1) Wydawało mi się, że w cerkwi są tylko jedne Carskie Wrota. Tymczasem coś do nich podobnego można zobaczyć takze w bocznych ikonostasach. Ktoś może mi powiedzieć które z nich to w końcu Carskie Wrota, proszę?
2) Czym się różni diakon w pojęciu prawosławnym od naszego katolickiego?

Z gory dzieki za odpowiedzi!

Carskie (Królewskie) Wrota są jedne na jeden ikonostas, tyle mówią kanony. Jest to zresztą najważniejszy jego element. Trudno pomylić je z drzwiami diakońskimi, przez które przechodzą ministranci, a podczas Wielkiego Wejścia (z Darami) przechodzi procesja z głównym celebransem.
Widziałeś prawdopodobnie cerkiew, w której były dwa ikonostasy. Jest to nowa tradycja, praktykowana w dużych miastach i dużych parafiach. W parafii w moim rodzinnym Bielsku Podlaskim w cerkwi p.w. Zaśnięcia Bogurodzicy funkcjonuje boczny ołtarz z własnym ikonostasem, poświęconym św. ap. Piotrowi i Pawłowi. Umożliwia to odprawienie dwóch litugrii ("mszy") w ciągu niedzieli - zwykle pierwsza jest w bocznym o 8, druga, główna o 10. Boczny ołtarz ułatwia sprawę, ponieważ tradycja prawosławia zabrania celebrowania po raz drugi w ciągu dnia liturgii na tym samym Antiminsie (chusta z relikwiami leżąca na Tronie w prezbiterium, bez której niemożliwe byłoby odprawienie Boskiej Liturgii) i jednocześnie w tym samym ołtarzu. W praktyce Cerkwi występuje jeszcze jedno rozwiązanie - rokrocznie stosowane podczas uroczystości Przemienienia Pańskiego na św. Górze Grabarce. Instaluje się tam "polowe" prezbiterium na zewnątrz świątyni, na którym (o ile wiem) można celebrować częściej niż jednokrotnie w ciągu dnia (podczas tego święta przynajmniej dwukrotnie). Poza tym, z ciekawostek - kanony zabraniają rozpoczynania Boskiej Liturgii po godzinie 13-14, stąd próżno szukać wieczornej Liturgii Eucharystycznej w prawosławiu, bardzo popularnej w tradycji katolickiej.

Odnośnie drugiego pytania, nie czuję się ekspertem w tej sprawie, a znalazłem tylko tekst o święceniach na cerkiew.pl: http://www.cerkiew.pl/prawoslawie/text.php?id=50

Z tego co pamiętam, to diakon w tradycji prawosławia jest stopniem wyższego duchowieństwa, przez który musi przejść każdy, kto chce być prezbitrem (księdzem w rozumieniu katolicyzmu). Święcenia otrzymuje mężczyzna będący lektorem (jest to stopień niższego duchowieństwa, wymagany przy stopniach wyższych), czyli osoba, która otrzymała błogosławieństwo (bo trudno to nazwać święceniami) na czytanie z ksiąg liturgicznych (nie wszystkich) podczas nabożeństw.
Choć istnieje pojęcie diakonatu stałego, to z praktyki Cerkwi w Polsce nie wynika wcale, że jest ich jakoś specjalnie dużo. Większość alumnów seminarium nosi się jednak z zamiarem przyjęcia święceń prezbiteriatu. Od dobrych kilku lat funkcjonuje w PAKP pewna norma przy wyświęcaniu, wedle której prezbiter powinien mieć wyższe wykształcenie, stąd czasem diakonat stały pozostaje dla tych, którym nauka zwyczajnie nie idzie Inna ważna sprawa - małżeństwo. Lektor, który nosi się z zamiarem przyjęcia święceń diakońskich musi zdecydować, czy chce należeć do tzw. białego czy czarnego duchowieństwa (żonatych czy żyjących w celibacie). Jeśli wybiera to pierwsze, konieczne jest "przyjęcie" sakramentu małżeństwa przed święceniami. Lektor, który przyjmuje święcenia diakońskie, nie może się ożenić.

Odnośnie podstawowych powinności diakona (z greki - sługa): są to wszystkie inwokacje podczas ektenii wstawienniczych (podczas Boskiej Liturgii, np. ektenia wielka, e. mała, e. żarliwa, e. błagalna), która składa się z próśb i z rozpoznawalnych dla nieprawosławnego ucha powtarzających się "Panie, zmiłuj się" (cs. Hospodi pomiłuj, gr. Kyrie eleison). Diakon ma do tego specjalne szaty - i charakterystyczny pas, którym jest obwiązany i którego koniec trzyma w geście modlitewnym do góry, a na którym występują słowa "Święty, Święty, Święty" (z takim pasem przedstawiany jest na ikonach tradycji bizantyjskiej archidiakon i pierwszy męczennik Stefan/Szczepan). Diakon uczestniczy w każdym fragmencie Boskiej Liturgii, podczas proskomidii, uczestniczy w jej przygotowaniu, ma w niej do wygłoszenia wiele ważnych "kwestii". Liturgia celebrowana przez biskupa wymaga uczestniczenia diakona, w pozostałych przypadkach nie jest on niezbędny do jej celebracji.
Z ciekawostek: Podczas przenoszenia Darów ze Stołu Ofiarnego na Ołtarz, Dary stawiane powinny być stawiane na głowie diakona

Diakon w prawosławiu nie jest księdzem właściwym, choć spotkałem się z określeniem "ksiądz diakon". Wydaje mi się jednak, że jest to zapożyczenie z terminologii katolickiej, podobnie jak nieużywane w prawosławiu wyrażenie "ksiądz biskup" (biskup nie jest księdzem, ponieważ to dwie różne posługi kapłaństwa). Jeżeli nie jest księdzem, to nie może celebrować Liturgii, udzielać sakramentów (komunii, spowiedzi, chrztu, bierzmowania etc.). Może w nich uczestniczyć jako diakon (sługa) głównego celebransa - prezbitra (księdza) czy biskupa.

Z ciekawostek - do XI wieku istniała w prawosławiu posługa kobiet-diakonów - diakonis. Nie słyszałem jednak o pomysłach powrotu do tej tradycji współcześnie

Mam nadzieję, że choć w niewielkim stopniu sprostałem wymaganiom przy postawionych pytaniach.

pozdrawiam bratersko

didymos
orthodox

Oj, pomysły są. Nawet praktyka się zdarza. Jaskółki świergoczą, że diakonisy wśród mniszek się zdarzają, choćby w Patriarchacie Ekumenicznym.

Myślałem, że to tylko "legendy" Byłoby to ciekawe doświadczenie, choć uważam że nierealne do recepcji za mojego życia. Tradycja ortodoksji zna wiele "powrotów" - ot choćby w ikonografii, czy częściowo w śpiewie (prawdziwy powrót jeszcze przed nami), ale prawdopodobieństwo takiego powrotu porównałbym np. do wyparcia tradycji monastycznego pochodzenia biskupów...

pzdr
d.

Zapomniałeś o jeszcze jednym stopniu święceń, a mianowicie o subdiakonie (cs. ipodiakon). Kolejnośc święceń jest następująca: lektor, ipodiakon, diakon, prezbiter i biskup. Trzy ostatnie to święcenia wyższe. Już w przypadku gdy lektor się wyświęca na subdiakona musi podjąć decyzję czy chce wstąpić w związek małżeński. Od przyjęcia święceń subdiakonatu, "stan cywilny" pozostaje niezmieniony. W praktyce na subdiakona wyświęca się na samym początku Liturgii, na której kandydat ma byś wyświęcony na diakona. Potem taka osoba, ubrana już w szaty subdiakońskie (sticharion i skrzyżowany orarion), staje sobie zazwyczaj z boku na klirosie i czeka na ten moment Liturgii, gdy przyjmie święcenia diakonatu.

To tak tylko tytułem uzupełnienia [/i]

diakonisy są obecne we wspólontach protestanckich ale w starożytności jak i w średniowieczu były jedynie pomocnikami. Funkcja diakonisy nie była stopniem kapłańskim. Najbardziej popularne był w kościele syryjskim.

Też właśnie spotykam się często z tą opinią, że w starożytności diakonisa nie była żeńskim odpowiednikiem diakona, ale pełniła trochę inne funkcje. Przede wszystkim jej zadaniem było dbanie o godność wiernych kobiet, poprzez zastępowanie kapłana w pewnych gestach. Asystowała na przykład przy chrzcie (udzielanym wówczas przez zanurzenie, nago często osobom dorosłym), czy Sakramencie Chorych.

Jednak istnieje też opinia iż ku wyświęcaniu kobiet na diakonów nie ma przeszkód kanonicznych. Na razie jest to jednak w Cerkwi zjawisko marginalne, zdarzające się wyłącznie wśród mniszek.

Zefciu tą opinię zdają sie potwierdzać pierwsze sobory,które o tym wyraźnie mówią.KK i KP są raczej zgodne o nie wyświęcaniu kobiet na kapłanów.Jan Paweł w jednym z swoich listów pisał to jasno,bardzo jasno,tylko zapomniałem,który to był -rzadko jest cytowany z resztą...
Co do diakonis,to czytałem chyba na oficjalniej stronie oficjalnej Cerkwi w Polsce o tym,chyba tam to jeszcze jest.

Nie chcę zakładać nowego tematu, więc się podczepiam tutaj. Czy wie ktoś dlaczego księża prawosławni noszą brody ? Jaka jest symbolika tego ?

Nie wszyscy.
Kielecki batiuszka ma tylko wąsa

Księża prawosławni noszą brody ponieważ, zgodnie z przekazem, nosiła ją również Chrystus. Nosili ją też niemalże wszyscy święci, a przynajmniej przytłaczająca większość. Wystarczy zresztą spojrzeć na ikony.

Zdarzają się jednak przypadki księży, którzy jej nie noszą. To po prostu wolny wybór księży.

Można by zadać również pytanie odwrotne, dlaczego księża katoliccy są zawsze ogolenie?

Taki tradycjonizm "do konca swiata" budzi pytanie; "Czy Jezus uzywal papieru toaletowego?".

Kiedy mlodziez upodabnia sie do Preslay, Jacksona budza u starszych usmieszek politowania. Ktos kto spiewa jak oni, podziw i uznanie.
Ilu ksiezy prawoslawnych zywi sie chlebem i serem? Ilu CHODZI po swiecie i uzdrawia ludzi? Ilu nie ma przyslowiowego grosza przy duszy? Noszenie brody, bo Jezus nosil, nie ma sensu.
Wystarczy miec nos i uszy, Jezus tez mial.

Bardzo chętnie Cię do takich zaprowadzę, byś naocznie mógł się przekonać, że tacy są. Mówię poważnie!

Jesli jest ich 90% to pogratulowac! Spolecznosc prawoslawna ma lepszy wplyw na swoj Kosciol od tej katolickiej. Jesli mniej, to jednak "Nie szata (broda) zdobi czlowieka" i chwalic sie nie ma czym.