Seks to nie temat tabu. Czy się jest wierzącym, czy nie, można do tego podejść inteligentnie i na tyle delikatnie (bądź na tyle otwarcie, ale nie wulgarnie, albo na tyle "medycznie", czy "etycznie"), że naprawdę nikogo normalnego nie powinno to razić. Wystarczy trochę dobrej woli.
Na temat kontrowersyjny też można wypowiedzieć się z godnością, oczywiście o ile ktoś potrafi stanąć na wysokości zadania.
A jeśli nie jest w stanie o tym dyskutować, "bo nie", albo bo uważa to za osobistą hańbę, to nie wiem czy jest dla takiej osoby sens się w ogóle wypowiadać. Bo już się "unurzała" w tym przed czym się tak broni.

Co do samej sytuacji z call girl...
Pewnie znalazłoby się (dla ateistów) kilka ważnych informacji do ustalenia:
- czy call girl jest call girl z własnej woli (pewnie nie było to marzeniem jej życia tak czy inaczej, ale zdecydowanie ma prawo w swój indywiadualny sposób się odnosić do wykonywania własnego zawodu)
- czy osoba "w potrzebie seksualnej" nie jest w stanie poradzić sobie z tym w inny sposób (czy chce, czy może)
Ogólnie byłoby to dla ateisty dość neutralne moralnie, o ile przy całej akcji nie ucierpiałyby osoby trzecie. A dla godności samego człowieka... call girl zazwyczaj nie bywa szczególnie szcześliwa z racji wykonywania zawodu, a korzystający z jej usług mężczyźni w większosci woleliby mieć własną partnerkę, więc w pojęciu niektórych może to urągać i męskiej dumie i godności kobiety (zupełnie bez związków z religią). Ale zdecydowanie i z całą stanowczością nie jest to zdanie wypowiadane w imieniu ogółu ateistów, a jedynie wolne domysły analizowane na tle pewnych uniwersalnych wartości i celów życia człowieka.