Mam malutka coreczke, bardzo ja kocham i chce dla niej jak najlepiej. Problem moj polega na tym , ze tatus mojej corci oszukal mnie.Niedlugo po urodzeniu sie coreczki dowiedzialam sie ze moj partner ma 40 lat a nie 30 jak mi to wczesniej powiedzial. Zatail tez przede mna wczesniejszy zwiazek malzenski, poza tym przyznal sie jeszcze do innych klamstw ktorych juz moze nie bede wyliczala.Bylo ich jeszcze troche i dotycza rowniez waznych spraw. Przezylam szok kiedy dowiedzialam sie o tym wszystkim. Jak mogl byc tak nieuczciwy wzgledem mnie i tak mnie oklamac, co ja mam teraz zrobic , zalezy mi zeby coreczka wychowywala sie przeciez w pelnej rodzinie, nie wiem czy ten zwiazek ma jakikolwiek sens, przeciez juz pewnie nie zaufam partnerowi.Nie wiem doprawdy co robic, czy przebaczyc? Partner moj bardzo sie teraz stara, czy dac mu szanse? A moze ukrywa jeszcze inne rzezczy przede mna.Nie znam jego rodziny , mieszkaja bowiem w innym kraju, od nikogo nie moge dowiedziec sie o moim patnerze. Co robic?

Gdybys brała slub kościelny prawdopodobnie trudniej byłoby mu zataić prawde.
Najlepszą obrone człowiekowi przed nieporozumieniami w zyciu daje Kosciół.
Szkoda, z e tak wiele osób przekonuje się o tym gdy jest za późno.
A może nawet i niedowierza jeszcze i potem mimo wszystko...

Jak człowiek siedzi w kościele to nie ma takich w zyciu problemów.Unika ich już na samym starcie.Nie mają prawa powstac.Jesli chcesz życ lepiej rozwiń sie duchowo.A drogi ci sie wyprostuja.Oczywiście kosztem wielu innych spraw na których przewaznie nam akurat zalezy...

pozdro

Dziekuje Wam serdecznie za odpowiedzi.Moj partner chyba nie mial szczegolnych powodow do klamstw, bo wlasciwie po co klamac ,ze ma sie np. mniej lat, po prostu moze watpil w to ze nie zdecyduje sie byc z nim jesli sie dowiem w jakim jest wieku, ale nie przyszlo mu do glowy ze i tak sie pewnie dowiem? tego nierozumiem, i denerwuje mnie to ze nie traktowal mnie powaznie. Budzi sie we mnie jakis sprzeciw przed tym wszystkim.
Rzeczywiscie nie stalo by sie to , gdybym byla w zwiazku malzenskim, niestety partner nie chcial wstapic w taki zwiazek.

Ago !
Ja zaś z prawdziwą przykrością stwierdzam fakt, że najwyraźniej dałaś się nabrać na"przygodę" (chyba) sfrustrowanego lub niedojrzałego emocjonalnie osobnika który szukał "zaspokojenia" poza małżeństwem ...
Sądzę, ze najlepiej byłoby gdybyś w tej sytuacji nie walczyła "po swoje" tylko pozostawiła tego osobnika jego Rodzinie - niech się nawzajem "dogrywają".
Ty zaś - gdybyś poszukała sobie Męża z prawdziwego zdarzenia który zaakceptuje Cię taką jaką jesteś - nawet pomimo popełnionego błędu.
Sądze, że masz duże szanse powodzenia - bylebyś tylko potrafiła oddalić od siebie to co było od tego co jest - i zapomnieć po przeszłości.
łączę się za Ciebie w modlitwie.

Tez mysle zebys dała sobie spokoj z tym facetem.Jak ktos oszukuje cie od samego poczatku to nic dobrego nie mozna sie po nim spodziewac pozniej.
Koles cie wykorzystał i tyle.

Gimlas,co rozumiesz w tym przypadku przez 'wykorzystal'?
Wybacz,ale na sprawdzenie ile ktos ma lat sa sposoby,chociazby dowod,panstwo tez oszukal?
Ja podchodze do tego sceptycznie...jakos to wszystko mi 'smierdzi'

dzieki za wasze odpowiedzi, co do sprawdzenia dowodu osobistego , to nie udalo mi sie go zobaczyc , moj partner zbywal mnie, kiedy prosilam zeby mi pokazal, a sama nie potrafilam przeszukiwac jego rzeczy, wlasciwie widze teraz ze stalo sie to na moje zyczenie, nie bylam ostrozna,dalam sie wciagnac w jakas jego gre, mieszkam daleko od rodziny, moj partner jest jedyna bliska mi osoba, chyba balam sie go stracic, i dlatego pewnie nie chcialam widziec tego ,ze jest cos nie tak, ufalam mu i przekonalam sie teraz ,ze nie bylo warto.

Bywa.Jedyne co pozostaje,to zyczyc powodzenia.Sprobuj sobie ulozyc zycie od nowa,moze nie z nim.I nie bierz wszystkiego na łapu capu jak sie trafia i kto ładnie swieci oczkami.
Zdrowia dla coreczki:)

gdyby brała cywilny, prawdopodobnie również trudniej byłoby mu zataić prawde.

po waszych radach doszlam do wniosku ,ze trzeba bedzie odejsc od tego mezczyzny, mialam wiare w to ze bedzie lepiej, jednak co sie stalo , wczoraj poczulam cos jak ruchy dzidzi w moich brzuchu, chyba kolejne w drodze, jestem zalamana, przemeczona, tymi problemami, a musze miec sile teraz dla mojej dwojeczki, chce mi sie wyc

Chcialam jeszcze raz podziekowac Wam wszystkim za pomoc, za wasze rady , Wasze wsparcie ( raczej w ciazy jednak nie jestem)
Mam wiare ze rozstanie z moim partnerem jest mimo wszystko lepszym wyjsciem z sytuacji, choc nie bedzie sie lekko rozstac, prawie 3 lata wspolnego zycia.
Bede mogla zaczac od nowa juz w lepszym wymiarze, moja coreczka wprawdzie straci tatusia ,ale zyska moja rodzine,chce wrocic bowiem do rodziny, emigracja nie bardzo mi sluzy, dzieki jescze raz, trzymajcie sie!