Ateiści nie mają żadnego obiektu kultu. Chyba żeby Dawkins. ; )

Ateiści potrafią jednakowoż obrać sobie dogmaty i sformułować coś na kształt doktryny, i wtedy wszystkie pytania godzące w te ich wytwory są bardzo niemile widziane. Dobrze odbierane są natomiast wypowiedzi wnoszace niewiele treści, ale utwierdzające "braci" w "wierze".

No jak nie ma obiektu kultu, to trudno mówić o "religijnej atmosferze". Dogmaty mówisz - założeniem ateizmu jest kierowanie się rozumem, więc niepoparte żadnymi dowodami "dogmaty" raczej nie są mile widziane. Koniec końców - na dziwnych ateistów trafił.

Teoretyzujesz w tym momencie. A przecież wiesz, że życie chadza swoimi drogimi. Jakby jacyś żeglarze pokazali Ci zdjęcie ośmiometrowej meduzy głębinowej świecacej na pomarańczowo, tobyś stwierdził: "takie zwierzę nie istnieje" i wrócił do swoich rybek akwariowych.

No nie. : ))) Koleżanka powtórzy to w oczy ARHIZowi, który także wyznaje "rodzime, własne i wymyślone", tylko że z importu.

Po czym zastanowi się, co takiego mieli Hindusi (w końcu też Indoeuropejczycy), czego nie mieli Słowianie. Zaczyna się na "sz".


Jaki promil wyznawców stanowiło Dwunastu? Wszystko zalezy teraz od tego, jaką drogą pójdą nasze pogańskie pierwsze promile. Ja im co prawda powodzenia nie wróżę, bo raz, że to są chrześcijanie malowani, wciąż przesiąknięci wojną Nieba z Szatanem (Słowianie żadnego szatana nie znali!), tyle że pod Szatana podstawiają sobie Kościół - i z tego wynika punkt drugi: niezdolność do asymilacji elementów obcych, zamknięcie się w czterech ścianach własnej kulturowej pustelni. Taka strategia rzadko popłaca.

A prawdziwe, szczere pogaństwo jest bliżej, niż się wam wszystkim wydaje... : )))


Jakbym słyszał Petroniusza. "To tylko nowa sekta"... Proszę koleżanki, skoro to takie niegroźne, to dlaczego koleżanka wytacza od razu najcięższe armaty jakie posiada, żeby wdeptać "wroga" w ziemię? Zawsze mnie to dziwiło u Polaków: nieprzejednana wrogość wobec własnej historii. Czyżby chodziło o to, że relikty pogaństwa przechowali u nas chłopi, a więc mamy do czynienia z przejawem "buractwa"? Śmiać mi się chce i rzygać.

Hinduizm to system religijny, filozoficzny i kulturowy i dlatego trwa.


Pogaństwo w sensie nie uznawania żadnego Boga może jest i bliżej niż się wydaje.



Historia - to może podasz cokolwiek z historii przed Mieszkiem.

Proponuję na początek "Słowiański rodowód" Jesienicy.

A dlaczego Słowianie nie dopracowali się takowego, choć początki mieli dobre (Wieleci)?

A dlaczego trwa szamanizm Syberyjczyków i animizm Indian amazońskich?


O Jezu, jakie to... niewyrafinowane. Rzuci obelgą i zadowolona, choć obelga ni przypiął, ni wypiął. Czego oni was w tym Kościele uczą? Kiedyś to był kaganiec oświaty, a dziś...

Pogaństwo uznaje Boga, a nawet Boginie i Bogów. To, o czym koleżanka wspomniała, to sekularyzm, laicyzm.


JedenPost mnie uprzedził.

O to należałoby spytać naszych praojców.


Może dlatego, że te ludzi żyją w izolacji, enklawie.


A co jest obelżywego w niewierze w Boga?


W końcu Boga, czy boginie i bóstwa?
Bóg słońce, bóg piorun, bogini lasku, na etapie nauki, poznania XXIw to tylko fanaberia.

Nie wiesz CO trzymam w akwarium... zresztą ja sam nie potrafię części nawet nazwać. Ale ostatnio nawet myślałem o rybka, jako takie egzotyczne urozmaicenia flory

Widzę że się Wam sympatycznie rozmawia, ale cokolwiek nie na temat.
Jak to nazwać i od jakiego momentu wydzielić, ktoś ma pomysł?
Jak nie będzie propozycji to nazwę po prostu offtopem pogańskim.

Wcale. ^_^

Pogaństwo zawsze było przez Kościół traktowane jako wróg, więc zajwisko odradzającego się tu i ówdzie rodzimowierstwa może być traktowane jako atak na Kościół. W wykonaniu, powiedzmy, Szatana. Ja się z takim stawianiem sprawy nie zgadzam, ale Alus, myślę, nie byłaby już wcale nie od tego...

Alus, Alus droga. Nasi praojcowie nie mieli po prostu szczęścia, że żyli po sąsiedzku z agresywnymi misjonarzami, którzy potrafili ich w ramach negocjacji politycznych ugościć w przedsionku, z psami - ponieważ byli poganami. W takich warunkach i święty chrześcijański by w końcu nie wytrzymał i popełnił efektowne se-kuku, zacząwszy płomienne nawracanie na wiarę w "Nieznanego Boga".

Hindusi natomiast mieli takie szczęście, że u nich, jako jednych z pierwszych, rozwinęła się cywilizacja miejska, startująca zapewne z tego samego poziomu, co Słowianie, ale mająca czas na spokojny, w miarę niezakłócony rozwój.


A czego obelżywego nie ma w słówku "pogaństwo"?


Przyjrzyj się pojęciu: henoteizm. Jednego Boga wyróżnionego (na rozmaitych zasadach) z czeredy rozmaitych Bogin i Bogów. Demonologia to osobna sprawa.


To wyzwanie, wcale nie większe, niż obrona krzaka gorejącego (podobno to opary olejków eterycznych płonęły od gorąca).

Nie dostrzegam w słowie poganin nic obelżywego.
Jednak w świetle aktualnego etapu rozwoju człowieka, trudno przyjąć za naturalne oddawanie hołdu gwiazdom, drzewom, strumykom, etc.


Chrześcijanie nie wyróżniali Boga, bo On sam przyszedł do ludzi.


Ale nie uczyniono kolejnego boga z krzaka gorejącego.
I to zasadnicza różnica.

W świetle aktualnego "rozwoju" człowieka w naszej kulturze trudno za naturalne przyjąć oddawanie oddawanie hołdu czemukolwiek, wliczając w to własne wyobrażenia (bo do tego sprowadza się całe to gadanie o Piśmie i Transcendencji). Ba: oddawanie czci produktowi wyobraźni jest właśnie najmniej poważne - strumyk w końcu jak najbardziej istnieje.


Owszem, chrześcijanie tak mówią. Ja na ten przykład trzymam z Rutusem i twierdzę, że wcześni Izraelici byli zwyczajnymi politeistami.


Ja myślę, że to po prostu Madianici tak się bawili kosztem rozmaitych odwiedzających ich inteligentów egipskich.

Jezus nie jest obiektem wyobraźni.
A strumyk wystarczy przekopać i może zniknąc


To nie tylko Ty to wiesz, czy Rutus, że w pewnym etapie dziejowym przodkowie Izraelitów byli politeistami.
Wiara w jednego Boga datuje się od czasów Abrahama, Izaaka, Jakuba.


I stworzyliby Dekalog, który akurat oni nie uznawali?

Jezus, tak. Ale już bóstwo Jezusa, Jego cuda, Jego "pośmiertną" egzystencję w Niebie można potraktować jak najbardziej w kategoriach legend śmiertelników.

Mózg wyznawcy też można potraktować łopatą i "Jezus" zniknie... a przekopany strumyk popłynie inną drogą. Źródła przecież nie zasypiesz.


Mnie nie chodzi o Abrama i jego praszczurów z Ur chaldejskiego, tylko o pewne plemię, które uformowalo się dużo później na wschód od Palestyny i wyznawało odmianę panteonu ugaryckiego...


Dekalog w takim ujęciu miałby być kodyfikacją prawa zwyczajowego obowiązującego Izraelitów nie później, niż w niewoli babilońskiej.