http://www.youtube.com/watch?v=JlLZY5XlxZQ

Pytasz mnie

Piosenkę Andrzeja Rosiewicza śpiewa Piotr Wolwowicz

Pytasz mnie, co właściwie Cię tu trzyma
Mówisz mi, że nad Polską szare mgły
Pytasz mnie, czy rodzina, czy dziewczyna
I cóż ja, cóż ja odpowiem Ci

Może to ten szczególny kolor nieba
Może to tu przeżytych tyle lat
Może to ten pszeniczny zapach chleba
Może to pochylone strzechy chat

Może to przeznaczenie zapisane w gwiazdach
Może przed domem ten wiosenny zapach bzu
Może bociany, co wracają tu do gniazda
Coś, co każe im powracać tu

Mówisz mi, że inaczej żyją ludzie
Mówisz mi, że gdzieś ludzie żyją lżej
Mówisz mi, krótki sierpień, długi grudzień
Mówisz mi, długie noce, krótkie dnie

Mówisz mi, słuchaj stary jedno życie
Mówisz mi, spakuj rzeczy, wyjedź stąd
Mówisz mi, wstań i spakuj się o świcie
Czy to warto, tak pod góre, tak pod prąd

Może to przeznaczenie zapisane w gwiazdach
Może przed domem ten wiosenny zapach bzu
Może bociany, co wracają tu do gniazda
Coś, co każe im powracać tu

Może to zapomniana dawno gdzieś muzyka
Może melodia, która w sercu cicho brzmi
Może mazurki, może walce Fryderyka
Może nadzieja doczekania lepszych dni

Może to zapomniana dawno gdzieś muzyka
Może melodia, która w sercu cicho brzmi
Może mazurki, może walce Fryderyka
Może nadzieja dla ojczyzny lepszych dni

Z okazji rocznicy 11 lipca

(Żołnierzom rubieży)

sł. i muz. A. Markowski; opr. & solo G. Cebulski

Stepie płowy milczeć umiesz, stepie cichy czemu milczysz ty?
Rankiem zginę, już na atak grają ostanę li żyw?


W dłoń miecz broń rubieży, gdzie wróg? Niech uderzy!
Chan nie straszny nam! Szedł tu w wysokości, patrz, dziś
białe kości! Serca nasze męstwem natchnij, Chryste Tyś
nasz Pan!


Mój bachmacie biegać umiesz; koniu wierny czemuś smutny
ty? Nocką zginę dniem mnie pochowają, ostanę li żyw?


W dłoń miecz broń rubieży, gdzie wróg? Niech uderzy!
Chan nie straszny nam! Szedł tu w wysokości, legł w step,
białe kości! Serca

W zasobach You Tube'a znalazłam tylko wersję tej pieśni, zwanej niekiedy Pieśnią Zydora Luśni, pochodzącą ze ścieżki dźwiękowej filmu "Pan Wołodyjowski". Śpiewa Gustaw Lutkiewicz.
http://www.youtube.com/watch?v=gu9w7tXcxMY

Kresom.
I wszystkim zbrojnym, którzy oddali życie w obronie wiecznie płonącego pogranicza.
Rusinom, Polakom i Litwinom.
Kresowym wilkom.

Stepie płowy, milczeć umiesz,
Stepie cichy, czemu milczysz ty?
Rankiem zginę, już na atak grają,
Ostanę li żyw?

W dłoń miecz, broń rubieży,
Gdzie wróg niech uderzy,
Chan nie straszny nam.
Szedł tu w wysokości,
Patrz dziś białe kości,
Serca nasze męstwem natchnij,
Marsie tyś nasz pan.

Mój bachmacie, biegać umiesz,
Koniu wierny, czemuś smutny ty?
Nocka zginę, dniem mnie pochowają,
Ostanę li żyw?

Nic to, strzeż rubieży,
Pierzchł wróg, nie uderzy,
Chan nie straszny nam,
Szedł tu w wysokości,
Legł w step, białe kości,
Serca nasze męstwem natchnij,
Marsie tyś nasz pan.

Ludzie ludziom zgotowali ten los http://www.youtube.com/watch?v=2tIX0gEK ... re=related

Ten temat na pewno jest w dobrym dziale? Co to ma wspólnego z aktualnościami z kraju i ze świata?

Wołyń 1943. Słowa, muzyka, wykonanie : Lech Makowiecki
http://www.youtube.com/watch?v=KDK2AVGo ... ded#at=163

Jaromír Nohavica (ur. 7 czerwca 1953 w Ostrawie) – czeski pieśniarz, kompozytor i poeta.
Kometa
http://www.youtube.com/watch?v=eIct9dw6 ... re=related

oraz piękna polska wersja tego utworu, śpiewa Kuba Blokesz
http://www.youtube.com/watch?v=JB77QzVS ... re=related

Jaromir Nohavica "Kometa":

Ujrzałem Kometę ze złotym warkoczem
Zaśpiewać jej chciałem, zniknęła mi z oczu
Przez chwilę świeciła nad lasem, a potem
zostały mi w oczach monety dwie złote

Monety ukryłem w szczelinie pod dębem,
Gdy kiedyś powróci, gdzie indziej już będę,
Gdzie indziej już będę i duszą i ciałem.
Ujrzałem kometę, zaśpiewać jej chciałem.

O lesie, o trawie, o wodzie
O śmierci, co po każdego przychodzi
O miłości, o zdradzie, , o świecie
O wszystkich ludziach, co żyli tu, na tej planecie.

Jak nocne pociągi po niebie mkną gwiazdy
Pan Kepler ustalił ich rozkład jazdy
Odnalazł wpatrzony w gwieździste przestrzenie
blask tej tajemnicy, co jest nam jak brzemię

Cień wiecznie tajemnej reguły w przyrodzie
Że tylko z człowieka człowiek się narodzi
Pniem drzewa z gałęzią wciąż łączy się korzeń
Krew naszych nadziei wędruje przestworzem

Ujrzałem kometę na niebie szerokim,
jak relief artysty z minionej epoki
Sięgnąłem, by chwycić, zatrzymać przy sobie
I naraz poczułem, jak mały jest człowiek

Jak posąg Dawida wykuty w marmurze
wciąż stałem, szukając Komety tam w górze
Daremnie czekałem, gdy ona powróci
Mnie już tu nie będzie, ktoś inny zanuci.

O lesie, o trawie, o wodzie
O śmierci, co po każdego przychodzi
O miłości, o zdradzie, , o świecie
Piosenka będzie o nas i Komecie

Karol Levittoux -Przemysław Gintrowski
http://www.youtube.com/watch?v=Q-lQkQ8FNA4

Przejmujący utwór osnuty na podstawie autentycznej historii życia i śmierci XIX- wiecznego bohatera, więcej na ten temat :http://pl.wikipedia.org/wiki/Karol_Levittoux

do słów Jerzego Czecha

Zbrodniczy spisek w gimnazjalnej klasie
Zagraża państwu, w jego spokój godzi
Inspiratorów wkrótce wykryć da się
Wciąż niepoprawni Polaczkowie młodzi

Ten Levittoux był hersztem, jak się zdaje
Przez niego w dusze sączy się trucizna
Śledztwo prowadźcie zgodnie ze zwyczajem
W mig się przyzna, prędko się przyzna

Drogi panie Levittoux, prawdę wyznać chciej
Gdy wspólników podasz tu, sercu będzie lżej
Milczysz, panie Levittoux, nie unikniesz kar
Młodzież wiodłeś ty ku złu, smuci się nasz car
Mury kazamat dostatecznie grube
Żeby krzyk każdy wytłumić dokładnie
Błogosławiony, kto przejdzie tę próbę
A kto się złamie, przekleństwo nań spadnie
Logika dziejów nakłada kajdany
Sprawiedliwości zgrzytają zasuwy
I ciągle jedna myśl tłucze o ścianę:
"Nic nie mówić, nie mówić, nie mówić..."

Wszakże, panie Levittoux, nie działałeś sam
Gdy cię pozbawimy snu, wszystko powiesz nam
Miejże rozum Levittoux, próżny jest twój trud
Żadnej strawy nie dać mu, by go złamał głód
Na przesłuchaniu wziął czterysta pałek
Konieczny był tu bezpośredni przymus
Śledztwo da skutek, jeśli jest wytrwałe
Bez końca przecież nie może się trzymać
Zwinięty w szmatę leży sztandar ciała
Szarpie go w strzępy ptaszysko dwugłowe
Krwią pokreślona pleców karta biała
Na niej napis "nie powiem, nie powiem..."

W końcu z ciebie, Levittoux, tryśnie zeznań zdrój
Zaznasz knuta dzień po dniu, pęknie upór twój
Chciałeś uciec, Levittoux, coś ci słabo szło
Krzycz do ostatniego tchu, nas nie wzruszy to
Pod siennikiem migoce kaganek
Mniej boli ogień, niźli ran płomienie
Dziś sobie takie rozścielę posłanie
Co moją celę w jeden krzyk zamieni
Skąpo tu światła Moskale mi dali
Ale wystarczy, żeby spłonął człowiek
Patrzcie, jak długo ten więzień się pali
Co już nic nie powie, nie powie...

Zwęglone resztki wymieciono rano
Ból szybko wsiąka w kamień cytadeli
Po incydencie tym rozkaz wydano
By więźniom światła nie dawać do celi.

Oskarżeni o wierność - Andrzej Kołakowski
http://www.youtube.com/watch?v=nA8dTsaO ... re=related

Oskarżeni o wierność i cnotę
Wędrujemy przez polską Golgotę
I niezłomną żywimy się wiarą
że z krwi naszej odrodzi się naród...

Los nam drogę wyznaczył
Auschwitz, Charków i Katyń
Jakże trudna jest droga do nieba...
Więc szukamy wciąż śladów
naszych ojców i dziadów
żeby znów sie zachować jak trzeba...

Chociaż ciałem wstrząsają nam dreszcze
duch narodów nie umarł w nas jeszcze...

Oskarżeni o wierność i cnotę
Wędrujemy przez polską Golgotę
I niezłomną żywimy sie wiarą
że z krwi naszej odrodzi się naród...

Tak jak oni, przez lasy
wędrujemy nocami
I w tym samym zmierzamy kierunku
I wznosimy modlitwy przed naszymi bitwami
bo skądinąd nie widać ratunku...

Tak jak Oni żyjemy nadzieją
by nie ulec dziejowym zawiejom

Oskarżeni o wierność i cnotę
Wędrujemy przez polską Golgotę
i niezłomną żywimy się wiarą
że z krwi naszej odrodzi się naród...

Barbarzyńcy, Przemysław Gintrowski
Tekst :Jerzy Czech
http://www.youtube.com/watch?v=7Yemm1RU4A0

Barbarzyńcy

Idą barbarzyńcy, idą barbarzyńcy
Ich smród zatruje miasta całej Europy
Idą barbarzyńcy, idą barbarzyńcy
Rozgrabią Rzym ich łapska, roztratują stopy

Lecz wielu twierdzi, że to tylko plotka
Pod ich rządami można żyć - to też są ludzie
A ich prostota zdrowa, konopna i rumiana
Ożywi Rzym tonący w lenistwie i nudzie

Idą barbarzyńcy, nikt ich nie pokona
Chcą świat antyczny mieczem aż do trzewi przeryć
Ryk ich budzi grozę, cuchną ich imiona,
Atylla, Odoaker, Witigez, Genzeryk.

A w Rzymie nie chcą wiedzieć, który z nich się zbliża
Ospałej myśli nic już nie porwie do buntu
Wiec trawią dni i noce na biustach kurtyzan
Lub piszą podręczniki miłosnego kunsztu

Idą barbarzyńcy straszni, skośnoocy
Chęć walki prędko mdleje na odgłos ich kroków
Nie ma co się bronić, zewsząd brak pomocy
A przecież zawsze lepszy od wojny jest pokój

Więc pieśćmy uszy dźwiękiem eleganckich wierszy
Lub wierzmy w duchy, czary i różdżki magiczne
W mądrości wschodnie wgryźmy się albo powiększmy
Adeptów astrologii zgromadzenia liczne

Tak właśnie my, Rzymianie, spoglądajmy w gwiazdy
Tam swój horoskop może znaleźć nasze plemię
Niebieskie konstelacje niechaj tropi każdy
Kto nie chce dzisiaj patrzeć na zhańbiona ziemię

Hymn - Jacek Kaczmarski, Przemysław Gintrowski, Zbigniew Łapiński
http://www.youtube.com/watch?v=-U1sLnll ... re=related

Hymn

Kto w twierdzy wyrósł po co mu ogrody
Kto krew ma w oczach nie zniesie błękitu
Sytość zabije nawykłych do głodu
Myśl upodlona nie dźwignie zaszczytów

Kto się ukrywał szczuty i tropiony
Nigdy nie będzie umiał stanąć prosto
Zawsze pod murem zawsze pochylony
Chyba że nagle uwierzy w swą boskość

Kto w życiu oparł się wszelkim pokusom
Tu po tygodniu jest ostoją grzechu
Dawniej jedyną uciśnioną duszą
A teraz jednym z tysięcy uśmiechów

Z ran zadawanych kto krzyczał w agonii
Na męki dając ciało by myśl pieścić
Nie widzi sensu w nauce harmonii
Ani nie umie śpiewać o tym pieśni

Kto świat opuścił w zastanej postaci
Ten nie zaśpiewa hymnu dziękczynienia
Choćby i przez to miał zbawienie stracić
Nie ma o nie ma zadośćuczynienia

Nie dla wiwatów człowiekowi dłonie
Nie dla nagrody przykazania boże
Bo każdy oddech w walce ma swój koniec
Walka o duszę
Końca mieć nie może

Jacek Kaczmarski
1980

Michał Bajor - Co ma przeminąć to przeminie
Towarzyszą: Grupa Wokalna oraz Męski Zespół Wokalny "Kairos" pod kierunkiem Borysa Somerschafa. Twarze w lustrach (2002)
http://www.youtube.com/watch?v=f-fS1g4v ... re=related

CO MA PRZEMINĄĆ TO PRZEMINIE (sł. Z.Książek, muz. P.Rubik)

Nie pytaj świata dokąd zmierza
Bo nie daj Boże prawdę powie
Miast pytać z paciorków pacierza
ułóż modlitwę za Jej zdrowie
Co ma przeminąć, to przeminie
A co ma zranić do krwi zrani
Piotr rzekł:

Quo Vadis Domine
Quo Vadis Domine
Quo Vadis Domine
Dokąd zmierzasz Panie...

O cel i sens nie pytaj świata
choć wie co będzie i co było
Miast pytać pomódl się za lato
I za pachnącą chlebem miłość
Co ma przeminąć, to przeminie
A co ma zranić do krwi zrani
Piotr rzekł:

Quo Vadis Domine
Quo Vadis Domine
Quo Vadis Domine
Dokąd zmierzasz Panie...

Nie pytaj świata o recepty,
które uleczą ludzkość całą
Miast pytać raczej poproś szeptem
by się ta jedna uśmiechała
Co ma przeminąć, to przeminie
A co ma zranić do krwi zrani
Piotr rzekł:

Quo Vadis Domine
Quo Vadis Domine
Quo Vadis Domine
Dokąd zmierzasz Panie...

Śmiech (Live) - Gintrowski, Kaczmarski, Łapiński
http://www.youtube.com/watch?v=2GX1RodazZM

Śmiech
słowa: Krzysztof Maria Sieniawski
muzyka: Przemysław Gintrowski

Bardzo śmiesznie jest umierać
Kiedy żyć byś chciał
Nosić miano Oliviera
Kiedy jesteś Brown

Jak zabawnie chcieć i nie móc
Lub nie chcieć i móc
Dziś Romulus jutro Remus
Jutro trup dziś wódz

Chciałbyś lecieć za widnokrąg
Miasto Ci się śni
Czemu żyć chcesz Pinokio
W korowodzie złych dni

Bardzo śmiesznie wstawać rano
Kiedy spać byś chciał
I z twarzyczką zapłakaną
Wychodzić na raut

Jak zabawnie myśleć o czymś
Kiedy braknie słów
Prosto z pełni w sen wyskoczyć
W roześmiany nów

Chciałbyś słońca - musisz moknąć
Myśląc - w to mi graj
Nie umieraj Pinokio
Jeszcze jedną noc trwaj

http://www.youtube.com/watch?v=UIRqh0hzzpI

ŚWIAT ORDONKI

Słowa: Agnieszka Osiecka
muzyka: Juliusz Loranc
wykonanie: Ewa Bem (1997), Mela Koteluk (2003)
Piosenka dostępna na płycie DVD Agnieszka Osiecka - Zielono mi

Przedwojenna pieśniarka - Hanka Ordonówna śpiewała Miłość ci wszystko wybaczy... Agnieszka Osiecka odpowiedziała po latach, że to nieprawda, że miłość nie wybaczy wszystkiego, a może nawet nic nie wybaczy..., bo przecież w dzisiejszych kochankach tak wiele jest z graczy, a tak mało ...

Nie najlepszy to był świat,
pełen drobnych i wielkich wstydów,
ta Warszawka z dawnych lat
te fałszywe etole z mitów...

Ale było kilka pań
cudownie sentymentalnych,
ale było kilka pań
prawdziwie niebanalnych!

Dziś miłość ci nic nie wybaczy,
za kłamstwo, alkohol czy grzech
dziś przyjdzie ci słono zapłacić,
i nikt nie zamieni ich w śmiech!

Gdy wrócisz pijany,
szczęśliwy czy zły,
czyjś głos ukochany
nie powie: "To nic, to ty..."

Bo miłość dziś nic nie wybaczy,
lecz wściekła pobiegnie do drzwi,
w dzisiejszych kochankach tak wiele jest z graczy
a mało, tak mało - z Ordonki i mgły...

Przeminęły czasy burz
i dziewczyny są wyższe i dłuższe,
świat Ordonki przykrył kurz
i kobiety dziś mają duszę.

Ale czemu nie ma pań
nieznośnie sentymentalnych,
ale czemu nie ma pań
prawdziwie niebanalnych!

Dziś miłość ci nic nie wybaczy,
za kłamstwo, alkohol czy grzech
dziś przyjdzie ci słono zapłacić
i nikt nie zamieni ich w śmiech!

Gdy wrócisz pijany,
szczęśliwy czy zły,
czyjś głos ukochany
nie powie: "To nic, to ty..."

Bo miłość dziś nic ci nie wybaczy,
lecz wściekła pobiegnie do drzwi,
w dzisiejszych kochankach tak wiele jest z graczy
a mało, tak mało - z Ordonki i mgły...

Wstyd - Leszek Czajkowski
http://www.youtube.com/watch?v=YregRqAM ... re=related

Wstyd
Ojczyznę Naszą łotry gryzą,
bezkarnie na Nią leją błoto,
ale przemilczmy ten epizod,
bo wstyd być teraz patriotą!
Krzyczą na wielkich zgromadzeniach,
religia to prywatna sprawa,
przeto wyciszmy głos sumienia.
bo wstyd do Boga się przyznawać!
Nie chodzi jeszcze tu do żłobka
ta demokracja postsarmacji.
Lecz o tym cicho sza i kropka,
bo wstyd nie lubić demokracji!
Powiększa się zboczeńców kasta,
jak niegdyś szereg rósł partyjny.
Niech żyje ćpun i pederasta!
Bo wstyd być nietolerancyjnym!
Straszy Europa bez narodów
i finansjery prawo dzikie,
a my się śmiejmy z ciemnogrodu,
bo wstyd być kontr europejczykiem!
Drży jak osika polska wolność
niedawno zdjęta z szubienicy,
że mamy wolę nieudolną,
bo wstyd nie poprzeć dziś lewicy!
Ale nadejdzie dzień kochani,
to zmiecie postkomunę tłustą!
A my będziemy skacowani
i wstyd Nam będzie spojrzeć w lustro!