Witam ponownie

Zdziwiło, ze wzgl. na brak mojej znajomości spraw około-ekumenicznych jak i oficjalnych nauczań ADŚ. Bo skoro nie powinno mnie dziwić, to znaczy, że nie znam się na ekumenizmie.

Pozdrawiam

i tutaj się mylisz.W tym przypadku nie jest to dialog ekumeniczny,ale zwykły dialog.KADS nie może popierać i przyjmowac reguł wiary Krk,ponieważ Krk,nie przestrzega wszystkich przykazań tj.II I IV,oczywiście tych niezmienionych z Biblii.To jest wielkie uchybienie Krk i na pewno KADS nigdy nie będzie clebrował wspólnych nabożenstw,czy tez tradycji ,nie bedzie tutaj jedności,bo nie może być.Dialog zawsze będzie ten sam,dotyczący ksiag deuterokanoniczny,czy apokryfów ,czy też przykazań,które zostały zmienione przez Krk.Wiele błednych nauk Krk zaczerpnął z ksiag nienatchnionych i co więcej,uznał je za natchnione bez żadnych podstaw,a na pewno wbrew Słowu Bożemu,wbrew Bogu.

Pozdrawiam
Jarek

Właśnie dlatego że KADS nie może "popierać i przyjmować reguł wiary Krk" zwykły dialog pomiędzy tymi dwoma wspólnotami kościelnymi jest dialogiem ekumenicznym. Gdyby KADS "popierał i przyjmował" wówczas dialog nie byłby już ekumeniczny lecz "wewnątrz-kościelny" - tak jak dialog między grekokatolikami i łacinnikami w Krk, czy ewangelikami rożnych tradycji wśród protestantów.
Dialog ekumeniczny - to dialog Kościołów, które właśnie "nie popierają i nie przyjmują nawzajem swoich reguł wiary" - i dlatego nie ma między nimi jedności. Dialog ekumeniczny jest wzajemnym szukaniem tego, na ile da się wyrazić jedność i doświadczyć jej - tę jedność którą Chrystus dał swojemu Kościołowi - pomimo różnych "reguł wiary" poszczególnych wspólnot.




To inny problem na inny wątek, którego nie chciałbym tu rozwijać. W Biblii nie ma żadnej numeracji. Generalnie są trzy sposoby "pogrupowania" przykazań w kościołach chrześcijańskich: podział dokonany przez ojców greckich, przyjęty w prawosławiu i w tradycji reformowanej (a więc w m.i w moim Kościele), podział dokonany przez Augustyna przyjęty w kościołach rzymskokatolickich, starokatolickich i luterańskich; oraz podział stosowany w Kościele Anglii i w wywodzących się zeń Kościołach anglosaskich.



Nie wiem czy "będzie celebrował", na pewno celebruje, co można zobaczyć choćby 23 dnia każdego miesiąca podczas ekumenicznego nabożeństwa w rzym-kat kościele na Lindleya w Warszawie. Adwentyści bora w nim czynny udział, także adwentystyczni zwierzchnicy, pastorzy, profesorowie teologii wraz z duchownymi innych kościołów, (także z Krk, którzy sa gospodarzami) modląc się wspólnie, głosząc kazania itd.... Brali udział aktywnie w tegorocznych Dniach Biblii w Warszawie - w poszczególnych kościołach, jak i przyjmując przedstawicieli innych kościołów na nabo u siebie na Foksal.



kwestia kanonu to kwestia tradycji a nie ewangelii. W kościołach od zawsze były używane różne kanony. Łączy nas jeden Pan, jedna wiara i jeden chrzest (a przynajmniej powinien...) a nie jeden spis treści. Jest mi bliższa tradycja inna niż ta która żyje Rzym, lecz jest to sprawa tradycji a tradycja nie może być kryterium jedności. Przynajmniej z punktu widzenia Reformacji.

Witam

Cóż, Ad7, Piotr1 ma wg. mnie rację pisząc o dialogu ekumenicznym, podziale przykazań, celebrowaniu wspólnych nabo i kanonie Pisma. Wielu protestantów nie zadaje sobie trudu w szukaniu prawdy w tych tematach i jedzie na fałszywych sloganach. Jest mi wstyd, bo też jestem protestantem, choć niektórzy by mnie tak już pewnie nie nazwali, określając zdrajcą, itp...

Co do przykazania o Szabacie to nie było to potrzebne by je zmieniać by zachowywać "nowy" Dekalog.
Pisywałem o tym na tym forum, ale i na innym TU i pisuję TU, wystarczy kliknąć.


Pozdrawiam

Nie wiem, czy to nie złudzenie, ale zauważyłem jakby jakieś ożywienie u polskich Adwentystów. Najpierw - ich czasopismo " Znaki Czasu " zaczęło być znacznie szerzej dostępne, w kiosku w moim miasteczku leży już tuż obok Gościa Niedzielnego, i jest tam jedynym niekatolickim pismem religijnym. Następnie będąc niedawno w Krakowie trafiłem na uliczną promocję książki " On przychodzi ", wydanej przez Adwentystów. A teraz, wróciwszy do domu, dostałem ulotkę " Dekalog " wydaną.. przez Adwentystów ( zresztą książkę też ). Czy coś jest na rzeczy, czy mnie się wydaje ? To takie niby nic, ale do tej pory ich istnienie było dla mnie zupełnie niezauważalne, w przeciwieństwie np. do Świadków Jehowy. A teraz nagle trzy " incydenty " jeden po drugim. Przypadek ?

mcfunthomas napisał
Masz racje nie było takiej potrzeby.Ale jest jedna osoba dla której jest to potrzebne , SZATAN .Ne trzeba mu się trudzić aby zwieść jak największą liczbę ludzi ,starczy że zmienił święcenie dnia i już ma przy sobie tłumy,co sie z tym wiąże unieważnienie przykazań i wystarczy.

I co teraz z tymi tłumami ?

Nic nie rozumiesz jak starotestamentalni żydzi. Zobacz co czynił Jezus czyniąc zgorszenie:
Mt 12:1-14 BT „Pewnego razu Jezus przechodził w szabat wśród zbóż. Uczniowie Jego, będąc głodni, zaczęli zrywać kłosy i jeść.(2) Gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli Mu: Oto Twoi uczniowie czynią to, czego nie wolno czynić w szabat.(3) A On im odpowiedział: Nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy był głodny, on i jego towarzysze?(4) Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleby pokładne, których nie było wolno jeść jemu ani jego towarzyszom, tylko samym kapłanom?(5) Albo nie czytaliście w Prawie, że w dzień szabatu kapłani naruszają w świątyni spoczynek szabatu, a są bez winy?(6) Oto powiadam wam: Tu jest coś większego niż świątynia.(7) Gdybyście zrozumieli, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary, nie potępialibyście niewinnych.(8) Albowiem Syn Człowieczy jest Panem szabatu.(9) Idąc stamtąd, wszedł do ich synagogi.(10) A [był tam] człowiek, który miał uschłą rękę. Zapytali Go, by móc Go oskarżyć: Czy wolno uzdrawiać w szabat?(11) Lecz On im odpowiedział: Kto z was jeśli ma jedną owcę, i jeżeli mu ta w dół wpadnie w szabat, nie chwyci i nie wyciągnie jej?(12) O ileż ważniejszy jest człowiek niż owca. Tak więc wolno jest w szabat dobrze czynić.(13) Wtedy rzekł do owego człowieka: Wyciągnij rękę. Wyciągnął, i stała się znów tak zdrowa jak druga.(14) Faryzeusze zaś wyszli i odbyli naradę przeciw Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.”

A teraz wy odbywacie narady w jaki sposób zgładzić Ciało Chrystusa którym są prawdziwi chrześcijanie.

Biblia mówi:
Kol 2:16-17
„Niechaj więc nikt o was nie wydaje sądu co do jedzenia i picia bądź w sprawie święta czy nowiu, czy szabatu. Są to tylko cienie spraw przyszłych, a rzeczywistość należy do Chrystusa.”

Witam

Więcej takich i podobnych argumentów za i przeciw można znaleźć na pewnym innym forum, gdzie o tym i ja pisałem, mianowicie:
Jaki dzień jest święty? - Szabat
oraz
Jaki dzień jest święty? - Szabat.bis.
Wystarczy kliknąć i poczytać. Po przemyśleniach coś napisać (tu lub tam) - oczywiście to tylko propozycja, acz dla każdego - zwolennika jak i przeciwnika święcenia cotygodniowego SZABATU.


Pozdrawiam

Witam mcfunthomas odnośnie sabatu i przykazań polecam linki do sciągniecia z rapidshare12 rewelacyjnych wykładów w z serii TOTAL ONSLAUGHT prof. Walter Veitha w języku polskim
Wykład o tytule OBROŃCA NASZYCH CZASÓW dotyczy przestrzegania sabatu i przykazań Biblijnych.Pozostałe również polecam.

Ciekawe że nie wiedzieli o tym Ci, ktorzy słuchali apostołów - czyli wczesny Kościół.
Jaaasne. I dopiero 15 wieków po śmierci CHrystusa znaleźli się tacy co "z podstawami" odrzucili te księgi...

Ile jeszcze podobnych "rewelacji" usłyszymy ?

Witam


Zarówno wypowiedź: jak i wypowiedź:
nie są zgodne w 100% z faktami z historii. Już od pierwszych wieków nie było zgody co do niektórych ksiąg ST i NT, zarówno wsród Izraelitów (ST), jak i chrześcijan (ST+NT). Stąd też mamy dziś 2 główne kanony: tzw. Jerozolimski i Aleksandryjski. Pewne Kościoły Wschodnie mają jeszcze szerszy kanon ksiąg Pisma.


Pozdrawiam

NIe było w fazie formowania kanonu. Chrześcijański kanon od połowy IV wieku był praktycznie bezsporny.

Fakty z historii są takie, że Marcin Luter, oburzony praktykami odpustowymi w Kościele, szukał jakiegoś sposobu, by zanegować prawomocność odpustów - i przyszło mu do głowy, że najłatwiej będzie Księgom Machabejskim, z których nauka o odpustach ( i czyśccu ) się wywodzi, po prostu odmówić natchnienia. To, że Luter z olbrzymią swobodą wypowiadał się na temat natchnienia różnych ksiąg, nie jest już dziś żadną tajemnicą, odpowiednie jego pisma są dostępne bez problemu w internecie ( kwestionował np. natchnienie Listu Jakuba, bo po prostu ów list mu się nie podobał, a na dodatek zaprzeczał koronnemu poglądowi Lutra o zbawieniu wyłącznie przez wiarę - który to pogląd z kolei uformował się w duchowości reformatora nie tyle na podstawie Listów św. Pawła, co raczej pod wpływem traumatycznych przeżyć psychicznych ). Słowem - za dzisiejsze kwestionowanie kanonu katolickiego odpowiedzialna jest dosłownie jedna osoba, dopiero od XVI w., w dodatku działająca głównie pod wpływem osobistych poglądów i problemów. Dobrze by było, żeby protestanci zdawali sobie z tego sprawę.