Hm...

Kolejne hm. Nie wiem, może rzeczywiście moje sformułowanie jest nielogiczne, ale nie w sensie złej konstrukcji zdania, tylko wyprowadzania przesłanki z wniosku i na odwrót, i tak w kółeczko. A może przyjąłem milcząco założenie, że na Bogu i Szatanie Transcendencja się nie kończy, ale kto został ochrzczony, ten "należy do Chrystusa", a zatem jest skazany na wybór między tymi dwoma, choć możliwe są lepsze wybory. A może coś jeszcze innego, czego w tej chwili nie widzę. Problem sam w sobie ciekawy.

Anyway. Skoro do zgromadzenia Bożego można wejść, ale nie można z niego wyjść, to nosi ono cechę pułapki. Zastawianie pułapek nie pasuje do Boga, który człowieka miłuje - chyba że jest to miłość zaślepiająca, a więc na dłuższą metę toksyczna. Pasuje to natomiast dobrze do Szatana, który już przegrał i wie, że czasu ma mało, i chce już tylko Boga jak najdotkliwiej ugodzić, a ludzi, których nienawidzi, pogrążyć w możliwie wielkiej liczbie. Ewentualnie można powiedzieć, że to tylko kler sobie tak wymyślił. Ale to by sugerowało - odkładając na bok motywy finansowe, a pozostając przy eschatologicznych - że ci ludzie się boją i to raczej nie wroga, a swojej zwierzchności, która zamierza ich rozliczać z liczby pochwyconych dusz. Ogólnie, coś tu się nie zgadza z oficjalną linią i pachnie brzydko.

Poprostu należy zerwać wszelkie mentalne, fizyczne, psychiczne, parapsychiczne i tak dalej więzy. Nie widzę jak niby ma to byc niemożliwe. Chyba, że katechizm coś jeszcze ma do powiedzenia o to czym jest chrzest.

Dlaczego odrzucasz miłość Naszych Przodków Słowiańskich Bogów?
No chodź się poprzytulaj.
Czemu odrzuczasz miłość?
Żal mi twej nieszczęsnej duszy, co boi się i wstydzi własnego rodu.
Czym zawiniłeś przed przodkami, ze lękasz się spojrzeć w stronę ich świetlistych oblicz?

Na takie teksty o miłości możemy się licytować długo.
No to dawaj następny!

Dla mnie bycie członkiem Kościoła przez chrzest jest jak bycie członkiem rodziny przez narodzenie.
Urodziłeś się - jesteś dzieckiem danej pary rodziców - nigdy nim nie przestaniesz być.

Żadne obrzędy, żadne akty prawne, żadne zapisy notarialne nie sprawią, że przestaniesz być dzieckiem konkretnej pary rodziców. Ze wszystkimi przywilejami, (zapewnienie opieki i spadek) jakie z tego wynikają.

Możesz co najwyżej
- zmienić nazwisko
- wyprowadzić się i zameldować gdzie indziej
- zerwać wszystkie kontakty z rodzicami
- zrzec się spadku.

Poszukaj podobieństw z chrztem i przynależnością do rodziny Bożej.

@ErgoProxy
Skoro "wszystkie rytuały polegające na wyrzeczeniu się rodziny to puste i daremne znaki", to czy to oznacza, że "Rodzice nie pozwalają się nikomu ze swoich dzieci opuścić?"

Czyli chodzi tylko o czysty fakt z przeszłości? Zostałem ochrzczony - jestem kimś, kto został kiedyś ochrzczony... To wszystko?





Tu juz różnie bywa. Poza samym faktem zaszłości historycznej urodzenia się z tych a nie innych ludzi - jeśli chodzi oprzywileje i obowiązki rzecz arbitralna, zależna od systemu społecznego.

Zostałeś włączony w Lud Boży.
Nadal jesteś członkiem Ludu Bożego a nie tylko kimś, kto kiedyś został w niego włączony.

Podobnie z dzieckiem. Cały czas jesteś dzieckiem, a nie kimś, kogo kiedyś tych dwoje sprowadziło na świat. Nie chodzi o fakt z przeszłości, ale o fakt z przeszłości, który trwa i trwał będzie.

Widzisz, JedenPost, to tak jak z mordem. Zamordowałeś - jesteś mordercą. Mogłeś odbyć karę, mogli Ci zatrzeć przestępstwo po latach, ale to wszystko nieważne, bo - jesteś mordercą.

Swoją drogą przypomina mi się taki jeden taki młokos, który jeszcze w zeszłym stuleciu próbował piracić muzykę (to było przed torrentami) na zasadzie: "jeśli wszedłeś na mojego sajta, to jesteś moim znajomym". Miał to napisane na samej górze strony. Dlaczego akurat tak? Bo ustawa dozwala na dzielenie się muzyką w kręgu znajomych, więc on nie piraci; on tylko znajomym... i tak dalej.

Dajcie spokój. Więzy pokrewieństwa nie zależą od woli człowieka, natomiast chrzest zależy - może niekoniecznie od woli samego chrzczonego akurat, ale ktoś go do tego chrztu podaje i ktoś mu tego chrztu udziela. Można nie chrzcić i sporo ludzi na świecie tak robi. Natomiast choćby kto dziecko porzucił w przytułku, i tak powielił w nim swoje geny, a nie niczyje inne i tego faktycznie się nie zmieni (jeszcze). Zatem analogia jest OKDR; nastepną poproszę.

Następnej nie będzie.
Nie musisz jej akceptować.
Wystarczy, że zrozumiesz ten sposób myślenia. I bezsens jakiegokolwiek udowadniania, że jakikolwiek inny obrzęd to zmieni.

Czyli przyznajesz rację, że pułapka... chociaż tyle uczciwości. Teraz muszę się oswoić z myślą, że to co właśnie przeczytałem o bezsensie, to nie jest obiektywna prawda, to tylko taki sposób myślenia. Kurka, dlaczego się czuję, jakbym opuszczał sektę?

Znaczy - jestem członkiem Chrystusa, wszczepionym w Kościół i tak dalej? Czyli... sorry, jak dla w sumie potwierdzasz, że Bóg nikogo nie wypuszcza.

I teraz: Lud Boży, członki Chrystusa, wszczepieni w Kościół - w Piekle.

Rzecz osobliwa.

Swoją drogą: przyznam, że chrzest jest jedynym sakramentem, co do którego mniemam, że właściwie nie rozumiem o co w tym chodzi. Tzn. o co chodzi w tym, co twierdzi na jego temat KRK. Skoro była już metafora rodzicielstwa - przyłóżmy sytuację wprost: jeśli Bóg istnieje i stwarza ludzi, to zrozumiałe, że związek z Nim nie jest zrywalny. Pytanie zatem: co takiego robi chrzest, co nie wynika z samej relacji Stwórca-stworzenie.

Aha, co do mojego nierozumienia chrztu - nie rozumiem idei konkretniej chrztu niemowlaków. Po co się to robi? W ogóle chrzest osoby dojrzałej wydaje mi się rytuałem o zupełnie odrębnym sensie, ale to już inna historia... chociaż nie, właściwie to się wiąże z tematem: w wypadku osoby dojrzałej, która została ochrzczona niezależnie od swojej woli, a która to wierzy w znaczenie duchowe tego typu aktów, jak najbardziej zrozumiała jest chęć zmazania owego piętna, które może postrzegać jako przeszkodę w swojej drodze do Boga/Transcendencji.

Niczego takiego nie przyznałem.
Zdaje się, że z moich postów odczytujesz, co sam chcesz, tylko nie to, co ja w nich zawarłem.

Usynowienie.
Nie jesteśmy już stworzeniem, ale dziećmi.
http://www.klikowa.diecezja.tarnow.pl/2013-01-11-09-43-03/chrzest

O chrzcie niemowlaków zdaje się mamy już trochę tematów na forum.

Mamy, niemniej w tym temacie ma to specyficzny kontekst i znaczenie. Bo nietrudno się domyślić, że inne może widzieć przesłanki dla ewentualnej obrzędowej dechristianizacji osoba, która ochrzciła się dobrowolnie, a inne ochrzona jako niemowlak.

Swoją drogą:




to chyba obala to, co pisałeś o niezacieralnym znaczeniu chrztu.