Wybacz, ale dawno nie czytałem tak głupiej wypowiedzi(:-D), dokładnie jakbyś wogóle nie przeczytał/nie zrozumiał co pisze przedmówca.





Według Kancermeistera zatem w/w przypadłości nie powodują żadnego dyskomfortu w funkcjonowaniu człowieka ?

I zróbmy tutaj jeszcze jedno rozróżnienie - ot na wypadek jakby jakiś "naprzekór" zaczął wyrzucać mi, że ktoś może nie odczuwać dyskomfortu np. z powodu krótkowzroczności - oczywiście, że może, jeśli sobie nie zdaje sprawy ze swojej przypadłości, jednak gdy takiej osobie pokaże się, że można widzieć lepiej, na pewno będzie chciała z takiej możliwości skorzystać.

teraz najlepsze, szczyt subtelności umysłu:



łysina jest chorobą :D:D, dodatkowo postawioną w zdaniu jakoby na równi niedorozwojowi mięśnia sercowego

włosy na plecach również?
lub siwizna?
lub rude włosy?



"Propozycja" anologiczna do tej, którą "proponuje" się homoseksualistą - oczywiście.

Ja sobie tak myślę, że np jedym z dyskomfortów w funkcjonowaniu homoseksualistów jest brak możliwości spłodzenia potomstwa (pomijając sytuacje pożyczenia sobie ojca lub matki).

U kapłanów jest analogicznie - zatem cóż zrobić, namawiać kapłanów do łamania celibatu? Może wogóle namawiać do zlikwidowania kapłaństwa?

Sam widzisz jakie absurdalne skutki przynoszą takie myśli.

Tu pierwsza nieścisłość. W rzeczywistości było tak: Z relacji badanych wynikało, że o ile przed rozpoczęciem leczenia wszyscy mężczyźni czuli silny bądź bardzo silny pociąg do innych mężczyzn, o tyle po terapii tylko 23 proc. z nich twierdziło, że nadal bardziej pociągają ich przedstawiciele własnej płci. U kobiet efekt był jeszcze wyraźniejszy - po terapii zaledwie 8 proc. przyznawało, że wciąż bardziej atrakcyjne wydają im się inne kobiety. Spitzer nigdzie nie pisał, że wszyscy zmienili orientację
No dobrze, a co mają przekonania do biologii? Czy jeśli ktoś wierzy w Boga to jego zachowania seksualne podlegają innym prawom fizjologicznym niż w przypadku ateistów? Przekonania mogą najwyżej sprzyjać motywacji do leczenia.

Grupa Ariela Shidlo i Michaela Schroedera też nie była reprezentatywna. W ogłoszeniu skierowanym do potencjalnych uczestników badania napisali: "Naszym celem jest dokumentacja szkód jakie wyrządzono lesbijkom, gejom i osobom biseksualnym w wyniku działań terapeutów obiecujących zmianę orientacji seksualnej". Czyli w pierwszej kolejności zgłaszali sie do nich ci, którzy uznali, że ich terapia się nie powiodła. Pierwotny tytuł ich pracy brzmiał:"Homophobic Therapies: Documenting the Damage", potem zmienili go na "Changing Sexual Orientation: Does Counseling Work?"
Żaden z poważnych naukowców zajmujących się takimi problemami nie jest w stanie tego oszacować, równie dobrze można by przewidywać jaki procent osób rzuci palenie po jakiejkolwiek terapii.
Ciekawe, więc oparte o podobną metodykę badania Schidlo i Schroedera były naukowe?
Cóż, mozna nie uznawać nawet faktów, a faktem jest że zarówno w badaniach Spitzera jak też Schidlo-Schroedera stwierdzono takie przypadki. Opór Haldemana mozna zrozumieć o tyle, że on sam jest czynnym homoseksualistą
http://www.drdoughaldeman.com/commentary.php
Każdy kto przechodził terapię psychologiczną wie, że podstawową sprawą jest motywacja zmiany.
Prawdą jest, że wielu naukowców odkryło czynniki sprzyjające rozwinięciu się tej skłonności, jest ich wiele, choć żaden z nich nie musi być decydujący. Podobnie można się spierać, jakie czynniki powodują, ze jedni ludzie zmagają się z nałogami, a inni nie. I co oznacza ta "większość uczonych" bo faktem jest że do tej pory nie ma żadnego dowodu naukowego na genetyczne pochodzenie homoseksualizmu, a jest wiele dowodów na możliwość nabycia tej skłonności w wyniku doświadczeń z dzieciństwa.

Polecam książkę "geny a charakter". Jest tam rozdział poświęcony homoseksualizmowi. Nie chce mi się po raz drugi na tym forum pisać dokładnie o pewnym fragmencie chromosomu X charakterystycznym dla niektórych homoseksualistów;)

Podstawowym dyskomfortem jest brak utożsamienia się z własną płcią, a także zaspokajanie przez zachowania seksualne nierozwiązanych problemów wewnętrznych. Dlatego bardzo trudno jest spotkać szczęśliwych i spełnionych homoseksualistów nawet w tych krajach gdzie dano im wszelkie prawa i przywileje. Ciekawe, że mimo rosnącej popularności homoseksualizmu nikt z heteroseksualistów nie poddaje się terapii "w drugą stronę". Niektórzy próbują udowadniać że homoseksualizm jest naturalny, choć mają z tymi dowodami problemy, nawet obserwacje zwierząt nie są przekonujące. Tymczasem bez dowodu wiemy, że skłonności heteroseksualne są naturalne i dają możliwość spełnienia (kobieta i mężczyzna psychologicznie i fizycznie różnią się i dopełniają) oraz doświadczenia ojcostwa i macierzyństwa.

Ja też zamiast drugi raz podawać odnośnik do przeglądu badań nad homoseksualizmem, po prostu zacytuję:

Dean Hamer i in., z National Cancer Institute, „A Linkage Between DNA Markers on the X Chromosome and Małe Sexual Orientation" zamieszczone w magazynie Science w lipcu 1993 r. Media podały że wynikiem tych badań było odkrycie „genu homoseksualizmu". Badacze zajęli się grupą 40 par homoseksualnych braci i sugerowali, iż w niektórych przypadkach homoseksualizm łączy się ze szczególnym regionem chromosomu X (Xq28), jaki homoseksualny syn dziedziczy od matki. 33 pary braci miały ten sam wzór w końcu jednego z ramion tego chromosomu. Hamer ocenił, że sekwencja wyznaczników genetycznych w Xq28 jest związana z występowaniem skłonności homoseksualnych u 64 procent braci.
-------------------------------------------------------------------------------
Krótka krytyka badań Hamlera
--------------------------------------------------------------------------------
• Dr Kenneth Kimngton, asystent dyrektora Salk Institute w San Diego, oświadcza: „Istnieje szereg dowodów stwierdzających, że sieć neuronów może się przekształcać w odpowiedzi na pewne doświadczenia. Tak więc różnice w strukturze mózgu osób homoseksualnych mogą być wynikiem zachowania i warunków środowiskowych."

• Nie było grupy kontrolnej. Taka metodologia naukowa nie jest rzetelna. Hamer i jego asystenci nie przebadali braci heteroseksualnych. A gdyby bracia heteroseksualni mieli te same wyznaczniki genetyczne?

• Nie zostało udowodnione, że zidentyfikowany region chromosomów ma bezpośredni związek z seksualnością czy orientacją seksualną.

• Jeden z naukowców współpracujących z Hamerem zarzucił mu, że ukrył pewne dane unieważniające badania. The National Cancer Institute prowadzi dochodzenie w tej sprawie. (Wynik dochodzenia do dnia dzisiejszego nie został ujawniony.)

• Kanadyjski zespół badawczy stosujący podobny sposób badań nie był w stanie powtórzyć odkryć studium Hamera.

• Sam Hamer podkreśla: „Te geny nie powodują, że ludzie stają się homoseksualni [...] biologia osobowości jest o wiele bardziej skomplikowana."

Mimo wszystko książkę polecam gorąco, jest napisana właśnie przez Hamera. Historia jego badań i krytyki też tam jest...

Kocioł garnkowi przygania... Pytam się, a nie wypowiadam.
Ciekawe, jakich przekształceń (choć może należałoby nazwać je zniekształceniami) użyłeś, aby z mojego pytania, wyciągnąć taką wypowiedź?

Tak przy okazji, Twoim zdaniem, homoseksualizm jest czymś na podobieństwo upośledzenia umysłowego czy tylko łysiny?

Dla wyraźnego zobrazowania absurdu twojego pytania zadanego w poście na który odpowiedziałem, przytoczę bardziej błahy za to wyraźniejszy przykład:

A: wszystkie ryby żyją w wodzie
B: Czy karp nie żyje w wodzie?

Jak widzimy odpowiedź wogóle nie jest adekwatna do stwierdzenia - dokładnie jak u Ciebie, dlatego napisałem, że odpowiadasz tak jakbyś nie przeczytał cytowanego postu.



Oczywiście, że nie, łysina przecież jest niemal synonimem niedorozwoju mięśnia sercowego - wiem, wiem, nie napisałeś tego, ale w wyliczance postawiłeś coś co nie jest nawet zaburzeniem obok niesamowicie groźnej wady.

Więc jak jest z tą łysiną? Jest chorobą? A włosy na plecach? A siwizna? A rude włosy? Proszę o odpowiedź.

A w odpowiedzi na Twoje pytanie: Co ma do tego moje zdanie? Niezależnie czym jest homoseksualizm, powinniśmy zaakceptować tych ludzi takich jakimi są. Jeżeli ich stan będzie dla nich kłopotem - sami poproszą o leczenie - są znane takie przypadki.

Słyszałem opinię, że niektórzy przebywający w klasztorach zamkniętych czujący wielką potrzebę posługi Bogu i poświęcenia również mają dalekoidące zaburzenia psychiczne i to o o wiele dalej idących konsekwencjach niż homoseksualizm - więc może pierw zajmijmy się nimi?

Ten argument (Kimngton'a) wydaje mi się najpoważniejszy. Mózg ludzki rzeczywiście się sam kształtuje i zmienia w trakcie życia człowieka. Człowiek może uzależnić się od narkotyku i próby wyleczenia uznawać za zamach na jego prywatność. Może też być wychowany w środowisku kryminogennym i uważać frajerów za podludzi zdatnych jedynie do łupienia. Może wreszcie być wychowany w środowisku homoseksualnym i uważać posiadanie 10 tys. partnerów rocznie jako rzecz zupełnie normalną...

Poza tym argumenty "genetyczne", gdyby obowiązywały również w innych dziedzinach medycyny, czyniłyby absurdalnymi wysiłki lekarzy w leczeniu zaburzeń przemian tyrozyny (fenyloketonuria, tyrozynemia, alkaptonuria) lub nietolerancją glutenu, homocystynurią, MSUD, które też mają podłoże genetyczne.
Tych ludzi też mamy skreślić, bo ich stan jest spowodowany genami?

Dziękuję, chodziło mi tylko o tę Twoja wypowiedź. Nigdy nie będzie się akceptować ludzi takimi, jakimi są. Decyduje o tym społeczeństwo, głosami swoich uprawnionych przedstawicieli.
Sądzę, że poza paroma zaślepionymi osobnikami, większość zgodzi się z tym, że nigdy nie pozostawimy samych sobie:

• Noworodków, dzieci, uczniów itd. choćby nie wiem jak protestowali przeciw procesom nauczania, w trakcie których zmieniają się w dojrzałych obywateli.
• Kryminalistów, psychopatów, pedofilów (także homoseksualnych pedofilów), sadystów itd., oferując im leczenie lub długotrwałe, powtarzające się okresy odosobnienia.
• Narkomanów, alkoholików, lekomanów, a także psychotyków i wszystkich, którym stan umysłowy uniemożliwia racjonalną samoocenę.

W zależności od stanu wiedzy, w zakresie diagnostyki oraz możliwości leczenia lista ta będzie się zapewne poszerzać. Być może i o homoseksualistów.

Tylko dlaczego homoseksualizm? Pewnie rozmowa pozwala przypuszczać, że teraz zacznę wymieniać różnice pomiędzy homoseksualistami, a w/w grupami. Nie zrobię tego jednak, bo nie jestem ani za, ani przeciw. Uwaźam, że dorośli ludzie mogą sobie robić co chcą jeżeli tylko nie krzywdzą innych.

Dobrze zrozumiełem, że jesteś za tym, aby przymusowo leczyć homoseksualistów? Znowu powinienem się rozpisać, ale liczę na Twoją elokwencję - wyobraź sobie do czego prowadzi zakazywanie rzeczy do tej pory dostępnych.

Leczenie łysiny? Jeśli twierdzisz ze przez łysine jestem gorszym członkiem społeczeństwa , i powinienem sie leczyc , to tak. Bo to moja sprawa.
Homoseksualisci nikogo nie krzywdzą, dobrze ( na ogól) funkcjonują w społeczeństwie. Jeśli sami siebie nie uważaja za chorych - nikt , a już na pewno nie żadna religia , nie ma prawa ich do terapii zmuszać. Ani namawiać. to tylko ich sprawa. ...

Shizofrenicy też nie uważają się za chorych,mogą nawet zabić jeśli nie potwierdzisz,że nie są np.Napoleonem.W polskich podręcznikach medycznych do końca lat 90-tych obowiązywała definicja-zboczenie.Póżniej to zmnieniono nie na skutek epokowych odkryć ale poprawności politycznej.Niektórzy nikogo nie krzywdzą poza sobą ale jeśli chcą swoje zboczenie traktowac na równi z normą to już nie jest ich prywatna sprawa,krańcowym przypadkiem jest zezwalanie im na adopcję,nikt mi nie wmówi ,że będą chcieli wychować małego chłopaca na heteroseksyalistę.