Z naszego punktu widzenia prawosławiu nie można zarzucić żadnej herezji.
Czemu?
Bo prawosławie w roku 1054 nie przekroczyło żadnego z dogmatów wiary. To, że np. nie uznajecie papieża za nieomylnego, nie implikuje stwierdzenia o heretyckości Cerkwi, bowiem Cerkiew była już wtedy odłączona.

Myślę, że podobnie możecie i Wy do tego podejść. Kościół rzymski w 1054 roku nie przekroczył żadnej nieomylnej dla Kościoła pierwotnego prawdy wiary.



Nie zgadzam się. Różni stosunkowo niewiele.

Zgadzam się, książka rzeczywiście jest bardzo dobra. Powiedziałbym nawet, że biorąc pod uwagę fakt, iż jej autorka nie jest wyznania prawosławnego, jest zaskakująco dobrze napisana, chociaż nie ustrzegła się kilku błędów. Na szczęście drobnych i mniej znaczących. Książka została zresztą wydana z błogosławieństwa prawosławnego biskupa. Polecam każdemu katolikowi pragnącemu dowiedzieć się czegoś o prawosławiu:)

z grubsza można zrozumieć takie odniesienie (heretyk) do denominacji protestanckich gdyż rzeczywiście tam to w co wierzą jest różne a szczególnie w stosunku do tradycji jeszcze z czasów jedności wschodu i zachodu ale w stowunku do nas nawzajem Sytuacja jest dość dziwna .. nie ma wspólnej komuni ale w przypadku zagrożenia rzycia jest etc. więc co tak naprawde jest

Sytuacja jest paradoskalna, bo ekskomunik nie ma, ale brakuje łączności eucharystycznej. Powodem różnice doktrynalne, choć drobne. Na dzień dzisiejszy niestety Kościół rzymski nie jest Kościołem ortodoksyjnym, choć posiada ortodoksyjne "przymioty" takie jak święcenia kapłańskie czy sakramentologia. Nie da się jednak uznawaniem sakramentów zastąpić jedności doktrynalnej. To, że w wielu kwestiach tworzymy jedność nie znaczy, że nią jesteśmy. Ortodoksyjność Kościoła polega na jego totalnej ortodoksji, a tej Kościołowi Rzymu brakuje.

pozdrawiam paschalnie
d.

Wiesz, to samo - albo podobnie - o prawosławnych mogą powiedzieć katolicy.

didymos mam pytanie gdyż ostatnio troche szukałemi zbytnio powiem szczerze4 nie mogłem zrozumieć w pojęciach czym się różni przyjmowana w KK pojecie transsubstancjacja od metaboli w prawosłwiu Jak to wyjaśnić najprościej gdyż powiem szczerze nie jestem teologiem ale inżynierem a próbując czytać jak pojmują obie strony to pojęcie pogubiłem się. Spotkałem sie tylko w opisach że w prawosławiu teolodzy też uzywają pojęcia transsubstancjacja ale nie jest w pełni ono tożsame z definicją zachodnią ...

drugie zagadnienie no cóż pojęcie w stosunku między katolicyzmem a prawosławiem jest dość ciekawe. Nie ma łączności stołu ale w skrajnych przypadkach jest obustronny obowiązek udzielania sakramentów. Teoretycznie więcej oba koścoły łący niż dzieli nawet w sensie dyskusji ale gdy do niej dochodzi oba obkopują się na pozycjach startowych i ma się wrażenie że wcześniej zielonoświądkowcy osiągną komunie z KK lub prawosławiem niż te kościoły nawzajem. W końcu relacje do protestantyzmu. Paradoksalnie teoretycznie jak troche wiem to podział między KK a protestantami oraz prawosławnymi i protestantami jest taki sam (kult obrazów, świętych, Maryji etc... ) ale dyskusje są bardziej konkretne z protestantami. W relacjach naszych znów front okopy, zasieki. Mimo że przecież chociażby laicka Unia Europejska powinna zbliżyć te kościoły czy zachowania niektórych protestantów (kapłaństwo kobiet (ostatnio gdzieś na protestanckiej stronie czytałem że dzieki protestantyzmowi prawosławie też zastanawia się nad kapłaństwem kobiet, czy to prawda czy znów propaganda ?) wyświęcanie homoseksualistów, czy dążnośc do ciszy że w piśmie świętym Bóg potępia jednoznacznie homoseksualizm (słynna dość historia pastora szwedzkiego który za czytanie na ambonie fragmentów w których potepia się homoseksualizm i wyjaśnieniom został skazany za namawianie do rasizmu (czy coś takiego ...))

Że to katolicy są ortodoksyjni? Takiej gafy chyba nawet papież nie popełni Poza tym Kościół, który jest ortodoksyjny jest również katolicki (katholon), toteż Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny możemy nazwać w pełni katolickim, czego nie można powiedzieć o Kościele rzymskim w Polsce (jest "katolicki" jedynie względem Watykanu, a "akatolicki" względem pozostałych Kościołów zachowujących Tradycję Ojców).

Kościół rzymskokatolicki pozwala swoim wiernym, na wypadek zagrożenia życia na przyjmowanie Eucharystii z rąk prawosławnego duchownego. Kościół prawosławny jest jednak innego zdania. Prawosławny ksiądz nie może udzielić katolikowi Eucharystii nawet gdy ten jest umierający. Analogicznie, szeregowy wierny nie może jej przyjąć z rąk księdza katolickiego. W przypadku zagrożenia życia wierny prawosławny wspomina po prostu swoją ostatnią spowiedź i Eucharystię, powierzając się Miłosierdziu Boga.



Z uwagi na dialog ekumeniczny i wzajemny szacunek, czy też może jak wolą niektórzy inni, z uwagi na "polityczną poprawność" nie używamy w stosunku do siebie nawzajem określenia "heretycki". Niemniej jednak, z punktu widzenia teologii prawosławnej, np. dogmat o nieomylności papieża jest herezją, podobnie dogmat o Niepokalanym Poczęciu N. M. P. Rzeczywiście, pomiędzy prawosławnymi, a protestantami różnice są o wiele większe i w ich przypadku możemy mówić o herezji w większym stopniu, ale różnice pomiędzy prawosławiem, a katolicyzmem są też bardzo poważne i nie możemy ich ignorować. Nic zatem dziwnego, że nie ma jedności eucharystycznej pomiędzy naszymi Kościołami.



Transsubstancja to termin scholastyczny tłumaczący w jaki sposób chleb i wino stają się ciałem i krwią Chrystusa. Każdy byt ma swoją istotę i przypadłości. Istota (substancja) danego bytu, to rzec można abstrakcyjne"coś", co sprawia, iż dana rzecz jest właśnie tą rzeczą, a nie żadną inną. Zaś przypadłości, to coś przypadkowego. Na przykład istotą człowieka jest jego człowieczeństwo, zaś przypadłościami np. kolor włosów, oczu czy wygląd. Termin transsubstancja odniesiony do Eucharystii mówi, iż istota (substancja) chleba i wina ulegają w trakcie Mszy zmianie. W swej istocie chleb i wino stają się ciałem i krwią Chrystusa. My jednak widzimy chleb i wino, a nie ludzką krew i ciało ponieważ przypadłości nie ulegają zmianie. Tak więc "transsubstancja" oznacza zmianę istoty. Termin ten stara się uczynić zrozumiałym i dokładnie "wyjaśnić" w jaki sposób następuje eucharystyczna przemiana.

Prawosławie zaś używa greckiego terminu "metaboli", który oznacza "przemianę". Mówimy, iż w trakcie Liturgii chleb i wino stają się ciałem i krwią Chrystusa. I to wszystko. Prawosławie nie stara się wytłumaczyć w jaki sposób dokonuje się eucharystyczna przemiana. Uznaje się to za tajemnicę, która znana jest jedynie Bogu. Chleb i wino stają się ciałem i krwią Chrystusa, nie przestając być chlebem i winem. Są jednocześnie i jednym i drugim. Jak to jest możliwe tego nie jesteśmy w stanie zrozumieć. Tak samo jak nigdy nie zrozumiemy w jaki sposób Bóg stał się człowiekiem nie przestając jednocześnie być Bogiem. Prawosławny pogląd na tą sprawę opiera się na pismach Ojców Kościoła.

Niektórzy teolodzy prawosławni używali terminu transsubstancja, ale rozumieli go na sposób prawosławny. Wykorzystywali po prostu popularny, sformułowany przez katolików termin, ale nadawali mu inne znaczenie. Jeśli nawet używano określenie transsubstancja to i tak rozumiano go tak jak metaboli. Moim zdaniem wykorzystywanie łacińskiej terminologii wprowadza tylko nie potrzebne zamieszanie.

Ilekroć natkniesz się na taką wiadomość wiedz, iż jest to nieprawda. Nie ma absolutnie takiej możliwości, by prawosławni zgodzili się kiedykolwiek na święcenia kapłańskie czy biskupie kobiet.

choć również nie jestem teologiem, to mogę powiedzieć, że różnica zasadza się w podejściu do problemu. Obie tradycje używają pojęcia kanonu eucharystycznego oraz anafory jako modlitwy o zesłanie Ducha św na dary i przemianę ich na Ciało i Krew. Zachód precyzuje kiedy dokładnie następuje ów moment, a Wschód kładzie nacisk na całościowe znaczenie całego kanonu wraz z anaforą (nie wiadomo kiedy, wiadomo że na pewno). Transsubstancjacja oznacza tyle, że chleb pozostaje wciąż chlebem mimo że staje się Ciałem i podobnie wino pozostając winem staje się Krwią. Wschód nie wchodzi tak "głęboko" w istotę sprawy mówiąc po prostu o metanoi, czyli przemianie Darów (które mają już charakter sakralny! - "baranek" na patenie jest już błogosławiony) w Sakrament. Tak się ma sprawa upraszczając bo to prawda, są to Kościoły siostrzane To jest niemożliwe i nigdy nie będzie miało miejsca. Chyba że mówimy o przywróceniu posługi diakonis, ale to jest zupełnie inne zagadnienie.

Z KK dialog jest trudny, ponieważ w ciągu wieków nastąpił rozwój doktryny w Kościele łacińskim w takim kierunku, który jest trudny do zaakceptowania przez ortodoksję. W tym momencie rezygnacja ze spuścizny teologii rzymskiej oznaczałoby przyznanie się do błędu, czego Watykan raczej nie zrobi. Z kolei Ortodoksja nie przyjmie niczego co nie jest ortodoksyjne. Stąd dialog jest tak trudny. Ale znowuż potrzebny. Musimy wypracować nowe metody dialogu...

Z tego co wiem (poprawcie mnie jeśli się mylę) papież Jan Paweł IIi Benedykt zaznaczali co do nieomylności papieża że ten dogmat mógłby być nie wiem jak to powiedzieć aby nie rzucić głupstwa - zniesiony?? zapomni9any?? Co do Maryji - z tych wypowiedzi tutaj na forum zrozumiałem że teologia Maryjna obu kościołów może nie jest tożsama ale mocno zbliżona (i jest w przeciwieństwie do protestantyzmu) Natomiast pytanie co do Maryji czy problemem jest zdogmatyzowanie czy wogóle nauka i jak ta naukw wygląda w prawosławiu ( mam namyśli niepokalane poczęcie) Co do Watykanu i Patryjarchatów pytanie chyba raczej powinno się zadać (mam takie wrażenie) nie o ortodoksyjność i katolickość (nie wchodząc w dyskusje na ten temat) oba kościoły czują się ortodoksyjne i katolickie ale na ile to co powstało po rozpadzie można by ująć w taki sposób aby przyjął to i wschód i zachód?? Coś zrobić a nie pozostawiać na stanowisku status quo po obustronach ale szukać elementów wspólnych i oddzielających i pokonywać je. Wydaje się że to co na katoliku zaznaczył didymos a więc wejście do Unii Rumuni i Bułgarii może coś zmienić (wspólne reakcje co do zlaicyzowanego i wrogiego chrześcijaństwu zachodu i próba naprawienia tego problemu) Co do wyświęcania kobiet cóż spotkałem się z tym na stronce protestanckiej gdzie troche uderzono w bemben że teraz niektóre patryjarchaty będą nowoczesne ale może nie zainteresowano sie tematem (może chodzi o diakonisy) albo poprostu uderzono w dzwon antykatolicki "Zacofanych katolików" gdyż kawałek dalej był fragment że Watykan nie zgdza się na wyświęcanie kobiet. Troche zaskoczyło mnie to bo zarówno KK jak i Prawosławie są temu przeciwne.(z tego co wiem ) co do herezji może pogląd 1KOR13 byłby najlepszy "...Z naszego punktu widzenia prawosławiu nie można zarzucić żadnej herezji.
Czemu?
Bo prawosławie w roku 1054 nie przekroczyło żadnego z dogmatów wiary. To, że np. nie uznajecie papieża za nieomylnego, nie implikuje stwierdzenia o heretyckości Cerkwi, bowiem Cerkiew była już wtedy odłączona.

Myślę, że podobnie możecie i Wy do tego podejść. Kościół rzymski w 1054 roku nie przekroczył żadnej nieomylnej dla Kościoła pierwotnego prawdy wiary..."
relacje między nami są rzeczywiście (albo powinny być) siostrzane, braterskie. Co do transsubstancjacji czy gdyby odrzucić myśl i kofiguracje momentu kiedy następuje moment przemienienia byłaby tożsama z metabolą Czy termin ten jest niedoprzyjęcia gdyż wogóle istnieje czy definicja nie jest właściwa lub możnabyłoby inaczej zdefiniować??Jeżeli dlatego że wogóle istnieje to czy prawosławie mogłoby wogóle spróbować przyjąc (nie konieczznie definicyjnie) taką myśl?? A jeżeli tylko zdefiniować to jak?? Przepraszam za natarczywość i może nadinterpretacje czyiś słów . Acha co do komuni spotkałem się już nie pamiętam czy na tym forum czy na katoliku ze stwierdzeniem że nie tylko katolik może przyjąć w przypadku ńagłoścui sakramenty ale i odwrotnie. Czy od tego czasu coś się zmieniło? Postaram się znaleźć to forum i wpis ale nie wiem na kiedy.

Nic się nie zmieniło. Zapewne ktoś przytoczył punkt widzenia Kościoła rzymskokatolickiego. Prawosławny nie może przyjąć Eucharystii z rąk księdza katolickiego, ani też prawosławny ksiądz nie udzieli jej katolikowi.



Jeśli by Kościół katolicki uznał, iż w rzeczywistości nie wiemy w jaki sposób dokonuje się przemiana eucharystyczna, to można by postawić chyba znak równości z metaboli. Ponieważ i jedni i drudzy wierzą, iż podczas Liturgii za sprawą Ducha Świętego następuje przemiana chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Nie jestem jednak pewien czy katolicy wierzą, iż po przemianie eucharystycznej chleb i wino stają się Ciałem i Krwią nie przestając jednocześnie być chlebem i winem. Występująca w katolicyzmie "adoracja Najświętszego Sakramentu" czy święto Bożego Ciała zdają się wskazywać na inne pojmowanie tego zagadnienia niż w przypadku prawosławnych.



Wielka Schizma nie ma tu jednak nic do rzeczy. Do 1054 r. Kościół rzymski zdążył już przekroczyć ramy ortodoksji. Chodzi mianowicie o filioque. Problem ten był kością niezgody już w IX w. W rozumieniu prawosławnym filioque to herezja. Tak samo jest w przypadku dogmatu o nieomylności papieża, czy o Niepokalanym Poczęciu. Bez względu na to kiedy doszło do rozłamu w Kościele, w rozumieniu prawosławia są to błędne nauki. Tak długo jak będą funkcjonowały w Kościele katolickim do zjednoczenia z prawosławiem na pewno nie dojdzie. Natomiast relacje pomiędzy naszymi Kościołami powinny być rzeczywiście braterskie, ale w rozumieniu wzajemnego szacunku, uprzejmości, zaprzestania walk. Kochajmy się, szanujmy się, przyjaźnijmy się, ale nie udawajmy, iż nie ma różnic pomiędzy nami.



Problemem jest sama nauka i fakt jej zdogmatyzowania. Prawosławie odrzuca ją całkowicie.

Co do ortodoksyjności prawosławia 1KOR13: zerwali łączność z biskupem Rzymu to wystarczy czy nie przyjęcie reszty dokrtyn-jest to schizma.Nie ma co ukrywać,że łączności nie ma.Nie wiem co można rozumieć przez ,,usunięcie dogmatu''-jest to niemożliwe,bo dogmat to prawda a jej nie odrzucimy.Kościół katolicki jest ortodoksyjny jak najbardziej-ma prawowitą wiarę i pełnię.Dla mnie Prawosławie odłączyło się od Kościoła katolickiego tak jak Kościoły przedchalcedońskie czy inne w historii.
Filioque-herezja??prosze bracia prawosławni wejdźmy głębiej w temat i powiedzcie mi dlaczego jest herezją??Tylko prosze bez teorii,że katolicy wierzą w dwóch bogów czy inne,które niestety słyszałem .Ważni w tej rozmowie są Ojcowie Zachodni tak haniebnie spychani nie raz w prawosławiu.Np. św.Augustyn-czy w ogóle czytane,panowie znacie tego Ojca??
Co do braterskiej postawy-braterstwo będzie w pełnej wspólnocie,jeśli jej nie ma to słabi z nas bracia.

Augustinius !
Niestety, ale nie jest prawdą to, co piszesz ..
Schizmą (oderwaniem się) od Kościoła są ruchy Lutra czy Lebebvre'a - na pewno nie jest działalność Wyznań wywodzących się bezpośrednio z Ośrodków Apostolskich.
Jedność pomiędzy Chrześcijanami Wschodu i Zachodu polgała bardziej na "prymacie równych" i autorytecie biskupa Rzymu niż na ścisłym podporządkowaniu się władzy biskupa Rzymu.
Przy okazji - postaram się odszukać wypowiedź kard. Ratzingera na ten temat ...