zakochanie które nie może byyć zrealizowane często bywa związane z poczuciem winy: czy nie świadczy to o zbyt malej miłości do męża, żony Boga...

zakochanie jest pierwszym dotknięciem miłości, otwiera na drugiego człowieka. Drugi człowiek staje się realny, rodzi się brak drugiego człowieka, przestajemy sobie wystarczać - to pozytywna funkcja zakochania. Jeszcze nie jest ono miłością, jest tylko zaproszeniem do długiej wędrówki, zachętą do dlugiej podróży. To wybór: pokocham tego człowieka, czy nie. To zaproszenie do nauki miłości.

Kiedy mija zakochanie pojawia sie miłość, dopiero wtedy. Nie można tego utożsamiać. Gdy ktoś to utożsamia - może się szybko rozczarować.

Pozytywne pragnienie zakochania się- to chęć przebywania z drugim człowiekiem, wyrywa z izolacji, pojawia sie chęć sprawiania mu przyjemności. Brak tego cżłowieka w naszej obecności boli.

Zakochanie pokazuje to co jest w nas dobre, ale też pokazuje nasze cienie. Dobre: troskliwość, pracowitość, możliwości, czułość, piękne cechy. Pokazuje możliwości czlowieka - może przenosic góry.

Trudne strony - lęk przed bliskością, dotykiem, brak umiejętności odmawiania, wyrażania uczuć, np. agresji...
Pokazjue mity - "zawsze ja jestem winien, "jeśli mnie kochasz to nie potrzebujesz innych znajomych... niewłaściwe sterotypy myślenia.

Przez bramę zakochania wychodza stare głody: np. głód uczucia matki, tęskonta za ojcem. Wtedy to jest filiżanka bez dna - patrner nie wypełni tego głodu. Dawanie przez cały czas - też może doprowadzić do głodu - miłość ma być wzajemna, nie tylko dawanie. Kto nie potrafi brać - niech nie daje - ten głód wyjdzie przy pięknym uczuciu zakochania i może zwalić z nóg.
Samo zakochanie jest lekkie i nie zabiera wolności, lecz daje wolność... jeśli chcesz - możesz pójść za mną...


Zakochanie świadczy o normalności człowieka. Normalny człowiek zakochuje sie w życiu conajmniej kilka razy. Niepokojące byłoby, gdyby uczucie sie nie pojawiało. Ono pełni bardzo pozytywną rolę. Każe mi decydować, czy chcę, czy nie chce kochać tego człowieka, Boga.
Analiza wszystkich zakochań odsłania nasze uczucia. Jakie błedy, co było dobre, czego się nauczyłem..


Pierwsza reakcja na zakochanie - podziękować Bogu za to zakochanie - jest to ontologiczna postawa antropologiczna. Prośmy Boga, żeby to dobrze przeżyć, nie skrzywdzić .siebie i innych. Podziękować że jesteśmy zdolni do przeżycia zakochania. Uwielbić Boga za to.
Nie jest ona niczym złym, bo uczucia są neutralne.

Fałszywe przekonianie - że jedynym sposobem przeżycia zakochania jest rtrwały związek. To nieprawdziwa teza.Taka teza prowadzi do rozwodów

Spełnione zakochanie może się dokonać w związku wyłącznym, albo bez wchodzenia w taki związek. . Zakochanie z rezygnacją ze zwiażku pełni inną rolę. czasaami trzeba odejśc, stworzyć dystans. Takie zakochanie wiąze sie z bólem, cierpieniem, rezygnacją... ale i w trałych związakach jest ból... spełniona miłość też ma w sobie tajemnice bolesne.

One uszlachetniają miłość, jeśli są dobrze przeżyte.

Po co jest takie niespełnione uczucie?
jest sprawdzianem spełnionej już miłości - powrót do męża wzmacnia miłość. Dajemy wtedy męzowi czułość, uwagę, rozmowę - otwiera mnie na milość, która już mam.

pokazuje zaniedbania w miłości - za mało jest na codzięń czułości, troski, rozmów. Można to przeanalizować, czego oczekuję od tej osoby, czego brakuje mi w moim związku, w mojej relacji trwałej.

Jest okazją do odnowienia miłości małżeńskiej.

Uczy też znoszenia cierpienia, wyborów - rzeczy wielkie hartują się w ogniu,

Pokzauje, jak głęboki jest mój wybór żony, czy męza, czy kapłaństwa. Teraz jest to prawdziwy wybór. Jaka jest jakość naszego poprzedniego wyboru, na czym budowaliśmy (czy na głodzie z dzieciństwa). Dlatego zawsze dobrze trzeba rozważyć to, z kim się wiążemy.