Tak samo nic nie wynika z założenia hełmu Persingera

Ależ wynika, wynika.

A co niby wynika? Czy halucynacja lwa oznacza że nie istnieją lwy?

Wynika to, że doświadczenia takie są możliwe także bez ingerencji Boga, że Jego istnienie nie jest konieczne do wyjaśnienia ich występowania.

To zobaczysz. Te "halucynacje" będą trwały już po tym jak cię spopielą.

Bo wiedza jest najważniejsza, jak coś sie wie, to sie wie



Nawdychałem sie oparów farby, i od tego na pół godziny straciłem przytomność.
Było naprawde fajnie
Miałem zajefajne halucynacje i ogólnie wszystko o wiele bardziej realne niż we śnie, tyle że żadnego nieba tuneli czy czegoś podobnego nie widziałem



Tutaj jest akurat w drugą strone.
Bo każdy ma swoją własną oryginalną wizje nieba, a skoro niebo ejst tylko jedno, to te wizje powinny być takie same, a nie są.
I w tych wizjach osoba która je mam zazwyczaj jest główną postacią, bez sądu trafia odrazu do nieba, gdzie jego rodzina wygląda tak jak ją zapamiętał, czyli syna ma cały czas 5 lat, a dziadek 80, i to troche dziwne bo przy czymś takim to wsyzscy powinni chyba być w tym samym wieku? przynajmniej tak mi sie wydaje.
Mówie tutaj o tych wizjach nieba które gdzieś tam w internecie widziałem, bo aż tak dużym znawcą tego nie jestem.

Czyli na dzień dzisiejszy jest to jedynie hipoteza. Oczywiście dostrzegam podobieństwa obu stanów, ale bez weryfikacji wciąż nie wiemy co te stany powoduje.


A co konkretnie widziałeś?


Z serii: zasłyszane z zasłyszanych.
Bardzo daleka znajoma ma brata, ojca (dziwne, co nie?) i narzeczonego. Wszyscy trzej otarli się o śmierć. Ojciec zobaczył Jezusa, narzeczony Krisznę a brat nic nie widział.


Bardzo ładne, owczywiście jako panteista, zgodzę się z treścią "wizji". Jednak przy odrobinie chęci i wysiłku intelektualnego, do takich wniosków można dojść i "na trzeźwo", bez zniewalania się środkami psychoaktywnymi.

Czemu "zniewalania"?

Poza tym - "wnioski" to tylko wnioski, natomiast rzeczywistość przeżyta, doświadczony wgląd, to.. no cóz, coś głębszego.

Zniewala, czyni niewolnym
Środek psychoaktywny wpływa na naszą świadomość, wymuszając szereg reakcji w mózgu. Np. po wielu środkach zachowujemy się inaczej, podejmujemy inne decyzje niż "na trzeźwo". Stąd można wnioskować, że jest to jakaś forma niewoli dla naszej świadomości, ponieważ nasze zachowanie jest w tym przypadku narzucone przez dany związek chemiczny.
Oczywiście analogi różnych substancji mamy także naturalnie "w głowie", także w tym przypadku dobrze jest nie dać się zdominować - np. gniew jest w dużej mierze "chemiczny".


Czyli chodzi Ci po prostu o jakość samych przeżyć?

No właśnie: na naszą świadomość różne związki chemiczne wpływają przez cały czas, od pierwszej do ostatniej chwili naszego życia. Czemu zatem akurat wprowadzenie do tego konglomeratu związku miałoby być traktowane jako zniewolenie, a nie po prostu inna jakość postrzegania? Będąc konsekwentnymi powinniśmy w takim wypadku mówić, że jesteśmy zniewoleni przez cały czas.

Rozumiem, gdybyśmy mówili o substancjach takich jak alkohol, które świadomość zawężają, oprócz efektu odhamowania nie wnosząc nic nowego, ale mówimy o substancjach, które dają efekt poszerzenia świadomości, nowego wglądu, często będącego tym, czego dana osoba potrzebowała jako impulsu do zmiany życia.



Tak, chodzi mi o uzyskiwany wgląd.

Już przestań reklamować prochy

Masz coś merytorycznego do dodania w temacie?

Nikt nie przychodzi, ale mamy świadectwa doświadczeń śmierci osób, które przeżyły śmierć kliniczną. Autor książki Romuald A.Moody wiele opisuje wiele osób, które doświadczyły przeżycia z pogranicza śmierci. Te osoby opowiadały wprost niezwykłe rzeczy o tym, co się z nimi działo, kiedy nie żyli. Zdumiony autor książki, usłyszał od wielu osób, które doświadczyły tych przeżyć z pogranicza śmierci, że oni mówili to samo. Na około 150 przykładów tego przeżycia, autor podzielił na trzy kategorie: 1.Przeżycia ludzi, którzy zostali pomyślnie reanimowani, mimo iż lekarze uważali ich za klinicznie zmarłych. 2. Przeżycia ludzi, którzy z powodu wypadku, ciężkiego uszkodzenia ciała lub choroby byli bardzo bliscy śmierci fizycznej. 3. Przeżycia ludzi, którzy umierali a następnie opowiadali je osobom przy tym obecnym, które z kolei te relacje przekazały.

* * *
Przeżycia towarzyszące umieraniu u różnych osób, występuje uderzająca zbieżność, która stale powtarza się w zebranych materiałach tego tematu: Człowiek umierający zaczyna słyszeć przykry hałas, głośne dzwonienie albo szum i w tej samej chwili czuje, że bardzo szybko porusza się w długim ciemnym tunelu. Potem nagle spostrzega, iż znajduje się poza swoim fizycznym ciałem, ale nadal przebywa w fizycznym bezpośrednim otoczeniu i widzi swoje ciało z pewnej odległości, tak jak widzi je widz w teatrze. Oszołomiony, zmieszany obserwuje nadal zabiegi reanimacyjne. Po chwili odzyskuje panowanie nad sobą i jakby przyzwyczaja się do tej przedziwnej sytuacji. Spostrzega, że nadal ma ciało, ale bardzo od dotychczasowego i obdarzone innymi możliwościami niż to fizyczne, które zostawił. Wkrótce zaczynają się dziać niezwykłe rzeczy: pojawiają się inni, żeby mu pomóc.

* * *
Widzi duchy krewnych i przyjaciół, którzy zmarli wcześniej i pojawia się przed nim pełen miłości, promieniujący ciepłem duch, którego nigdy dotąd nie spotkał. Jest to jakaś świetlista istota, która zwraca się do umierającego bez słów, żeby umierający dokonał oceny swego życia i pomaga mu w tym, ukazując natychmiastową panoramę minionych ważniejszych wydarzeń życia. W pewnej chwili umierający, zdaje sobie sprawę, że zbliża się do jakiejś bariery, czy granicy. Wie, że musi wrócić do doczesności, że czas jego śmierci jeszcze nie nadszedł. Nie chce tego, gdyż pogrążony jest w przeżywanej radości, miłości i spokoju. Tym stanem, co się dzieje, umierający człowiek jest zachwycony. Łączy się ponowne ze swym fizycznym ciałem i nadal żyje.

Można by się zastanowić, czy związek chemiczny z zewnątrz jest "naturalny", choć zdaję sobie sprawę, że to mocno komplikuje sprawę. Ale co powiesz na coś takiego: psychoaktywny związek obcy jest niepożądany, ponieważ jest dodatkowym, pozaustrojowym czynnikiem wpływającym na naszą świadomość - z kolei nasze własne związki są dla nas czymś normalnym, swoistym i możemy uznać je za składową naszego właściwego postrzegania.
Ale można też pod innym kontem - wszelkie stany skrajne, czyli euforia, rozpacz, furia itd. są czymś niepożądanym, ponieważ destabilizują. Stanami pożądane, to takie, które są optymalne dla permanentnej, wysokiej wydajności analitycznej, logicznej, "rozumowej". Tak, żeby "zmysły nie panowały na umysłem".

Ale my tu pitu pitu, a ja nie wiem, czy my o peotlach, czy o innym zielsku. Jakie konkretnie substancje (lub grupy substancji) uważasz za dające "efekt poszerzenia świadomości, nowego wglądu, często będącego tym, czego dana osoba potrzebowała jako impulsu do zmiany życia"?