popatrzeć na tych których określa się mianem mistrzów winnych religiach to ich życie często było pełne aktywności.

Chrześcijanin ma być człowiekiem czynu.

Należy też zauważyć, że na niektóre pytania nie ma lepszych odpowiedzi niż określona. Nie może być lepiej niż 4 w przypadku 2+2. Tak samo świętość jest oczywista i widoczna z daleka niezależnie od religii. A osoba święta z innej religii niż chrześcijaństwo będzie miała dużo więcej wspólnego ze świętym chrześcijańskim niż chrześcijaninem hipokrytą. Co niestety też jest obecne dzisiaj - dużo lepiej zając się samodoskonaleniem i próbowaniem się w świętości niż krytyką innych wyznań, która często prowadzi tylko do zadyszki.

Np. Pomimo tego, że w buddyźmie pojęcie duszy nie istnieje - zachowanie zgodne z zasadami buddyjskimi będzie bardzo zbliżone do tych zgodnymi z dekalogiem.

Według mnie trzeba być ostrożnym z używaniem stereotypów, zawsze! Są kuszące bo zwalniają z myślenia.

Ot i kwintesencja.

Bo większość religii jest opartych na uniwersalnych zasadach moralnych. Gdyby odrzeć każdą z religii z jej magiczno-rytualnej otoczki, to właśnie owe zasady pozostaną. I każdy normalny człowiek rozumie, że święty buddyjski jest ogólnie rzecz biorąc dobrym człowiekiem i jeśli istnieją jacyś sprawiedliwi bogowie, to powinni takiego świętego nagrodzić, mimo że on w nich nie wierzył. Wg chrześcijaństwa jednak, taki święty buddyjski będzie się smażyć w piekle, tylko dlatego że nie wyznawał wiary w Jahwe (o ile o nim słyszał, ale trudno podejrzewać, że nie). To bez sensu.

Wniosek - należy wspierać religie kładące nacisk na dobrą praktykę i etykę, a nie wiarę i ortodoksję.

To bardziej chyba.

To jest też powód, dla którego nas się nie lubi. Inni pomimo tego, ze mogą sobie słodziutko mówić i tworzyć skomplikowane toki rozumowania wypadają blado kiedy postawi się ich obok Jezusa i przykładu poświecenia jaki zaprezentował.

Tak samo np. duchowość hinduska wypada kiepsko przy przykładzie bł. Teresy z Kalkuty.
Ona robiła to co mówiła.

My jako obywatele Polski nie jesteśmy wstanie ocenić innych systemów religijnych na odległość, bo zauważenie stopnia hipokryzji w danej religii wymaga aby najpierw ją zrozumieć a potem zaobserwować zachowanie jej wyznawców. W Polsce zazwyczaj jest tak, że mało kto zgłębia daną religie jak jest to wymagane. Żeby np. mówić o rozumieniu Katolicyzmu wymagane są studnia teologiczne. W przypadku innych też są określone drogi, które trzeba przejść aby mówić o jako takim rozumieniu. Na pierwszy rzut oka wszystko wygląda pięknie, także Satanizm/Lucyferianizm. Nikt nigdy nie przyzna się do tego otwarcie, że jest po stronie zła a wyznawca ma myśleć, że jest po stronie zwycięzców inaczej nie chciałby by być graczem danej drużyny.

Według mnie jest tylko jeden błąd, który się często robi - zakłada się, że nasze musi być dobre a tym samym inne złe, ale nie koniecznie tak musi być, różne systemy mogą celować w różne cele. U nas celem jest zbawieniem, dla innych może to być coś innego i jeżeli jest skuteczną drogą osiągnięcia wartości, do której aspiruje to robi to co obiecuje.

http://www.youtube.com/watch?v=IctD9l4F-ag

Matka Teresa z Kalkuty nie jest taka kryształowa jak się wydaje. Można sporo kontrowersyjnych materiałów o niej znaleźć w sieci. Na forum poruszaliśmy już jej temat.