O grzech sam zapytałeś,

ze sposobem myślenia JPII, o którym piszesz wypada mi się jedynie zgodzić, o samym o. Pio się nie wypowiadam, bo to nie moja działka



Dlaczego "nie można"? Swiat dzisiaj pędzi za wszelkimi udziwnieniami, ale to nie powód że "musimy" pedzić razem ze światem. Nie twierdzę, że dziwnych rzeczy nie ma, ale jedynie watpię, by dla wiary (przynajmniej chrzescijańskiej) miało to jakiekolwiek poważne znaczenie.



Chyba raczej nie rozumiesz ani braci protestantów ani sióstr . Nie jesteśmy chasydami...



A co protestanci mają mieć wspólnego z jakąś Martą Robin? To chyba katoliczka, niech się tym wasi biskupi martwią, skad to pochodzi. Chyba sobie z tym poradzą bez wzywania na pomoc protestantów?
Może pochodzic od Boga, może pochodzić od szatana, może mieć całkiem naturalne podłoże... nie wiem, i nie do mnie ani do mojego zboru należy ocenianie tego.

Protestanci nic nie mają wspolnego ale z taki opiniami z ich strony sie spotykam ...

kolejna sprawa a dlaczego rzeczy dziwne np stygmaty nie mają mieć dla Chrzescijan znaczenia? Skoro ktoś nosi na sobie rany Chrystusa to jednak budzi sensacje! bo jednak nie jest to zjawisko częste ... mnie natomiast zastanawia dlaczego bracia i siostry protestanci nie interesują sie takimi zjawiskami ? Często spotykam sie wrecz z okresleniem " Mnie to nie obchodzi nic nie wiem o tym "

Starałem się wytłumaczyc dlaczego nie gonimy za sensacjami i dlaczego dla człowieka wierzacego nie sa potrzebne.
W innym wypadku podczas Wieczerzy czytalibyśmy Superekspress a w czasie modlitwy porannej Fakt... Tam dopiero sesnsacji nie brakuje.

teoretycznie masz racje Dla Chrzescijanina wystarczającym dowodem powinno być Słowo Boże ale ja jestem taki Chrzescijaninem który na swojej drodze sie zagubił ... i zwątpilem i dzieki osobą swiętym wróciłem do Boga ... juz nie chodzi o te stygmaty czy dar bilokacji itp ale samo zycie tych osob czyli bezgraniczna ufność Bogu ...nawet w przypadku cieprienia ...

Marta Robin ur. 1902, zm. 1981 - a więc pod koniec XX w. Zgodnie ze wszelkimi źródłami, od 1929 co środę przyjmowała konsekrowaną hostię, która była jej jedynym pokarmem aż do śmierci. Do jej domu, w którym żyła, sparaliżowana (najprawdopodobniej wirusowym zapaleniem mózgu), przybywało wielu ludzi, w tym niewierzących i ateistów, chcących wykazać oszustwo. Nikomu z nich się to nie udało. Wielu się nawróciło.

Protestanci starają się w miarę możliwości ignorować to trwające 52 lata wydarzenie, mamrocząc coś o zbędnej sensacji i poznaniu drogą rozumu. To oczywiste, że muszą tak czynić, aby ocalić się od jedynego źródła zbawienia, jakim jest Najświętsza Eucharystia.
Ślepi nauczyciele ślepych. Nawet nie warto z nimi dyskutować, aby przestawając z takimi, samemu nie stracić wiary.