No, moje mieszane uczucia wywoluje powolywanie sie na Lutra, zamiast na Ewangelie. To taki “ewangelicki dzienniczek“.
Moze dzis nieco mniej w uzyciu, ale ja to ciagle jeszcze slysze.

Oj tam, bzdury. Luter przedstawił pewną wizję teologiczną, opierał się na Ewangelii i wizja ta jest podstawa katechezy u luteran. Ludzie odnoszą się do nauk, prac, kazań różnych teologów. Ale teolodzy nie potwierdzają, czy nie zatwierdzają Ewangelii ale się na nią powołują.

Mogę powtórzyć:

Nie dziw się, że powołanie się na SW2 aby podnieść rangę podstawowej nauki Ewangelii budzi mieszane uczucia. Gdyby myślenie było takie, że Ewangelia naucza to i tamto, do czego nawiązuje np. SW2 to bym zrozumiał. Ale potwierdzenie? Podstawowe nauki wymagają potwierdzenia po 2 tys lat? To się w moim prostym protestanckim umyśle nie mieści.

I tyle.

No to chyba cos zle zrozumiales. SWII nigdzie Ewangelii nie “zatwierdzal“. Przypomnial, co tam zawsze bylo, jezykiem naszych czasow.

No chyba źle wyraziłaś swoją myśl, tak symptomatycznie.

Aaaa, Ale to nie ja, to Alus.
No to mozna offtop skonczyc.

No to nieźle namieszaliśmy

Droga do Nieba jest tylko jedna przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Każdy człowiek ma własną drogę do sojego zbawienia. Nie ważne, czy należy do kościoła Katolickiego, Protestanckiego, cz y Prawosławnego. Głównym celem drogi życia jest Jezus Chrystus. Wierzyć w Jezusa Chrystusa, to przede wszystkim uznawać zasady wiary takiej, jakiej Jezus nauczał. Jezus żyjąc na ziemi przekazał, jak ludzie mają się modlić, jak żyć, jak postępować. Przekazał nam wartości życia, jakie mamy przyjąć. Był dla nas świadectwem prawdziwej wiary. Wierzyć w Jezusa Chrystusa, to znaczy, przyjąć jego nauki. Jezus nauczał, czym jest pokora , skromność,miłość, dobroć, miłosierdzie. Dzięki tym nauką możemy wzrastać w świętości, czyli zbliżać się do Boga. O życiu zgodnym z naukami Jezusa świadczą: nasze modlitwy uwielbiające Boga, nasze uczynki, nasze czyste i dobre serce, nasza miłość do Boga, bizniego i siebie samego. Wszystkie modlitwy uwielbiające Boga są piękne i mają swoją moc. Każde słowo wypowiedziane w stronę Boga ma swoją moc i nie ważne w jakim miejscu je wypowiadamy, ale najważniejsze jest to, co chcemy powiedzieć, czy płynie one z czystości naszego serca i myśli. Każdy z nas indywidualnie stanie przed tronem Bożym i gdy usłyszymy pytanie : A dlaczego miałbym cię wpuścić? - odpowiem, bo ty Jezu Byłeś moim światłem, Byłeś moją drogą, Byłeś moim życiem.

Jest taka zasada w prawie, która mówi ,,kto się broni ten się oskarża". To może lepiej nic nie mówić. Bóg jako Ojciec będzie widział swoje dzieci w tym i marnotrawne .
A mówić to można wiele. A przecież jest napisane ,,Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia? Wtedy oświadczę im: Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości!"Mt 7,21-23
U Boga wszystko jest łaską. Zbawienie również.

Masz rację - zbawienie jest łaską Boga, ale Bóg nie zbawi nas bez naszego udziału. Jeżeli żyjemy bez Boga, bez zachowania Jego przykazań, bez modlitwy, to jak możemy oczekiwać zbawienia ?.
Jezus powiedział: Każdy, kto we mnie wieży, żyć będzie.
Nie wystarczy powiedzieć - Jezu ja w Ciebie wierzę, bo są to puste nic nie znaczące słowa. Trzeba poprzez swoją wiarę, żyć tak, jak Jezus pragnie, abyśmy żyli. Swoim życiem udowadniamy, że nasza wiara jest szczera i prawdziwa. Każdy, kto wielbi imię Pana, kto dzieli się z innymi radością wiary - służy jej wielkości.
Masz rację, jest spotykana u niektórych ludzi hipokryzja w wyznawaniu wiary. Jest nią nieszczerość. Mówią - wierzę w Ciebie Boże, a wraca z Kościoła i jest innym człowiekiem - krzywdzi najbliższych. Znałam takie Udzielające się w kościele starsze panie, które nosiły obrazy święte w procesji a w domu były raczej podłymi osobami, krzywdzącymi najbliższych. Wiara ich była na pokaz, aby inni myśleli, że jest lepszą osobą, aby mogły zabić swoje sumienie i usprawiedliwić siebie w złym działaniu. To jest prawdziwa obłuda człowieka, który nie kieruje się dobrocią i czystością serca, ale cwaniactwem, tak, jak by chciał oszukać Boga. Ludzi może oszukać, ale Boga nie. Bóg wie, co każdy ma w swoim sercu. Modlitwa człowieka ma największą moc i Bóg ją słyszy, gdy płynie ona z szczerości naszego serca i jest prawdziwa, wyraża nasze pragnienie we wzrastaniu w świętości, w przybliżaniu się do Boga.

Przypomniało mi się opowiadanie:
,,Rzecz dzieje się w niebie. Siedzi pustelnik. Taki stary - wyniszczony umartwieniami, postami i modlitwą. W pewnym momencie wchodzi - o dziwo! - prostytutka . Pustelnik się jej pyta: jakżeś się tu dostała? Ta odpowiada: Jechałam samochodem i był wypadek. W ostatniej chwili powiedziałam: Jezu , kocham Cię!"
Jaki wniosek z tego płynie?
Ano taki ,że różne drogi prowadzą do Boga.

Wymyślający takie anegdotki chyba/może liczą na to, że będą w stanie na ostatnim oddechu zawołać do Boga, nie dbając przy tym o całe życie...
Bardzo to ryzykowna postawa!

Co by jednak nie mówić i jak by krytycznie nie patrzeć na takie historyjki z morałem, to póki życia, póty nadziei... Zaraz tu się historia (nie: historyjka) nawróconego łotra na Golgocie przypomina i jest ona dowodem na ogrom Bożego przebaczenia, ale na pewno nie jest zachętą, aby odczekać do ostatniego gwizdka, w nadziei, że się jeszcze zdąży...
Można nie zdążyć - dlatego warto taki kurs życia z Bogiem obrać, aby nawet nagła śmierć i to bez ostatniego zawołania do Boga, nie zmieniła wiecznego przeznaczenia!...
Czego i sobie i wszystkim życzę!

[quote="Hominibus"
Ano taki ,że różne drogi prowadzą do Boga.[/quote]

Możemy rozważać różne teorie i opowiadania na temat zbawienia. Jesteśmy zbyt ułomni, aby wszystko zrozumieć i wiedzieć. Bóg przebacza prędzej na pewno niż człowiek, bo jego miłosierdzie jest wielkie. Kogo zbawi - jest Jego wolą. My ludzie możemy mieć oparcie w swej wierze w naukach Jezusa i te nauki powinni być podstawą i wzorcem naszego życia.

Zresztą jak wiesz w Piśmie Świętym jest :
1. Proście a będzie wam dane.
2. Panny nierozsądne prosiły i nie dostały.
Także przyjmij ten mój głos jako mój punkt widzenia. A każdy niech myśli za siebie i robi według swojego sumienia.

Dodatkowo my nie jesteśmy Sędzią Sprawiedliwym i nie rozstrzygniemy w jaki sposób dokonuje się zbawienie danego człowieka a tym bardziej nie określimy wskaźników itd.
Faktem jest ,że życie z łaską Bożą daje duże szanse na zbawienie. Jednakże nawet największe zasługi człowieka nie są podstawą do zbawienia. Gdyby tak było to byłaby to forma handlu. Ja Ci Boże dobre uczynki a ty mi zbawienie. A przecież Bóg handlarzem nie jest. Bóg daje wszystko tytułem darowizny. A darowizna jest nie za coś tylko za samo istnienie. Aczkolwiek życie według Bożych prawideł chroni od błędów a nawet jeśli takowe się pojawią to z łaską Bożą można je poprawić szybko.
Także moje wnioskowanie jest takie: Żyjmy z Bogiem. Starajmy się żyć według Bożych przykazań i nauki Jezusa Chrystusa i wierzmy w dobroć i Miłosierdzie Boga.

Jak to dobrze, że są w internecie "gotowce" (i nie trzeba samemu się wysilać, aby coś mądrego napisać, że już o zrobieniu filmiku nie wspomnę)...
Mam takie 2 - jeden do oglądania, drugi do czytania. Oba dotyczą sprawy zbawienia i BARDZO zachęcam do zapoznania się z nimi:
https://www.youtube.com/watch?v=gmJYOZqCPyw = Miernik dobra

http://www.adwentysci.waw.pl/index.php? ... t_from=700 = Czy jestem wystarczająco dobry?

Można coś napisać po zapoznaniu się...