Po wypowiedziach wyraźnie widać, że nie zrozumieli(ście)

Odrobiny chciwości, trochę zazdrości, szczypty niepohamowanego gniewu, kwadransiku nieczystości, półmisku łakomstwa, chwili odpoczynku od tego napięcia w dążeniu do świętości...

Nie, dziękuję. Ale każdy wybiera sam.


- Dobry jabłecznik upiekłaś, masz talent - powiedział.
- Dziękuję. Cieszę się, że Ci smakowało - odpowiedziała, dziękując w duchu, że jabłka są w tym roku wyjątkowo słodkie...

- Masz tak dobrze wychowane dzieci! Dzięki Bogu, bo w dzisiejszych czasach, to wiesz sama...
- Owszem. Dzięki Bogu - przerwała zdecydowanie. Na twarzy miała spokój.

Dla mnie to rzeczywistość, której doświadczam wśród ludzi. Dużo zależy od otaczających nas osób, czy są w stanie nam pokazać Boże działanie w naszym życiu. Ale równie wiele zależy od nas, czy zechcemy to działanie wreszcie zobaczyć.

A wracając do pychy, co sądzicie o tych słowach św. Pawła?:
2Kor 12:9
lecz /Pan/ mi powiedział: Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali. Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa.

Pycha opiera się na kłamstwie i dlatego polega na fałszywym ocenianiu siebie, na przypisywaniu sobie samemu darów Bożych.
Mogę upiec dobre ciasto, bo mam zdrowe ręce, bo mogę stać na zdrowych nogach, mam zdrowe oczy, które mogą przeczytać przepis na to ciasto, mam zdrowy umysł ktory potrafi to, co jest napisane zrozumieć.
Nie zdajemy sobie sprawy, ze upieczenie ciasta dla niektórych może być niemożliwe.
Dlatego dziękujmy Bogu za nasze zdrowie, za nasze życie, za nasze umiejętności.
Za ziarno, z którego powstaje mąka.
Mogło go przecież zabraknąć.

Pycha podnosi się przeciw poznaniu Boga. Najbardziej pyszni są ci, którzy twierdzą że mogą być zbawieni bez łaski Bożej...