Jak wszyscy widzą, moimi patronami są: św, Teofil biskup a nie wiem kim był "dostojny Teofil" do którego św. Lukasz adresował swoję Ewangelie i Dzieje Apostolskie. Drugim "moim świętym", to Jan, Apostoł i Ewangelista, nazywany wraz ze swoim bratem Jakubem "Synem Gromu". Bardzo go przypominam, bo takim samym jestem raptusem. I jest jeszcze trzeci, którego sobie obrałem to św. Florian patron m.in. hutników. A ja się wywodzę z hutniczej rodziny. Sam jestem hutnikiem z wykształenia. A także czterdzieści lat mojego życia hutnictwu poświęciłem.

A moim Św Paweł

I też mnie Pan zawrócił z obranej drogi i polecił iść za sobą

pzdr

Hm, ja mam kogoś niezupełnie świętego...
Mówicie tutaj o ludziach świętych, czyli automatycznie znanych, a przecież zadaniem każdego z nas jest dążenie do świętości, więc ludzi świętych można spotkać wokół siebie, trzeba tylko się rozejrzeć...
"Gdzie można dzisiaj świętych zobaczyć? Są między nami, w szkole i w pracy..." Chyba każdy zna ten tekst. I ja właśnie znalazłam kogoś takiego.
Nigdy nie znałam tego chłopaka, poznałam jego historię praktycznie przez przypadek, ale gdy już poznałam, to... Bardzo głęboko mną wstrząsnęła. Stałam w tłumie ludzi, a łzy płynęły mi ciurkiem. Od tamtej pory coś zaczęło się we mnie dziać. Dzięki temu bardzo, ale to bardzo małymi kroczkami posuwam się gdzieś tam w kierunku Boga, który ciągle jest jeszcze jakby "za mgłą", jeszcze Go wyraźnie nie widzę, ale wiem, że gdzieś tam jest, ale najpierw muszę wyprostować wszelakie zakręty...
I właśnie ten chłopak jest dla mnie kimś świętym. Niestety, nie żyje jako człowiek, ale wiem, że żyje w pamięci wielu ludzi. Między innymi w mojej. Dzięki Niemu dostrzegłam, że Pan Bóg jest tak naprawdę i to blisko! Wszyscy wymieniacie tutaj świętych ustanowionych przez Kościół, ja też bym mogła, ale ja przecież nie znałam Ich TAK NAPRAWDĘ. Cóż z tego, że przeczytam czyjś życiorys, zapoznam się z suchymi faktami, nic więcej. A ten Ktoś żył tutaj, praktycznie obok mnie, mogłam Go mijać codziennie na ulicy, nie wiedząc o jego ostnieniu... Wtedy inaczej się na to patrzy...
Ktoś inny kiedyś powiedział, że "nie trzeba widzieć człowieka, by go znać". W tym przypadku ja bym powiedziała: "nie trzeba znać człowieka, by go znać". Chociaż brzmi to absurdalnie, ale rzeczywiście tak jest.

Naprawdę, nie potrafię opisać tej całej historii, jest ona w moim sercu, a nie w słowach, a jest bardzo, bardzo, bardzo ważna...

Św. Teresa od Jezusa, św. Józef i moi śp. dziadkowie
Pozdrawiam

moi patronowie...

Maryja,....

a oprócz tego św. Franciszek i św. Ignacy

Jasiu Pisze

Zapewne Teofilu chodzi Ci o Teofila z Antiochii (ok. 120 - ok. 186), myśliciel grecki nawrócony w późnych latach życia na chrześcijaństwo. Szósty biskup antiocheński. Użył po raz pierwszy rzeczownika trias na określenie Trójcy Świętej. Silnie akcentował transcendencję Boga w stosunku do świata, sądził, że dusza nie jest nieśmiertelna sama z siebie, lecz dzięki łasce Boga. Napisał m.in.: Do Autolyka (Do Greka Autolyka o wierze chrześcijan księgi trzy), Przeciw herezji Hermogena.

Ale żeby Łukasz Ewangelista adresował do Niego jakieś pisma czy Ewangelie.. Skąd masz te wiadomości . Ja się z niczym takim nie spotkałem. Chociaż o pisaniu Ewangelii Łukasza wiele ciekawego czytałem to jest o jej powstawaniu..

Pozdrówka

Ojjj Godunowie godunowie....naprawde wiele czytales??

To chyba jednak przeoczyles co nieco

Łk 1:3
3. Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu,
(BT)

Dz 1:1
1. Pierwszą Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku
(BT)


Tak wiec wyraznie widac, ze tak Ewangelia jak i Dzieje Apostolskie , sa adresowane do "dostojnego Teofila".
Kim on byl? Mogl byc wysokim urzednikiem administracji rzymskiej, ktory prawdopodobnie interesowal sie chrzescijanstwem. Byc moze Lukasz chcial przedstawic nowa religie w sposob najpelniejszy i najbardziej zrozumialy, aby uzyskac ochrone Teofila i jego poparcie.
Druga wersja to taka, ze imie Theophilus znaczy "mily Bogu" i moglo symbolizowac wszystkich chrzescijan i niechrzescijan szukajacych w sposob rozumny prawdy.

Teofil Jan, nie twierdzil przeciez, ze to do Teofila biskupa, sw. Lukasz kierowal swoje pisma......ale , ze jakis Teofil byl adresatem.


pozdrowka

Dzięki Belizariuszu! Nic dodać nic ująć.

Panowie Skoro Jan Teofil pisze

Ja zrozumiałem że Jasiu uważa że tym Teofilem Był rzeczony Biskup.. Patron znanego nam Teofila z Forum . I że to do niego Łukasz pisał Ewangelie..
A co do mojej wiedzy no no .. No gdzieżbym się z Tobą miał Beli Mierzyc..
Dobrze żeś mnie oświecił bo bym rozumował co Janek Teofil zamierza nową historię chrześcijaństwa napisać..
Jasiu zaś dopisał

A znowu by co mogło wyniknąć że Ewangelie Pisano np. na Polecenie ale innego Jana..!
POzdrówka

Hej. Czy ktoś może mi wytłumaczyć, jak to jest w tradycji Kościoła - na ile ważne jest imię? Czy imię znaczy, że modlenie się przez wstawiennictwo tego konkretnego świętego jest bardziej skuteczne? No chyba nie... no i jeżeli wybór imienia z bierzmowania to oddanie się w opiekę świętego, to dlaczego obowiązuje podział na płci? Dziewczyna nie może oddać się w opiekę świętego, a jedynie świętej. Wiem, że to głupie, ale nie umiem polubić świętej Marty . I jak myślicie, czy powinniśmy z Kościołem prawosławnym mieć tych samych świętych? Czy to nie byłoby dobre śiadectwo woli pojednania, gdybyśmy mogli np. na bierzmowaniu wybierać sobie imiona świętych z prawosławia? Niby nigdzie nie jest napisane, że nie można, ale pytałam o to kilku kapłanów i żaden nie był pewien, ale przeważała opinia, że nie mogę.

moja swieta jest patronka ratujaca od smierci dszieci, jest tez patronka osob, ktore stracily dzieci a rtakze patronka wdów....

Oj, Marto, Marto! Nosisz imię jednej z najwspanialszych postaci ewangelicznych. Czyżbyś należała do grona tych osób, pielęgniarek, które niosły transparent "CHCEMY PRACOWAĆ NIE SŁUŻYĆ". te pielęgniarki na pewno nie będą lubiły św. Marty. Pan jezus niby zganił Martę a pochwalił Marię ale zważ, że to nie Maria wstawiała się za swoim bratem Łazarzem ale właśnie Marta. Naprawdę masz piękne imię i wspaniałą patronkę.
Pax et bonum!

Witaj Teofilu, dziękuję za odpowiedź. Ja tylko pytam o to, jakie własciwie imię ma znaczenie. A co do świętej Marty - była wspaniała, imię też niczego sobie - po prostu pytam. No i analogia do transparentów pielęgniarek wydaje mi się odrobinkę przesadzona. Pozdrawiam.

Marto, mamy wielu wspólnych z Kościołem prawosławnym świętych , np. św. Maria, św. Jan Chrzciciel, apostołowie, św. Jan Chryzostom, św. Mikołaj, święci Cyryl i Metody.

Ja nie mam bezpośredniej patronki - nie ma beatyfikowanej ani kanonizowanej Ilony ( ale pośrednio jest grecki odpowiednik imienia Ilona - św. Helena ) więc wciąż mam szansę zostać pierwszą
Moimi patronkami ( drugie imię oraz z bierzmowania) są św. Kinga i bł. Diana. Nie są to jednak osoby darzone przeze mnie szczególnym nabożeństwem. Nie proszę ich o wstawiennictwo.
Pokochałam św. Faustynę , św. Franciszka i św. Ritę ( patronka od spraw trudnych i beznadziejnych).
Duchowość św. Faustynki i św. Franciszka jest mi bardzo bliska .

Dawniej dziecko przynosiło sobie imię- otrzymywało imię świętego wspominanego w dniu jego narodzin . W ten sposób rodzice oddawali dzieciątko pod opiekę konkretego świętego.
Dzisiaj ta tradycja zanika. Natomiast wciąż pozostaje zwyczaj , aby podczas bierzmowania przyjąć imię świętego lub błogosławionego. Powinna być to osoba, którą chcemy naśladować .

Święci z pewnością się nami zaopiekują- jeśli ich o to poprosimy. Można i warto żyć w przyjaźni ze swoim świętym. Są oni naszymi orędownikami ( adwokatami) u Boga , wypraszają nam liczne łaski za życia, a po śmierci razem z Jezusem przychodzą po naszą duszę.



koralinku

Dokładnie, jest tak jak napisał baranek, Marto. Kościół prawosławny i katolicki mają wielu wspólnych świętych. W końcu przez pierwsze tysiąc lat Kościół był niepodzielony (z pewnymi wyjątkami). Ci, którzy zostali wówczas kanonizowani są świętymi zarówno dla prawosławnych, jak i dla katolików.