Cześć wszystkim chciałbym założyć temat o wyszukiwaniu spójności Władcy Pierścienii Biblii proszę aby każdy kto widzi coś wspólnego napisał o tym.

Jakie jest wasze zdanie?

Przykłady takich podobieństw:

- Boromir okazał się zdrajcą (Judasz)
- Frodo to tp Chrystusa na drodze krzyżowej, Frodo podobnie jak nasz Pan bieże brzemię tego swiata na swe ramiona i wchodzi na górę by zniszczyć zło, niejako zbawić świat.
- Aragon to typ Chrystusa Zbawiciela, który przybywa z ratunkiem dla gondoru, tak jak zmartwychwstanie Chrystusa jest ratunkiem dla nas.

Itp, itd, proszę niech każdy wypisze wszystkie podobieństwa jakie zauwarza może z tego wyjdzie coś bardzo pięknego

Wszystkie takie podobieństwa będą niestety wymuszone, ponieważ autor nie miał na celu nawiązywać do Biblii. W ten sposób możnaby było każdą książkę do Biblii porównywać.

Jak chcecie się pobawić w coś sensownego to proponuję do Biblii porównywać "Opowieści z Narnii"

O ile pamiętam coś na ten temat pisał ks. Jacek Dunin-Borkowski.

Kolejny inteligentny temat. No oficjalnie po prostu przenosze w ulubionych to forum z folderu fora do humor.



Że tak samo można porównać władce do jakiejkolwiek innej książki, film, podejżewam że nawet utworów muzycznych. Tylko jaki w tym sens?


No, jakby taki był Jezus to bym wierzył bez żadnego ale. Mordował hordy sługusów ciemności i miał fajną d jak dziewczyne.


Nie niszczył zła, tylko pierścień, który miał zniszczyć Saurona. A jak może się orientujesz Sauron w mitologii śródziemia nie jest najpotężniejszym złym. Jest raczej jednym z troche wyżej niż szeregowych, szczególnie przy najgorszym z najgorszych. Frodo więc nie niszczy zła, tylko dokłada małą cegiełkę (znacznie mniejszą niż wielu przed nim) do upadku zła.


Nazywanie Boromira zdrajcą jest lekkim przegięciem. A porównywanie go do Judasza to już wogóle o czymś świadczy. Bynajmniej niczym dobrym.
Boromir był człowiekiem do końca wiernym swojej idei, którą było dobro Gondoru i robił wszystko co w jego mocy aby tego dokonać. To, że chciał przejąć pierścień nie jest wyrazem zdrady, tylko pokazaniem jak pierścień potrafił wykorzystać dobre i szczere intencje Boromira. Judasz w momencie sprzedania Jezusa doskonale wiedział co robi i wiedział, że to będzie złe, kierował się czystą chciwością. Boromir robił to dla Gondoru i swoich ludzi, a moc pierścienia jedynie sprawiła, że za bardzo się na to napalił, jednak ponieważ był człowiekiem honoru oddał swoje życie w ofierze, aby naprawić swój błąd.

Z przytoczonego powyżej cytatu, wyraźnie widać że Ewangelia miała duży wpływ na twórczość Tolkien i bardzo naturalnym odruchem jest, dla osób wierzących (chrześcijan), doszukiwanie się w twórczości Tolkiena metafor związanych z życiem i działalnością JEZUSA. Sam widze wiele podobieństw np. Gandalf może symbolizować np. św. Benedytka, walczącego z wszelkimi herezjami i złem, nawet jest do Niego trochę podobny:) też ma brodę - ale współcześnie też mamy wielu takich Gandalfów i dobrze że są. Co do Froda i Aragorna są oni w pewnym stopniu powiązani z symboliką Drogi Krzyżowej jednak dla mnie, bardziej jest to metafora życia poszczególnych ludzi, gdyż JEZUS nie mógłby być oszukany przez zło tak jak np. stało się to w przypadku sceny gdzie Gollum powoduje że Frodo odrzuca swojego najbliższego przyjaciela (zapomniałem imienia:)) poprzez intryge z Lembasami. W tym przekonaniu utwierdz mnie również to że Frodo ma ranę zadaną przez Nazgula, która zawsze oddzywa się gdy zło nasila swoją moc - dla mnie jest to symbol grzechu z którego człowiek wydostał się ale jednak blizna pozostała i tak jak Frodo, taki człowiek może ukoić swoją ranę dopiero na drugim brzegu (czyli w objęciach Jezusa). Ogólnie koncepcja walki ze złem przedstawiona we Władcy Pierścieni jest analogią do wielu wydarzeń przeszłych, teraźniejszych i zapewne przyszłych, dobrze jest, po oglądnięciu tego filmu, zdać sobie sprawę, że walka między Dobrem a Złem to nie tylko fantazja, ale że szatan tylko w o wiele bardziej wysublimowanej formie buduje swoje zastępy Orków, wciąż dookoła, a my ludzie którzy uważamy się za stojących po stronie Dobra, musimy temu przeciwdziałać, zająć odpowiednie do naszych zdolności i umiejętności, stanowiska bojowe bo każdego z nas czeka taka bitwa jaka odbyła się przed bramą Mordoru.

Ja poważnie wątpie, czy wierzący kiedykolwiek na oczy WP widzieli...
Gandalf nie walczył z żadną herezją, a jedynym złem któremu stawił i to bardzo pośrednio czoła była pomoc staremu znajomemu w pozbuciu się pierścienia, który mógł wiele zaszkodzić. Potem istari odpływa i nie miesza się już w walke ze złem. Tak samo wcześniej w sumie niewiele robi. Gandalf to w historii śródziemia jedynie epizodyczna postać, której walka ze złem jest pikusiem w porównaniu do tego co inni robili...

Z tym się zgodzę. Ale porównywanie ich do Jezusa to nadinterpretacja.


A mnie wogóle. Dlatego, że rana zadana Frodowi była zadana tylko i wyłącznie ze złej woli zadającego. Nie sam hobbit sobie ją zadał, tak jak człowiek robi z grzechem, ale siła trzecia i to w konsekwencji dobrych (a nie jak w przypadku grzechu złych) rzeczy dokonywanych przez Froda- opuszczenia domu i udania się na długą i niebezpieczną wędrówkę dla wyższego celu. Nijak nie kojaży się to z grzechem.


Nadal nie rozumiem podniety Sauronem i nazywaniem tego walką Dobra ze Złem. Conajwyżej dobra ze złem. Bo władca pierścieni osadzony jest w czasach kiedy dobro jest bardzo słabe i niezywkle wątpliwe, dokładnie tak samo jak zło. Walczą tylko jakieś odległe echa naprawde poważnych wydażeń. I co najważniejsze- władca nie kończy się definitywnym zwycięstwem dobra, a conajwyżej odwleczeniem wyroku. Świat śródziemia stacza się na psy- elfy odpływają i mają ludzi gdzieś, krasnoludów wogóle nie widać, hobbity są na wymarciu, a ludzie zostawieni samym sobie stają się coraz bardziej podli i podatni na zło. (Żeby nie było- Aragorn nie był do końca człowiekiem, stąd też jego odporność na moc pierścienia, tak samo jak odporność Gandalfa, Legolasa, Gimliego i hobbitów).

Jeśli kogoś ze Śródziemia porównywać do Judasz, to chyba najbardziej zbliżony jest Maeglin - zdrajac Gondolinu. Chociaż wydaje mi się, że zdradził głownie z powodu tortur i obietnicy, że otrzyma ukochaną Idril. Mogę się mylić, trochę dawno czytałam Silmarilion.

"A.", czemu mówisz, że Aragorn nie był do końca człowiekiem? Coś mi się kojarzy, że jakoś długo mu się żyło, ale nie do końca kojarzę .
Pamiętajmy, że jedyną osobą odporną na moc pierścienia był Tom Bombadil (pominięty w filmie- nie dziwota, z takim nazwiskiem kariery się nie zrobi). Swoją drogą się zastanawiam dlaczego właśnie Tom nie mógł zniszczyć pierścienia. Pewnie cała historia skończyłą by się jeszcze przed końcem pierwszego tomu .
Co do Legolasa, Gandalfa i innych to podejrzewam, że gdyby to oni wzięli pierścień to pewnie skończyliby podobnie do Boromira. Moim zdaniem Tolkien bardzo wyraźnie nakreślił misję zniszczenia pierścienia jako robotę dla Froda i tylko on mógł to zrobić - nie licząc oczywiście Toma Bombadila, który drwił sobie z mocy pierścienia, ale jakimś cudem nikt nie pomyślał, żeby mu tę robótkę zlecić .
Jeśli chodzi o porównania to z tego co czytałem Tolkien oparł się w sporej mierze na przeżyciach II wojny światowej. Przykładowo nalot Luftwafe zobrazował jako atak Nazguli na twierdzę (nazwy nie pamiętam) - miasto, w którym Faramir (brat Boromira) wypuszcza Frodo na wolność.

Mówimy o trylogii nie o całej historii Śródziemia

No to chyba nie ma odpowiednika..

A ten taki, 'żmijowy jezyk', czy jakoś tak? W sumie to kompletnie niepodbny do Judasza, ale on też był zdrajcą.

Człowiek faktycznie sam grzeszy ale głównie poprzez złe wybory, a skąd się biorą złe wybory? od szatana, a więc rany powodujące cierpienie pochodzą od złego, tymbardziej rana Froda, Nazgul był Demonem na usługach Saurona a więc można powiedzieć że zaraził Froda swoim złem, może miał nadzieję że Frodo będzie mu służył.



No i tu właśnie widać bezpośrednią analogię do Ewangelii. Wyjaśnieniem jest Apokalipsa, paruzja która kończy dzień Miłosierdzia i zapoczątkowuje dzień Sprawiedliwości (Bożego Gniewu), wtedy zło zostanie usunięte ostatecznie z historii stworzenia.




Nigdzie takiego określenia nie było u Tolkiena, Aragorn był strażnikiem.
O człowieczeństwie Aragorna ponadto świadczy zrzeczenie się nieśmiertelnośći przez Liv Tyler itd.

Jak ta popkultura miesza w głowach. Aragorn w jednej opowieści z Liv Tyler, niezłe

Fakt, że w ogóle dyskutujecie o tym, że opowieść pełna magii, zła i kompletnie oderwana od naszego świata jest podobna do Biblii - to już mnie rzuciło na podłogę. Ale jak jeszcze przeczytałem co niektóre naciągane porównania - spadłem kompletnie.

Na tej samej zasadzie, przy tej samej dozie silnej woli, można powiedzieć, że do Biblii podobna jest książka "Pan Samochodzik i Skarb Templariuszy".

Ale co się uśmiałem, to się uśmiałem


Crosis

Ej to tak jak w Harrym Potterze! :S A ponoć ta książka to okultyzm, szatan i zło wcielone. ;]