Meritum: co to znaczy "dysponują tym samym", to znaczy czym?

Pokazujesz, że samo posiadanie przekładu Popowskiego nie jest gwarantem zrozumienia prawdy... Podszedłeś do tematu na wyrywki. Zwrot "ja jestem" z emfazowym "ja" [gr. "ego"] pojawia się nie tylko w tych dwóch miejscach Biblii.
Wypowiedzi Jezusa:
Jn 14:6 "Ja jestem drogą..."
Jn 11:25 "Ja jestem zmartwychwstaniem..."
Jn 10:14 "Ja jestem wspaniałym pasterzem"
Jn 6:51 "Ja jestem chlebem..."
i wiele innych.

Wypowiedzi odstępców - Mt 24:5 "Będą mówić: Ja jestem Chrystusem"

Czy nawet wypowiedź apostoła Pawła - 1Tm 1:15 "Ja jestem największym [grzesznikiem]".

Wszędzie indziej nie tłumacze nie zapisali wyrażenia "ja jestem" jako "JA JESTEM". Z jakiego powodu użyto tego w dwóch przypadkach, na które się powołałeś? Te same greckie słowa... Ktoś tu manipuluje, wstawia wielkie litery tam, gdzie mu pasuje, a czego nie sugeruje tekst grecki.


Ciekawe, czy Moderacja zareaguje...

To tyle ode mnie. Cytujesz na wyrywki grekę i kpisz z mojej wiary. Nie ma sensu dalszy dialog.

Ale jakoś nie zauważyłeś, że słowa:

odczytali i upadli przed nim na ziemię. Czyli chyba jednak zrozumieli jako "JA JESTEM".

A jednak chwilę później tachali i okładali kogoś, kto się tak (rzekomo) przedstawił. Więc raczej tego nie zrozumieli jako "JA JESTEM".

Inny ciekawy szczegół.
Ewangelię tę napisał Jan po grecku po 90 roku n.e. dla chrześcijan mówiących po grecku. Jeśli ufac Waszym teoriom, to wówczas imię Boże JHWH (JESTEM) od dawna nie było w użyciu, zwłaszcza wśród chrześcijan. Jeszcze mniejsze prawdopodobieństwo, by znali to imię chrzescijanie spośród pogan, którzy z judaizmem nie mieli nigdy nic wspólnego. Czy więc oni rozumieli juzusowe "ja jestem", jako "JA JESTEM"? Wątpliwe. Czy manuskrypty zawierają jakieś wyjasnienia dla greków, co to rzekomo oznaczało? Nie.
Wszystko więc wskazuje na to, że Jezus odważnie powiedział, że jest tym, po którego przyszli. Nic więcej.

Czyli wchodzisz do towarzystwa i pytasz który z was to Staszek. Staszek odpowiada: "ja jestem" i padasz przed nim na ziemię? Tak wygląda normalna reakcja człowieka dla którego "ja jestem" nie znaczy nic wielkiego?

W tej konkretnej sytuacji Jezus tak się przedstawił "ja jestem"- tym co przyszli Go pojmać.
A istotą jest jak Jezus przedstawił się faryzeuszom i kapłanom zanim Abraham stał się JA JESTEM - a tak Bóg przedstawił się Mojżeszowi.

Kłamczuszku. Tam wcale nie ma „Ja jestem największym grzecznikiem”, tylko „zbawić grzeszników, z których pierwszy jestem ja”. Jak chciałbyś to przetłumaczyć bez ἐγώ? Hę?
Ponieważ w tych przypadkach brakuje w zdaniu orzecznika. Więc albo zdanie jest niekompletne, albo owo „jestem” znaczy coś innego, niż w innych przypadkach.
Tzn. już sobie idziesz?

Po polsku gramatycznie bez sensu...
-"Szukamy Jezusa."
-"Ja jestem Jahwe."

Jezus się nie przedstawił jako "JESTEM". Użył wyrażenia, które można tłumaczyć na "ja nim jestem". Jeśli trzeba to tłumaczyć dosłownie, to albo wszędzie, gdzie Jezus używa tego wyrażenia piszemy małymi literami, albo wszedzie wielkimi. Gdyby chodziło o imię Boże (przy czym "JESTEM" to na prawdę zbyt płytkie oddanie owego hebrajskiego zwrotu, który usłyszał Mojżesz), to Jan w greckim tekscie swojej Ewangelii na pewno by to wyjasnił jej greckim czytelnikom. Niczego takiego źródła nie potwierdzają, więc chodziło wyłącznie od odpowiedź na zasadzie "to ja".


"Kłamczuszku"? Oszczerstwo. Czekam dalej na kroki moderacji...
Gr. "Ego" wg Forsakena charakteryzuje tylko podniosłą formę, emfazę, którą Forsaken jakby chciał przypisać wyłącznie rzekomemu przedstawieniu się Jezusa jako "JESTEM". Ten przykład pokazuje, że Paweł też używał tej formy w stosunku do siebie (a więc emfaza nie jest zarezerwowana wyłącznie dla przedstawiania się osób Boskich). Na inne wypowiedzi Jezusa, które podałem, a gdzie jest identyczna konstrukcja gr. "ego eimi" [ja jestem], a których nikt emfazowo nie pisze wielkimi literami to już nie zwróciłeś uwagi, wiadomo.


Jak wyżej. Prócz tego, (już o tym wspominałem) skąd u Greków miałoby to wywoływać skojarzenie do hebrajskiego "JESTEM" (a raczej "STANĘ SIĘ")?


Chcesz tego, no nie?
Ok, to już oficjalnie tyle ode mnie. SŁUŻĘ POMOCĄ NA PW (można nawet dogadać się na jakąś rozmowę video), oczywiście w atmosferze wolnej od sektowania i nieuprzejmości w czyjąkolwiek stronę, na które jest przyzwolenie Moderacji. Mt 7:6; Łk 9:5
Spokojnego wieczoru.

A to czasem ciało kierownicze nie zabrania wam dyskutowania z niewiernymi?

i dlatego chodzą po domach oraz, jak np. Dżivi, proponują dalszą "rozmowę" na pw? Przecież to ich zadanie: uzyskać jak najwiecej członków!

@DżiVi, a ja myślałem, że trochę więcej „łapiesz” z tego jak sporządzane są współczesne przekłady pisma świętego. Srodze się zawiodłem. To prawdziwa orka na ugorze. Może, więc po kolei:
Współczesne przekłady pisma świętego są tworzone na podstawie tekstów krytycznych sporządzanych przez biblistów/naukowców. Są one niczym innym jak kompilacją najaktualniejszych wersji starożytnych manuskryptów, Dokonano na nich rzetelnej selekcji oraz przedstawiono kilku stopniowy tzw. „aparat krytyczny”.
Cytując za stroną JW.org:
https://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/1200000756
(...)„Wydania krytyczne
Badania porównawcze setek istniejących rękopisów pozwoliły uczonym opracować wydania krytyczne Biblii. Publikuje się je drukiem w językach oryginału. Zawierają najlepszą dostępną wersję tekstu, podając przy tym warianty spotykane w niektórych manuskryptach. Tekst Pism Hebrajskich opatrzony przypisami umożliwiającymi porównanie różnych wariantów przygotowali tacy uczeni, jak Ginsburg czy Kittel. Wydanie krytyczne Chrześcijańskich Pism Greckich opublikowali m.in. Westcott i Hort oraz Nestle i Aland
Współczesne przekłady
Obecnie tłumacze Biblii na ogół opierają się na wydaniach krytycznych w językach oryginału”(…)
Tyle tytułem cytatu.
Rozjaśniając nieco czym są teksty krytyczne, wejdźmy na przykładową stronę takiego tekstu:
http://www.nestle-aland.com/en/read-na2 ... stelle/53/
Jest to tekst krytyczny Nestle Allanda ostanie wydanie 28. Posiadam takie także w wersji papierowej (z pełnym aparatem krytycznym). Tutaj akurat Ewangelia Jana. Widzimy wyraźnie, że jest to tekst grecki, zawierający znaki interpunkcyjne oraz wielkie litery zaczynające nowe zdanie (werset, myśl itd.). W tekstach krytycznych, interpunkcja jest potrzebna, gdyż pomaga tłumaczom poprawnie przełożyć fragment tekstu, zawierający ciąg myślowy i pozwalając naukowcom odpowiednio dobrać słowa do tłumaczenia, ZGODNIE Z KONTEKSTEM wypowiedzi. Jeżeli w tekście krytycznym znajduje się przecinek, lub kropka, jednoznacznie to wskazuje, że dana myśl przekazana przez natchnionego pisarza, właśnie się zakończyła lub w jej dalszym ciągu (po przecinku) będzie kontynuowana, jednak ze względu na właściwe zrozumienie całego zdania wielokrotnie złożonego, MUSI być rozdzielona. Dzięki temu właśnie, współcześni bibliści, korzystając z dobrodziejstw nauki, mają możliwość łatwego dotarcia do tekstu bazowego i właściwie go przełożyć na języki narodowe. Wszakże w KAŻDEJ biblii drukowanej w językach narodowych, mamy interpunkcję oraz wielkie litery zaczynające zdanie lub werset. Ktoś wstawił znaki interpunkcyjne w języku narodowym i aby pisma świętego nie „pokaleczyć” musi wiedzieć gdzie zakończyć myśl i kontynuować następną. Nikt dzisiaj pisząc nową narodową biblię nie zbiera manuskryptów, nie porównuje ich gdyż przetłumaczenie takiej biblii trwało by ze 30 lat.
Słusznie @DżiVi zauważył, cytując wypowiedź profesora S.R, Drivera:
„ Nie ma dwóch języków o identycznej gramatyce, słownictwie czy składni. Profesor hebraistyki S. R. Driver wyjaśnił: „Języki różnią się nie tylko gramatyką i zasobem słów, lecz także (...) sposobem łączenia pojęć w zdania”. Ponieważ w poszczególnych językach funkcjonują odmienne schematy myślowe, „więc siłą rzeczy” przedstawiciele różnych grup językowych „również inaczej budują zdania” — dodaje profesor Driver.

Żaden współczesny język nie ma takiego słownictwa i gramatyki jak biblijny język hebrajski, aramejski czy grecki, dlatego tłumaczenie dosłowne bywa niejasne, a miejscami nawet mylące.

Znaczenie słowa lub wyrażenia często zależy od kontekstu, w jakim go użyto.
Ze względu na powyższe fakty tłumaczenie Biblii nie może polegać po prostu na zastąpieniu hebrajskiego czy greckiego wyrazu zawsze tym samym rodzimym odpowiednikiem. Tłumacz musi się dobrze zastanowić i starannie dobierać słowa, które najlepiej oddają sens tekstu źródłowego. Ponadto aby tekst był łatwy w odbiorze, zdania muszą być zbudowane zgodnie z regułami gramatycznymi obowiązującymi w języku przekładu.
Wypowiedź jak najbardziej zasadna.
Spójrzmy teraz na tzw. przekład interlinearny. Jest to nic innego jak tekst krytyczny grecki, zawierający interpunkcję i wielkie litery na początku zadania. Dodatkowo, powyżej (lub poniżej) greckiego słowa, posiada odpowiednik w języku przekładu (np. polski w biblii Popowskiego). Czasem dodatkowo uzupełnia się tekst przekładu interlinearnego o dodatkowe oznaczenia, ułatwiające korzystanie ze słowników i leksykonów językowych.
Świadkowie Jehowy wydali 2 przekłady interlinearne w języku angielskim z czego ostatni aktualny to wydanie z roku 1985 oparte na krytyce tekstu wg Westcotta i Horta z roku 1881 (więc już trochę leciwe i nie zawierające najnowszych manuskryptów ale nadal uznawane przez wielu naukowców). Nie ma nowszego, dziwne to trochę…
Wersja online:
https://wol.jw.org/en/wol/binav/r1/lp-e/int/E/1985
Choć papierowa ciekawsza, bo lewa szpalta strony, zawiera tekst interlinearny, a prawa przekład ŚJ i wprost widać jak przetłumaczyli tekst krytyczny, jest na co popatrzeć (wiem bo także posiadam to wydanie papierowe).
Przekład interlinearny Popowskiego w języku polskim to te zdjęcia, które za zgodą Vocatio umieszczam na forum.
Gdyby teraz próbować czytać DOSŁOWNIE biblię wprost z przekładu interlinearnego, to otrzymalibyśmy wypowiedź bardzo często nie do końca zrozumiałą. Co z resztą jest całkowicie jasne i wynika z innych reguł gramatycznych, słowotwórczych itp.
Dlaczego zatem warto posiłkować się tym przekładam dla lepszego zrozumienia biblii?
1. Jest oparty wprost na tekście krytycznym (bardzo bliski wersji, którą mieli tłumacze),
2. Posiada tę samą interpunkcję, wielkie litery itp., więc NIE ZABURZA struktury logicznej tekstu.
3. Pozwala sprawdzić, porównać wiele strategii tłumaczeń porównując z kilkoma różnymi wydaniami biblii w językach narodowych,
4. Pozwala wprost wychwycić subtelne zmiany w narodowym przekładzie wynikające z doktryn ugrupowań religijnych.
5. Pozwala dokonywać analizy i porównania osobom, które nie posługują się greką ale analizując tekst np. polski (słowo w słowo) mogą porównać jak tłumacz przełożył myśl/werset na język np. polski;

Wróćmy teraz zatem na grunt, uwag, które raczył był wystosować @DżiVi odnośnie mojego wytłumaczenia oczywistego zastosowania „Ja jestem” w podanych przeze mnie wersetach.
Mój adwersarz stwierdził, że:
cytuję:
Pokazujesz, że samo posiadanie przekładu Popowskiego nie jest gwarantem zrozumienia prawdy... Podszedłeś do tematu na wyrywki. Zwrot "ja jestem" z emfazowym "ja" [gr. "ego"] pojawia się nie tylko w tych dwóch miejscach Biblii.
Wypowiedzi Jezusa:
Jn 14:6 "Ja jestem drogą..."
Jn 11:25 "Ja jestem zmartwychwstaniem..."
Jn 10:14 "Ja jestem wspaniałym pasterzem"
Jn 6:51 "Ja jestem chlebem..."
i wiele innych.

Wypowiedzi odstępców - Mt 24:5 "Będą mówić: Ja jestem Chrystusem"

Czy nawet wypowiedź apostoła Pawła - 1Tm 1:15 "Ja jestem największym [grzesznikiem]".

Wszędzie indziej nie tłumacze nie zapisali wyrażenia "ja jestem" jako "JA JESTEM". Z jakiego powodu użyto tego w dwóch przypadkach, na które się powołałeś? Te same greckie słowa... Ktoś tu manipuluje, wstawia wielkie litery tam, gdzie mu pasuje, a czego nie sugeruje tekst grecki.
Koniec cytatu.
Na tej podstawie @DżiVi sugeruje, jakobym ja twierdził, że dwuwyrazowe połączenie greckich słów „ego eimi” wymusza niejako AUTOMATYCZNIE, (w mojej ocenie) zastosowanie bezpośredniego tłumaczenia z wielkimi literami „JA JESTEM”.
Jako przykład podaje w/w wersety. Zobaczmy je zatem:
Jn 14:6
http://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=353
„Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.”
Przekład interlinearny ŚJ:
https://wol.jw.org/en/wol/b/r1/lp-e/int ... y=discover
Przekład Popowskiego:
Za zgodą oficyny wydawniczej Vocatio:


W cytowanym przykładzie wcale nie ma konieczności ani nie jest wskazane aby „Ja Jestem” pisać od dużej litery. Wprost przeciwnie. „Ja jestem” tutaj jest wstępem do dalszej wypowiedzi. Ja jestem drogą itd. Całkiem inne użycie znaczeniowe w kontekście całego wersetu niż w podanych moich przykładach.
J 11:25
http://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=350
Rzekł do niej Jezus: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.
Przekład interlinearny ŚJ:
https://wol.jw.org/en/wol/b/r1/lp-e/int ... y=discover
Przekład Popowskiego:
Za zgodą oficyny wydawniczej Vocatio:

Także tutaj myśl nie została zakończona. Cały kontekst wskazuje na zupełnie inne znaczenie „Ja jestem”... i ciąg dalszy myśli. Nie ma przecinka kropki co wskazywałoby na inna optykę na ten werset.
Jn 10:14
http://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=349
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają,
Przekład interlinearny ŚJ:
https://wol.jw.org/en/wol/b/r1/lp-e/int ... y=discover
Przekład Popowskiego:
Za zgodą oficyny wydawniczej Vocatio:

Gdzie tutaj wynika z kontekstu potrzeba zaakcentowania Ja Jestem? Przecież dalej „idzie” stwierdzenie Jezusa,
Jn 6:51
http://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=345
„Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata”
Przekład interlinearny ŚJ:
https://wol.jw.org/en/wol/b/r1/lp-e/int ... y=discover
Przekład Popowskiego:
Za zgodą oficyny wydawniczej Vocatio:

Ja jestem… i ciąg dalszy wypowiedzi (brak przecinka, kropki). Całkiem inne znaczenie słów „Ja jestem” wynikające z kontekstu.
Mt 24:5
http://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=269
Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja jestem Mesjaszem. I wielu w błąd wprowadzą.
Przekład interlinearny ŚJ:
https://wol.jw.org/en/wol/b/r1/lp-e/int ... y=discover
Przekład Popowskiego:
Za zgodą oficyny wydawniczej Vocatio:

Gdzie tutaj jest samodzielna wypowiedz Jezusa o sobie samym? Jakie znaczenie (kontekst) ma dwusłowie Ja jestem?

1Tm 1:15
http://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=1011
Nauka to zasługująca na wiarę i godna całkowitego uznania, że Chrystus Jezus przyszedł na świat zbawić grzeszników, spośród których ja jestem pierwszy.
Przekład interlinearny ŚJ:
https://wol.jw.org/en/wol/b/r1/lp-e/int ... y=discover
Przekład Popowskiego:
Za zgodą oficyny wydawniczej Vocatio:

To nie jest wypowiedź Jezusa o sobie więc co tu „uwzniaślać”?
Podsumowując zatem WSZYSTKIE przykłady podane przez @DżiVi dotyczą całkiem innego kontekstu myślowego, Myśl/wypowiedź jest dalej kontynuowana. W moich przykładach zaś Jezus wyraźnie mówi sam o sobie KOŃCZĄC wypowiedź dobitnym: „Ja Jestem” Tutaj jak najbardziej należy użyć emfazy.
Poza tym zwróćmy jeszcze raz uwagę że podane przeze mnie cytaty, w przekładzie nowego świata, zawierają dość tendencyjne tłumaczenia:
„ja jestem tym, który miał przyjść”- co to za twór?
„jestem ja”-inwersja
„ja już byłem”- jakie byłem
„Te słowa odnoszą się do mnie”- co to jest?
„to ja”

[ciach – duplikat tekstu powyżej – z]
1.PNŚ wprowadza imię Boże Jehowa wszędzie tam 1 gdzie ono jest cytowane z pism Hebrajskich, i 2 tam gdzie wynika z kontekstu że chodzi o Boga Ojca. Takie wprowadzenie imienia Bożego do Pism Chrześcijańskich nie jest bezpodstawne jak sugerujesz. Podstawą do tego są wystarczające dowody poszlakowe. Owszem nie ma dowodów materialnych bo - dziwnym zrządzeniem - manuskrypty z okresu I i II stulecia w ogóle nie ma co karze przypuszczać że są ukrywane. Dlaczego ? Tu można snuć wiele teorii spiskowych.
2."falszerstwem" nie jest przywracanie imienia Bożego Jehowa w pismach chrześcijańskich ponieważ - może skromne ale jednak są ku temu- dowody poszlakowe, w odróżnieniu od praktyki chrześcijaństwa polegającej na usuwaniu na "żywca" tego imienia w ogóle z Biblii. Czego dowodem jest przekład BT.
3.Odn. Jezusa jako Boga wszechmocnego. W nauczaniu Jezusa lub apostołów nie ma takiej nauka jak nauka o Bogu wszechmocnym Jezusie lub Trójcy. A to już nawet nie jest dziwne lecz niepojęte zważywszy że w nauczaniu apostołów są tak prozaiczne nauki jak jakiej długości włosy powinien mieć chrześcijanin lub jak powinien lub nie powinien wyglądać strój chrześcijanina. Nauka o Bogu Jezusie -w porównaniu z tym - jest wręcz gigantyczna. Nauka ta, to fundament istoty chrześcijaństwa, a w nauczaniu Jezusa i apostołów nie ma ani słówka na ten temat. Naukę tę zaledwie wyinterpretowano z wyrwanych z kontekstu zdań lub słówek, a zatem jest to nauka ludzka, wywnioskowana tylko i wyłącznie na podstawie słów zawartych w Biblii nie jest stricte nauką Pana Jezusa czy apostołów.

Zapominając, że autorzy NT cytowali z przekładu greckiego.
Co jest jawnym fałszerstwem mającym na celu zatarcie faktu, że Bóg Ojciec i Chrystus otrzymują w NT ten sam tytuł.
Nie ma czegoś takiego jak „dowody poszlakowe”. Albo mamy dowody, albo poszlaki. W tym przypadku nie mamy nawet poszlak. Tylko myślenie życzeniowe Świadków.
A po polsku?
Dlaczego tutaj jest spacja?Czyli doktryna Świadków Jehowy nie broni się bez założenia teorii spiskowych?
Dlaczego zatem autorzy NT korzystali z takiego „sfałszowanego” przekładu?

Osobiście jestem pozytywnie nastawiony do Świadków Jehowy, i bez problemu mogę prowadzić z nimi dialog.

Jak również ich wersja życia po śmierci, wydaje mi się bardziej przyjazna od pozostałych wersji, bo weźmy choćby chrześcijańskiego Boga, który w swojej nieskończonej, wręcz niepojętej dobroci, zabierze mi moje życie doczesne, a jeśli chodzi o Niebo ŚJ to z tego co mi się wydaje, to będzie możliwość kontynuowania tego co się robiło za życia, więc to wygląda o wiele przyjaźniej niż w chrześcijaństwie.

No to ja mam pytanie do Świadków. Czemu raz głosicie że św. Piotr był w Rzymie, a w inny czas głosicie że go nie było? Ja naprawdę nie wiem jak można być członkiem tak durnej organizacji?