"Totalnej wolności".

Trochę pomieszana materia w tym temacie.

Gdyby temat brzmiał:
LIBERALIZM GOSPODARCZY = LEWACTWO GOSPODARCZE
albo
LIBERALIZM = LEWACTWO
łatwiej byłoby się ustosunkować.

Przecież LEWACTWO, jako dewiacja ideologiczna, tyka również gospodarki, etyki, moralności, stosunku do religi itd. itd.

LIBERALIZM, przecież też dewiacja (nie wnikając w niuanse terminologiczne, każdy wie o co chodzi), odnosi się nie tylko do gospodarki.

W takiej postaci jak zostało zadane przez Autora wątku, równanie z założenia spełnione być nie może.

Liberalizm nie zakłada totalnej wolności.



Ja dewiacją określibym raczej niechęć do liberalizmu

Dewiacją jest bezmyślne powtarzanie sloganu ukutego przez Boskich Braci na potrzeby kampanii wyborczej bez zastanowienia się o co naprawdę chodzi.

Osoby deczko zainteresowane wiedzą że to czego tak się obawiają /albo udają że się obawiają/ kaczyści w ciut szerszym świecie nazywa się neokonserwatyzm.
A tzw. liberalizm to właśnie obiecane kaczystowskie państwo socjalne, karykatura idei Keynesa.

W USA liberals = lewacy.
Tak jak ich billion to u nas miliard.

Faktycznie, według Wikipedii liberalizm jest dość szerokim pojęciem... Z paru podanych tam mutacji, ja poprzez liberalizm rozumiem wersję klasyczną:



Jeśli przyjąć wersję amerykańską, to rzeczywiście można zaryzykować tezę "liberalizm=lewactwo"...

Wszystko zależy od granic, które wyznacza się wolności.

Akurat wpadł mi w oko felieton Michalkiewicza Głos za liberalizmem, który dobrze oddaje istotę liberalizmu (przynajmniej moje rozumienie liberalizmu jest zbieżne z tym, o czym pisze Michalkiewicz).

Bardzo ciekawy artykuł. Dziękuję za linka i również polecam

Przepraszam ze spytam, a co jeśli nie liberalizm gospodarczy?

Jeśli nie liberalizm, to co? Bardzo proste. To ustrój narodowy, taki, jaki istniał przed 1918 rokiem w Wielkopolsce. Był on kontynuacją ustroju miast lokacyjnych sprzed rewolucji francuskiej (tylko z dodatkiem rolnictwa i przemysłu), toteż został wrzucony do jednego worka z feudalizmem. Historia (o logice nie wspominając) wskazuje jednak wyraźnie, że jego przydatność wcale nie skończyła się w końcu XVIII w.



Przeczytałem ten artykuł, i muszę powiedzieć, że p. Michalkiewiczowi nie możnaby nic zarzucić z logicznego punktu widzenia - gdyby nie zrobił jednego błędu, wspólnego liberałom i marksistom. Tym błędem jest materializm.
Ten błąd w założeniu zaowocował dalszymi błędami. P. Michalkiewicz napisał, że liberalizm nie uznaje istnienia ludzkości, tylko istnienie ludzi. Tak naprawdę jednak uznaje po prostu wyłącznie istnienie jednostek. Nie istnieje dla liberała wspólnota sąsiedzka, regionalna ani naród. Stąd też liberał, choćby deklarował patriotyzm, jest kosmopolitą, albo przynajmniej działa na korzyść kosmopolityzmu. Przeważnie z polskością utożsamia on wyłącznie państwo. Rodzina jest przedsiębiorstwem, a jej członków łączą tylko więzi materialne. Liberał uznaje istnienie rodziny, bo inaczej dzieci umarłyby z głodu. Choćby etnolodzy czy socjolodzy kładli liberałowi na biurko stosy dokumentacji, świadczącej, że istnieje oddolna więź, spajająca ludzi w jakieś grupy - liberał temu będzie zaprzeczał (albo przypisywał jej mniejsze znaczenie), bo jest materialistą. Gdziekolwiek liberał natrafi na taką więź, będzie ją albo nieświadomie niszczył, albo wręcz zwalczał.
Podobnie jak socjalista, liberał uznaje za to państwo. Nie jest ono wprawdzie materialne, ale posiada dostateczną siłę fizyczną, którą potrafi przypomnieć o swoim istnieniu nawet najbardziej zatwardziałemu materialiście.
Uznając za jedyną formę organizacji państwo, a prócz tego dostrzegając wyłącznie jednostki, liberał gospodarczy - tak, jak i marksista - uznaje, że są to jedyne możliwe "ośrodki decyzyjne". A zatem istnieją tylko dwa ustroje gospodarcze - jeden przyporządkowany jednemu ośrodkowi, drugi - drugiemu. Liberał "obstawia" jednostkę, marksista - państwo. Ilu z nas dziś myśli w ten sposób? A dla naszych przodków nie tak dawno byłoby to myślenie nienormalne.
Resztę dopiszę kiedy indziej.

Zacofana Dumo - zamiast wysnuwać błędne wnioski - i co gorsze dzielić się nimi - w oparciu o jeden felieton p. Michałkiewicza postudiuj pisma Bastiata.

Wybacz, ale nie będę się odnosił do tego, co napisałeś, bo poprzekręcałeś wszystko, co tylko było możliwe, a nawet trochę więcej. Może Michalkiewicz maiłby siłę to prostować

Mnie wystarczy, że studiowałem przez paręnaście lat "Najwyższy Czas". Pism Bastiata nie znam, może je przybliżysz?
P. Michalkiewicz, choć bardzo uczciwy i przyzwoity człowiek, sam nie zdaje sobie sprawy, że istnienie jakiejkolwiek wspólnoty poza rodziną jest możliwe. Wiem, bo słyszałem na własne uszy w TV. Zresztą nie może istnieć żądna wspólnota, jeśli się uznaje, że przynależący do niej będą działać na jej korzyść tylko wtedy, kiedy im się zachce.
SweetChild, nie "poprzekręcałem", tylko nie używałem tych "genialnych" sloganów i uprzoszczeń, w których specjalizują się liberałowie gospodarczy. Wydaja im się one "logiczne" - bo nie wymagają wysiłku umysłowego.

Aha - może podstawy ekonomii, teorie Keynesa, Pareto, von Misesa, Hayka, Nasha też w skrócie przybliżyć?

Wybacz - najpierw ucz się - i to nie z trzecioligowych gazet - a potem zabieraj się za krytykę.
I to że JKM jest fanem Friedmanna i się do jego teorii odwołuje w felietonach to jeszcze nie jest rzetelna wiedza.

To lepiej Ty, zamiast mnie pouczać, udawać strasznie mądrego i i próbować zarzucać nazwiskami - spróbuj polemiki. Na argumenty. Niektórych z wymienionych przez Ciebie panów z pewnością czytałem - muszę Cię więc zmartwić. Innych z kolei znam "z drugiej ręki".
Jeśli jednak Ci się wydaje, że będę tracił czas na dokładne studiowanie ich pism tylko po to, żeby napisać jakiś post na forum, to się grubo mylisz.