Nie chcę się tu wymądrzać, szczególnie w pierwszym poście po mojej dłuuuugiej nieobecności, ale taki temat już chyba był...


Ale skoro nabijać posty, to nabijać
Metal: głównie NWBHM, fiński folk metal, epic/symphony/power metal, melodic black metal, teraz kumpel chce mnie jeszcze wkręcić w nacjonalistyczno-pogański ruski metal- ale ponieważ nie lubię wszystkiego na wschód od Polski i na zachód od Korei Południowej, to chyba nie wpadnie mi w ucho...


Lemmy żyje = rock żyje.
A ponieważ Lemmy to bóg, więc jest nieśmiertelny, ergo...

O widzę podobne gusta muzyczne mamy. Ja poza różnego rodzaju metalem uwielbiam gothic rock. Zdecydowanie lubię też muzykę dawną, zwłaszcza średniowieczną lub renesansową, ponad to różnego rodzaju rock, nieraz też klasyczna.

Podobne, ale nie do końca. Nie przepadam za gotykiem. Muzykę dawną po dobrych 11 latach w rekonstrukcji to wiem, że w sporej części można o kant rozbić sobie, bo często to folkowo-biesiadny chłam z XVII-XVIII wieku w pseudo "dawnej" aranżacji. Za rockiem też ogółem nie przepadam. Rozmienił się na dobre, Motörhead gra rocka. Jak Lemmy Kilminster wychodzi na scenę i mówi "Goodmornig, gutenabend. We're Motörhead. We playing rock&roll". To człowiekowi serce rośnie i wszystko co żyje śpiewa z radości.
Ale jak widzę śmiesznych ludków ubieranych przez armię ludzi od wizerunku, wszelki punk-rock (ani punk, ani rock). Czy trochę z drugiego końca, zakała gatunku jeszcze gorsza niż punk-rock i nu-metal razem wzięte czyli chrześcijański rock/metal. To się nóż w kieszeni otwiera i o bardzo istotną część swojego ciała się boję...