Jest w Polsce trochę neopogan którym na pewno szkoda jest, że chrześcijańskie komando przyleciało i rozwaliło rodzime kulty. Pewnie jest ich równie mało co ludków płaczących za Trydentem.

czy mogłabyś podać źródło tych twierdzeń?
z ciekawością się zapoznam (to o powstaniu prawdopodobnie pogańskim mozesz ominąć, o tym wiedziałem)

matyldo czy uważasz że metoda zastosowana w Polsce była słuszna? Cel uświęca środki? Kościół potępia takie stanowisko

to znaczy, że mylil sie nawracajac Polske?

Nie mi oceniać, to zbyt skomplikowana sprawa. Za to dzisiaj taka metoda nie ma prawa zaistnieć i nie przyniesie efektów

Mnie się wydaje, że nigdy nie powinniśmy ustawać w głoszeniu prawdy. Ale chyba ważne jest, by przede wszystkim być jej świadkiem, a nie tylko głosicielem. Na dodatek głosicielem który swoją postawą przeczy głoszonym przez siebie prawdom. Coż z tego, jeśli będe głosił Chrystusa, jeśli zaprzecze jego najważniejszemu przykazaniu, miłości Boga i blizniego? Coż z tego, że będę głosił, iż Kościół jest potrzebny do zbawienia, jeśli swoją arogancją ne tylko ludzi doń nie przyciągnę, a tylko odepchnę? I przekreślę wszelką szanse pojednania? Przypomina mi to mowę Jezusa o faryzeuszach obchodzących świat, by zdobyć współwyznawcę, a potem czyniących go stokroć bardziej godnym piekła niż oni sami...

Bo nie rozumiem postawy, która w jednym rzedzie stawia homoseksualizm i komunię na rękę... pomijając juz to, ze na rękę przyjmowały Jezusa całe pokolenia chrześcijan, to chyba trzeba mieć jakąś hierarchię prawd... A nie kruszyć kopie o gzymsy...

I tylko dla tego sia jej nie stosuje.

Czyli całe to gadanie że chrześcijaństwo jest religią pokoju i szacunku dla człowieka, to pic na wodę fotomontarz? Chcesz powiedzieć, że chrześcijaństwo to taki wściekły pies, Janie, który nie gryzie tylko dlatego, bo jest łańcuchem przykuty?

Zgadzam sie Janie - nie stosuje sie tej metody TYLKO dlatego, bo jest nieskuteczna

Wybijanie zębów - kronika Galla Anonima.
Przybijanie moszny do mostu - czytałam kiedyś w jakimś opracowaniu. Oryginalnego źródła niestety nie znam.

Z cytatow ktorymi sie tu obrzucaliscie wynika mi, ze Chrzescijanstwo zawiera w sobie te dwie rzeczy: z jednej strony milosc i szacunek, z drugiej nienawisc (w teorii tylko do grzechow, ale na ludzi przenosi sie to automatycznie). Kazdy sobie wyczyta to, co mu pasuje. Polaczenie wg mnie genialne. Nie dosc, ze pozwala na 'trafienie' do wiekszej ilosci osob (tak do milych ludzi jak i do urodzonych awanturnikow), to jeszcze daje mnogosc narzedzi ewangelizcyjnych: podatnych mozna potraktowac miloscia, dobrym przykladem itp., a opornymi zajma sie bojowki jesli akurat bedzie to mozliwe. I nawet nie wymaga sterowania z gory, mechanizm ten dziala sam.

Śmieszne jest to, gdy osoba - niby w imię obrony Prawdy, a więc nauki o miłości, posuwa się - czy to w dyskusji, czy to (kiedyś) fizycznie do gróźb i przemocy.

Z jednej strony - biadolenie o tym, jacy to ludzie są beznadziejni, grzeszni... A z drugiej: "nowoczesne" zaradzanie temu stanowi rzeczy - obsmarowywanie niektórych w pewnych mediach, czy paru łysych panów którzy niby przypadkiem komuś kuku zrobią .

I pytanie - gdzie w tym wszystkim jest miejsce dla Boga, w imieniu którego niby się to wszystko robi

mnie żal bo lubie mity A przymusowe nawracanie stosowali też Krzyżacy - zupełnie przeciwieństwo tego co głosili, sprzeczne to było z Ewangelią, którą głosili. Dla mie to absurd - jak można komuś mówić, że Bóg jest miłością, skoro w imie tego Boga zabija się każdego kto się nie chce wyrzec znajomego bóstwa a nieznajomego z braku wiedzy nie chce?? albo jak można mówić, że chrześcijanin ma miłować nieprzyjaciela a zabjia się/ zastrasza/karze/torturuje tego, kto nie przyjmuje wiary??kto się z tym nie zgadza??kto jest przeciw temu Bogu?? Nie uznaje czegoś takiego. Głoszenie owszem ale nie na "chama" - jak ktoś nie chce słuchać to przecież można mu przekazać Ewangelię poprzez swoje zachowanie, poprzez miłość jaką masz do Boga. Niedawno przeczytałam, że Żyd nawrócił się na chrześcijaństwo bo jego koleżanka miała taką niesamowitą radość w oczach, tak mówiła o Bogu, tak się zachowywała że on zrozumiał że Jezus jest kimś ważnym, jest samym Mesjaszem oczekiwanym przez jego naród. Zresztą jak wiadomo: nic na siłę się nie zrobi a można jeszcze spowodować wzbudzenie wrogości w tym człowieku, którego się nawraca, do chrześcjiaństwa a w najlepszym będzie miał "tylko" złe zdanie o chrześcijanach wogóle i nie będzie już szansy na nawrócenie go bo będzie każdym wierzącym pogardzał albo będzie miał uraz. I należy w końcu wziąść i przypatrzyć się jakie były skutki przymusowego nawracania bo to w historii już było i należy z tego wyciągnąć odpowiednie wnioski lub nauczyć się na błędach tamtych czasów.

Wydaje mi sie, ze ilosc wiernych jest jednak wazniejsza od Boga. Religia bez wiernych nie istnieje, bez Boga zas moze sie miec calkiem dobrze.