Czy ktoś korzystał?I jak przyjmujecie taką koncepcję?Wspólne tłumaczenie-czy to droga do lepszego zrozumienia??

W polskiej lekturze NT korzystam z Przekładu Ekumenicznego, ale muszę przyznać że daleko mu do przekładu scs. Z kolei nie lubię Tysiąclatki za "ideologiczne przekształcenia" i Brytyjki za dosłowność, która gubi sens. Przekład Ekumeniczny pokazuje mi jak daleko można pójść przy tłumaczeniu. Z drugiej strony tylko to tłumaczenie ma oficjalne błogosławieństwo zwierzchnika mojego Kościoła

pzdr
didymos
orthodox

No właśnie wiele kościołów uznaje ten przekład.Planuje go kupić niebawem.Szkoda,że co do ST nie będzie tak łatwo już.Uważacie,że to może zbliżyć?Czy powinny być używane w kościołach podczas czytania i śpiewu psalmów?Bo jeśli nie będą,to czy w końcu nie odejdą w zapomnienie??

Mogę Cię zapewnić, ze w jedynej polskojęzycznej quasiparafii ('punkt duszpasterski') prawosławnej w Warszawie używa się wyłącznie Przekładu Ekumenicznego. Z tym, że powód jest chyba również specyficzny - to jedyny polski przekład, który ma błogosławieństwo zwierzchnika.

Nie sądzę, żeby katolicy zrezygnowali z Tysiąclatki, a prostestanci z Brytyjki. A szkoda, bo biorąc pod uwagę, że są to naprawdę różne podejścia do tłumaczenia, można prostą metodą porównawczą naprawdę dużo więcej wynieść z lektury Biblii. Zauważyłem u niektórych katolików duże przyzwyczajenie do Tysiąclatki, do tego stopnia, że nie kojarzą tego samego fragmentu Pisma, czytanego z Brytyjki. Z uwagi na to, że cały czas mówimy o tłumaczeniach - przyzwyczajanie się do utartych sformułowań może niebezpiecznie zawężać pole rozumienia.

prosty przykład, na temat którego dyskutowałem ostatnio: "bezżenni" z Tysiąclatki to "trzebieńcy/(kastraci?)" z Brytyjki i "eunuchowie" z tłumaczenia scs. Ileż podejść!

pzdr

Znasz grekę??Najlepiej znać orginalne języki,czego bardzo pragne,ale wymaga czasu,bo tłumaczenia są zawsze tłumaczeniami.Najlepiej słuchać Boga w takim języku w jakim się nam objawił

Greki nie znam, ale hebrajski, aramejski, greka czy łacina to tylko przekaźnik najważniejszego. Oczywiście, warto i należy poznać subtelności różnych języków (zwłaszcza hebrajskiego i greki dla znajomości Pisma), ale nieznajomość ich nie przekreśla treści Dobrej Nowiny.

Wiecie jaka jest etymologia słowa szatan? Albo soteria? (gr. "być zbawionym") Można się zaskoczyć...

cytat
Gdzie takie tłumaczenie można zobaczyć?pożyczyć..? kupić , lub przeczytać w Internecie ( po polsku)?
Pozdrawiam

Przekład ekumeniczny powstał pod patronatem Towarzystwa Biblijnego (autorzy protestanckiej "Brytyjki"). Jego kształt jest dość dziwaczny - księgi były tłumaczone przez różnych tłumaczy z różnych wyznań. Wyszedł z tego średnio ciekawy kompromis, którego chyba nikt nie satysfakcjonuje. Jedynym, ale decydującym atutem tego przekładu jest fakt, że to jedyny przekład tak szeroko akceptowany wśród chrześcijan w Polsce.

Ja go kupiłem w Towarzystwie Biblijnym w Warszawie.

http://www.tb.org.pl/pismo-ekum.html
http://biblia.wiara.pl/?grupa=6&art=111 ... 8165&katg=

a tu są fragmenty:

http://czytelnia.onet.pl/0,1090973,do_czytania.html

ps. w przekładzie użyto kilku ciekawych "rozwiązań", np. w prologu Jana:
"Na początku było Słowo, a Słowo było zwrócone ku Bogu i Bogiem było słowo"

a co to jest przykład scs?

Przeglądałem niedawno ten ekumeniczny w księgarni TB i zachwycony nie jestem, zresztą gdzieś czytałem opis powstawania. Niby z języków oryginalnych, a tak naprawdę porównywano rozwiązania z różnych przekładów i głosowano nad akceptowalnym brzmieniem.

Zgodnie z http://www.wieczernik.oaza.org.pl/artykul.php?aid=141 - przychylono się nawet do stanowiska adwentystów, "do tej pory rozróżniających pokarmy czyste i nieczyste".

Przekład z Septuaginty oraz oryginalnego NT na język staro-cerkiewno-słowiański, legendarnie przypisywany św. braciom Kiryłowi i Metodemu. Choć uległ w ciągu wieków przepisywania pewnym modyfikacjom, nadal zachowuje grecką syntaktykę i formy gramatyczno-leksykalne bliskie grece. Czytanie przekładu scs jest jak recytowanie poematu - szyk przestawny, mało interpunkcji i duża przestrzeń semantyczna pozostawiona "stety", czy niestety dla intelektu, czy bardziej duchowości czytelnika.

Na korzyść przekładu scs przemawia fakt zachowania w dużym stopniu rytmiki słowa z Septuaginty. Dlatego właśnie recytacja heksapslamu (6 specjalnie dobranych psalmów) podczas prawosławnej Jutrzni może być prawdziwą "ucztą" dla uszu Rytmika gubi się w każdym polskim tłumaczeniu, stąd lektura Pisma podczas liturgii Kościołów zachodnich, opiera się głównie na czytaniu i intelektualnym (rozumieniowym) przyjmowaniu Słowa Bożego.

pzdr

myślę, że w przypadku biblii ekumenicznej piękno języka jest na dalszym planie... zresztą w większości współczesnych przekładów liczy się bardziej wierność słowu.

ale i na język polski są tłumaczenia literackie, których autorzy starali się zachować oryginalną rytmikę, mam tu np. na myśli przekład psalmów Miłosza, czy różnych ksiąg Bransteattera.

Didymos, a jak to wygląda w prawosławiu z czytaniem innych przekładów Biblii? czy prywatnie możecie sobie czytać przekłady katolickie i protestanckie, czy nie?

I czy na język polski przetłumaczono księgi z Septuaginty, spoza kanonu katolickiego, ale uznawane przez prawosławie? Mam na myśl 3 i 4 księgę machabejską, psalm 151 itd.?

Jak najbardziej. Tak się złożyło, że preferuje się u nas "Brytyjkę" (pewnie z niechęci do katolicyzmu...). Tu np. możesz sobie ją zamówić z portalu cerkiew.pl: http://sklep.cerkiew.pl/product_info.ph ... cts_id=971
Oczywiście oficjalnym przekładem wciąż pozostaje scs z Septuaginty, więc różnice miejscami są - np. dłuższe wersety, więcej rozdziałów np. w bodajże księdze Daniela.Nie spotkałem się z tłumaczeniem Septuaginty na polski, co uważam za stratę dla biblistyki. W tłumaczeniu scs ponad to co napisałeś jest jeszcze 3 Księga Ezdrasza, List Manassesa, a niektóre księgi są po prostu dłuższe. W ogóle kanon ST w prawosławiu to 50-53 księgi, więc najwięcej spośród tradycji chrześcijańskich

Gdzieś czytałem że podobno prace nad polskim przekładem septuaginty trwają. :)



a to mnie zastanawia, bo w końcu przekłady katolickie ST mają te 7 dodatkowych ksiąg z septuaginty...



Kościół koptyjski uznaje jeszcze księgi Henocha i Jubileuszy. :-)

To niewątpliwy fakt. Jednak przynajmniej w Polsce, jeżeli w ogóle czytają Pismo Święte, to jest to NT i to w scs. Z ksiąg deuterokanonicznych kojarzy mi się jeden fragment z Księgi Barucha czytany bodajże na Boże Narodzenie (proroctwo). To byłby dobry przykład Prawosławni nigdy nie stawiali wyraźnej kreski między księgami na 1000% natchnionymi a apokryfami. Wychodzimy z założenia, że pierwsi chrześcijanie również często nie robili tego rozróżnienia. Stąd wiele legend (np. o młodości Chrystusa) istniejących w tekstach liturgicznych. Z apokryfów pochodzą tak ważne święta jak Wprowadzenie do Świątyni (jedno z 12 głównych; po katolicku to będzie "Ofiarowanie") czy Zaśnięcie Bogurodzicy (również z 12). Jeśli ktoś chce czytać Księgę Jubileuszy - nie ma problemu, Cerkiew tego nie zabrania.