Tak, zdarzylo mi sie. Kiedys, kiedy myslalem, ze moj swiatopoglad jest jedynym slusznym, zdarzylo mi sie skrzywdzic innych. Tylko w imie tego, ze ja myslalem tak a nie inaczej i w imie tego myslenia uznawalem innych za gorszych. I tak - to odnosi sie do myslenia chrzescijanskiego, ale tez do myslenia kazdej innej religii.


Crosis

Głosowałam na trzecią opcję. Tak kazało mi zrobić serce, by zranić kogoś słowem. Zrobiłam to w swojej obronie, musiałam, bo czułam się bezzsilna.
Ale daleko później było mi tak bardzo żal tej osoby, bo dowiedziałam się o niej rzeczy, które i mnie by przygnębiły. Ta osoba obraziła mnie będąc w stanie depresji duchowej po ciężkim, bolesnym przeżyciu. A, ja w odwecie jakby powiedziałam jej coś bardzo przykrego.
Teraz jej po prostu współczuję i żałuję tego, co wtedy powiedziałam.
Ale czyż błądzić nie jest rzeczą ludzką?! (To tak do siebie na usprawiedliwienie).

Błądzić, jest rzeczą ludzką, ale warto takze pomyślec, by się z taką osobą pojednać, by ją przeprosić, że wyrządziło się jej krzywdę, czy też się ją obraziło. Usprawieliwia nas Bóg przebaczając nam grzechy podczas spowiedzi, my powinnismy szukać możliwości pojednania się z tą osobą i z Bogiem.

Pozdrawiam

Ja mam problem z teściem.
Próbuje dominować dom.
Chcąc obstać za kobietami,
czułem się "zmuszony" stać
się wobec niego takim, jakim
on jest.. wiem, że drogą Miłości
w tym momencie do końca nie kroczę,
ale niejednokrotnie życie dawało mi do zrozumienia,
iż do takich ludzi - ze zburzoną oceną własną, poniżających
innych - nie dociera nic innego, jak ich własny język i postępowanie.

cytat
Nie zgadzam się z takim postępowaniem.. Sam to przerabiałem na własnej skórze niejako ze swoim teściem nie rozmawiałęm prawie dwa lata.. Odpłaceniem pięknym za nadobne prowadzi do eskalacji. Nie daje nic dobrego. Powieksza tylko zacietrzewienia Trzeba szukać dróg porozumienie . Ewentualnie sie wycofać .

Gudonow.. dziękuję.. za uwagę.. będę pamiętał..
Uwierz jednak, że ostatnio pomogło..
Sam przyszedł o zgodę po 2 tygodniach..
Jezus, gdy potrzeba, też nie był oszczędny w języku.
To mnie oczywiście nie usprawiedliwia..
A jakbyś reagował, gdyby teść w Twojej obecności
podnosił ręce na teściową? No wybacz.. to są skrajne
sytuacje.. Dla mnie jest to trudne, gdyż Miłość jest
moim najważniejszym, fakt najtrudniejszym, celem..

Cieplutki pisze
JA Ciebie wcale nie potępiam .. Człowiek jest tylko człowiekiem . Każdy ma nerwy .. Ale gdy spokojnie przemyślimy swoje działanie niejednokrotnie żałujemy..
Ja gdy bym nie kochał Boga nie wierzył bym w Niego to bym Nigdy teściem się nie pogodził. Mnie teść uderzył i mu oddałem w zacietrzewieniu . Potem przemyślałem i mu darowałem jako I Bóg nam daruje. Nasze winy dlaczego mu nie mamy darować..
Są sytuacje ciężkie w których trudno się określić jak bym zareagował ..A w tym określonym przypadku.. Wiesz trudno to tak na odległość ocenić. Trzeba się modlić aby tacy ludzie jak nasi teściowie się zmienili pod wpływem Boga. Chyba sam wiesz ż e dla Boga nie ma nic niemożliwego..
Pozdrawiam

Dla Boga nie ma nic niemożliwego...
poza wolną wolą człowieka.
Nie może zmusić do szczęścia..

..czasami teść przypomina mi kogoś takiego.
..buduję się myślą, iż mylę się co do niego..

jasne ze krzywdze. Bo szczerosc boli, a ludzie sie o byle co obrazaja. NIKT nie strawi szczerosci, mimo ze "chca tego"

Dokładnie, tak też zrobię. Bóg wybaczy mnie, ja tej osobie. I przeprosiny, które może są potrzebne też będą. Mówię: też, bo samo słowo, cóż ono uczyni?!
W sercu głęboko już tę osobę przeprosiłam i jednam się z nią w jej nieszczęściu.