Czytajac inny temat przyszło mi na mysl czy lepiej jest czegos zalowac nie uczyniwszy tego czy tez moze uczyniwszy...
I strasznie meczy mnie ta kwestia.
Ja jakos niejasno przeczuwam, ze lepiej załowac nie uczyniwszy.

Najlepiej - nie żałować, nie uczyniwszy

a jeszcze lepiej nie żałować, uczyniwszy hyhy.


Ale już poważnie. Zależy do czego się kwestia odnosi.
Bo myślę, że mowa o rzeczy zakazanej (a wedle domysłów pożądanej, przyjemnej). Tak?
I jeden żal i drugi jest jakiś. Jeden to żal niespełnienia (braku odwagi, braku nadziei na drugą szansę, jeśli oczywiście są podstawy "tęsknić" do tego czego zaniechaliśmy), drugi to żal popełnionego błędu (jeśli oczywiście są podstawy żałować i postrzegać czyn jako błąd).

Mi sie wydaje że lepiej mimo wszystko żałować robiąc coś, niż odmawiając sobie tego. Oczywiście nie mówię tutaj o robieniu rzeczy jednoznacznie nagannych moralnie, tylko właśnie o tych takich "z pogranicza" które są miarą naszej wolnej woli, odwagi.

Mówi się że lepiej żałować że coś się zrobiło niż że coś się zrobiło.
Kiedyś znany pisarz Waldemar Łysiak stwierdził iż dlatego że mamy jedno życie i ograniczony czas to nie możemy iść z zasadą "wszystkiego w życiu trzeba spróbować"...

"lepiej grzeszyć i potem żałować, niż potem żałować że się nie grzeszyło"?
Czy żałowac że się chciało zgrzeszyć?

Bo jeśli to drugie - chciałeś zgrzeszyć i pokonałeś pokusę to raczej nie jest powód do żałowania?
Raczej dziękczynnienia, że udało Ci się pokusę zwalczyć.
A jeśli Ci żal że nie popełniłeś grzechu..
Hmm.. to jakieś dziwne spojrzenie ...

to nie żal - to kolejna pokusa.
Tak mi sie wydaje.