Katolicy i protestanci mają jednaką naukę o realnej obecnści Chrystusa w Eucharystii, którą zachowują od czasów apostolskich. Tomaszowa nauka o transsubstancjacji ma tylko na celu przybliżenie, wyjaśnienie tej Obecności.
Natomiast protestanci fałszują Eucharystię nie tylko przez odrzucenie sakramentu święceń, ale także przez odrzucenie realnej obecności Chrystusa w postaciach sakramentalnych.

Przepraszam - pytania były retoryczne, odpowiedź na nie wydawała mi się oczywista:)
Postawiłem je żeby podkreslić, że nie potrafię dostrzec istotnej jakościowej różnicy między sposobem obecności Jezusa w Eucharystii a Jego obecności np. podczas modlitwy w zgromadzeniu.
Pojecie 'substancji' wydaje mi się bliskie pojęciu 'obecności' i mam kłopot z dostrzeżeniem odrębności 'substancji' (przy oczywistym dostrzeżeniu matrialnej odrebności). Czy człowiek przezywający głębokie nawrócenie podlega jakiemus rodzajowi 'transsubstancjacji'? (przepraszam jesli komuś wydaje sie to idiotycznym pytaniem).

Podobnie trudno mi jest pojąć dlaczego nie może być tak: "po to jest obecnośc Jezusa w Kościele w ogóle, aby uwielbić Ojca i uświęcić człowieka" - bez ograniczania tego do obecności w Eucharystii.

Wydaje mi się że cel obecności Jezusa jest zawsze ten sam?

Pozdrawiam

Masz rację, ale tylko częściowo. Eucharystia to szczyt obecności pośród wiernych (Kościoła), to uobecnienie Jego męki, śmierci i zmartwychwstania. Inaczej mówiąc: na Eucharystii uczestniczymy w ofierze Chrystusa za zbawienie świata, wraz z Nim ofiarujemy siebie samych Ojcu oraz najpełniej, jak tylko możemy na ziemi, jednoczymy się z Nim, a przez Niego z Ojcem i Duchem.

Tak to mniej-więcej rozumiem.
Podobnie jak Pascha uobecniała Wyjście i stanowiła dziekczynienie za Wyjście - podobnie Eucharystia uobecnia Ofiarę i Zmartwychwstanie i stanowi za nie dziękczynienie.

OK - rozumiem to w pełni, jaka jest różnica między Kazaniem na Górze a Golgotą i pustym grobem i Pięćdziesiątnicą.

Jednak to, co my dzisiaj jestesmy w stanie czynić w celu przywołania Ofiary i Zmartwychwstania - wydaje mi się tylko zdawaniem się na wspomnienie lub 'anamnezę' (uobecnienie) tego co wydarzyło sie raz i skutecznie.

Pisałem tutaj, że trudność sprawia mi zrozumienie jakościowej różnicy między obecnością Pana podczas mojej osobistej modlitwy - a podczas np. celebrowania Wieczerzy Pańskiej.

Nie rozumiem tej różnicy i nie czuję, dlaczego ta różnica miałaby być tak wielka jak przywołana na wstepie (K.na g. / Golgota). Sprawcą chcenia i działania we mnie jest Duch Świety. Łaska Boga jest mi dana od czasu uwielbienia Jzeusa i moje otworzenie się na nią może byc większe na mojej osobistej modlitwie niz podczas Euhcarystii - czy nie jest tak?

pozdrawiam

Grix - jeszcze inaczej.
Eucharystia nie jest tylko pamiątką. Nie jest również ponowną śmiercią i zmartwychwstaniem.

Jest tamtą Śmiercią i tamtym Zmartwychwstaniem dziejącym się tu i teraz, przez wszystkie wieki i cały świat. Bóg jest w końcu ponad czasem i przestrzenią...

Bardzo dziekuję za odpowiedzi.

Jak wspomniałem, nie jest dla mnie kłopotem zrozumienie ilościowej różnicy między obecnościa w symbolu (Hostia) a zgromadzeniu - jednak nie rozumiem dlaczego ta różnica jest wg Kościoła Katolickiego jakościowa, tzn. czym innym jest 'substancja' Jezusa w zgromadzeniu a czym innym w ..... no właśnie - czy nie także w zgromadzeniu - celebrującym Eucharystię?

Czym miałaby być 'substancja' ulegająca przemianie w chlebie i winie?

Czy są jakies analogie poza-eucharystyczne dla tej 'substancji', czy jest to unikalna koncepcja stworzona specjalnie dla wyjaśnienia słów Jezusa o chlebie i winie?

A jesli tak, to czy jednak wyjasnienia bardziej zakorzenione w doswiadczanej codzienności i w tradycyjnej (hebrajskiej?) egzegezie biblijnej nie są bardziej poprawne?

A może ktos mógłby polecic mi jakąś lekture na ten temat?

pozdrawiam

Atimeres - zgoda Napisałam "nie jest tylko pamiatką" - w sensie właśnie takiego "zwykłego" wspominania (wystarczy przypomnieć "To czyńcie na Moją pamiątkę").

A to fragment z Ecclesia de Eucharystiae

W sumie pewnie piszemy to samo, skoro "pamiątka" to "stawianie się w naszej obecności" A biorąc pod uwagę - kiedyś słyszałam takie stwierdzenie - że w każdej minucie dnia i nocy gdzieś na świecie trwa Eucharystia...

Liczyć się ze zdaniem - jak najbardziej. Ale w żadnym wypadku nie zrównywac go z Biblią. Widzisz - kiedy ludzie na prawdę wierzą w Boga to ta wiara przynosi owoce. Jak można uznawac za atorytet Ambrożego, który został biskupem przez przypadek, albo kastrata Orygenesa, czy też sekciarza Tertuliana. Popatrz jakie były owoce sw Pawła, Piotra czy Szczepana ! Z tzw. Tradycją na pewno warto się zapoznać, ale trzeba mieć do niej duży dystans...

nauka prawosławia jest w 100% zgodna z nauczaniem Kościoła Katolickiego. W cerkwi znajduje się Darochranitielnica (artoforion) odpowiednik Tabernakulum.
Przeistoczenie dokonuje się ex opere operantis, czyli mocą wyświęconego kapłana, ta sama formuła wypowiedziana przed osobę która nie ma święceń nie ma mocy. Sakrament Ołtarza nie jest ex opere operandi czyli mocą samego siebie jak chrzest.
Zatem bez większego ryzyka popełnienie błędu można założyć że w protestanckich nabożeństwach nie ma żadnego przeostoczenia!!!

pamiątką jest Komunia, a Ofiara jest ta sama co na Golgocie, jedyna róznica że jest ona bez krwawa. Kapłanem jest Chrystus i żertwą jest Chrystus. On sam ofiarowuje siebie za nas Ojcu!